Quercus trojana

Quercus trojana Opis zdjęcia Drzewo 280820 1 2 HDR Natural Nevit.jpg. Klasyfikacja
Królować Plantae
Pod-panowanie Tracheobionta
Podział Magnoliophyta
Klasa Magnoliopsida
Podklasa Hamamelidae
Zamówienie Fagales
Rodzina Fagaceae
Uprzejmy Quercus

Gatunki

Quercus trojana
Webb , 1839

Synonimy

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejszy niepokój

Rozkład geograficzny

Quercus trojana , powszechnie znany jako Trojan Oak czy macedońskiego Oak , jest europejska i azjatycka gatunków z dębu w Bukowate rodziny.

Opis

Quercus trojana to małe i średnie drzewo osiągające do 18  m wysokości. Kora jest szaro-brązowa, spękana, gałązki zielono-brązowe z rzadkimi lub nieobecnymi włoskami gwiaździstymi, następnie szaro-brązowe lub płowe.

Liście są późno liściaste do półzimozielonych. Szarozielone liście mają od 3 do 9  cm długości i od 2 do 5  cm . Są owalne, lancetowate, ząbkowane, mają od 6 do 12 par mukronianowych, skórzastych zębów, z zaokrągloną podstawą, trochę sino i nagie po obu stronach, mają od 8 do 14 par żył bocznych i sieć żył trzeciorzędowych w reliefie poniżej .

Żołędzie mają od 2,7 do 4,5  cm na 1,8 do 2  cm średnicy na ściętym wierzchołku w okresie dojrzałości, około dwa lata po zapyleniu i są w dużej mierze zamknięte w łuskowatym kielichu.

Podział

Quercus trojana pochodzi z południowo-wschodniej Europy i zachodniej Azji Mniejszej , od południowych Włoch po zachodnią Turcję przez Bałkany .

Rośnie na niskich i umiarkowanych wysokościach, do 1600  m n.p.m. , na terenach suchych.

Podgatunki

Istnieją następujące podgatunki:

Czasami możemy również znaleźć następującą odmianę:

Skamieniałość

Skamieniałości Quercus trojana są opisane w kopalnej florze okręgu Kızılcahamam w Turcji, pochodzącej z pliocenu .

Ekologia

Quercus trojana jest rośliną gospodarzem dla gąsienic z Phyllonorycter trojana .

Galeria

Uwagi i odniesienia

  1. Jean-Louis Helardot, „  Quercus trojana  ” , na jeanlouis.helardot.free.fr (dostęp: 29 sierpnia 2019 )
  2. „  Quercus trojana  ” , na gardenbreizh.org (dostęp: 29 sierpnia 2019 )
  3. (w) „  Phyllonorycter trojana  ” na bladmineerders.nl (dostęp: 29 sierpnia 2019 )

Linki zewnętrzne