Le Mont Analogue to niedokończona powieść René Daumala , napisana między 1939 r. a jego śmiercią w 1944 r. Dedykowana „pamięci Aleksandra de Salzmanna ”, ukazała się po raz pierwszy w wydaniach Gallimarda w marcu 1952 r. z przedmową Rollanda Renéville'a i posłowie Vera Daumal.
Powieść o alpejskich przygodach, nieeuklidesowa i symbolicznie autentyczna , jak głosi jej podtytuł, Le Mont Analogue jest przedstawiana jako relacja z podróży w pierwszej osobie. Mała grupa przyjaciół wyrusza, by odkryć tajemniczą górę na półkuli południowej , miejsce o bardzo dużej wartości symbolicznej, niedostępne dla zwykłych ludzi. Góra ta równoważy masy górskie półkuli północnej i odpowiada wszystkim górom wymienionym w starożytnych tradycjach i religiach: Synaju , Meru , Olimpu itp.
U jej podstawy odkrywają kosmopolityczne społeczeństwo całkowicie nastawione na wspinaczkę i zdominowane przez przewodników wysokogórskich. Oni też decydują się na wspinaczkę. Powieść porzuca ich w drodze do niewysłowionego, w połowie zdania piątego rozdziału.
Po odmowie François Truffauta , francuski filmowiec-amator i alpinista Luc Moullet pracował przez jakiś czas Nad projektem adaptacyjnym do angielskiej produkcji, z Charltonem Hestonem i Glennem Fordem w roli głównej .
W 1972 roku chilijski reżyser Alejandro Jodorowsky , nie mogąc nabyć praw do powieści (wciąż będącej w posiadaniu angielskiego producenta), swobodnie zainspirował się podstawową ideą zrealizowania Świętej Góry (gdzie mruga o „nauce o Gurdżijewa ).
W 2012 roku awangardowy amerykański muzyk John Zorn nagrał album o tej samej nazwie i zainspirowany twórczością Gurdżijewa.
Powieść zainspirowała również Bena Russella (in) , amerykańskiego twórcę filmów eksperymentalnych, w instalacji The Invisible Mountain prezentowanej na płaskowyżu w Paryżu w 2020 roku.