Oleatre
Olea europaeaZamówienie | Lamiales |
---|---|
Rodzina | Oleaceae |
Olea europea L. subsp. europaea var. sylvestris (Mill) Lehr , po francusku oléastre lub dzika oliwka , to dzika odmiana drzewa oliwnego . Oleaster byłby drzewem pochodzącym z Afryki Północnej, gdzie rośnie w stanie naturalnym (angielski: Dzika oliwka ), ale można go znaleźć dalej na północ, w europejskim obszarze śródziemnomorskim. W 2012 roku ustalono, że jego nazwa naukowa to Olea europaea subsp. euroapaea var. sylvestris . Uważany jest za ważny zasób genetyczny.
Jest to drzewo ciepłolubne, które dobrze znosi suszę.
Eksperci są zgodni, że istnieją różne populacje oleandrów na zachodzie i wschodzie basenu Morza Śródziemnego.
W języku oksytańskim mówimy o „ ulivastra ”.
Dla botanika termin „oleaster” oznacza nieuprawiane drzewo oliwne o małych owocach i krzaczastym wyglądzie. Identyfikacja odmian oparta jest na systemie wegetatywnym i układzie rozrodczym:
Techniki biologii molekularnej od ubiegłego wieku w znacznym stopniu przyczyniły się do dokładnego umiejscowienia dzikiego drzewa oliwnego i uprawianego drzewa oliwnego. Obecność oleastera została potwierdzona przez badania terenowe w Maroku opublikowane w 1966 roku oraz przez tych, którzy badali florę Afryki Północnej. Niedawno przygotowano i obroniono pracę magisterską na temat odwołujący się do technik biologii molekularnej. Obecna dokładna nazwa naukowa to Olea europaea subsp. europaea var. sylvestris (Mill.) Lehr .
Oleaster był uważany do 1955 roku za takson, który nie jest interesujący dla badaczy. Prace zespołu Center of Bio-Archeology and Ecology Institute of Botany of Montpellier (CNRS i University of Montpellier 2) wykazały, że podczas ostatnich zlodowacenia oleagery wycofywały się w kierunku południowym, wschodnim i wschodnim. na zachód od basenu Morza Śródziemnego.
Badania jąder owoców oleistych i zwęglonych pozostałości drewna ujawniły protokulturę i eksploatację drzewa oliwnego przed starożytnością , a dokładniej przed epoką brązu (3500 pne. VS.).
Oleaster, według J.-F. Terral (1996), jest taksonem udomowionym , „jego pochodzenie i kultura pojawiły się pięć tysiącleci przed naszą erą, z nowymi odmianami, wiedzą i technikami pochodzącymi z wielu regionów Morza Śródziemnego. ”. „Wyniki te nie podważają znaczenia wpływu Fenicjan , Etrusków , Greków i Rzymian na wpływ drzewa oliwnego na przestrzeni wieków i basenu Morza Śródziemnego . ”.
Zgodnie z pracą:
„Archeobotaniści i paleoekolodzy [którzy] zrekonstruowali geograficzne fluktuacje dawnej roślinności przed i po zlodowaceniach. […] Oleaster był więc obecny we wschodniej i zachodniej części basenu Morza Śródziemnego na długo przed zlodowaceniem. "
- Terral (2012) s.76
To ptaki z pewnością odegrały rolę w rozprzestrzenianiu się owoców oleistych. „[…] Oleaster rozprzestrzenił się wzdłuż wybrzeży całego Morza Śródziemnego już 8 000 lat pne. ”.
Oleaster był przedmiotem Protokultury i eksploatacji oliwki przed starożytnością. W ten sposób stopniowo rozwijały się odmiany uprawne. Taka jest opinia Center for Bio-Archeology and Ecology of Montpellier (CBAEM, J.-F. Terral i in., 2012). Drzewo oliwne było wykorzystywane jako paliwo, a następnie jako olej. Obfitość pyłków drzew oliwnych w osadach świadczy o nadejściu intensywnej uprawy oliwek (stanowiska archeologiczne w Hiszpanii, Włoszech i Francji). Badania zwęglonego drewna i dołów wskazują na pojawienie się odmian w epoce brązu, kluczowym okresie w historii drzewa oliwnego. CBAEM pogłębi historię oleastera w Maghrebie.
Dla rolnika , termin Oleaster oznacza dowolny drzewo oliwne , którego wygląd różni się od znanych i produktywnych oliwnych odmian i odmian : małe i zaokrąglone liście, sztywne, krótkie i kolczastych gałęziach, krzaczaste wygląd.
Dla biologa oznacza drzewo należące do prawdziwej dzikiej populacji, to znaczy linii Olea europaea, której rozmnażanie nigdy nie przyniosłoby korzyści z interwencji człowieka.
Porzucone drzewo oliwne może czasami dawać iluzję dzikiego drzewa oliwnego, a przycięte drzewo oliwne nieco zmienia swój wygląd. Problemy te sięgają starożytności i dopiero badania biologii molekularnej częściowo rozwiązały zagadkę.
Istnieją trzy możliwe przypadki drzew oliwnych na wolności:
Uprawiane drzewa oliwne i dzikie drzewa oliwne krzyżują się, wszyscy pośrednicy mogą się spotkać. To wyjaśnia, dlaczego znajdujemy dzikie populacje, które powstały z uprawianych drzew oliwnych i które można odróżnić od prawdziwych populacji oleandrów jedynie na podstawie biologii molekularnej i archeobiologii .
Obie techniki prowadzą do tego samego rezultatu. Drzewo oliwne i jego odmiany uprawne ( kultywary ) wywodzą się od oleastera i jego kultury od neolitu .
Naturalny sposób rozmnażania i utrwalania drzewa oliwnego opiera się na zainteresowaniu ptaków jego owocem, oliwką . Połykając oliwki, ptaki po przejściu przez przewód pokarmowy i restytucji przez odchody pozwalają nasionom wykiełkować w innym miejscu niż miejsce spożycia . Specyfika polega na tym, że obecne drzewo oliwne gra na dwóch stołach, wykorzystując jednocześnie do propagowania konkurencji gatunków nieludzkich (w szczególności ptaków ( zoochorie )) i człowieka ( antropochoria ). Przechodząc przez przewód pokarmowy ptaków ( między innymi szpak zwyczajny lub sroka ), jądro oleastera oliwnego jest pozbawione miazgi i oleju, atakowany jest zdrewniały i twardy endokarp , umożliwiając kiełkowanie ziarniakowi i wyłonienie się zarodka z otoczki dając młodą roślinę.
Ponadto drzewo oliwne, podobnie jak uprawiane drzewo oliwne, ma zdolność rozprzestrzeniania pyłku (gamet męskich) na duże odległości (przez anemogamię ).
Byliśmy świadkami koniec XX -go wieku szał dla hiszpańskich drzew oliwnych, niektóre tysiące wysiedlonych, aby zrobić miejsce dla dotowanych intensywnych plantacjach. Te drzewa oliwne o niepewnych odmianach, ścięte piłą łańcuchową, załadowane na naczepy, zostały przesadzone w śródziemnomorskiej Francji, a nawet dalej na północ, po wielu dniach podróży. Mróz 9 lutego 2012 r. Przypalił te drzewa lub w najgorszym przypadku ich pąki owocowe, jak te w supermarketach ogrodniczych.
Trudność, z jaką ludzie napotykają w kiełkujących jądrach i rozprzestrzenianie się pyłku przez wiatry oznacza, że do dziś ludzie mieli bardzo małe sukcesy w planowaniu doboru gatunku Olea europaea na swoją korzyść; musieli zadowolić się wyborem spośród odmian, które mają do ich dyspozycji. Jednak ostatnio pojawiły się nowe odmiany.
W ten sposób drzewo oliwne zachowuje część niezależności w stosunku do gatunku ludzkiego, niemniej jednak wykorzystuje swoją wrażliwość do kolonizowania przestrzeni uprawnych, a czasami przylegających do nieuprawianych przestrzeni, za pośrednictwem ptaków lub innych zwierząt. W ten sposób tworzy dzikie populacje, które z kolei mogą zapewnić ludziom nowe odmiany.
Badania przeprowadzone na drzewie oliwnym przez profesora Bervillé ( INRA ) i jego zespół nad genetyką drzewa oliwnego pozwoliły na precyzyjne zlokalizowanie kilku starożytnych populacji, z których wywodzą się obecne populacje południowej Europy . Drzewo znane jest od czasów starożytnych.
Oleaster służy jako podkładka dla wielu odmian uprawnych drzew oliwnych. Praktyka ta ułatwia zakładanie odmian delikatnych, które nie przystosowałyby się do gleby lub są podatne na niektóre choroby pochodzenia mykologicznego. Praktyka szczepienia na odrzutach starych odmian oleasterów ma również tę zaletę, że wykorzystuje silne istniejące ukorzenienie i dostosowuje się do gleby.