Narodziny |
16 marca 1908 Boulzicourt , Ardeny ( Francja ) |
---|---|
Śmierć |
21 maja 1944 Paryż ( Francja ) |
Pogrzeb | Paryski cmentarz Pantin |
Pseudonimy | Mouchamiel, Nathaniel, wujek Nathaniel |
Narodowość | Francuski |
Trening | Liceum Henri-IV |
Czynność | poeta, krytyk, pisarz, dramaturg |
Małżonka | Vera Daumal ( d ) |
La Grande Beuverie , Mont Analogue |
René Daumal , urodzony dnia16 marca 1908w Boulzicourt w Ardenach i zmarł21 maja 1944w Paryżu jest poetą , krytykiem , eseistą , indianistą , pisarzem i dramaturgiem francuskim .
Jego ojciec był nauczycielem, a następnie urzędnikiem w Ministerstwie Finansów, oddanym socjalizmowi i antyklerykalowi. Na bardzo wczesnym etapie innowacyjnych eksperymentów literackich René Daumal stworzył z trzema przyjaciółmi w Reims grupę „Simplistic Phrases”, zainspirowaną w szczególności przez Alfreda Jarry'ego , Arthura Rimbauda i surrealistów . Są to Roger Vailland , Roger Gilbert-Lecomte i Robert Meyrat . Dobrzy uczniowie liceum, jak Rimbaud, szukają „zaburzenia wszystkich zmysłów” (narkotyki, nawet rosyjska ruletka) w duchu odkrywania. Około 1924 roku Daumal miał wyjątkowe doświadczenie, które określił jako „determinujące”, używając tetrachlorometanu (CCl 4 ), którego używał do zabijania zebranych chrząszczy . Ma przeczucie, że będzie w stanie poznać inny świat, dobrowolnie pogrążając się w zatruciach bliskich śpiączce (podobnie jak niektórzy nazywają to później doświadczeniami bliskimi śmierci . Stosowanie tetrachlorometanu osłabi jego zdrowie i jest możliwe, że) to uczuliło go na przyszłą gruźlicę.
Był pensjonariuszem Lycée Henri-IV w Paryżu od siedemnastego do dziewiętnastego roku życia, był tam uczniem Alaina i spotkał przyszłą filozofkę Simone Weil , z którą rozmawiał o sanskrycie . Rzeczywiście, „Re-Born” interesuje się świętymi tekstami Indii i postanowił nauczyć się sanskrytu, komponując gramatykę sanskrytu (ta została odtworzona faksymile pod tytułem Język sanskrytu - gramatyka, poezja, teatr ).
W Paryżu, wraz z Rogerem-Gilbertem Lecomte, Rogerem Vaillandem i malarzem Josefem Simą , założył przegląd Le Grand Jeu , który będzie miał trzy numery od 1928 do 1930 , czwarty numer pozostanie w pudełkach. Poznajemy również Hendrika Cramera , męża Véry Milanovej, która poślubiła René Daumala w 1940 roku.
W 1930 roku René Daumal spotkał Alexandre de Salzmann , ucznia Gurdżijewa . Pocieszy go wtedy pewna liczba swoich opinii: decyduje się zerwać z życiem literackim i podjąć różne formy życia, które określa jako „metafizykę eksperymentalną”, która wydaje mu się dostępna dzięki „ćwiczeniom” zaproponowanym przez Gurdżijewa. . Został zatrudniony jako attaché prasowy dla tancerza Udaya Shankara i wyjechał z nim zimą 1932-1933 na jego tournée po Stanach Zjednoczonych .
Okres ten jest opisany w La Grande Beuverie , pierwszym dziele literackim Daumala. Odkrywamy klucze w niepublikowanych fragmentach . W tonie humoru La Grande Beuverie przedstawia krytykę funkcjonowania społeczeństwa.
Po powrocie do Paryża w 1933 roku René Daumal żyje w bardzo trudnych warunkach materialnych. Zdobył nagrodę Douceta za Le Contre-Ciel , napisał kilka tłumaczeń z języka angielskiego ( Ernest Hemingway , Daisetz Teitaro Suzuki ) i sanskrytu, artykuły dla NRF i obszerną korespondencję. Pisze tekst Poésie noire, poésie blanche , w którym wyjaśnia podstawy tego, co uważa za „prawdziwe doświadczenie poetyckie”. W latach 1934/35 napisał kronikę patafizyki miesiąca w „ Nouvelle Revue française” . Urodzony cztery i pół miesiąca po śmierci Alfreda Jarry'ego, będzie wielkim wielbicielem swojej osoby i swoich pomysłów. Sprawia, że pojawia się w swojej powieści La Grande Beuverie i będzie autorem różnych pism patafizycznych opublikowanych przez czasopismo Bifur i College of Pataphysics po jego utworzeniu w 1948 r. Można go postrzegać jako łącznika między autorem Ubu Roi a patafizycy ukonstytuowali się jako ciało.
Prawie bezdomny, przenosi się z miejsca na miejsce z Vérą Milanovą. Spotyka Philippe'a Lavastine'a, a za jego pośrednictwem (pracuje dla wydawcy Denoël ), pisarza Luca Dietricha i jego przyjaciela Lanza del Vasto .
Dowiedziawszy się o swojej chorobie, już zaawansowanej gruźlicy, René Daumal przebywał jak najwięcej w górach, w Pirenejach, ale przede wszystkim w Alpach , na płaskowyżu Assy z farmaceutą Geneviève Lief, która miała zostać studentem. To wojna, szybko podpisano rozejm, rząd Pétaina, Lavala ... Ożenił się z Żydówką Véra. Żyje w bardzo trudnych warunkach materialnych. Skomponował swoje najwspanialsze listy, wrócił do poezji, napisał La Guerre sainte i rozpoczął swoje główne dzieło, które pozostało niedokończone Le Mont Analogue , chcąc przedstawić „język analogowy i pismo wielowarstwowe”.
Przykuty do łóżka od początku maja 1944 roku, 21 majaZmarł w wieku 36 lat przy rue Monticelli 1 , niedaleko Porte d'Orléans w Paryżu. Został pochowany na cmentarzu Pantin (oddział 85).
O ile nie wskazano inaczej, większość prac René Daumala została opublikowana przez Gallimarda.
Uwaga: wciąż trwa publikacja wszystkich prac René Daumala. W opracowaniu jest tom zatytułowany Bharata 2 .