W Niemczech , strażacy mogą być nazywane przez wybieranie „ 112 ” na telefon.
Obszar interwencji strażaków zależy od przepisów o landów (landów), ale ich organizacja jest oparta na Feuerwehr-Dienstvorschrift -FwDV (na receptę dla straży pożarnej).
Pierwsza niemiecka straż pożarna powstała w 1854 roku w centrum Berlina , przy Großen Hamburger Straße 13/14 (główna ulica Hamburga). Początkowo był wyposażony w powozy konne.
W 1933 roku , na początku III Rzeszy , wszyscy pruscy strażacy zostali podporządkowani policji , przyjmując popularną nazwę Feuerlöschpolizei (policja gaśnicza), chociaż nigdy oficjalnie nie nosili tego imienia. W 1938 r. Na mocy ustawy o ochronie przeciwpożarowej ( Gesetz über das Feuerlöschwesen ) wszystkie straże pożarne Rzeszy stały się oddziałami policyjnymi pod bezpośrednim nadzorem Ministra Spraw Wewnętrznych (Reichsminister des Innern) . Zawodowi strażacy zostali oficjalnie Feuerschutzpolizei (policjanci straży pożarnej ), a korpus ochotniczy został włączony do policji. Wozy strażackie, dotychczas czerwone , zmieniły kolor na zielony .
Również w 1938 roku zmieniono zawory ( rury , lance , przegrody ), by odpowiadały normom Rzeszy; do tej pory każdy kraj związkowy miał własne standardy, co uniemożliwiało współpracę między krajami.
W połowie XIX th wieku ( biedermeier ) charakteryzuje się brakiem zainteresowania polityką, stowarzyszenia gimnastycy konstytucji, aw 1850 roku , utworzenie pierwszej ochotnik straży pożarnej (Freiwilligen Feuerwehren) . Większość z nich nazywano Freiwillige Rettungsschar (ochotniczy oddział ratunkowy), a czasem, jak w Karlsruhe w 1846 r. , Pompier-Corps .
Wolontariusze wyposażali się z własnych środków, a sprzęt składał się głównie z munduru , czapki i pary butów. Wprowadzono pierwsze metody gaszenia pożarów, logistykę i pierwsze urządzenia (jak np. Waporyzator zaprojektowany przez inżyniera Karla Metza ). W Durlach , Christian Hengst był pionierem w tej dziedzinie.
Uprzemysłowienie z końca XVIII -tego wieku towarzyszy zwiększone ryzyko pożaru, szczególnie wielkich pożarów, zwłaszcza ze względu na stężenie domów dla robotników, podczas gdy używaliśmy wciąż otwartego ognia na ciepło i światło.
Na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku firmy założyły i ufundowały wewnętrznych ochotniczych strażaków do obrony swoich obiektów.
Do późnych lat dwudziestych XX wieku istniało duże zróżnicowanie w organizacji ciał.
Plik 28 grudnia 1933, narodowo-socjalistyczny rząd Prus powołał Gesetz über das Feuerlöschwesen (lub FLG - Feuerlöschgesetz , ustawę o pożarach ), która obowiązywała od1 st styczeń +1.934. Pod wieloma względami ustawa ta stanowi istotny krok naprzód w harmonizacji zwalczania pożarów w Prusach. Ale jest to część reformy policji z 1931 r. I jest również analizowana jako wojenna instrumentalizacja straży pożarnej.
Ustawa Rzeszy o ochronie przeciwpożarowej 23 listopada 1938stanowi zwornik służebności straży pożarnej wobec policji, tworząc Feuerschutzpolizei (policję przeciwpożarową). Ustawa ta została uchwalona czternaście dni po Nocy Kryształowej ( Nocy Kryształowej , pogromu wobec Żydów ); widzimy tam cały cynizm i okrucieństwo nazistowskiego reżimu, uchwalającego prawo do walki z ogniem, podczas gdy ruiny synagog wciąż dymiły. Straż pożarna staje się bowiem jednym z filarów obrony biernej (ochrona przed bombardowaniami ).
To ujarzmienie jest charakterystyczne dla przejęcia władzy narodowosocjalistycznej, Führerprinzip . Decyzje podejmował lider, bez możliwości dyskusji ze strony podwładnych. Państwo policyjne zapobiegało gaszeniu pożarów, podobnie jak wszystkich innych służb publicznych .
W dziedzinie strażaków, podobnie jak w innych, lata nazizmu pozostawiły gorzkie dziedzictwo. Zabezpieczenie pozostałych i nowych budynków (przebudowa) odbyło się w trudnych warunkach.
Podstawą organizacji gaszenia pożaru były nakazy z28 sierpnia 1949(Brandschutzverordnung) , w szczególności jego art. 8 oraz art15 września 1950 r. Firmy w NRD musiały zwracać szczególną uwagę na zagrożenie pożarowe i zachowanie bezpieczeństwa ludzi. Zgodnie z tymi rozporządzeniami przedsiębiorstwa i jednostki gospodarcze odpowiadały za meble i budynki , dobra publiczne i własność prywatną , niezależnie od ich działalności czy wielkości. Trudno jest oszacować, w jakim stopniu zostało to zastosowane. Celem była ochrona powstania „stanu robotników i chłopów”. Głównym problemem było zabezpieczenie produkcji przed hipotetycznymi aktami sabotażu.
Przepisy z września 1950 r. O ochronie przeciwpożarowej przedsiębiorstw obowiązywały w pierwszym okresie przemian gospodarczych NRD.
Podczas drugiej konferencji partyjnej, która miała miejsce od 9 do12 lipca 1952delegaci jednogłośnie uznali, że „budowa socjalizmu [stała się] podstawową misją NRD”. W dniu 23 lipca , landy NRD rozpuszcza i Republiki została podzielona na czternaście okręgach (Bezirke) . Jednocześnie korporacje terytorialne (Gebietskörperschaften) zostały przekształcone w „organy władzy państwowej” (Organe der Staatsgewalt) , czego konsekwencją było całkowite zniesienie autonomii administracyjnej gmin i powiatów (Landkreis) , ustanawiając w ten sposób zasadę stalinowskiego rządu „centralizmu demokratycznego”. Organizacja gaszenia pożarów została zdefiniowana w 1956 roku i włączona do Administracji Ludowej Policji (Verwaltung der Deutschen Volkspolizei) . W tamtym czasie NRD uważała, że okres rewolucyjny wciąż trwa.
W dniu opublikowano pierwszą wschodnioniemiecką ustawę o ochronie przeciwpożarowej (Brandschutzgesetz)18 stycznia 1956pod tytułem Gesetz zum Schutze gegen Brandgefahren (Prawo ochrony przeciwpożarowej ). Prawo to jest częścią ruchu modernizacja NRD, które oznaczone drugi plan pięcioletni między 1956 a 1960 (mechanizacji i automatyzacji produkcji). W tym też okresie planowano i budowano pierwsze elektrownie jądrowe . Ustawa z 1956 r. Oznacza zatem modernizację gaszenia pożarów.
W preambule do tej ustawy wyjaśniono organizację gaszenia pożarów:
Na mocy tego prawa upaństwowiono miejską zawodową straż pożarną ( kommunalen Berufsfeuerwehren ), w skład której wchodziła wówczas straż pożarna, Inspektorat i Komenda Straży Pożarnej.
Na mocy tej ustawy Centralna Jednostka Straży Pożarnej została powołana do ochrony przed zagrożeniem pożarowym, z uprawnieniami do porządkowania i wdrażania wszelkich niezbędnych środków w celu ochrony przedsiębiorstw, ludzi i gospodarki narodowej przed pożarem lub zagrożeniami publicznymi. Obowiązki i uprawnienia zostały określone w sposób niejasny i niejednoznaczny, dlatego straż pożarna podlegała arbitralności władzy wykonawczej; jest to oczywiste w przypadku braku definicji „stanu wyjątkowego”. W ten sposób strażacy zostali wysłani przeciwko strajkującym lub rewoltom; były również używane podczas budowy muru berlińskiego od13 sierpnia 1961w celu uwolnienia pasa granicznego z przeszkód.
Plik 14 stycznia 1959opublikowano rozporządzenie w sprawie statusu ochotniczych strażaków i kontyngentu lokalnych organizacji przeciwpożarowych i korporacyjnych organizacji przeciwpożarowych; obowiązki, struktura, prawa i obowiązki straży pożarnej zostały wyjaśnione i uregulowane. Jednostki katastroficzne (Katastropheneinheiten) zostały utworzone, gotowe do interwencji, składające się z kolumny inżynierów katastrofy ( Katastrophenbauzug lub Katastrophenlöschzug ) oraz grupy specjalnej (Spezialgruppe) .
Pierwszy dekret wdrażający tę ustawę (Durchführungsbestimmung) został wydany dnia16 stycznia 1961, w celu określenia „obowiązków w zakresie zwalczania pożarów w przedsiębiorstwie” („Verantwortlichkeiten im betrieblichen Brandschutz”) . W tym miejscu należy zaznaczyć, że w dekrecie tym zapowiedziano szczególne przepisy dla firm, z obowiązkowym deklarowaniem określonych zagrożeń i przedstawieniem strażakom planu sytuacyjnego. Zakładowe straże pożarne ze stałym personelem mogłyby otrzymać status Dowództwa Straży Pożarnej (Feuerwehrkommando) , a tym samym stać się organizacją państwową. Za wyposażenie tych organów odpowiadało wówczas Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
Zwalczanie ognia w państwie socjalistycznymKiedy Walter Ulbrichts przejął przywództwo w SED (jednej partii komunistycznej), rząd3 maja 1971i intronizacja Ericha Honeckera , NRD wkracza w nową erę „rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego” („entwickelte sozialistische Gesellschaft”) . Poziom życia zaczął się podnosić, wprowadzono wyjątkowe środki na unowocześnienie gospodarki. To właśnie w tym kontekście dążenie do wzrostu gospodarczego i zapewnienie gospodarce, że ustawa o straży pożarnej (Brandschutzgesetz) z19 grudnia 1974. Prawo to nie zawierało żadnego odniesienia do ówczesnej sytuacji. Zamiast tego w art. 1 zdefiniowano i opisano obowiązki przepisów przeciwpożarowych.
Zdolność do zatrudnienia wolontariuszy i specjalistów określa się na podstawie certyfikatu G26.3 (Berufsgenossenschaftliche Untersuchung nach Grundsatz 26.3 ). Wiąże się to z określeniem możliwości noszenia niezależnego aparatu oddechowego (ARI), urządzenia ważącego około 5 kg. Obowiązek posiadania tego certyfikatu został ustanowiony receptą nr 300 dla straży pożarnej w Hamburgu (FwDV 300 HH, Feuerwehr-Dienstvorschrift Hansestadt Hamburg ). Ten test został przyjęty przez wiele straży pożarnej w Niemczech.
Egzamin składa się z konsultacji lekarskiej (słuchu test, test wzroku, ergometrze, test, oddychania moczu badanie i ewentualnie x - ray z płuc ), kryteria kwalifikacyjne z uwzględnieniem płci i wieku. G26.3 jest ważny przez trzy lata poniżej pięćdziesięciu lat, po upływie jednego roku.
Szkolenie w zakresie obsługi ARI może odbyć się z organizacją ratowniczą, taką jak straż pożarna lub THW ( Bundesanstalt Technisches Hilfswerk , stowarzyszenie ratownictwa „technicznego” ). Tylko strażacy powyżej 18 roku życia mogą nosić ARI.
Jeśli osoba nie przejdzie testu G26.3, może w pewnych okolicznościach spróbować G25 (jazda maszyną i radiotelefonia ).
Każdemu personelowi pompy przypisuje się rolę. Pojazd przewozi dziewięć osób:
Po ugaszeniu pożaru pary rozkładają się w następujący sposób:
W przypadku akcji ratowniczych pary są rozdzielane w następujący sposób:
Zawodowi strażacy | Strażacy służby cywilnej | Ochotniczych strażaków | Firmowi strażacy | |
Liczba ciał | 100 | 2 | około. 24,700 | 900 |
---|---|---|---|---|
Liczba osób | około. 26 000 | ? | około. 1, 3 miliona | około. 30 000 |