W botanice , w mikologii i we wszystkich dyscyplinach, które wymagają systematyki , różnorodność (od łac. varietas , "która rozbieżna") jest rangą taksonomiczną niższą niż ranga gatunku ("infraspecyficzne").
Ta pozycja, wstawione między poziomem „ podgatunek ” i że od „ formy ” pozwala ograniczyć i grupy bardziej drobno zbiór jednostek (populacji) nieznacznie różniący się od innych osób conspecific przez jedną lub więcej cech uznawanych za drobne., to znaczy nie uzasadniają stworzenia nowego gatunku, ponieważ posiadają również wszystkie cechy diagnostyczne wchodzące w definicję tego gatunku.
Są one najczęściej morfologiczne (anatomiczne), chemiczne lub organoleptyczne (kolor, zapach), ekologiczne (siedlisko podłoże) różnice znaki które powinny rozwijać się na zewnątrz genetycznego prądu w rodzaju odmiany .
Te rozbieżne cechy uważa się za jednorodne i stałe dla tej rangi taksonu, ale ich względną „wagę” taksonomiczną pozostawia się ocenie systematyka . Opierają się na informacjach naukowych, które mogły zostać uzyskane różnymi systematycznymi metodami:
Każda z tych systematyki ma swoje zalety i ograniczenia. Na przykład, jeśli zdefiniuje się cechy odmianowe jako określone przez wspólny genotyp , muszą one być zdolne do rozmnażania się z pokolenia na pokolenie przez nasiona lub zarodniki, ale zdecydowana większość gatunków wcześniej określanych jako „kryptogamia”, na przykład grzyby , ucieka ten sposób rozmnażania lub hodowli, zarówno w naturze, jak i w laboratorium.
Odmiana jest oznaczona trójmianem : nazwa rodzajowa (tj. rodzaj), po której następuje określony epitet, a następnie pojedynczy epitet infraspecyficzny. Dwa epitety następujące po nazwie rodzaju muszą być oddzielone skróconym oznaczeniem rangi varietas : var. lub v. , na przykład Brassica oleracea var. botrytis (kalafior).
Przy pierwszym przypisaniu gatunku do rangi odmiany następuje wzajemne i automatyczne utworzenie ( autonim ) trójmianu w randze odmiany (odtąd uważanej za „odmianę typową”) w celu oznaczenia gatunku, który został rozdzielony.
Kiedy osobniki w obrębie tego samego gatunku bardzo się różnią z przyczyn genetycznych (warianty), często mówimy o „odmianach roślin” lub rasie zwierząt.
Pojęcie odmiany nie powinno być jednak mylone z pojęciem odmiany :
Odmiana jest odmianą uprawną (choć mogła pierwotnie pochodzić od odmiany dzikiej). Jest to wariant, który został wybrany i wybrany, czasem kilka tysięcy, na niektóre jego właściwości, które chcemy transmisji z jednego pokolenia na drugim, za pomocą metod takich, jak rozmnażanie wegetatywne ( klonowania ), hodowle „ czystych linii ”, samo -nawożenie , i tak dalej. W rolnictwie termin odmiana jest często używany do określenia odmiany. Od 1961 roku odmiana rolna lub warzywna, która ma być wprowadzana do obrotu we Francji, musi być zarejestrowana w oficjalnym katalogu gatunków i odmian . System ten został rozszerzony na całą Europę, która regularnie publikuje nowe edycje wspólnego katalogu odmian gatunków rolniczych, zamieszczanego na stronie Komisji Europejskiej, będącego sumą katalogów państw członkowskich Unii Europejskiej. kraje EFTA. Katalogi europejskie zawierają ponad 18 200 odmian gatunków rolniczych i ponad 16 200 odmian gatunków warzyw, które mogą być wprowadzane do obrotu we wszystkich tych krajach. W ogrodnictwie iw mniejszym stopniu w sadownictwie terminy odmiana i odmiana są nadal używane zamiennie. W przypadku tych dwóch obszarów rolnictwa różnorodność genetyczna i sposób reprodukcji tego, co nazywamy odmianą lub odmianą, nie są jednakowe, ponieważ sposób produkcji osobników zgrupowanych pod tą samą nazwą nie jest taki sam. W ogrodnictwie osobniki na ogół pochodzą z nasion i wykazują między nimi bardzo niewielki polimorfizm . W sadownictwie osobniki są produkowane przez sadzonki lub szczepienie , a zatem odmiana odpowiada klonowi , który nie wykazuje polimorfizmu.Wreszcie termin „ rasa ” jest nadal czasami używany w sensie zbliżonym do odmiany, ale nie jest to oficjalna ranga w botanice.
Konwencja UPOV definiuje odmianę jako: „całą roślinę taksonu botanicznego o najniższej znanej randze, która niezależnie od tego, czy w pełni spełnia warunki przyznania prawa hodowcy, czy nie, może być
zdefiniowana przez wyrażenie znaków wynikających z określony genotyp lub z pewnej kombinacji genotypów,
- odróżniony od jakiejkolwiek innej grupy roślin przez ekspresję przynajmniej jednej z wymienionych cech oraz
- uważany za całość ze względu na jego przydatność do zgodnego rozmnażania ” .
W przypadku UPOV odmiana musi zatem charakteryzować się tym, że znacząco różni się od każdej innej odmiany i musi pozostać niezmieniona podczas procesu rozmnażania lub rozmnażania.
Do kategoria systematyczna stosowane systematycznie do hierarchicznej klasyfikacji świata żywego przedstawiają się następująco (w kolejności malejącej):