Piotr Gülke

Piotr Gülke Biografia
Narodziny 29 kwietnia 1934
Weimar
Narodowość Niemiecki
Trening Uniwersytet w Lipsku
Uniwersytet Techniczny w Berlinie
Friedrich-Schiller University w Jena Je
Zajęcia Muzyk , dyrygent , profesor uniwersytecki , muzykolog
Inne informacje
Pracował dla Szkoła Muzyczna Carl Maria von Weber , Hochschule für Musik Freiburg ( w )
Członkiem Akademia Sztuki Saksonii ( w )
Niemiecka Akademia Języka i Literatury
Bawarska Akademia Sztuk Pięknych
Nagrody

Peter Gülke , urodzony dnia29 kwietnia 1934w Weimarze , jest dyrygentem , muzykologiem i pisarzem niemieckim .

Biografia zawodowa

Po maturze uzyskanej w 1952 roku w Weimarze, Peter Gülke kontynuował od 1952 do 1957 badań ( wiolonczela , muzykologia , romansu i niemczyzny ) w Konserwatorium Muzycznym w Weimarze  (z) i na Uniwersytecie w Jenie i Uniwersytecie w Lipsku. , A następnie przez działalność dydaktyczną na Uniwersytecie w Lipsku. W 1958 uzyskał doktorat w Lipsku u Heinricha Besselera  (de) .

Od 1959 do 1964 był próbnikiem , kierownikiem sceny i chórmistrzem w Teatrze Rudolstadt  (de) , 1964-1965 głównym dyrygentem muzycznym w Altmark Theater  (de) w Stendal , od 1966 do 1969 kierownikiem muzycznym w Hans Otto Theater  (de) w Poczdamie iw latach 1972-1976 dyrektor muzyczny w Stralsunder Theater  (de) . Od 1976 do 1981 pracował jako chórmistrz w Operze Sempera , był profesorem w Musikhochschule Dresden  (de) i dyrektorem orkiestry konserwatorium. W 1980 przyjął stanowisko profesora wizytującego na Uniwersytecie Harvarda . Od 1981 do 1983 był dyrektorem muzycznym z Staatskapelle Weimar w Deutsches Narodowy w Weimarze .

Po koncercie w Hamburgu w 1983 roku Gülke zdecydował się pozostać w Republice Federalnej Niemiec, gdzie rok później, w 1984 roku, uzyskał habilitację uniwersytecką od Carla Dahlhausa na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie . W 1985 był profesorem wizytującym w Bochum . Od 1986 do 1996 był generalnym dyrektorem muzycznym miasta Wuppertal . W 1994 został członkiem Niemieckiej Akademii Języka i Literatury . Od 1996 do 2000 Gülke był profesorem dyrygentury orkiestrowej w Hochschule für Musik Freiburg  (de), a od 1999 do 2002 był profesorem muzykologii na Uniwersytecie w Bazylei . Zczerwiec 2011 w czerwiec 2014Peter Gülke jest prezesem Saksońskiej Akademii Sztuk  (de) .

W 2015 roku Peter Gülke został głównym dyrygentem Brandenburger Symphoniker  (de) .

Peter Gülke mieszka w Weimarze .

Wycieczki

Peter Gülke odbył tournée po Republice Federalnej Niemiec, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych i Austrii. Jest stałym gościem największych orkiestr i oper w całej Europie. W Japonii występował z Orkiestrą Symfoniczną NHK w Tokio. Wiele współczesnych dzieł zawdzięcza mu swoją pierwszą interpretację, a także ponownie udostępnił dzieła zapomniane.

Nagrody i uznanie

Nagrania

Peter Gülke osiągnął kompletne fragmenty symfoniczne, nagrania Franza Schuberta z Staatskapelle Dresden oraz dzieła Arnolda Schoenberga , Albana Berga i Antona Weberna z orkiestrą kameralną Junge Deutsche Philharmonie  (w) , operę Der Schuhu und die fliegende Prinzessin Udo Zimmermanna (dla której dyrygował także prapremierą). Istnieją również nagrania muzyki z dworu Anne-Amélie de Brunswick ( Anne-Amélie de Brunswick , Ernst Wilhelm Wolff, Johann Friedrich Reichardt , Franz Carl Adelbert Eberwein (de) , Franz Seraph von Destouches ) oraz utwory Beethovena , Brittena , Baird Benda , Głazunow , Kirchner , Leyendecker (de) Ravel , Schumann , Tscherepnin i Schreker .    

Edycje

On edytowany Symphonies przez Wolfganga Amadeusza Mozarta , Ludwiga van Beethovena i Franza Schuberta (Symphonic fragmentach), wspomnieniach André-Ernest-Modeste Grétry i napisany z muzyką Jean-Jacques Rousseau .

Pisma

Uwagi i referencje

  1. Gülke Peter jest głównym dyrygentem Brandenburskiej Orkiestry Symfonicznej „Kopia archiwalna” (wersja 4 listopada 2014 r. w archiwum internetowym ) Klassikinfo.de, dostęp 22 października 2014 r.
(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Peter Gülke  ” ( patrz lista autorów ) .

Linki zewnętrzne