Pecari tajacu
Pecari tajacu obroża pekariKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Subembr. | Kręgowce |
Klasa | Mammalia |
Podklasa | Theria |
Klasa infra | Eutheria |
Zamówienie | Parzystokopytne |
Rodzina | Tayassuidae |
Rozkład geograficzny
LC : Najmniejsze obawy
Status CITES
Załącznik III , Rev. z 23.04.81Collared pekari (Pecari tajacu) jest gatunków ssaków , z rodziny pekari , obecna w Ameryce Południowej , Ameryki Środkowej , Meksyku i południowych Stanach Zjednoczonych (o ile w Teksasie i Arizonie ). We Francji jego obecność na wolności ogranicza się do Gujany Francuskiej . Francuscy odkrywcy z XVIII th century zwany „Tajaçou” lub „Tajassou” . Jest to typowy gatunek tej rodziny.
Pekari jest zwierzęciem podobnym do świni, ale o brązowo-szarej sierści. Gatunek ten nazywa się pekari z kołnierzem, ponieważ ma jaśniejsze włosy na szyi, które przypominają kołnierz. Włosy na jego brodzie są często białe. Pozostaje dość łatwo rozpoznawalny w porównaniu do pekari z białymi wargami, z którą dzieli ten sam asortyment, który ma ciemną czarną sierść, jasnobiały podbródek i nie ma białego kołnierza.
Ma małe kły skierowane w dół, a także smukłe nogi o mocnym i / lub krępym ciele. Posiada również gruczoły zapachowe z tyłu ciała, którymi zaznacza swoje terytorium na skałach i drewnie lub broni się rzucając bardzo mocne piżmo . Używa go również w towarzyski sposób, aby identyfikować inne osobniki swojego gatunku, pocierając ramionami z innymi.
Jest to dość małe zwierzę, od 50 do 60 cm wysokości w kłębie i około 1 do 1,5 m długości. Waży w przybliżeniu ogólnie w 16 i 27 kg.
W lasach tropikalnych ekologia tego gatunku przez długi czas pozostawała nieznana, chociaż siedlisko to stanowi główny obszar jego występowania . Praca dyplomowa na temat tego gatunku została wykonana przez J. Judasa w środku dżungli w Gujanie Francuskiej ze stacji CNRS opartej na brzegu jeziora zaporowego EDF w Petit-Saut (stacja Saint-Eugène) „przed, w trakcie i po zalewanie terenu” , co pozwoliło również na ocenę skutków fragmentacji lasu wywołanej na wiele gatunków przez podnoszenie się poziomu wody.
W Gujanie Francuskiej żyje w wędrownej grupie od 3 do 11 osobników na przeciętnym obszarze 188 hektarów (1,88 km 2 ) , których liczba i skład różnią się w zależności od śmierci przez drapieżniki (jaguar...) i niewątpliwie poprzez liczne wymiany między grupami. Grupy przemieszczają się wraz z porami roku, aby dotrzeć do obszarów bogatych w żywność. Podczas badania Gujany przeprowadzonego w latach 90. obszary żywotne kilku grup pokrywały się w 32% z tych obszarów, nie wiedząc, w jakim stopniu ten podział terytorium był lub nie był konsekwencją spadku populacji. spiętrzenie zbiornika zaporowego. W Gujanie Francuskiej, w klimacie równikowym, pekari badane przez J. Judasza były aktywne średnio 14 godzin dziennie, w tym kilka godzin wieczorem (mniej więcej w zależności od pory roku i produkcji owoców). Obserwacje grup liczących około 50 osób odnotowano również podczas dużych zgromadzeń kilku grup.
Praca ta wykazała, że gatunek zamieszkuje zasadniczo owocożerne lasy i „żyje w mieszanych i stabilnych oddziałach, co reprezentuje typ organizacji społecznej rzadki wśród parzystokopytnych lasów tropikalnych” . Jednak czasami zjada również jaszczurki, martwe ptaki i gryzonie, co pokazuje, że ten gatunek, jak również inne gatunki pekari, są również dość oportunistyczne, podobnie jak ich suid kuzyni, stąd częściowo ich utrzymanie populacji.
Jest to zwierzę dobowe, ale może być również aktywowane w nocy, a nawet odwrotnie, szczególnie w pobliżu lub na obszarach zurbanizowanych, takich jak Arizona, i które dość dobrze przystosowuje się do zmian w swoim środowisku. Odpoczywają zwykle w norach, pod korzeniami drzew, ale czasem także w jaskiniach lub pod kłodami.
W swoim naturalnym środowisku nawyki żywieniowe pekari obrożnych zależą od dostępności pokarmu.
Żerowanie odbywa się zawsze w grupach (zwykle od 8 do 10 osobników).
Pekari z kołnierzem stanowi obfitą zdobycz dla kilku drapieżników, w tym jaguara , pumy i innych polujących na ziemię drapieżników, takich jak boa dusiciel . Człowiek jest także jednym z jego drapieżników.
W Gujanie Francuskiej , collared pekari jest uprawniony do polowania w wysokości kwoty 2 osoby na osobę i przelot i jest jednym z nielicznych zbywalnych gier gatunku . Mimo dość nadmiernego polowania, jego populacje są utrzymane.
Ten ssak jest reprezentowany przez 16 podgatunków: