Ostrinia nubilalis
Ostrinia nubilalis Omacnica prosowiankaKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Arthropoda |
Klasa | Insecta |
Super zamówienie | Endopterygota |
Zamówienie | Lepidoptera |
Rodzina | Crambidae |
Podrodzina | Pyraustinae |
Uprzejmy | Ostrinia |
Omacnicę prosowiankę ( Ostrinia nubilalis ) jest gatunkiem z ćma z rodziny z Crambidae .
Larwy tego gatunku mogą atakować upraw kukurydzy , które są ich głównymi szkodnikami i innych roślin hodowano jak słonecznik , w chmielu , z konopi , z chryzantemy , z ziemniaków , itp Zwalczanie omacnicy kukurydzy wymaga biologicznego zwalczania metodami z wykorzystaniem w szczególności Trichogramma lub lokalnych parazytoidów ( Macrocentrus Grandi na przykład w Ameryce Północnej), metod kontroli chemicznych (obecnie najczęściej stosowane), a także metod kontroli biotechnologicznej, wraz z rozwojem genetycznie modyfikowana kukurydza odporna na omacnicę prosowiankę ( kukurydza Bt ).
Omacnica prosowianka to ćma nocna o rozpiętości skrzydeł od 25 do 30 mm . Samce mają skrzydła w kolorze ciemnej ochry z drobnymi ciemnymi paskami, podczas gdy samice są jaśniejsze. Samica składa w kątach liści w grupach od 15 do 20 jaj, samica może złożyć do kilkuset jaj. Śmiertelność od złożenia jaj do wylęgu dorosłych wynosi około 80-90%.
Roczna liczba pokoleń zależy od klimatu. We Francji jest jedno lub dwa pokolenia rocznie, w zależności od tego, czy mieszkasz na północy, czy na południu. W niektórych rejonach Stanów Zjednoczonych występuje od trzech do czterech pokoleń rocznie. W przypadku jednego pokolenia w roku nieśność odbywa się w okresie maj-czerwiec. Młode gąsienice, wyklute po 15 dniach, najpierw pożerają miąższ liści, a następnie wkopują chodniki w rdzeń łodygi, znacznie osłabiając rośliny. Larwy przechodzą przez pięć stadiów larwalnych. Spędzają jesień i zimę w diapauzie w piątym stadium rozwoju w łodygach, a następnej wiosny rozwijają się w nimfy. W cieplejszych rejonach drugie, trzecie, a nawet czwarte pokolenie podąża za sobą wiosną i latem bez przechodzenia przez fazę diapauzę.
Biolodzy z INRA uwierzyć, że ta ćma była zróżnicowana od Ostrinia scapulalis (atakowanie sagebrush ) po wprowadzeniu kukurydzy w Europie przez Krzysztofa Kolumba ponad 500 lat temu. We wprowadzeniu wybrano oryginalne zachowanie migracyjne: gąsienice, które przeżyły żniwa, to te, które osiadają na dnie łodyg kukurydzy poniżej linii koszenia kombajnów. Jest to zatem przypadek przystosowania zwierzęcia do praktyki rolniczej.
Imago widziane z góry.
Kobieta imago, widok od strony grzbietu.
Kobieta imago, widok brzuszny.
Objawy zarażenia omacnicą na plantacji kukurydzy to obecność drobnych perforacji na liściach (objaw pierwszej generacji na młodej kukurydzy w stadium kornetu), pęknięcie łodygi pod wiechą (kwiaty męskie) lub na wysokości łodygi na rozwiniętej kukurydzy, z występowaniem chodników i najczęściej osadem trocin. Larwy mogą również bezpośrednio atakować uszy, które następnie wykazują oznaki perforacji i trocin na włosiu.
Żerując na rdzeniu łodyg, larwy osłabiają rośliny, które stają się bardziej wrażliwe na wyleganie , zakłócają ich rozwój i sprzyjają inwazji grzybów, takich jak Fusarium .
Uszkodzenia są zatem bezpośrednie (mniejszy plon, trudniejszy zbiór z powodu wylegania) i pośrednie (częstsze występowanie fusarium, które same odpowiadają za obecność mykotoksyn ).
Na innych uprawach objawami pozostają połamane łodygi z chodnikami i grudkami trocin. Na często atakowanej papryce larwy dostają się do owoców, przez co nie nadają się do sprzedaży.
W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie europejska omacnica prosowianka, wprowadzona do Ameryki Północnej w 1900 roku , była uważana od 1987 roku za szkodnika uprawianych ziemniaków , szczególnie na Wyspie Księcia Edwarda , Nowym Brunszwiku i Nowej Szkocji . Chodniki wykopanych przez larwy w łodygach przyczyną zmniejszenia plonu bulw bezpośrednio przez rozrywanie łodyg lub pośrednio poprzez ułatwienie zakażenia drobnoustrojami takimi jak suchą zgniliznę kapustnych , Erwinia carotovora (var. Atroseptica ).
Stosowanie środków zwalczania omacnicy prosowianki nie jest systematyczne i zależy w szczególności od:
Techniki walki są różnorodne. Wyróżniamy głównie:
W drugiej kategorii znajduje się głównie malutki owad pasożytniczy , trichogramma , z rzędu Hymenoptera . Samice trichogrammy składają jaja w jajach ćmy, a ich larwy rozwijają się w środku, zabijając żywiciela. Technika polega zatem na przyczepianiu kapsułek uwalniających duże ilości trichogramma dorosłego, aby „zgryźć” następne pokolenie szkodnika. Technika ta, opracowana w latach 70. i 80. XX wieku, daje dziś wyniki równie zadowalające pod względem wydajności, jak obróbka chemiczna; jednakże pozostaje bardziej restrykcyjny dla aplikacji.
Z rodzimych parazytoidów , takich jak Macrocentrus grandii w Ameryce Północnej, są naturalnymi wrogami ćmy. Ich skuteczności może sprzyjać ochrona roślin, które odżywiają dorosłe osobniki.
Transgeniczne odmiany odporne na omacnicę prosowiankę zostały opracowane przez prywatne firmy i są uprawiane w Stanach Zjednoczonych od 1996 roku. Zostały przyjęte na ponad 134 milionach hektarów w 2005 roku w 25 krajach. Plik8 lutego 1998Francja zezwoliła na uprawę kukurydzy Bt (MON810) i ta odmiana została umieszczona, jako pierwsza pod względem GMO, w oficjalnym katalogu gatunków i odmian, decyzją tymczasowo unieważnioną we wrześniu tego samego roku przez Radę Stanu , a następnie przywróconą w październiku 2000.
We Francji zakaz takich odmian kukurydzy przez różne rządy (pomimo odwołania Rady Stanu) oznacza, że ta technika kontroli nie jest stosowana.
Omacnica prosowianka może z czasem uodpornić się na kukurydzę MON810, podobnie jak inne owady. W związku z tym amerykańskie przepisy zalecają mieszanie nasion GMO z nasionami konwencjonalnymi (20%) lub naprzemiennie poletkami kukurydzy konwencjonalnej z polami kukurydzy Bt. Zalecenia te uwzględniają zasady tak zwanej strategii „ strefy wysokiej dawki / schronienia ” . » Sformułowane w celu zapobiegać lub opóźniać rozprzestrzenianie się recesywnych genów oporności. Strategia ta opiera się na postulacie, że w sytuacji bliskości populacji podatnych (świdry z obszarów ostoi składających się z konwencjonalnej kukurydzy innej niż Bt) i populacji odpornych (prawdopodobnie z kukurydzy Bt), rzadkie osobniki odporne mają duże prawdopodobieństwo pokrewieństwa. z podatnymi osobami. W tym przypadku potomstwo hybrydowe ma wrażliwy fenotyp ze względu na recesywny charakter odporności i dlatego zostanie wyeliminowane, jeśli spróbuje rozwinąć się na kukurydzy Bt.
Jednak ostatnie prace, w tym przeprowadzone przez INRA , wykazały, że dorosłe ćmy niewiele się poruszają w okresie poprzedzającym krycie lub mogą składać jaja w pobliżu miejsca wylęgu, nie docierając do obszarów ostoi, które mogą znajdować się w Stanach Zjednoczonych. Legalnie położone do 800 m od pola . Dane te podają w wątpliwość tę metodę zwalczania oporności w przypadku świdra, ponieważ fizyczna bliskość powierzchni Bt i innych niż Bt nie byłaby wystarczającą gwarancją genetycznego mieszania się osobników podatnych i odpornych. „Dane te wskazują, że obecnie stosowana strategia HDR niekoniecznie jest optymalna i, bardziej ogólnie, nadzieja na zdefiniowanie uniwersalnie odpowiedniej strategii jest złudna” podsumowali w 2007 roku Ambroise Dalecky et al. .
Należy również zauważyć, że odsetek powierzchni przeznaczonej na strefę ostoi - 25% całkowitej powierzchni i bez leczenia - nie odpowiada zaleceniom przedstawionym przez konsultowane organy naukowe, ale amerykańskiej decyzji administracyjnej; który został przepisany tak, jak jest w Europie.
Według Catalog of Life (21 stycznia 2013) :