Rada Zakładowa | |
---|---|
1920 |
Narodziny |
13 stycznia 1876 r. Lipsk |
---|---|
Śmierć |
21 czerwca 1949(m. 73) Poczdam lub Berlin |
Pogrzeb | Neuer Friedhof (Poczdam) |
Narodowość | Niemiecki |
Zajęcia | Chemik , profesor uniwersytecki , wynalazca |
Tata | Wilhelm Liebknecht |
Rodzeństwo |
Karl Liebknecht Theodor Liebknecht |
Dziecko | Kurt Liebknecht ( w ) |
Pokrewieństwo | Robert Liebknecht (bratanek) |
Pracował dla | Uniwersytet Humboldta w Berlinie (1931-1935) , Evonik Degussa (1900-1925) |
---|---|
Partia polityczna | Socjaldemokratyczna Partia Niemiec |
Kierownik | Arthur Rosenheim ( d ) (do1899) |
August Wilhelm Otto Eduard Liebknecht , ur.13 stycznia 1876 r.w Lipsku i zmarł dnia21 czerwca 1949w Berlinie jest niemieckim chemikiem . Między innymi opracował proces produkcji wybielacza nadboranu sodu . Chemik w firmie Degussa poświęcił się procesom syntetycznym łącznie 58 patentów . Został mianowany profesorem na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie , i jest uważany za specjalistę w dziedzinie chemii organicznej w zakresie badań i nauczania w pierwszej połowie XX -go wieku.
Jego rodzinne pochodzenie naznaczone socjalizmem i polityczne zaangażowanie jego rodziny w różnych okresach Niemiec ( cesarstwo , republika , dyktatura nazistowska, wojna i okupacja ) miały kilka reperkusji w jego karierze.
Otto Liebknecht był trzecim z pięciu synów współzałożyciela socjalistycznego SPD Wilhelma Liebknechta i jego drugiej żony Natalie z domu Reh. W przeciwieństwie do swojego ojca i dwóch starszych braci, współzałożyciela KPD Karla Liebknechta zamordowanego w 1919 roku i ostatniego prezydenta USPD Theodora Liebknechta , Otto Liebknecht nie był aktywny w polityce, chociaż przez wiele lat był członkiem SPD i wspierał ruch pracowniczy w firmach. Doktorat obronił w 1899 r. od Arthura Rosenheima w swoim prywatnym laboratorium naukowo-chemicznym Berlin N, pisząc pracę o kwasach utlenionych jodu . Jego członkostwo w Partii Socjaldemokratycznej skomplikowało jego karierę naukową w epoce wilhelmińskiej . Na przełomie wieków socjaldemokratom nie było łatwo zdobyć przyczółek w naukowej i akademickiej karierze wyższej służby cywilnej z powodu konserwatywnej polityki ówczesnej monarchii.
W lipcu 1900 znalazł pracę w laboratorium badawczym Deutsche Gold- und Silber-Scheideanstalt (Degussa) we Frankfurcie nad Menem , gdzie pracował m.in. nad procesem przygotowania i oczyszczania indygo . W kręgach naukowych Liebknecht zasłynął jednak przede wszystkim ze swoich badań nad produkcją nadboranu sodu , automatycznego środka wybielającego . Chociaż Francuz François Jaubert złożył wniosek patentowy już dziewięć miesięcy wcześniej, Liebknecht opracowuje wydajniejszy i skuteczniejszy proces syntezy, który sprzyja jego biznesowi. Wraz z rozwojem tego procesu jest uważany za jednego z wynalazców detergentu do prania Persil .
Pomimo swojego stanowiska w Degussie, prowadził kampanię na rzecz interesów robotników, aw 1920 został przewodniczącym pierwszej rady zakładowej Degussy .
Rok 1925 to zerwanie z Degussą. Spory z kierownictwem firmy prowadzą do sporu prawnego o jakość jego pracy, który po jego zwolnieniu kończy się ugodą. Liebknecht przenosi się do Neubabelsberg pod Berlinem do willi niedaleko Griebnitzsee . W Berlinie pracował od 1925 do 1939 jako główny chemik w Permutit AG . W latach 1931-1935 wykładał na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie . Od 1943 był niezależnym konsultantem naukowym Th.Goldschmidt AG w Essen.
W okresie narodowosocjalistycznym Otto Liebknecht mieszkał z żoną Elsą (z domu Friedland) w swoim domu w Griebnitzsee do 1945 roku. To, że on i jego żona, mimo żydowskiego pochodzenia, przetrwali stosunkowo bez szwanku antysemicki reżim nazistowski, wynika z niezastąpiony charakter usług, które mógłby świadczyć jako chemik. Mimo to jest traktowany z podejrzliwością i kilkakrotnie przesłuchiwany przez gestapo z powodu działalności politycznej członków jego rodziny oraz ich wyjazdu na emigrację do Rosji i Holandii. Małżeństwo Liebknechtów opuszcza swój dom po II wojnie światowej, ponieważ sowieckie siły okupacyjne zarekwirowały wszystkie wille wokół jeziora Griebnitz na własne potrzeby.
SED , nowe przywództwo polityczne sowieckiej strefy okupacyjnej, obsługuje Otto Liebknechta ze względu na jego pochodzenie i jego powiązania z historią socjalizmu w Niemczech . Za sugestią Wilhelma Piecka , który później został pierwszym (i jedynym) prezydentem NRD , został mianowany profesorem chemii organicznej i nieorganicznej na Friedrich-Wilhelms-Universität Berlin, położonym we wschodniej części miasta, oraz przemianowany na Uniwersytet Humboldta w Berlinie w 1949 roku.
Liebknecht zmarł na raka w tym samym roku w wieku 73 lat.