Port Elgin (Nowy Brunszwik)

Port Elgin
Port Elgin (Nowy Brunszwik)
Administracja
Kraj Kanada
Województwo Nowy Brunszwik
Region Cap-Tourmentin
Podział regionalny Westmorland
Status miejski Miasto
Mandat burmistrza
 Judy E. Scott
2016 r - 2020
Konstytucja 1922
Demografia
Populacja 418  mieszk. ( 2011 maleje )
Gęstość 160  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 46 ° 03 ′ szerokości geograficznej północnej, 64 ° 05 ′ długości geograficznej zachodniej
Powierzchnia 261  ha  = 2,61  km 2
Różnorodny
Języki) Angielski (oficjalny)
Strefa czasowa UTC-4
Orientacyjny + 1-506
Kod geograficzny 1307002
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nowy Brunszwik
Zobacz na mapie administracyjnej Nowego Brunszwiku Lokalizator miasta 14.svg Port Elgin
Geolokalizacja na mapie: Nowy Brunszwik
Zobacz na mapie topograficznej Nowego Brunszwiku Lokalizator miasta 14.svg Port Elgin
Znajomości
Stronie internetowej http://www.villageofportelgin.com

Port Elgin (wymawiane èl-guine ) to wieś w hrabstwie Westmorland , położona w południowo-wschodniej części Nowego Brunszwiku w Kanadzie .

Toponimia

Wioska była pierwotnie nazywana Baie-Verte . Nazwę zmieniono na Gaspereaux Town po 1755 roku . Otrzymał obecną nazwę w 1847 roku na cześć James Bruce , 8 th  Earl of Elgin (1811/63), Gubernator generalny Kanady od 1846 do 1854 roku .

Geografia

Sytuacja

Port Elgin znajduje się około 80 kilometrów od East drogowym Moncton , w pobliżu Nova Scotia granicy , u ujścia rzeki Gaspereau . Wieś ma powierzchnię 2,61 km2.

Geologia

Podłoże Port-Elgin składa się głównie ze skał osadowych grupy Pictou pochodzącej z półwyspu Pennsylvanian (między 300 a 311 milionów lat temu).

Mieszkaniowy

W 2006 r. We wsi znajdowało się 200 prywatnych mieszkań , z których 180 było zamieszkanych przez zwykłych mieszkańców. Z tych mieszkań 83,3% to mieszkania indywidualne, 0,0% to budynki bliźniacze, 0,0% to mieszkania szeregowe, 0,0% to mieszkania lub dwupoziomowe, a 13,9% to budynki o mniej niż pięciu piętrach. 66,7% mieszkań jest w posiadaniu, a 33,3% jest wynajmowanych. 88,9% zostało zbudowanych przed 1986 r., A 8,3% wymaga poważnych napraw. Mieszkania mają średnio 6,4 izby, a 0,0% mieszkań ma więcej niż jedną osobę na pokój. Posiadane domy mają średnią wartość $ 106852  , w porównaniu do $ 119549  na prowincji.

Historia

Port Elgin znajduje się na historycznym terytorium Mi'kmaq , a dokładniej w dzielnicy Pigtogeoag ag Epegoitnag, znanej również jako Pictou, która obejmuje większość wybrzeża Cieśniny Northumberland , w tym Wyspę Księcia Edwarda . Okręg ten, podobnie jak Esgigeoag, podlegał Onamagowi, innymi słowy Wyspie Cape Breton , i czasami nawet nie miał wodza. Miejsce to służyło jako letni obóz wędkarski dla Mi'kmaq, o czym świadczą groty strzał i narzędzia odkryte u ujścia rzeki Gaspereau . W Acadians założył wioskę Baie-Verte w 1690 roku . Wioska stała się później ważnym punktem granicznym dla handlu między Acadią a Quebec City . Francuzi zbudowali Fort Gaspareaux w 1751 roku , satelita Fort Beauséjour . W 1755 roku , krótko po bitwie pod Fort Beauséjour , fort objęło 300 żołnierzy brytyjskich pod dowództwem pułkownika Johna Winslowa . Fort został zniszczony w następnym roku, Brytyjczycy nie byli w stanie obronić go przed Mi'kmaq i Acadianami. Akadyjczycy zostali deportowani w 1755 r., Podczas nalotu kapitana Gilberta .

Miejscowość została przemianowana na Port-Elgin, a następnie ponownie skolonizowana wkrótce po 1763 roku przez mieszkańców miasteczek Cumberland i Sackville, pierwotnie z Nowej Anglii. Obecna wioska została jednak założona w 1840 roku przez kilka fal imigrantów: plantatorów , lojalistów , powracających z wygnania Acadyjczyków , Irlandczyków , Szkotów i Yorkshirois . Gospodarka opiera się wówczas na wyrębie.

Linia kolejowa Cap-Tourmentin, przemianowana na New Brunswick i Prince Edward Island , została zbudowana w 1883 roku z Sackville do Baie-Verte , a następnie przedłużona do Cap -Tourmentin w grudniu 1886 roku , wszystko w celu transportu pasażerów i towarów z lub do Prince Edward Island. W pobliżu szyn powstają fabryki i młyny, które z kolei przyciągają nowych mieszkańców. Obecny most kolejowy został zbudowany w 1917 roku ; pierwotnie był to ręczny most obrotowy. Port Elgin staje się pierwszą wioską w prowincji, która została zarejestrowana jako gmina24 stycznia 1922. We wsi znajdowało się wówczas około czterdziestu sklepów, hala widowiskowa, rolniczy ośrodek wystawienniczy i bieżnia. Fred Magee otwiera przetwórnię ryb, której marka Mephisto jest sprzedawana w kilku krajach na całym świecie.

Regionalna Szkoła Pamięci Port Elgin została otwarta w 1948 roku .

Kolej na New Brunswick i Prince Edward Island została porzucona w 1989 roku .

Szkoła regionalna Port Elgin została otwarta w 1996 roku . Sklep New Brunswick Liquor Corporation został zamknięty w 1997 roku i zastąpiony przez franczyzę.

Gospodarka

Za rozwój gospodarczy odpowiada Entreprise Sud-Est , członek Enterprise Network .

Istnieje oddział Advance Savings Credit Union, kasy pożyczkowej z siedzibą w Riverview oraz członek Credit Union Central of New Brunswick .

Administracja

Rada gminy

Rada gminy składa się z burmistrza i czterech radnych generalnych. Poprzednia rada powstała po wyborach12 maja 2008, rzeczywiście ma tę szczególną cechę, że składa się wyłącznie z kobiet. Obecna rada miasta jest wybierany w Quadrennial wyborach do14 maja 2012.

Obecna rada miasta

Mandat Funkcje Nazwy)
2012 - 2016 Burmistrz Judy E. Scott
Doradcy generalni Terrance L. Legere, Valerie A. MacDermid, Patricia (Patsy) Murphy, Tanya A. Trenholm

Dawne rady miejskie

Mandat Funkcje Nazwy)
2008 - 2012 Burmistrz Judy E. Scott
Doradcy Darlene Elizabeth Kenny, Val A. MacDermid, Joanne L. Trenholm, Tanya A. Trenholm.
Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
2008 W trakcie Judy E. Scott    
2004 2008 Ściana Courtney    
19 ?? 2004 Robert A. Hall    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Regionalna Komisja Służb

Port-Elgin jest częścią Regionu 7 , Regionalnej Komisji Służb (RSC), która oficjalnie rozpocznie działalność1 st styczeń +2.013. Port-ELgin jest reprezentowany w radzie przez burmistrza. Usługi, które muszą być oferowane przez zalecenia dla poszczególnych krajów, to planowanie regionalne, gospodarka odpadami stałymi, planowanie środków nadzwyczajnych, a także współpraca służb policyjnych, planowanie i podział kosztów regionalnej infrastruktury sportowej, rekreacji i kultury; do tej listy można dodać inne usługi.

Reprezentacja i trendy polityczne

Port Elgin jest członkiem Związku Gmin Nowego Brunszwiku.

New Brunswick : Port Elgin jest częścią prowincjonalnego jeździectwa Tantramar , które jest reprezentowane w Zgromadzeniu Ustawodawczym Nowego Brunszwiku przez Mike'a Olscampa z Progressive Conservative Party . Został wybrany w 2006 roku i ponownie wybrany w 2010 roku .

Kanada : Port Elgin jest częścią federalnego jeździectwa Beauséjour . Ta jazda jest reprezentowana w Izbie Gmin Kanady przez Dominic LeBlanc z Partii Liberalnej .

Demografia

W 2006 r. Było 451 mieszkańców wobec 445 w 1996 r. , Co oznacza wzrost o 1,3% w ciągu 10 lat. Biorąc pod uwagę populację, Port Elgin zajmuje 91 th  miejsce w województwie.

Demografia Port Elgin Od 1981 roku
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden 1986 1991 1996 2001 2006 2011 2016
504 470 490 445 436 451 418 408
(Źródła :)
Ewolucja języków ojczystych (w%) Legenda
  • język angielski
  • Francuski
  • angielski i francuski
  • Inne języki)
Źródła:

Mieszka w Port Elgin

W Port Elgin znajduje się biblioteka publiczna, poczta, Centrum Zdrowia Port Elgin, remiza strażacka i stacja pogotowia ratunkowego New Brunswick . Port Elgin posiada licencjonowany dom opieki, Dom Opieki Westford.

Szkoła Port Elgin Regional wita uczniów od przedszkola do 8 th  roku w języku angielskim. Jest to szkoła publiczna, która jest częścią Okręgu Szkolnego 2 . Posiada również francuski program immersyjny.

We wsi znajduje się posterunek Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej . Zgłasza się do Dystryktu 4 , którego główne biuro znajduje się w Shediac .

Kościół św. Klemensa jest kościołem rzymskokatolickim wchodzącym w skład archidiecezji Moncton .

Anglophones korzystają z codziennego Telegraph-Journal , publikowanego w Saint-Jean oraz Times & Transcript w Moncton . Mają również dostęp do cotygodniowego Sackville Tribune-Post z Sackville . Francofoni korzystają z dziennika L'Acadie nouvelle , publikowanego w Caraquet , oraz tygodnika L'Étoile z Dieppe .

Kultura

Osobowości

Języki

Zgodnie z ustawą o językach urzędowych Port Elgin jest oficjalnie anglojęzyczny, ponieważ mniej niż 20% populacji mówi po francusku .

Gminne gminy

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Bibliografia

  1. „  Profile społeczności 2006 - Port Elgin - Populacja  ” , w Statistics Canada (dostęp 24 października 2011 ) .
  2. (w) [PDF] Department of Natural Resources and Energy of New Brunswick, "  Bedrock Geology of New Brunswick  " ,2000(dostęp 19 czerwca 2009 )
  3. "  Profile społeczności 2006 - Port Elgin - Families and Households  " , na Statistics Canada (dostęp 26 października 2009 ) .
  4. (w :) Philip K. Bock i William C. Sturtevant ( red. ), Handbook of North American Indians , vol.  13, t.  1, Drukarnia Rządowa,1978, 777  str. , s.  109-110
  5. Ganong 1904 , s.  161
  6. (w) „  Heath Steele Mines Bathurst, Brunswick Mines  ” , on Riding the Rails , New Brunswick Railway Museum (dostęp 2 września 2012 ) .
  7. "  Wybory samorządowe, odbywające się co cztery lata, 14 maja 2012 r., Raport Chief Electoral Officer  " [ archiwum25 grudnia 2013] , o Elections NB (dostęp: 24 grudnia 2013 )
  8. (w) Historia Port Elgin
  9. (w) John Leroux , Building New Brunswick: An Architectural History , Fredericton, Goose Lane Editions2008, 310  str. ( ISBN  978-0-86492-504-6 ) , str.  177.
  10. [PDF] „  Anglophone East  ”, on New Brunswick Department of Education (dostęp 2 listopada 2012 ) .
  11. "  L'Acadie nouvelle zgłoszono ...  ", L'Acadie nouvelle ,22 stycznia 2007, s.  23
  12. „  Parafie i lokalne okręgi usługowa ,  ” na Entreprise Sud-Est (dostęp 07 listopada 2012 ) .
  13. "  mapa Lokalizacja SKOK w New Brunswick  " , na Credit Union Central New Brunswick (dostęp na 1 st stycznia 2010 roku ) .
  14. "  Local Election Events 2008  " , o wyborach NB (dostęp 15 października 2011 r. )
  15. „  Społeczności w każdej z 12 Regionalnych Komisji Służb (RSC)  ” , na temat rządu Nowego Brunszwiku (dostęp: 9 listopada 2012 ) .
  16. "  zarządy Okręgowej Komisji Służby ogłosił  " na rząd Nowego Brunszwiku (dostęp na 1 st listopada 2012 ) .
  17. „  Governance of New Regional Service Commissions  ”, on Government of New Brunswick (dostęp 9 listopada 2012 ) .
  18. "  Mandatory Services  " , on Government of New Brunswick (data dostępu 9 listopada 2012 ) .
  19. "  List of zones  ", na Union des Municipalité du Nouveau-Brunswick (dostęp 16 listopada 2011 ) .
  20. „  1986 (2A) krótki kwestionariusz od prowincji do gmin  ” , w Statistics Canada (dostęp 24 października 2011 ) .
  21. „  Profile społeczności 1996 - Port Elgin - Populacja  ” , w Statistics Canada (dostęp 24 października 2011 ) .
  22. "  Statistics Canada - 2016 Community Profiles - Port Elgin  " (dostęp: 5 maja 2020 )
  23. "  Profile społeczności 1996 - Port Elgin - Populacja strona 1  " , w Statistics Canada (dostęp: 14 listopada 2011 ) .
  24. „  2001 Community Profiles - Port Elgin - Population  ” , w Statistics Canada (dostęp: 14 listopada 2011 ) .
  25. „  Profile społeczności 2006 - Port Elgin - Język  ” , na Statistics Canada (dostęp 14 listopada 2011 ) .
  26. https://www12.statcan.gc.ca/census-recensus/2011/dp-pd/prof/details/page.cfm?Lang=F&Geo1=CSD&Code1=1307002&Geo2=PR&Code2=01&Data=Count&SearchText=Port%20ElginBearch = 01 i B1 = język i niestandardowe = & TABID = 1
  27. https://www12.statcan.gc.ca/census-recensus/2016/dp-pd/prof/details/page.cfm?Lang=F&Geo1=CSD&Code1=1307002&Geo2=CD&Code2=1307&SearchText=Port+Elgin&SeginsType= & TABID = 1 & type = 0
  28. Kanada, Nowy Brunszwik. „  Ustawa o językach urzędowych  ”, s.  35, 36, 37, 38 [ czytaj online  (strona przeglądana 15 marca 2011 r.)] .

Zobacz też

Bibliografia