Klasztor Tsourphou

Klasztor Tsourphou Obraz w Infobox. Klasztor Tsourphou Prezentacja
Rodzaj Klasztor Buddyzmu Tybetańskiego ( d )
Zakon religijny Karma-kagyu
Lokalizacja
Adres Xian z Doilungdêqên , Lhasa , Tybetański Region Autonomiczny Chiny
 
Informacje kontaktowe 29 ° 43 ′ 35 ″ N, 90 ° 34 ′ 32 ″ E

Tsurpu ( tybetański  : མཚུར་ ཕུ་ དགོན་ པ , Wylie  : mtshur NOD phu pa , THL  : tsurbu Gonpa  ; chiński  :楚布寺 ; pinyin  : chǔbù sì ) lub Tsurphu Tolung ( tybetański  : སཊོད་ ལུང ་ མཊཤུར་ ཕུ ་. , Wylie  : STOD płuc mTshur phu , pinyin tybetański  : Tolung Tsurpu , THL  : do płuc Tsur pu , to kagyupa klasztor , siedziba Karmapy , położony w Tolung Deczen w mieście prefektury w Lhasie , 70 km na zachód od jego centrum miejskie, na wysokości 4267 metrów.

Sklasyfikowany w 1962 r. Na liście najważniejszych zabytków i kulturowych miejsc chronionych Tybetańskiego Regionu Autonomicznego , został jednak zniszczony w 1966 r. Na początku rewolucji kulturalnej, a następnie odbudowany w następnych dziesięcioleciach.

Historia

Tsurpu, położone 50 km na zachód od Lhasy i 70 km od drogi, została założona w 1189 roku przez 1 st Karmapy , Dysum Czienpa . Był siedzibą kolejnych 17 karmapów .

Karma Pakszi The 2 nd Karmapa, osiedlili się tam pod koniec jego życia, i miał 16-metrowy Budda pomnik zbudowany w świątyni, aby spełnić to marzenie, że miał. Brązowo-złoty posąg, w którym znajdowały się relikwie Buddy Gautamy i niektórych jego uczniów, został wysadzony w powietrze przez Czerwoną Gwardię podczas rewolucji kulturalnej . Ogjen Trinlej Dordże The 17 th Karmapa, wybudowany w nowej wersji, aby to samo w 1997 roku.

Wobec 1582 roku , kiedy miał 25, z 9 -go Karmapy, Wangchuk Dordże , przeprowadzono zgodnie z metodą stosowaną ogromny Thanka 35 metrów wysokości i 23 metrów szerokości, brokatu, przez artystów Karma Gadri szkoły reprezentujących Siakjamuni Budda w centrum , otoczony dwoma bodhisattwami, Mandziuśri i Maitreją oraz karmapą i Wadżradharą powyżej i Mahakalą Bernagczenem poniżej, thangka, którą wszyscy mogli zobaczyć raz w roku na zboczu góry naprzeciw klasztoru Tsourphou podczas religijnego święta Sagi Dawa .

Przed 1959 r. Mieścił około 900 mnichów i obejmował cztery klasztory założone w rozległym zespole budynków. Jeden z tych klasztorów był siedzibą Gjaltsaba Rinpocze , który tradycyjnie rządził między inkarnacjami. Gjaltsab po tybetańsku oznacza „władcę” . W 1966 roku, na początku rewolucji kulturalnej , klasztor został doszczętnie zniszczony.

Odbudowa Tsourphou została zainicjowana przez Lobsanga Yeshe, który poprosił o pozwolenie na przywrócenie tego miejsca. Dzięki funduszom rządowym rehabilitacja Zhiwa Tratsang, ośrodków rekolekcyjnych i pałacu Gjaltsaba Rinpocze mogła rozpocząć się w 1983 r. W następnym roku Droupeun Detchen Rinpocze, były mistrz rekolekcji Rumteku, który uciekł z Tybetu w 1959 r. I został wysłany do Ladakhu przez Rangjung Rigpe Dordże , 16 th Karmapa powrócił do Tsurpu za radą tych ostatnich, aby nadzorować odbudowę. To dzięki niemu i pracy dużej liczby oddanych osób obecny klasztor pojawił się w ostatnich latach na nowo. Ward Holmes i utworzona przez niego Fundacja Tsourphou wzbudzili zainteresowanie tym miejscem, położonym między wysokimi szczytami w To Valley.

Jaskinie troglodytów otaczające Tsourphou mają szczególne cechy geomantyczne . Buddyści uważają trzy otaczające góry za święte miejsca, w których przebywają bóstwa.

Budynki

Naprzeciwko posiadłości klasztornej, po drugiej stronie rzeki, na zboczu wzgórza wyłania się duży mur, ciąg stopni, na których co dziesiątego dnia czwartego miesiąca księżycowego tybetańskiego roku wystawiano ogromną thangkę ( gheku ).

Pielgrzymi

  • Pielgrzym w podeszłym wieku, klasztor Tsourphou, 1993.

  • Pielgrzymi, klasztor Tsourphou, 1993.

  • Obóz nomadów nad klasztorem Tsourphou, 1993. Dym jest jak ogień jałowca rozpalony na ceremonię.

Bibliografia

  1. Lama Kunsang i Marie Aubèle, Odyseja Karmapów, Wielka historia lamów w czarnych czapkach , Albin Michel, 2011 ( ISBN  978-2-226-22150-6 ) , s. 60: „czerwoni strażnicy wysadzili posąg w powietrze”
  2. Lama Kunsang, Marie Aubèle, The Odyssey of the Karmapas: The Great History of the Llamas with the Black Headdress , s. 138.
  3. (w) „  Działalność kultu Thangka odbywająca się w Lhasie, Tybet w Chinach  ” w People's Daily ,16 czerwca 2016 r, zdjęcia z uroczystości.
  4. Victor Chan, Tybet. Przewodnik pielgrzyma , wyd. Olizane, 1998, s. 742.
  5. Alexander Berzin, opcit
  6. (w) Lea Terhune, Karmapa: Polityka reinkarnacji , str. 158
  7. Lama Kunsang, Marie Aubèle, The Odyssey of the Karmapas: The Great story of the Llamas with the Black Cap , s. 239.
  8. Victor Chan , Tybet. Przewodnik pielgrzyma , wyd. Olizane, 1998, s. 739.
  9. (w) Mick Brown, The Dance of 17 Lives: The Incredible True Story of Tibet's XVII Karmapa ,2010, 320  s. ( ISBN  978-1-4088-1948-7 , czytaj online ) , str.  87.
  10. (w) Keith Dowman, Święte życie Tybetu, 1997. 226
  11. Ann Riquier , Legenda o karmapie , Plon, 2000, ( ISBN  2259193080 i 9782259193085 ) , str. 130

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Linki zewnętrzne