Fundacja | 1950 |
---|---|
Założyciel | Hilton nixon |
Uprzejmy | Muzyka klasyczna , jazz , różnorodność |
Ojczyźnie | UK |
Siedzenie | Londyn |
Nixa Records to była brytyjska niezależna wytwórnia płytowa działająca w latach 1950-1953, zanim została przejęta przez Pye Records , a wytwórnia zniknęła w 1959 roku.
Marka została założona w 1950 roku przez biznesmena z Nowej Zelandii mieszkającego w Anglii, Hiltona Nixona. The 78s były tłoczone na Nixa przez firmę Decca Records . Później Nixa podpisała umowy licencyjne z wieloma amerykańskimi wytwórniami muzyki klasycznej , w tym z Period Records , Concert Hall Records , Haydn Society , Westminster Records , Lyrichord, Polymusic, Renaissance, Urania i Vanguard Records , aby produkować i sprzedawać ich katalog w Wielkiej Brytanii i Wspólnota. Kiedy technologia pojawiła się po raz pierwszy, Nixa była drugą po Decca firmą, która wyprodukowała płyty LP w Wielkiej Brytanii. W tamtym czasie EMI próbował promować 45 obr / min kosztem 33 obr / min .
Nixa Records jest założona głównie w celu sprzedaży katalogu Compagnie Générale du Disque z siedzibą w Paryżu, w krajach Wspólnoty Narodów (logo to fleur-de-lys). Ale firma również opublikowany w tamtych nagrań czasowych sonat Scarlattiego (w układzie Tausiga ), przez Monique de la Bruchollerie i chórów przez Les Chanteurs de Saint-Eustache .
Pasierb Nixona, John M.Reid (wtedy znany również jako Nixon), był menadżerem od 1950 roku, aż firma została sprzedana Pye Radio, stając się Pye Records w 1953 roku.
W 1987 roku nazwa Nixa została ponownie wprowadzona przez Pye Records .
Artyści z pierwszych wydawnictw (wciąż na płytach 78 rpm), w szczególności Dany Dauberson , André Claveau i inni muzycy kabaretowi i jazzowi z kontynentu.
Pierwszy w pełni zarejestrowane produkcja według dat Nixa z 1952 roku, z dwóch koncertów na viola d'amore Vivaldiego Harry Danks i Londynie Ensemble , a także symfonie nr . 49 i 73, prowadzona przez Harry'ego Newstone . Następnie Nixa inne nagrania wykonane na oryginalnych Walthamstow Assembly Hall z Adrian Boult prowadzenia planet przez Holst i angielskiej pieśni ludowych pakietu przez Vaughan Williams , Artur Rodziński , a zwłaszcza z Hermann Scherchen (Rimskiego-Korsakowa, Berlioz ...), którego archiwa zostały wznowione w Tahra .
W muzyce różnorodnej ich gwiazdą była Petula Clark , która nagrywała dla wytwórni w języku angielskim i francuskim od 1955 do 1962 roku. Kilka jej płyt pod tą wytwórnią znalazło się w pierwszej dziesiątce , zarówno we Francji, jak iw Wielkiej Brytanii. Uni i trzy z nich numer 1.