Oudai Hussein

Oudai Saddam Hussein al-Tikriti ( arab  . عُدي صدّام حُسين ), urodzony18 czerwca 1964w Bagdadzie w Iraku i zmarł22 lipca 2003w Mosulu jest najstarszym synem Saddama Husseina i jego pierwszej żony, Sajidy Talfah . Przez długi czas był przedstawiany jako delfin swojego ojca, przejmując ważne obowiązki w ramach irackiego reżimu. W zachodniej prasie często opisywano jego nieobliczalne zachowanie i niespokojne stosunki zarówno z ojcem, jak i młodszym bratem Qoussai Husseinem . Liczne zeznania zarzucają mu akty tortur i gwałtów podczas wykonywania swoich obowiązków.

Biografia

Oudai Hussein był krótko żonaty z córką Izzata Ibrahima ad-Douri , byłego wiceprezydenta i zastępcy Rewolucyjnej Rady Dowództwa Saddama Husajna.

W 1987 roku Saddam Hussein mianował swojego syna przewodniczącym Irackiego Komitetu Olimpijskiego. W tym poście ten ostatni rzekomo torturował i / lub torturował kilku sportowców ( żelazna dziewica została znaleziona w 2003 roku w siedzibie Irackiej Federacji Olimpijskiej, narzędzie tortur najprawdopodobniej używane przez samego Oudai Husseina). Później został szefem jednej z agencji bezpieczeństwa prezydenta Iraku. Oudaï Hussein, dumny ze swojej reputacji, nazywa siebie „  Abou Sarhan  ”, po francusku „wilk”.

Oudaï kolekcjonuje luksusowe samochody (wypożyczamy mu kolekcję około 1200 pojazdów) i prowadzi życie na najwyższym poziomie. Znany ze swojego okrucieństwa i strachu, co wieczór paradował przed sobą kobiety, aby dokonać wyboru, porywając i gwałcąc tych, którzy mu się sprzeciwiają.

W Październik 1988podczas przyjęcia na cześć Suzanne Mubarak , żony Hosniego Mubaraka , prezydenta Egiptu , Oudaï Hussein zabija nożem rzeźbiarskim lokaja i osobistego degustatora swojego ojca, Kamela Hana Gegeo , na oczach przerażonych gości. Skrytykował go za to, że przedstawił swojemu ojcu Samirę Chahbandar , młodą kobietę, która w 1986 roku została jego drugą żoną. Aby ukarać go za to przestępstwo, Saddam skazał go na miesiąc więzienia, po czym wygnał do Szwajcarii, skąd zostanie deportowany za noszenie nielegalnej broni.

Udai będzie prowadził gazetę Babel , a także stację radiową Voice of Iraq , skierowaną do młodych odbiorców i nadającą muzykę pop, a także jeden z trzech irackich kanałów telewizyjnych, Shabab Television. The youth ”). Media, którymi kieruje, kontrastują ze sobą względną swobodą tonu i otwartością na media zewnętrzne z mediami irackimi jako całością; jednak autonomia ta jest kontrolowana przez Saddama Husajna, który postrzega ją jako sposób przekazywania wiadomości, które nie mogą być rozpowszechniane w oficjalnej prasie. W 1992 roku Oudai został jednogłośnie wybrany na przewodniczącego Irackiego Związku Dziennikarzy i nazwał siebie „Dziekanem Dziennikarzy”.

W Grudzień 1996, jest ofiarą ataku podczas jazdy swoim Porsche w Bagdadzie . Cierpiąc z powodu kilku kul, istnieje obawa, że ​​pozostaje sparaliżowany, ale Oudaï odzyska sprawność nóg, mimo to mocno utykając, i pojawi się publicznie ponad rok później. Sponsorzy i wykonawcy ataku nigdy nie zostaną znalezieni, ale możliwości jest wiele, w tym w jego własnej rodzinie, ponieważ prawdą jest, że Oudai Hussein miał wielu wrogów.

W 1999 roku Oudaï został wybrany do parlamentu z 99% głosów. Być może z powodu osłabienia Udai lub, co bardziej prawdopodobne, z powodu jego nieobliczalnego zachowania, Saddam Hussein powierzy swojemu młodszemu Qusai coraz większe obowiązki i ostatecznie wyznaczy go na swojego delfina w 2000 roku.

Polowanie i jego koniec

Od momentu przejęcia kapitału przez siły amerykańskie w kwietniu 2003 roku , Oudaï Hussein, uważany za jeden z filarów partii Baas reżimu , ukrywa się w towarzystwie swojego brata Qoussaï i innych członków jego rodziny. Plik11 kwietniaAmerykanie publikują listę 55 najbardziej poszukiwanych osób w formie gry karcianej; Oudai Hussein jest „  asem kier  ”, stając się tym samym jednym z czterech priorytetowych celów sił amerykańskich, wraz z ojcem, bratem i sekretarzem prezydenta. Podobnie jak jego brat, jego głowa kosztuje piętnaście milionów dolarów .

Następnie ma miejsce systematyczne polowanie i 22 lipca 2003po informacji od niezidentyfikowanego informatora z Iraku (słyszeliśmy o właścicielu domu, w którym schronili się dwaj synowie Saddama Husseina), komandos sił specjalnych próbuje ich schwytać w Mosulu . Po wymianie strzałów siły specjalne wycofały się i wezwały posiłki. Dwieście żołnierze 101 th  Airborne Division okrążyli dom wtedy otrzymania pomocy helikopterów Apache i samolot A-10 . Po czterech godzinach intensywnej walki żołnierze weszli do domu i znaleźli cztery zwłoki, które następnego dnia zidentyfikowano na podstawie dokumentacji dentystycznej jako Oudai Hussein, jego brat Qoussai , ochroniarz, i Mustapha, 14-letni mężczyzna. stary syn Qoussai.

Właściciel domu (szejk Zeidan, kuzyn Saddama) wkrótce potem otrzymał obywatelstwo amerykańskie i wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, co potęgowało spekulacje, że mógł być informatorem i beneficjentem trzydziestu milionów dolarów nagrody obiecanej za schwytanie dwóch synów Husseina. Jego brat zostanie zabity w 2004 roku przez nieznajomych, prawdopodobnie w odwecie.

Ponieważ 24 lipca, zdjęcia zwłok są publikowane w prasie. Dowództwo wojskowe USA twierdzi, że opublikowane zdjęcia mają na celu uciszenie plotek, że dwaj bracia nadal żyją. Niektórzy nie omieszkają krytykować amerykańskich podwójnych standardów, ponieważ administracja amerykańska zawetowała od 1991 r. Publikację zdjęć zabitych amerykańskich żołnierzy, a nawet ich trumien.

Oudai Hussein zostaje pochowany na cmentarzu w regionie Tikrit wraz ze swoim bratem i ojcem.

Kino

• My Iraqis , film dokumentalny nakręcony przez Abbasa Fahdela w 2003 roku. Film pokazuje reakcję ludności Iraku na wiadomość o śmierci Oudai Husseina i jego brata Qoussaia .
• The Devil's Double autorstwa Lee Tamahori , film na podstawie książki Latif Yahia , opowiada, jak można zostać podwójnym najstarszym synem Saddama Husseina, Udayem Husseinem. Z Dominicem Cooperem i Ludivine Sagnier .

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Uday Hussein  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (en) Iron Maiden znalezione na placu zabaw Uday Hussein - Bobby Ghosh, Time , 19 kwietnia 2003
2. Oudaï lub uosobienie przemocy - Le Nouvel Observateur , 23 lipca 2003
3. (i) demon nasion Saddama - Colin Freeman Telegraph , 06 sierpnia 2011
4. (w) Wewnętrzny krąg Saddama, Izzat Ibrahim ad-Douri - CBS News (zobacz archiwum)
5. (en) Uday Saddam Hussein - Charles Tripp, The Guardian , 23 lipca 2003
6. Smutny koniec Lamborghini LM002 - Joest Jonathan Ouaknine, LeBlogAuto, 21 marca 2007
7. Irackie media: 25 lat niezawodnych represji - Reporterzy bez Granic (RSF), 25 lutego 2003 (zobacz archiwum)
8. Simon Kuper i Stefan Szymanski ( przetłumaczone  z angielskiego przez Bastiena Druta), Najdrożsi napastnicy to nie ci, którzy zaznaczają najwięcej, a inne futbolowe tajemnice rozwikłane [„  Soccernomics  ”], Louvain-la-Neuve, De Superior Boeck ,2016, 2 II  wyd. ( 1 st  ed. 2011), 482  str. ( ISBN  978-2-8073-0006-4 , czytaj online ) , rozdz.  17 („Trofeum Petit Poucet dla najlepszego kraju piłkarskiego”), str.  422.
9. Dwóch synów Saddama Husajna zabitych w amerykańskim nalocie - Radio France , 22 lipca 2003 (zobacz archiwum)
10. Dwóch synów Saddama Husajna zabitych w Mosulu - La Libre Belgique / AFP , 23 lipca 2003
11. (w) Wyświetlanie martwych harów wrogów, ponieważ - Eric Zorn, Chicago Tribune , 11 czerwca 2006
12. (w) Amerykański zakaz podnoszenia to trumny wojskowe Zdjęcie - Elisabeth Bumiller, The New York Times , 7 grudnia 2009

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Narodowa
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • WorldCat Id
  • WorldCat