Muzyka kazachska jest częścią muzyki Azji Środkowej . Jest to jedna z głównych osad muzyki stepowej tureckojęzycznych bardów . Choć przez jakiś czas znajdował się pod wpływem Związku Radzieckiego , zachował swoją oryginalność; w ten sam sposób był w stanie oprzeć się sąsiednim lub starym wpływom muzułmańskim, Kazachowie bardzo szybko stworzyli synkretyzm między Allahem a Tengri , bogiem ponad wszystkimi starymi szamanami . Rozprzestrzenił się również dzięki przemieszczeniom ludności Kazachstanu do chińskiego Xinjiangu i Mongolii .
Muzyka kazachska jest jednocześnie odbiciem codzienności, wspomnieniem przeszłości i otwarciem na świat umysłów Aruakhów . Tradycyjna muzyka jest wiejska i jest rozpowszechniana przez wędrownych pasterzy. Ma powiązania z muzyką ludową krajów ościennych: Uzbekistanu i Kirgistanu .
Kazachstan od dawna narodową orkiestrę instrumentów ludowych o nazwie Kurmangazy po kompozytor i odtwarzacz Dombra z XIX -tego wieku . Wśród innych kompozytorów możemy wymienić: Korkyt, Tattimbet, Sougur, Ałmaz Serkebayev, Tles Kazhgaliev, Makhambet, Bayserke, Khazanghap, Yerkegali Rakhmadiev, Mukhan Tulebayev, Nagim Mendygaliev, Achmet Zhubanov, Makhambet, Bayserke, Khazanghap, Yerkegali Rakhmadiev, Mukhan Tulebayev, Nagim Mendygaliev, Achmet Zhubanov, Ghazyhattova Shotykhan
Kazachski Narodowe Konserwatorium ( Қазақ ұлттық консерваториясы ), znajduje się w Ałmaty .
Są śpiewacy-amatorzy z ograniczonym repertuarem kołysanek i rymowanek, w przeciwieństwie do profesjonalistów, którzy mają bardzo szeroki repertuar obejmujący różne style z różnych regionów (z jednej strony zachodu, z drugiej strony centrum, południa i wschodu). i różnym wieku:
Ci akynowie (lub aqïn ), którzy we śnie otrzymują dar improwizacji, są uzdrowicielami i szamanami : śpiewają eposy ( Dede Korkut , Alpamych ), kazania termeh (improwizowana „aglutynizacja” wokalna) gardłowym głosem., Maqtau odes i tolgaw rady piosenki towarzyszą Dombra lub kobyz . Ich ulubionym polem są pieśni rytualne achar lub toï bastar na wesela lub uczty toï . Wśród stylów muzycznych wciąż odnajdujemy kobizovaia , sibiz-govaia i dombrovaia . Wreszcie są pieśni żałobne ( joubatou ) i zwiastujące dobrą nowinę ( souinchi ).
Czasami spotykają się, aby organizować konkursy improwizacji zwane aitys (lub aïtys ) z piosenkami o tematyce społecznej, ale rzadko politycznej, reprezentując i broniąc swoich plemion i przodków. Istnieje kilka stylów poetyckich potyczek : qaqtyghys , takpaktasu itp.
Wraz z akynami spotykamy jirau (lub jiraw ), kompozytorów eposu Jyr, których piosenki są często powiązane ze starożytnymi mitami; wiele istniały w XIX th century , inspirowany przez pierwotnych autorów ( kuishi ) takie Mahmud Kashgari , Kaztughan, Dospanbet, Shalkiiz, Aktamberdi, Kurmangazy, Madi i Bapiuly Birján. Reżim zachęcał ich do zwalczania skutków ubocznych zbyt szybkiej urbanizacji. Największą wokalista XX XX wieku była kobieta: Mayra Shamsutdinova .
Jest Heroicznych EPICS takie Koblandy Batyr pochodzący z XI p wieku lub Er Sain ( XVI th wiek ) i liryczne EPICS takie Kozy Korpech ( XV p wieku ) lub KYZ Jibek ( XVII p wieku ). Od XVII -tego wieku , Jirau zastąpić kobyz przez Dombra i szamanizm kurczyć islam .
Pochodzący z XV th century , muzyka instrumentalna Kuy lub kui jest sugestywny charakter; nie wahamy się naśladować krzyków zwierząt. Odtwarza szamańską organizację duchową zarówno w projekcie krótkiego utworu, przechodzącego od basu do góry, jak iw nazewnictwie części rękojeści dombry . Od XVII -tego wieku, to nabył istnienie oprócz śpiewu.
Dla każdego küy istnieje popularna i bardziej naukowa wersja. Istnieją również zawody zwane tartys, w których bardowie rywalizują ze względu na przynależność plemienną lub zgodnie z ich posłuszeństwem wobec zachodniej szkoły grającej styl tökpe (z czterema odmianami) na dużej dombrze lub ze szkołą wschodnią (środkową i południową) gra chertpe na małym Dombra . Czasami küy zyskuje satyryczną, humorystyczną lub epicką postać, a bardowie podwajają swój wynalazek, aby wyrazić znaczenie w sposób behawioralny, ponieważ jest to muzyka instrumentalna. Nie jest rzadkością, aby zobaczyć muzyk grając Dombra lub komuz za plecami, na głowie, instrument odwrócone, naśladując pewną postawę, itp Przysłowie kazachskie mówi:
„Prawdziwy Kazach to nie Kazach; prawdziwy Kazach to dombra. "
Wśród obecnych wykonawców tradycyjnej muzyki kazachskiej można wymienić zespół Turan czy Baurzhan Aktayev ( kazachski : Бауржан Ақтаев ).
Wiatry:
Smyczki:
Perkusja:
Muzyka ludowa została transkrypcji z XIX th wieku , a została ona przystosowana do rosyjskiej muzyki klasycznej na początku XX th . W 1920 roku Aleksandr Zatayevich był znanym rosyjskim kompozytorem tego gatunku. Adaptował też i przerabiał kazachskie instrumenty, by dostosować je do rosyjskich zespołów z lat 30. Muzyka stała się wówczas manifestem socjalistycznej propagandy patriotycznej. Wyższa Szkoła Muzyczno-Dramatyczna powstała w 1931 roku.
W Chinach wśród standardów muzyki kazachskiej można przytoczyć „Słodką różę” (可爱 的 一朵 玫瑰花) w wykonaniu m.in. śpiewaczki operowej Dai Yuqiang 戴玉强.
Od czasu odzyskania niepodległości muzyka pop szybko się rozwinęła, podobnie jak przemysł nagraniowy. Artyści tacy jak Madina Sadvaqasova , Almas Kishkenbayev , Roman Kim , Makpal Isabekova , Kayrat Tuntekov , Rakhat Turlykhanov , A-Studio i Urker są bardzo znani.
Zespół Turan podejmuje podstawy kazachskiej muzyki ludowej, dodając jednocześnie nutę nowoczesności. Używa tradycyjnych instrumentów kazachskich, a także khöömei , mongolskiego polifonicznego śpiewu gardłowego .
W 2015 roku w Kazachstanie pojawił się Q-pop , nowy gatunek kazachskiego elektronicznego popu, inspirowany muzycznymi ruchami J-popu , K-popu i C-popu .
W 2017 roku przy okazji telekonferencji w chińskiej telewizji pojawia się Dimash Kudaibergen , młody piosenkarz Kasakh do tej pory bardzo obiecujący, ale którego sława zatrzymała się w jego kraju. Jego występy wokalne i sceniczne podczas tego konkursu są szczególnie zauważane na portalach społecznościowych i pozwalają mu zdobyć międzynarodowy rozgłos. Dzięki imponującemu zakresowi (obejmującemu ponad pięć oktaw ), pokazuje, że jest szczególnie zdolny do bardzo szybkiego przejścia od rejestru popowego do rejestru lirycznego , do tworzenia melizmatów i bardzo złożonych figur wokalnych bez widocznych trudności, a także opanowuje głos gwizdka. , najwyższy rejestr ludzkiego głosu.
Festiwal The Spirit Of Tengri (The Spirit of Tengri ) to coroczny festiwal współczesnej muzyki etnicznej, który odbywa się w czerwcu w Ałmaty przed Pałacem Republiki w miejscowości Abay i wita społeczeństwo głównie muzyków tradycyjnie koczowniczych, od Węgier po wschodnią Syberię. .