50- ta Sura Koranu The Letter Qaf | ||||||||
Koran , święta księga islamu . | ||||||||
Informacje o tej surze | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Tytuł oryginalny | ق , Qaf | |||||||
Tytuł francuski | List Qaf | |||||||
Tradycyjny porządek | 50 th sura | |||||||
Porządek chronologiczny | 34 th sura | |||||||
Okres proklamacji | Okres mekkański | |||||||
Liczba wersetów ( ayat ) | 45 | |||||||
Liczba podrejonów ( rukus ) | 0 | |||||||
Tradycyjny porządek | ||||||||
| ||||||||
Porządek chronologiczny | ||||||||
| ||||||||
Qaf ( arabski : ق, francuski : List Qaf ) jest nazwą tradycyjnie podane do 50 th sura z Koranu , świętej księgi islamu . Ma 45 wersetów . Napisany po arabsku, podobnie jak reszta dzieła religijnego, został proklamowany zgodnie z tradycją muzułmańską w okresie Mekki.
Chociaż tytuł nie jest bezpośrednio częścią tekstu Koranu, tradycja muzułmańska nadała tej surie nazwę The Letter Qaf , w odniesieniu do pierwszego wersetu: „Qaf. Na wspaniały Koran! ” .
Tytuł pochodzi z wersetu 1, ale inne nazwy są znane w związku z wersetem 10.
Do chwili obecnej nie ma żadnych źródeł ani dokumentów historycznych, które mogłyby posłużyć do ustalenia porządku chronologicznego surów w Koranie. Jednak według muzułmańskiego chronologii przypisany Ǧa'far al Sadiqa ( VIII p wiek) i szeroko rozpowszechniona w 1924 pod kierownictwem al Azhar to Sura zajmuje 34 th miejscu. Zostałby ogłoszony w okresie mekkańskim , to znaczy schematycznie w pierwszej części historii Mahometa, przed opuszczeniem Mekki . Kwestionowane z XIX TH przez badania naukowe , to timeline został oceniony przez Nöldeke dla których ten Sura jest 54 th .
Ta sura jest skonstruowana na wzór niektórych homilii z późnej starożytności . Jest „bardzo złożony” i oczywiście zawiera dwa zestawione ze sobą zestawy. Jest to zbiór różnych tekstów. Wniosek ujednolica ten tekst.
Wersety 12-14 to Straflegenden , by użyć określenia Horovitza, „legendy o karze”. Dotyczą tutaj ośmiu narodów i stanowią najdłuższą serię Koranu . Dwie wstępne uwagi dotyczą tego, że nie ma wzmianki o narodzie Abrahama i że łączy on postacie biblijne i ludy arabskie.
Wśród nich jest aszab al-rass , wspomniany już w Koranie, ale którego nie można zidentyfikować. Jedną z hipotez dotyczących zagłębiania się w tę tożsamość byłby błąd w odczytaniu rasm . Oryginał to ashab Idris, a zatem ewokacja Ezdrasza . Po drugie, jest to ludność arsae , mieszkająca na północ od Yanbu ” .
Bell identyfikuje Aszab al-Ayka z Midianitami . Wetzstein identyfikuje ten termin z nabatejskim portem na Morzu Czerwonym, zwanym po grecku Leuke Kome ( Biała Wioska ). Ta stara hipoteza została niedawno zaktualizowana przez Puina, który mimo to przeniósł Leuke Kome do portu al-Hawra w północno-zachodniej części Półwyspu Arabskiego .
T ubba zostało zidentyfikowane przez muzułmańskich uczonych jako imię własne Himjarytów króla Południowej Arabii. Jeffery potwierdza powiązanie tego tytułu z Himjarem. W 2005 roku Puin zaproponował, aby zobaczyć błąd w odczytaniu rasm i zidentyfikować, poprzez tę nazwę, port Yanbu . Hipoteza Kroppa jest jednak najbardziej przekonująca. Dla autora tubba byłby przymiotnikiem oznaczającym „naśladowanie jego przykładu”. W ten sposób zostaliby wyznaczeni ludy „swego rodzaju”.
Werset 14b umieszcza te ludy w kontekście eschatologicznym , wyjaśniając, że zagrożenie stało się wobec nich prawdziwe.