Pomponius Mela

Pomponius Mela Biografia

Narodziny	W kierunku 15 Algeciras
Śmierć	Rzym
Czas	Imperium Rzymskie
Zajęcia	Geograf , pisarz , historyk
Ludzie	Pomponii

Inne informacje

Pole	Geografia

Podstawowe prace

Opis świata ( d )

Pomponius Mela (urodzony w Tingentera , niedaleko Algeciras ), który napisał około 43 roku , jest najstarszym znanym rzymskim geografem . Podał opis, który obejmuje znany świat Greko-Rzymian.

Biografia

O Pomponiusie Meli nie wiadomo nic poza jego imieniem i miejscem urodzenia, które on sam wskazuje, małym miasteczkiem Tingentera lub Cigentera w prowincji Baetica , w zatoce Algeciras .

Opowiadamy jego życie z okresu cesarza Klaudiusza , dedukcji z oznaczeń geograficznych, które podaje w swoich dziełach:

oznaczenie miasta Cezarea (w Afryce rzymskiej ), nadane mu przez Juba II za czasów Augusta ;
nawiązanie do Corneliusa Néposa , pisarza, który zmarł za panowania Augusta;
triumf, który następuje po podboju Bretanii , którym może być tylko Claude, biorąc pod uwagę poprzednią uwagę i który pochodzi z 42.

Pomponius Mela jest autor, który prezentuje najbardziej kompleksowy obraz stanu geografii środku I st wieku ery chrześcijańskiej.

Charles-Pierre Fradin w swoim przekładzie Pomponiusa Mela z 1804 roku mówi:

„Vossius podziwia jego zwięzłość i elegancję i umieszcza swoją geografię obok geografii Strabona i Pliniusza . "
" Gronovius chwali to najpełniej, mówiąc, że Pliniusz i kilku innych znanych pisarzy, którzy zajmowali się tym samym tematem, pożyczyli kilka fragmentów z Meli, aby uprzyjemnić ich opowieść, przekonani, że nie. Mogą czerpać z lepszego źródła, ani nie wyrażają się z większą finezją i elegancją. Dodaje, że badając uważnie klarowność, porządek i prostotę panującą w układzie i ułożeniu części, w naturalnie suchym i suchym nazewnictwie miast, rzek i gór, w krótkiej ekspozycji i naiwności charakteru i zwyczajów różnych narody, nie można zadowolić się lekturą jej i podziękowaniem autorowi za to, że uczynił literaturę tak bogatym prezentem. "

Malte-Brun stawia go znacznie wyżej niż Dionysius the Periégète , który wśród geografów pierwszego wieku jest najczęściej cytowanym razem z Melą. „Abstrakt Meli”, mówi, „o wiele bardziej ciekawy dla geografa”, oferuje system Eratostenesa .

Jego praca

Jego praca ( De situ orbis libri III lub De chorographia ) jest prostym kompendium, liczącym mniej niż sto stron, napisanym suchym i niemetodycznym stylem. Jest jednak typowo łaciński i tu i ówdzie ozdobiony przyjemnymi metaforami . Oprócz rozdziałów geograficznych Natural History of Pliniusza Starszego (gdzie Mela jest wymieniana jako ważny punkt odniesienia), przy czym De situ orbis to jedyna rozprawa na ten temat w klasycznej łacinie .

Jego wizja geograficzna

We wstępie zatytułowanym „Mundi in quatuor partes divisio” ( Podział świata na cztery części ) podejmuje teorię Parmenidesa o pięciu strefach klimatycznych . Przedstawia on Ziemię jako posiadającą pięć stref rozmieszczonych na dwóch półkulach, dwie krainy zamarznięte zimnem na końcach, strefę centralną pochłoniętą przez ciepło i pomiędzy dwiema strefami zamieszkiwalnymi jedną nieznaną zamieszkaną przez Antychtonów, a drugą znany świat:

„Ziemia, znajdująca się w centrum świata, jest otoczona ze wszystkich stron morzem, które dalej dzieli ją ze wschodu na zachód, na dwie części zwane półkulami i podzielone na pięć stref.
Środkową strefę pochłania ciepło, podczas gdy dwie położone na południowym krańcu, druga na północnym krańcu są zamarznięte.
Inne nadają się do zamieszkania i mają te same pory roku, ale w innym czasie: w jednym zamieszkują Antychtonowie, a my w drugim. Ta, której nie znamy, z powodu płonącej plaży, która nas od niej oddziela, mogę mówić tylko o naszej. "

Znany świat otoczony jest oceanem, jest bardziej rozległy pod względem długości niż szerokości geograficznej:

„Ta strefa, która rozciąga się ze wschodu na zachód i która w wyniku tego kierunku ma większą długość na swojej długości niż na największej szerokości, jest ze wszystkich stron otoczona oceanem, z którego otrzymuje cztery morza : jeden na północy, dwa na południu i czwarty o zachodzie słońca. "

Ziemie są podzielone między trzy znane kontynenty:

„Cały obszar jest podzielony na trzy części przez to morze i dwie słynne rzeki, Tanaïs i Nil ... Wszystkie ziemie rozciągające się od cieśniny do tych rzek z jednej strony tworzą Afrykę, az drugiej strony Europa. Pierwsza rozciąga się do Nilu; drugi, aż do Tanaïs. Wszystko poza nią nazywa się Azją. "

Jest krytykowany za brak krytycznego zmysłu, gdy podejmuje bajeczne opowieści Herodota , ale należy pamiętać, że odzwierciedlały one wiedzę jego czasów i pozwoliły mu upiększyć swoje pisarstwo malowniczymi szczegółami.

Uwagi i odniesienia

„ Pomponius Mela - Geografia ” , Księga II , rozdz. VI , na http://remacle.org (dostęp 13 kwietnia 2020 )
„ Pomponius Mela ” , Księga I , rozdz. VI , na http://remacle.org (dostęp 13 kwietnia 2020 )
„ Pomponius Mela ” , księga III , rozdz. V , pod adresem http://remacle.org (dostęp 13 kwietnia 2020 r. )
„ Pomponius Mela ” , księga III , rozdz. VI , na http://remacle.org (dostęp 13 kwietnia 2020 )
C.-P. FRADIN , „ Traduction de Pomponius Mela ” , na https://gallica.bnf.fr (dostęp 13 kwietnia 2020 )
C.-P. FRADIN , „ Tłumaczenie Pomponius Mela ” , str. xii , na https://gallica.bnf.fr (dostęp 13 kwietnia 2020 )
C.-P. FRADIN , „ Tłumaczenie Pomponius Mela ” , str. xii i s. xiii , na https://gallica.bnf.fr (dostęp 13 kwietnia 2020 )
(the) Pomponius Mela, „ Pomponius Mela ” , Book I , rozdz. I na https://gallica.bnf.fr (dostęp 13 kwietnia 2020 )
C.-P. Fradin , „ Tłumaczenie Pomponius Mela ” , Księga I , rozdz. I p. 7 , na https://gallica.bnf.fr (dostęp 13 kwietnia 2020 )
por. Postać Ziemi w starożytności

Publikacje

Pomponius Mela, Opis Ziemi , francuskie tłumaczenie z 1843 r
Pomponius Mela, Chorografia , tekst ustalony, przetłumaczony i opatrzony komentarzami Alain Silberman, Paryż, Les Belles Lettres, 1988.

Zobacz też

Bibliografia

Dokumentacja urzędowa :
Robert Bedon, „Trzej Galowie widziani przez Rzymian w czasach cesarza Klaudiusza: niektóre refleksje na temat wyborów ludów i miast przez Pomponiusa Méla w jego opisie Comata Gallia ” , w: R. Bedon i M. Polfer (red. .), Mélanges in memoriam Charles Marie Ternes , Remsheim, BAG Verlag,2007, s. 41-56
Wouter Bracke, „Pomponius Mela, Etienne de Byzance, Honorius d'Autun and the Brussels manuscript, BR 2419-31”, Revue belge de philologie et d'histoire , tome 81, fasc. 4, 2003, Historia średniowiecza, nowożytna i współczesna - Middeleeuwse. modern in hedendaagse geschiedenis, s. 1075-1081 ( online )
Léon Malavialle, „Mapa Indii według Pomponiusa Méli”, Annales de Géographie , 1900, t. 9, nr 45, str. 251-257 ( online )
Jehan Desanges, „Historia Afryki w świecie grecko-rzymskim”, École Pratique des Hautes Etudes. IV sekcja, nauki historyczno-filologiczne, Sprawozdania z konferencji w latach 1992-1993, 1995:
- Broszura 8, 1995, s. 27-28 ( online )
- Broszura 9, 1995, s. 41-42 ( online )
- Broszura 10, 1994-1995, 1996, str. 62-63 ( online )
Alain Silberman, Wprowadzenie i notatki, w: Pomponius Mela, Chorografia , Paryż, Les Belles Lettres, 1988.
Hector Iglesias, "The coast" Gipuzkoa "after the Chorographia of Pomponius Mela" Vasconia Cuadernos de Historia-Geografía , 2011, s. 31-54 ⟨hal - 00749001⟩

Powiązane artykuły

Lista geografów grecko-rzymskich , geografów greckich górników