Rangjung Rigpe Dorje

Rangjung Rigpe Dorje Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej 16 th Karmapy w Rumteku w 1965 roku Kluczowe dane
Narodziny 14 sierpnia 1924
Denkhok, Dergué , Kham ( Tybet )
Śmierć 5 listopada 1981
Zion ( Stany Zjednoczone )
Szkoła / tradycja Karma-kagyu
Mistrzowie 11 th Tai Sitou Rinpocze
Uczniowie Chime Rinpocze , Lama Gyourme The 12 th Tai Sitou Rinpocze
Podpis Rangjung Rigpe Dorjé Podpis

Karmapa

Khakyab Dordże Orgyen Trinley Dorje
Trinley Thaje Dordże

Rangjung Rigpe Dorjé ( tybetański  : རང་ འབྱུང་ རིག་ པའི་ རྡོ་ རྗེ་ , Wylie  : rang byung rig pa'i rdo rje ) (14 sierpnia 1924w Denkhok, Dergué , Kham -5 listopada 1981, Zion , USA) jest osobowość buddyzmu tybetańskiego traktować tę tradycję jako 16 -tego  wcielenia Karmapy . Duchowy przywódca Karma Kagyu rodu z buddyzmu tybetańskiego , urodził się w Denkhok w Derge dzielnicy w Kham ( wschodni Tybet ), w pobliżu Drichu rzeki .

Biografia

W Tybecie

Rangjung Rigpe Dordże urodził się w Denkhok w Kham ( wschodni Tybet ) dnia14 sierpnia 1924w rodzinie Athoub (również napisane Atup). 5 th Dzogczen Rinpocze Thubten Czokji Dordże , opat Dzogczen Ningma , przewidział narodziny wielkiego Bodhisattwy u matki podczas ciąży. Za jego radą osiadła w jaskini, w której medytował Padmasambhava , oczekując narodzin.

11 th Tai Sitou Rinpocze , rozpoznał dziecko jako nowego Karmapy . Szczegóły urodzenia dopasowane specyfikacji w liście predykcji powierzonego przez 15 -tego Karmapy do swojego asystenta, Dziampal Tsultrim. Dziecko zostało wniesione do klasztoru Palpung gdzie otrzymał swoją pierwszą ordynację i wziął bodhisatwy śluby od 11 th Tai Sitou Rinpocze i Kongtrul Rinpocze z Palpung, dwa główne uczniowie jego poprzednik. Dziecko miało 8 lat i nadal mieszkało w królestwie Dergé, kiedy otrzymało nakrycie głowy wadżry i ceremonialne szaty karmapy, które zostały mu przywiezione z klasztoru Tsourphou . Odwiedził klasztor Palpung , zatrzymując się po drodze, aby poświęcić słynną drukarnię klasztoru Dergé . Był on na tronie jako 16 -tego Karmapy, Rangdziung Dordże Rigpe przez opata Palpung, Tai Situ Rinpocze, który następnie towarzyszy mu na dłuższą podróż, która doprowadzi go do Tsurpu , siedzibie Karmapy w centralnym Tybecie , gdzie została przyjęta przez 11 th Gjaltsab Rinpoczem , Kongtrula Rinpoczem z Palpung i 10 th Pało Rinpoczem .

W 1932 Rangdziung Rigpe Dordże otrzymał potwierdzenie i 13 th Dalajlamy ceremonii strzyżenia w Lhasie . Młody Karmapa po usunięciu czapkę nosił The 13 th Dalajlama był zaskoczony, że dziecko nie wycofał swoją drugą czapkę, że pomoc nie mieszka. Widział adamantynowe nakrycie głowy Karmapy, demonstrujące duchową realizację Dalajlamy i autentyczność Karmapy. Dalajlama napisał z tej okazji modlitwę długiego życia za karmapę, który przez jakiś czas pozostał u jego boku w Norbulingce . Karmapa została następnie intronizowana w klasztorze Tsurpu przez Tai Sitou Rinpocze i Gjalwang Drukpę .

Rangjung Rigpe Dordże studiował u Beru Khyentse Rinpocze i wielkiego eksperta Bo Gongkara, znanego jako ostatni wielki uczony Kamtsang Kagyu tamtych czasów. Bo Gongkar Rinpocze nauczył się na pamięć wszystkich Tripitaki i zaliczył do swoich uczniów znakomitego uczonego Sakję , Dezhung Rinpocze . Podczas studiów z Bo Gonkar Rinpocze, 16 th Karmapy powiedział swoim odcinki swoich poprzednich wcieleń. Kilka lat później, 16 th Karmapy został zaproszony do odwiedzenia Chin , ale nie przyjąć zaproszenia osobiście, wolą powierzyć Bérou Khyentse Rinpocze reprezentować.

W Dzongsar , klasztor Dziamjanga Khjentse Czokji Lodro , wielkiego uczonego Rime The 16 th Karmapy wykonywane ceremonii czarną czapkę . Khyentse Rinpocze mieszka Rangdziung Dordże Rigpe w aspekcie Dysum Czienpa 1 st Karmapy. Powrót w Palpung 16 th Karmapa otrzymał inicjacje, odczyty rytualne i instrukcji wszystkich praktyk duchowych tradycji Sakja (Droup Thap Tu Kun). W 1940 roku, mieszkając w Palpung, zaczął komponować serię wierszy, w których przepowiadał inwazję na Tybet, wygnanie części Tybetańczyków, w tym jego samego, do Indii i przywoływał związek Karmapów, Sitou Rinpoches i Dalajlamowie.

W 1940 roku The 16 th Karmapy rozpoczął podróż powrotną do Tsurpu . Tam przez kolejne 3 lata intensywnie poświęcił się praktyce.

W 1945 r. Jedenasty rinpocze przybywa z Kham, aby odwiedzić go w Tsourphou i złożyć śluby zakonne.

W 1947 roku , ze swoją świtą The 16 th Karmapa udał się do Nepalu w Indiach i Sikkim , aby odwiedzić miejsca pielgrzymek buddyjskich. W 1948 r. Rząd Sikkimu wyznaczył Sonama Topgyal Kazi jako tłumacza i przewodnika podczas tej wizyty. Przed powrotem do Tsourphou w tym samym roku odwiedził Khunu i Kailash, które odwiedził trzy razy w ciągu 9 dni.

W 1954 roku The 14 th Dalajlamy i 10 th Panczenlamy The 16 th Karmapa udał się do Pekinu .

Pierwsze konflikty w Khamie

W 1955 r. W dystryktach Dergué i Nangshen w Kham wybuchły poważne konflikty . WLipiec 1956Na wniosek komitetu przygotowawczego do ustalenia Tybetański Region Autonomiczny The 16 th Karmapy poszedł do Chamdo w Kham, gdzie ma wielu lojalnych, w towarzystwie ministra, Ngapoi Ngawanga Jigme , aby starać się o rozejm po powstaniu Khampa. Pomimo ich wysiłków bunt trwał dalej. Karmapa uzyskał od Chińczyków 5-letnie opóźnienie w realizacji swoich reform, poinformował Dalajlamę o stanie negocjacji i wrócił do Tsourphou . W tym okresie rozpoznał Gjaltsaba Rinpocze .

W 1956 roku na zaproszenie Maha Bodhi Society , udał się na pielgrzymkę do Indii z 14 -tego Dalajlamy i 10 -tego Panczenlamy , natomiast Indie obchodzi 2500 th anniversary of Buddha Jayanti .

Na początku 1957 roku w Khamie ponownie wybuchły poważne konflikty . Do centralnego Tybetu wlewała się fala uchodźców . Wśród nich było wielu Kagyu Lamas , takie jak 9 -tego Sangye Njenpy Rinpocze , Tai Sitou Rinpocze , Talep Rinpocze i ich uczniów, którzy przybyli do Tsurpu. W tym czasie, 16 th Karmapa rozpoznał nowy Kongtrula z Palpung Lodro Czokji Senge i Bongsar Khyentse Rinpocze zwany również Beru Khyentse . Od Chetchen Kongtrula The 16 th Karmapa otrzymał biblijne przekazy i nauki Longchen Dzeudun, głębokiej pracy w siedmiu tomach Longczenpa która zajmuje Maha Ati ( dzogczen ).

Z Kham konflikt nieubłaganie rozprzestrzenił się na centralny Tybet . 16 th Karmapy wysłany Tai Situ Rinpocze , Sangje Rinpocze Njenpa i mistrza medytacji Kalu Rinpocze w Bhutanie . Młody Jamgoeun Kongtrul z Palpung został wysłany do Kalimpong w Indiach , do swojej rodziny Sandutshang, bogatych kupców. Do wad The 16 th Karmapy sam odmówił opuszczenia w tym czasie, mówiąc, że on wygra Bhutan jeśli sytuacja się pogorszyła. Zamierzał pozostać w Tsourphou do ostatniej chwili, aby nieść pomoc uchodźcom.

Exodus

Konflikty między chińską armią komunistyczną a ruchem oporu Khampa szalały teraz w całym Tybecie . Zdając sobie sprawę, że teraz musiał opuścić Tybet w celu zapewnienia zachowania Dharmy, z 16 th Karmapa zdecydował się opuścić.

W Marzec 195916 th Karmapa towarzyszy 160 osób, w tym wielu mnichów, Tulku , Urdzien Tsomo i świeckich, przenoszenia przedmiotów kultu, czarny kapelusz , opuścił Tybet do Bhutanu . Został tam powitany przez księżniczkę Ashi Wangmo .

Na granicy z Bhutanu i Indian The 16 th Karmapa spotkał się z premierem Sikkim , który przekazał mu zaproszenie Maharaja Taszi Namgyal pochodzących przebywania w Sikkim . 16 th Karmapa przyjął zaproszenie i został ciepło przyjęty przez rodziny królewskiej i ludzi. Zapytano go, gdzie chciałby się osiedlić. Odpowiedział, że jako uchodźcy tybetańscy nadal mają nadzieję, że pewnego dnia będą mogli wrócić do Tybetu . Jednak od 9 th Karmapa miał się Rumtek klasztorze , chciał ustanowić swoje miejsce tam na wygnaniu.

Zimą 1959-1960 The 16 th Karmapa udał się do Indii , gdzie po raz pierwszy spotkał się z 14 th Dalajlamy w Benares , a później, Pandit Nehru , ówczesnego premiera . W lecie, 16 th Karmapa nadał wiele inicjacji do tłumu, że tłoczyli je zobaczyć. Rządy Sikkimu i Indii zapewniły mu znaczne fundusze na budowę nowego klasztoru na 30 hektarach ziemi w pobliżu starego klasztoru Rumtek .

16 th Karmapy zamówił ponad 3000 mnichów i ujmuje setki tulku . Opublikował nowe wydanie Kanjur , encyklopedii nauk Buddy .

Aktywność na Zachodzie

W 1974 roku poprosił Guendune Rinpocze o założenie klasztoru (Dhagpo Kundrel Ling) w Owernii, tradycyjnych ośrodków odosobnienia i świątyni we Francji. W Dordogne Dhagpo Kagyu Ling powstaje również duży ośrodek badawczy . Odbył trzy trasy koncertowe na całym świecie. Trzecia podróż zabrała go specjalnie do Ameryki i Azji Południowo-Wschodniej. W ten sposób założył ośrodki Dharmy i klasztory na całym świecie, aby chronić, zachowywać i rozpowszechniać nauki Buddy.

W 1974 roku odbył pierwszą światową trasę koncertową w Europie , Stanach Zjednoczonych i Kanadzie . W tym samym roku, na wniosek Lamy Gyourmé , spotkał się w Paryżu z Taisen Deshimaru . Plik10 stycznia 1975, został przyjęty przez wspólnotę buddyjską we Francji Salle Adyar w Paryżu. Ceremonia Czarnego Nakrycia Głowy przyciąga do hotelu Sheraton w Paryżu ponad 5000 osób. Plik17 stycznia 1975, udał się do Rzymu i został przyjęty na audiencji przez papieża Pawła VI , w której uczestniczyła Freda Bedi .

W latach 1976-77 odbył drugą światową trasę koncertową.

W latach 1980-1981 odbył trzecią i ostatnią światową trasę koncertową w Grecji , Anglii , Stanach Zjednoczonych i Azji Południowo-Wschodniej . Zaproszeni przez senatorów Charlesa Percy'ego i Claiborne Pell na obiad w godzWrzesień 1980na Kapitolu wygłosił przemówienie na temat potrzeby świata pokoju i harmonii oraz na temat nauk i praktyk, które do tego prowadzą.

Jego śmierć

16 th Karmapa był hospitalizowany z powodu raka żołądka i gruźlicy . On umarł na5 listopada 1981w szpitalu w Zion , niedaleko Chicago w Stanach Zjednoczonych. Został poddany kremacji w Rumtek .

Dr Mitchell Levy opowiedział o zdarzeniach medycznych, które miały miejsce podczas jego śmierci. Rankiem przed śmiercią na elektrokardiogramie odnotowano niewydolność serca . Prawdopodobnie miał zawał serca z zatrzymaniem krążenia w ciągu 10 sekund i spadkiem ciśnienia krwi, które można było skorygować i ustabilizować przez 30 minut przed całkowitym upadkiem, po którym nastąpiło kolejne zatrzymanie akcji serca. Resuscytacja z masażem serca trwała 45 minut. Epinefryna The adrenalina i wapnia wtrysku dosercowe były nieskuteczne. Około 15 minut po Zatrzymał resuscytacji wysiłki , lub 1 godzinę po jego zatrzymaniu krążenia , jego ciśnienie krwi wzrosła do 8/14, a jego puls zwróconych do 80, zdarzenie rozważany najbardziej cudowny lekarz, którą widział w Karmapy i pozostawiając uczucie personelowi medycznemu, że siła jego sumienia powróciła, aby wszystko od nowa. Po śmierci pozostawał przez 3 dni w stanie medytacji ( tukdam ) na szpitalnym łóżku. Chirurg szpitala Zion, dr Ranulfo Sanchez, wspomina, że ​​36 godzin po śmierci okolice serca karmapy były nadal ciepłe.

Kalu Rinpocze , podczas jego wizyty w Dhagpo Kagyu Ling w listopadzie 1984 roku , stwierdził, że 16 th Karmapa przepowiedział, że aktywność jego 17 -tego  wcielenia byłby jeszcze większy niż poprzedni.

Bibliografia

  1. Mick Brown , Taniec 17 żyć  (w) , str. 39
  2. Lama Kunsang i Marie Aubèle, Odyseja Karmapów, Wielka historia lam w czarnej czapce , 2011, wyd. Albin Michel. ( ISBN  978-2-226-22150-6 ) , str. 281
  3. Michele Martin , A Music from the Sky: Life and Work of the XVII E Karmapa (2003), tłum., Wyd. Claire Lumière, seria „Tsadra”, 2005 , 414 str., ( ISBN  2-905998-73-3 ) ., P. 378
  4. Lama Kunsang i Marie Aubèle , Odyseja Karmapów, Wielka historia lamów w czarnym nakryciu głowy , wyd. Albin Michel, coll. „Duchowości”, (2011), 420 s. ( ISBN  978-2-226-22150-6 )
  5. (w) Sonam Kazi T. (1925-2009) , Diamond Lotus Foundation
  6. (en) Phani Bhusan Chakraborty, His Holiness the Late 16th Karmapa (Rangjung Rigpe Dorji) , Bulletin of Tibetology , Namgyal Institute of Tibetology , Sikkim Research Institute of Tibetology, 1996, wydania 1-2
  7. Michael Harris Goodman, Ostatni Dalajlama? , s. 227
  8. Ann Riquier , Legenda o Karmapach , Plon, 2000 , 217 str., ( ISBN  2-259-19308-0 ) , str. 93
  9. (w) Gaby Naher, Wrestling The Dragon: W poszukiwaniu tybetańskiego lamy, który przeciwstawił się Chinom , str. 233
  10. Lama Kunsang i Marie Aubèle, Odyseja Karmapów, Wielka historia lam w czarnej czapce , 2011, wyd. Albin Michel. ( ISBN  978-2-226-22150-6 ) , str. 295
  11. http://www.buddhistdoor.net/features/the-16th-karmapa-rememberedmdashan-interview-with-ngoumldup-burkhar
  12. Wywiady z Ani Dékyi (6-13 / 6/2015), część pierwsza
  13. Didier de Plaige , Jean-Marie Leduc, Nowi prorocy , str. 41
  14. Msgr. Lucio Sembrano, Stolica Apostolska i buddyzm , The Polish Journal of the Arts and Culture. New Series 2 (2/2015): 75–93, DOI: 10.4467 / 24506249PJ.15.010.4638
  15. Vicki Mackenzie, The Revolutionary Life of Freda Bedi , 2017, s. 166
  16. (w) Tenzin Gyurme, Złoty różaniec , str. 96
  17. Ann Riquier, op. cit. , s. 97
  18. (w) Barry Boyce, Celebrating Buddhism in America: 30 Great Years , Lion's Roar, 1 stycznia 2009
  19. Odrodzony na nowo Budda Tybetu
  20. Film J.Ś. XVI Karmapy na YouTube
  21. patrz recenzja w Reginald Ray , The Secret of the Vajra World
  22. Diana Finnegan, Karmapa 1110-2010, 900 lat , 2011, s. 91-93
  23. (en) Śmierć 16. Karmapy , Wikiversity
  24. Sogyal Rinpocze , Tybetańska księga życia i śmierci , str. 351

Bibliografia

Pracuje

Studia

Nagrania audio

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne


Wideo