| Dzielnica Paryża | |
| Administracja | |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Rodzaj | Dzielnica |
| Wyższa liga | Gmina |
Pojęcie sąsiedztwa nabiera w Paryżu kilku znaczeń :
Przed przybyciem Rzymian Lutèce w Paryżu znajdowało się w obszarze zwanym Miastem lub wyspą Pałacu . Miasto zaczyna się rozwijać w okresie galijsko-rzymskim wraz z przybyciem dużej liczby obywateli w każdych warunkach. Zaczęliśmy więc budować tam poza wyspą Île de la Cité, w szczególności po stronie południowej.
Po raz drugi, miasto rozszerzony w szczególności w północnej części, ze względu na wzrost liczby ludności, gdy królowie Mérovée , Childeryk i Clovis wykonane miasto zamieszkania. Wzniesiono kościoły i kaplice, w tym kościół Saint-Clément , który stał się kościołem Saint-Marcel i dał początek wiosce Saint-Marceau , kościół Saint-Gervais , najstarszy na prawym brzegu, kaplica Saint-Vincent stała się Saint-Germain-l'Auxerrois , Notre-Dame-des-Bois stał Sainte-Opportune i że od Saint-Pierre stał Saint-Mederic następnie kościół Saint-Merri, które były najbardziej istotne.
Około 954 roku, za panowania Lothaira , Paryż został podzielony na cztery części, stąd nazwa „ dzielnice ”:
Paryż rozrósł się od panowania Lothaire'a aż do panowania Ludwika VII i Filipa Augusta dzięki znacznemu rozszerzeniu dużej liczby mieszkań położonych na północy miasta, w miejscach, które nazywano: miastem Saint- Germain-l'Auxerrois , miasta Labbé , Beaubourg i miasta Thiboust oraz na południe od miasta przez obszar zwany Uniwersytetem .
W 1190 roku, po wybudowaniu klauzury przez Philippe'a Auguste'a , liczba dzielnic wzrosła do ośmiu:
Wewnątrz murów znajdowało się wiele winnic, bagien i gruntów ornych, na których terenach wkrótce powstały domy.
Za panowania Karola V i Karola VI , po północnej stronie poza tym ogrodzeniem zbudowano dużą liczbę domów . Wraz ze wznoszeniem klauzury Karola V , zakończoną w 1383 roku, liczba dzielnic wzrasta do szesnastu:
Aby położyć kres tych cudownych wzrasta, w przeciwieństwie do konkretnej policję i do interesów prowincji , Henryka II , przez edykt miesiącaListopad 1549zakazał budowy nowych domów, co Henryk III potwierdził za swojego panowania.
Aż do końca XVI E wieku , Paryż jest zatem podzielona na szesnaście okręgów, same podzielone na „dziesiątki”:
Dzielnice Paryża służą jako części podstawy dla działań publicznych i wyborach do urzędów miejskich, przez opozycji do parafii i seigneuries wokół których organizowane jest życie społeczne. W każdym powiecie za zadania administracyjne odpowiada „ kwaternik ” (lub „kwaternik”), podczas gdy policja podlega pułkownikowi dystryktu. Ludwik XIV rozszerzy instytucję pułkowników sąsiedztwa na wszystkie miasta francuskie .
Jednak dzielnica Saint-André-des-Arcs powiększała się o ponad połowę, co oznaczało, że w 1642 roku została podzielona na dwie części. Ta druga część przyjęła nazwę:
W ten sposób liczba okręgów wzrasta do siedemnastu
Po Fronda , że fortyfikacje zostały zniszczone i administracja królewska stara się ograniczyć paryski autonomię. Prowadzi to do powstania porucznika policji (edykt z dn3 marca 1667), reforma kwatermistrza (edykt z Lipiec 1681 właściwie tylko urzędy honorowe: „radnych i strażystów Miasta”) oraz nowy podział dzielnic (16 zgodnie z decyzją Rady Miasta) 12 kwietnia 1680, dwadzieścia według tego z 14 stycznia 1702). Jednak podział na 17 dzielnic potrwa do 1701 roku.
W 1697 roku Marc René de Voyer de Paulmy d'Argenson , nowy generał policji , postawił zarzuty odbiorcom funduszy przeznaczonych na sprzątanie ulic i konserwację publicznych latarni , aby reprezentować w Radzie nierówność 17 dzielnic Paryża, zbyt duży obszar dzielnicy Saint-Germain-des-Prés, który stanowił co najmniej jedną czwartą powierzchni miasta, duża liczba domów, ulic, miejsc publicznych, nabrzeży, których Paryż jest położony. wzrosła (wzrost Paryża o ponad jedną trzecią), od początku panowania Ludwika XIV .
Zarządzeniem z miesiącaGrudzień 1701, dzielnice Place Maubert , Saint-Germain-des-Prés i Montmartre, bardziej rozległe niż inne, zostały udostępnione i utworzono trzy nowe ( Saint-Benoît , du Luxembourg i Saint-Eustache ).
W 1702 roku Paryż ma teraz dwadzieścia dzielnic które były związane i ograniczone deklaracją króla z datą12 grudnia 1702 oraz decyzją Rady Stanu z dnia 14 lutego tego samego roku
Ludwik z łaski Bożej, król Francji i Nawarry :
Witam wszystkich, którzy widzą te listy.
Po poinformowaniu, że szesnaście starych dzielnic wspomnianego miasta i Faubourgs de Paris było bardzo nierównych pod względem wielkości, że było ich kilka, które składały się tylko z dziesięciu lub dwunastu ulic, a inne zawierały ponad siedemdziesiąt, że nawet oni byli zaręczeni w sobie nawzajem, co znacznie utrudniło naszą służbę i opiekę nad policją i dobrem publicznym, uznaliśmy za stosowne dokonanie nowego podziału wspomnianego Miasta i Faubourgs na dwadzieścia dzielnic i zrównanie ich w miarę możliwości. W związku z tym, po przedstawieniu nam planu wspomnianego Miasta i Faubourgów, zarządzeniem naszej Rady z dnia 14 stycznia ubiegłego roku zarządzilibyśmy, aby wspomniane Miasto i Faubourg zostały podzielone na dwadzieścia dzielnic zawartych i szczegółowo określonych przez wspomnianą Wyrok, w którym komisarze Châteletu będą rozdzielani w celu wykonania tam zarządzeń i regulaminów w celu utrzymania porządku publicznego.
Okręgi te są pod nadzorem komisarzy podporządkowanych generałowi porucznikowi policji , którzy mają pod swoim rozkazem po dwóch inspektorów w każdym okręgu (od 1708 r.). Dzielnice są również wykorzystywane do pobierania niektórych podatków ( kapitalizacja , dziesiąta itp.).
20 dzielnic Paryża (1702-1789) zostało opisanych, wraz z planem dla każdego, przez Renou de Chauvigné dit Jaillot w pięciu tomach Recherches critiques, historique et topographique sur la ville de Paris , opublikowanych w Paryżu w 1775 roku.
Na polecenie Neckera z dniaKwiecień 1789miasto jest podzielone na 16 okręgów i 60 okręgów w celu wyborów delegatów do Stanów Generalnych , każda dzielnica jest podzielona na 3 lub 4 okręgi; każdy okręg tworzy w ciągu roku batalion gwardii narodowej.
Plik 21 maja 1790liczba ta jest ograniczona do 48 sekcji .
W 1795 roku 48 sekcji rewolucyjnych stało się oficjalnie 48 okręgami , czyli czterema na okręg.
Aneksja sąsiednich gmin 1 st styczeń 1860tworzy osiem nowych dzielnic, a zatem 32 nowe dzielnice, zwiększając łączną liczbę dzielnic paryskich do 80. Niektóre z utworzonych powiatów przyjmują również nazwy przyłączonych gmin .
80 okręgów administracyjnych stanowi najwyższy poziom administracji publicznej w Paryżu. Każdy zawiera posterunek policji.
Do rady sąsiedzkie zgromadzi ludzi Paryżu poszukujących informacji lub przedstawienia propozycji dla życia dzielnicy. Przylegają do powiatowego ratusza. Okręgi reprezentowane przez te rady niekoniecznie pokrywają się z granicami okręgów administracyjnych.
W ten sposób Paryż dzieli się na 124 dzielnice. W zasadzie to urzędy powiatowe określają liczbę rad powiatowych w swoim okręgu wyborczym według własnego uznania.
Jednak, jak się okazuje w praktyce, że liczba ta w dużej mierze zależy od wielkości populacji: w ten sposób 2 nd dzielnica ma tylko trzy rad dzielnic, natomiast 15 th ma dziesięć. Kontrprzykład: the 1 st (najmniej zaludnionych w Paryżu), 4 th , 5 th i 7 th arrondissements utrzymują granice powiatów o ustanowienie ich rad dzielnic, cztery rady okręgowe dlatego współistnieją w każdym z nich „im. .