Wyjście |
8 maja 1970 18 maja 1970 |
---|---|
Zakwaterowany |
30 stycznia 1969 Studio Apple |
Trwanie |
2:52 (wersja oryginalna) 2:45 (wersja naga ) |
Uprzejmy | Rock'n'roll |
Tekściarz | John Lennon Paul McCartney |
Producent | Phil widmo |
Etykieta | jabłko |
Let It Be ... Nagie utwory
Utwory Let It Be
One After 909 (wymawiane dziewięć na dziewięć ) to piosenkaBeatlesównapisana przezJohna LennonaiPaula McCartneya. Po raz pierwszy pojawiła się na albumie Let It Be na8 maja 1970w Wielkiej Brytanii , a dziesięć dni później w Stanach Zjednoczonych . Napisany w 1957 roku jest jedną z pierwszych kompozycji dorastającego jeszcze tandemu Lennon / McCartney . The Beatles nagrywają to wMarzec 1963, podczas sesji From Me to You , ale błędy w grze i jego nieprzekonujący wynik sprawiły, że go porzucili.
Piosenka powrócił podczas sesji wrócić projektu i stanowi część tytułów wykonywanych w filmie Let It Be , zwłaszcza podczas koncertu na dachu z firmy Apple budynku na30 stycznia 1969. Pojawił się jednak dopiero ponad rok później, na płycie Let It Be . Wersja na tej płycie jest również nagrywana na żywo podczas tego koncertu na dachu. Okrojona i unowocześniona wersja znalazła się również na albumie Let It Be ... Naked z 2003 roku .
Mówi się, że John Lennon i Paul McCartney skomponowali piosenkę w 1957 roku, wkrótce po tym, jak spotkali się w erze Quarrymen . To sprawia, że jest to jedna z pierwszych kompozycji opatrzonych ich podpisem, wśród „ponad stu”, o których dwójka przyjaciół twierdzi, że napisała już wcześniej.Czerwiec 1962. W tym czasie nosił tytuł The One After 909 . Paul McCartney mówi: „ Zwykliśmy opuszczać zajęcia i wracać do mojego domu na Forthlin Road , żeby komponować. Jest wiele piosenek z tamtych czasów, których nigdy nie używaliśmy, ponieważ są to bardzo proste piosenki. Nienawidziliśmy słów do One After 909 ” .
Numer 9 odgrywa ważną rolę w życiu Johna Lennona. W swoim słynnym wywiadzie dla gazety Playboy, zebranym przez dziennikarza Davida Sheffa w 1980 roku, wyjaśnia: „To jest coś, co napisałem, gdy miałem 17 lat. Mieszkałem przy 9 Newcastle Road, urodziłem się w9 października, dziewiąty miesiąc. To tylko liczba, która za mną podąża, ale najwyraźniej byłbym bardziej liczbą 6, 3, czy coś, ale to wszystko jest częścią 9 ”. Dziesięć lat później nagra awangardowy utwór Revolution 9 na podwójny biały album Beatlesów, na którym słyszymy wielokrotnie powtarzane „ numer dziewięć ”. Podobnie w formie hołdu Apple wybierze datę9 września 2009 (09.09.09) o wznowienie zremasterowanego katalogu całej grupy.
Jeśli chodzi o Paula McCartneya, powracającego do tej wczesnej kompozycji ze swoim przyjacielem Barrym Milesem w książce Wiele lat od teraz , podkreśla: „Nie była to świetna kompozycja, ale jest jedną z moich ulubionych, ponieważ mam świetne wspomnienia z Johnem i mną próbuje napisać bluesową piosenkę w stylu Freight-Train ( w ). w tym czasie było sporo amerykańskich piosenek z tego gatunku, takich jak Midnight Special , Freight-Train , Rock Island Line . To był ten po 909 [...] ”.
Wyjście | 21 listopada 1995 r. |
---|---|
Zakwaterowany |
5 marca 1963 w studiach EMI (Londyn) |
Trwanie | 2:56 |
Uprzejmy | Bić |
Autor | Lennon / McCartney |
Producent | George Martin |
Etykieta | Rekordy Apple |
Nowe utwory z Antologii 1
W maj 1960, One After 909 , ta oryginalna kompozycja Lennona / McCartneya , została nagrana za pomocą magnetofonu Grundiga w łazience rodziny McCartney przy 20 Forthlin Road w Liverpoolu . Na tej taśmie nagrano 19 utworów, w tym 6 oryginalnych, zagranych przez Paula McCartneya, Johna Lennona i Stuarta Sutcliffe'a . Spośród nich, będziesz moja i Cayenne , oprócz Hallelujah I Love Her So przez Raya Charlesa zostanie ostatecznie zawarte w Anthology 1 .
One After 909 zostało następnie nagrane w tym samym miesiącu w prywatnym studiu Percy'ego Phillipsa (w) przez Lennona, Harrisona i McCartneya. Ten jednostronny dysk z acetatu zaginął. To to samo studio, w którymdwa lata wcześniejnagrano In mimo wszystko the Danger i That'll Be the Day .
Ponadto utwór ten mógł znaleźć się w jednym z wczesnych wydawnictw Beatlesów, ponieważ próba nagrania tego tytułu odbywa się na 5 marca 1963w Abbey Road EMI Studios , podczas pokazu, gdzie do pudełka trafia trzeci singiel zespołu , From Me to You i jego strona b Thank You Girl . Te dwie piosenki nagrane, Beatlesi chcą nagrać dwa stare utwory: The One After 909 i What Goes On . Sesja dobiegająca końca, grupa zajmuje się tylko The One After 909 .
The Beatles próbują nagrać go czterokrotnie, w luźniejszej aranżacji niż na Let It Be iz bardziej monotonną linią wokalną Johna Lennona . Pierwsze trzy próbuje zakończyć przedwcześnie, gdy Paul McCartney , który zgubiłeś swój kilof , nie jest w stanie nadążyć za swoim basem , lub gdy Lennon dostaje to źle i zaczyna znowu refren przed George'a Harrisona końcach solowych . Jedyna próba, która jest kompletna, uważana jest za niejednoznaczną, a John Lennon krytykuje wkład Harrisona: „Co to za solo! ” . To nagranie zostało przerwane i pozostawione w archiwach Abbey Road, dopóki nie zostało wydane na płycie Anthology 1 w 1995 roku.
Piosenka pojawia się dopiero sześć lat później, by znaleźć się na liście utworów wykonywanych na przyszłym albumie Let It Be . Tak zwane sesje "Get Back" zaczynają się dopiero jedenaście tygodni po tych z " Białego Albumu ", więc John Lennon, przeżywając swoje pierwsze chwile z Yoko Ono i używając heroiny , ma do zaoferowania kilka nowych piosenek. Dlatego proponuje go odkurzyć. Jeśli One After 909 z 1963 roku jest klasycznym rock'n'rollem , złożonym z 12 taktów w pętli i przerywanym w środku nieprzekonującą solówką George'a Harrisona.styczeń 1969jest innego kalibru. Jest grana szybciej, „ciężej”, wspierana przez elektryczny riff pianina Billy'ego Prestona , z tym samym znacznie bardziej przekonującym Georgem Harrisonem na gitarze prowadzącej i bardzo energetycznymi wokalami Paula McCartneya i Johna Lennona.
Tytuł na Let It Be ( 1970 ) jest początkowo „ na żywo ” nagranie z koncertu na dachu z30 stycznia 1969, producent Phil Spector nie dodał różnych efektów dźwiękowych ani dodatków wokalnych lub instrumentalnych, jak w większości innych utworów na tej płycie. Dlatego też wersja wydana w 2003 roku na Let It Be… Naked , płyta pozbawiona chwytów produkcyjnych Spectora – z inicjatywy Paula McCartneya – nie różni się zasadniczo od poprzedniej, poza brzmieniem „Modernized” poprzez efektowny remiks i remastering. Do tradycyjnej irlandzkiej piosenki Danny Boy (W) jest słyszalny w finale, zainicjowany przez Lennona, ale krój z wyciszeniem szybko zamykając za „wersji Naked ”.