Muszkieter

Muszkieter jest żołnierz uzbrojony w muszkiet . Tego typu istniały corps w wielu krajach, ale najbardziej znany została utworzona przez francuskich muszkieterów, które istniały głównie w XVII th i XVIII -go  stulecia . W sztuce, muszkieterów zostały rozsławione w XIX th  wieku przez kilka dzieł literackich, w tym powieści Trzej muszkieterowie przez Aleksandra Dumasa i sztuki Cyrano de Bergerac przez Edmond Rostand , który swobodnie inspirować odpowiednie życie wojownika D'Artagnan i libertyński pisarz Savinien autorstwa Cyrano de Bergerac . Te prace same w sobie podsycały gatunek zawadiackiej powieści , która z kolei podupadła w innych mediach.

Muszkieterowie we Francji

Początki ciała

Korpus muszkieterów w gospodarstwie domowym wojskowej króla Francji powstał w 1622 roku , kiedy Louis XIII warunkiem muszkiety , broń mocniejszy niż arkabuz , firmy szwoleżerów w Gwardii , stworzonej przez Henryka IV . Jest znany jako Compagnie des Mousquetaires du Roi .

Od 1622 do 1629 r. Muszkieterowie polegali na poruczniku-kapitanie lekkich koni. Pierwszym okupantem tego stanowiska w 1622 roku był Jean de Bérard de Montalet. W 1634 roku Ludwik XIII mianował go kapitanem-porucznikiem kompanii muszkieterów, przywracając tytuł kapitana królowi. Skuteczne dowodzenie zapewnia Jean-Armand du Peyrer, hrabia Treville . To ciało zostało po raz pierwszy nazwane Compagnie de Mousquetons du Roi , a następnie Muszkieterowie Króla .

Muszkieterów rekrutuje się tylko z dżentelmenów, którzy już służyli w Gwardii. Dostęp do muszkieterów, elitarnego i defiladowego korpusu, blisko króla, to promocja. Opuszczając jego szeregi, zostaje mianowany chorążym lub porucznikiem gwardii lub oficerem pułków. W przypadku braku szkoły wojskowej przejście pod oczami władcy pozwala zweryfikować kompetencje i wierność każdego człowieka. Muszkieterowie to najpierw wojownicy na koniach, potem pieszo lub konno. Dlatego każda firma korzysta z chorążego na piechotę i ze standardowego na koniu. Stanowią zwykłą straż królewską na zewnątrz, a straż w apartamentach królewskich zapewniają ochroniarze i gwardie szwajcarskie .

Muszkieterowie kardynała

Richelieu, któremu grożono śmiercią, w szczególności ze strony francuskiego Gastona , Ludwik XIII nakazał mu stworzenie osobistych strażników, którzy stopniowo stawali się korpusem muszkieterów do jego służby. Wolał mieć własną straż w barwach Kościoła, to znaczy na czerwono. Muszkieterowie królewscy byli zależni od kapitana muszkieterów, podczas gdy kardynałowie zależali bezpośrednio od niego.

Panowanie Ludwika XIV

W 1646 roku Mazarin rozwiązał kompanię królewskich muszkieterów pod pretekstem, że byli zbyt burzliwi. Pojawia się ponownie W 1657 r. Z siłą roboczą 150 mężczyzn.

Kiedy Mazarin zmarł w 1661 roku, kompania muszkieterów kardynała przeszła na służbę króla. W 1664 roku została przeorganizowana na wzór pierwszej kompanii i otrzymała przydomek „szarych muszkieterów” ze względu na ubiór ich koni, natomiast druga kompania utworzona w 1663 roku nosi nazwę „Czarni Muszkieterowie”, przy czym ta ostatnia ma czarne konie. Mottem szarych muszkieterów jest „  Quo ruit et letum  ” („Tam, gdzie upada [ nawiązanie do bomby], także śmierć”, „Gdzie ona spada, śmierć nadchodzi”) i czarnych „  Alterius Jovis altera tela  "(" Inne cechy innego Jowisza ").

Każda kompania ma kwatermistrza , kapelana , aptekarza , rymarza , kowala , sześć bębnów i cztery oboje . Każdy muszkieter musi zebrać, ubrać i wyposażyć się na własny koszt. Król dostarczył tylko karabin i muszkiet, trzeba było kupić pistolety i miecze. Jeśli na początku muszkieterowie nie mieli umundurowania (dla wyróżnienia nosili niebieską kurtkę ozdobioną 4 krzyżami z białego aksamitu, który służył za pelerynę, ale był niepraktyczny podczas walki), to później naprawiany jest strój. Sukienka jest szkarłatna i haftowana złotem z satynowymi rękawami i kołnierzem w kolorze białym i koronkowym oraz czapka z białym pióropuszem. Buty są w połowie mocne (co czyni je wygodniejszymi od dużych butów kawaleryjskich, które mieli na początku muszkieterowie). Według François Bluche, na początku XVIII -go  wieku, Muszkieter potrzebne 1,000  funtów aby zmieścić się w czasie pokoju oraz 2000  książek w czasie wojny.

Jednocześnie podwojono liczbę firm, aby sprostać wymaganiom szlachty. Od czasu reform w Le Tellier szlachta jest zobowiązana spędzić pewien czas w oddziale, zanim osiągnie stopień oficera. Wielu z nich woli pełnić tę posługę w najbardziej prestiżowym gronie, skupiającym tylko szlachciców w zasadzie: „w zasadzie”.

Wśród strzelców, którzy stali się sławni, znajdujemy zarówno żołnierzy, takich jak marszałek de Montesquiou, jak i pisarzy, takich jak książę Saint-Simon .

Pierwsza firma przeniosła się do baraku przy rue du Bac . To pierwsze baraki zbudowane w Paryżu. Zostanie usunięty przez Ludwika XVI w 1775 roku. Sprzedane w 1834 roku, zniszczone zostaną najstarsze budynki, po których zachowały się ślady, które można zobaczyć z rue de Verneuil i rue du Bac .

Druga kompania przeniosła się do drugich baraków na terenie szpitala Quinze-Vingts .

XVIII th  century

Kolor nadawany kompaniom muszkieterów odpowiada kolorowi ubioru ich koni. Firma Czarnych Muszkieterów jest bardziej poszukiwana niż Szarych Muszkieterów.

Kompanie muszkieterów zostały rozwiązane, jak podają źródła, w 1775 r. Przez hrabiego Saint-Germain w ramach reform armii lub w 1776 r. Przez Ludwika XVI ze względów ekonomicznych.

Został zreformowany w 1789 r. I ponownie rozwiązany w 1792 r., W tym samym czasie co cały Dom Królewski .


XIX th  wieku

Ludwik XVIII przywraca ciało muszkieterów 6 lipca 1814 roku, a na koniec rozpuszcza 1 st stycznia 1816.


Muszkieterowie na całym świecie

perski

W Persji , było pod dynastii Safawidów , zwłaszcza pod przewodnictwem Abbas Oskuizadeh I st Wielki (1571-1629), grupa 12.000 muszkieterów The tofangtchis jest tworzony. Ich przywódca, gholam (żołnierz-niewolnik), jest jedną z sześciu najważniejszych postaci w Imperium.

Reprezentacje w sztuce

Literatura

Trzej muszkieterowie i zawadiacka powieść

Alexandre Dumas uwiecznił ich w trylogii Les Trois Mousquetaires , Vingt ans après i Le Vicomte de Bragelonne , inspirowanej mottem muszkieterów: Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich.

Ta powieść sprawiła, że ​​muszkieterowie stali się popularni, ale w żadnym wypadku nie należy jej uważać za dzieło historyczne, ponieważ wolności, jakie przyniosła historia, są liczne. Na podstawie pracy Gatien de Courtilz de Sandras opublikowanej w 1700 roku, Mémoires de Monsieur d'Artagnan  ; w tych apokryficznych wspomnieniach autor przedstawia bardzo romantyczną wizję panowania Ludwika XIII .

Zawadiackie powieści

Muszkieterów są powtarzające typ charakter gatunku fikcji popularnej zwany płaszcz i sztylet powieść , która często inspiruje Ogrodzenie walki praktykowane w XVII th  wieku i lubi etap Muszkieterów wśród swoich bohaterów. Oparte na historycznych podstawach powieści te często uwalniają się od rzeczywistości historycznej, w taki sam sposób jak Dumas. Mogą zawierać elementy fantastyczne lub cudowne. The Blades of the Cardinal , romantyczny historyczny cykl fantasy opublikowany przez Pierre'a Pevela w latach 2007-2010, ma jako głównych bohaterów muszkieterów na usługach kardynała Richelieu, na tej samej zasadzie co historyczni strażnicy kardynała , ale w alternatywnym wszechświecie, w którym magia i smoki istnieją i tam, gdzie oblężenie La Rochelle w latach 1627-1628 nie powiodło się.

Wielki Tydzień

Louis Aragon w La Semaine sainte , opublikowanym w 1958 r., Przedstawia szarych muszkieterów, w tym malarza Théodore Géricault , podczas lotu Ludwika XVIII na początku Stu Dni .

Obraz

Ikonografia

Malarz Pablo Picasso namalował kilka obrazów przedstawiających muszkieterów: Naga kobieta i muszkieter (1967), Siedzący muszkieter (1967), Muszkieter i miłość (1969), Szef muszkieterów (1971) i Muszkieter z ptakami (1972).

Rzeźba

Gustave Doré wyrzeźbił posąg przedstawiający D'Artagnana , znajdujący się na Place du Général-Catroux w Paryżu.

Kino

Gatunek kinematograficzny zawadiackiego filmu regularnie przedstawia muszkieterów, często poprzez mniej lub bardziej wierne adaptacje zawadiackich powieści, przede wszystkim Trzech muszkieterów Aleksandra Dumasa i jego suit. Kino wymyśla kontynuacje przygód muszkieterów Dumasian. Amerykański reżyser Richard Lester stworzył trylogię Trzej muszkieterowie (1973), We Called Milady (1974) i Powrót muszkieterów (1989, luźno na podstawie Twenty Years After ). We Francji Bertrand Tavernier wyprodukował La Fille de d'Artagnan w 1994 roku.

Gry planszowe

Kilka gier stołowych na roli , głównie wynikające z rodzaju z zawadiacki przedstawiać dowolnie inspirowane muszkieterowie przedsiębiorstw rzeczywistości historycznej (zwykle XVII th  wieku). The Three Musketeers ( Flashing Blades ), amerykańska gra wydana w 1984 roku, swobodnie adaptuje powieść Dumasa, pozwalając graczom grać kimś innym niż muszkieterami. Zakres zawadiacki Adventures dla d20 Systemu , opublikowane w latach 2002-2003, określa zasady i ustawienia generycznych peleryna i mieczem przygód inspirowanych przez Europę w XVII -tego  wieku. Mordiou! The grumph, opublikowane we Francji w 2016 roku, odbywa się w wyimaginowanej Paryżu w XVII -tego  wieku.

Niektóre z tych gier RPG są fantastyczne pod względem historycznym, jak Tous pour un! Diabolical Regime ( All for One - Diabolical Regime ), wydana w Wielkiej Brytanii w 2010 roku, w której wcielamy się w muszkieterów zajmujących się czarodziejami oraz stworzeniami z chrześcijańskiej wyobraźni, takimi jak demony czy gargulce. Niektóre gry połączyć kody gatunku fantastyki do impulsowego ogólnej inspiracji renesansu, XVII -tego  wieku i peleryna i mieczem powieściach, takich jak USA rola zabaw Tajemnice siódmym morzem , opublikowanej w 1999 roku, którego świat gry, Théah , to Europa w XVII th  AC wieku, kiedy odpowiednikiem we Francji, zwany Montaigne daje dumę do bohaterów muszkieterów. Ostrza kardynała , które adaptowały w 2014 roku cykl francuskich powieści o tym samym tytule wydanych przez Pierre'a Pevela , pozwalają z kolei wcielić się w żołnierzy szpiegów w służbie kardynała Richelieu.

Inne światy gier fabularnych łączą rzeczywistość historyczną z elementami science fiction . Wydane we Francji w 2004 roku Shadow Musketeers umożliwia wcielenie się w członków tajnej kompanii elitarnych muszkieterów odpowiedzialnych za rozprawienie się z Uciekinierami, którzy są niczym innym jak kosmitami, którzy uciekli z więziennego statku zmiażdżonego w środku lasu Fontainebleau.

Lista francuskich muszkieterów

XVII th  wieku

XVIII th  wieku

  • Georges Monneron, panie La Bussière (1696-1753), w 1714 roku przyszedł z muszkieterów do 1 st  firmy, stał brygady i został wykonany Rycerz Zakonu Saint Louis na 07.07.1743 po jego wyczyny broni podczas bitwy Ettlingen (05.04.1734). Brał udział we wszystkich kampaniach od 1742 do 1748 roku, aw szczególności z trzema bratankami w słynnych bitwach pod Dettingen (27.07.1743) i Fontenoy (09.06.1745), w zdobyciu Maline i Angers , w bitwie pod Rocoux (11/11/1746).
  • Bernard Barbier d'Entre-Deux-Monts (alias Barbier de Reulle alias Barbier de Reuille) opuszcza serwis 12 listopada 1714 zgodnie z pozwoleniem podpisany kapitan Maupertuis porucznik pierwszej kompanii muszkieterów na koniu Gwardii Królewskiej.
  • Jacques de Monneron, Pan Couret, paznokci i Forestvieille (1715-1768) przybył w 1732 roku do 1 st  firmy. Jego odwaga została nagrodzona po Dettingen, a następnie po Fontenoy i został rycerzem Saint Louis 22.07.1749 w wieku 34 lat. Kapitan kawalerii, odbył kampanię w Hanowerze i awansował na brygadiera w 1765 r., A następnie pierwszego brygady. Przeszedł na emeryturę i zmarł, gdy został awansowany na marszałka domu (camp mestre).
  • Etienne de Monneron, Pan Mazets (1716-1769), brat Jacques, od około 1735 do 1 st  firmy. Zostanie podbrygadierem i rycerzem St Louis 22.07.1749, a następnie przejdzie na emeryturę
  • Jacques de La Loüe, giermek, pan Masgelier . Przyjaciel Jacques de Monneron du Couret, przedstawił go tej, która zostanie jego żoną (Marie-Marthe de la Loüe)
  • Claude Théophile de Boeil (1720-1776), baron de Boeil , muszkieter w drugiej kompanii (1737-1741)
  • Jean-Rolland, Chevalier du Fou (1697-1778), muszkieter, następnie chorąży w Drugiej Kompanii, rycerz St-Louis w 1739 roku, mistrz obozu w 1754 roku
  • Nicolas-Rolland, Chevalier du Fou (1701-1755), brat poprzedniego, muszkieter w drugiej kompanii w 1719 r., Rycerz St-Louis w 1739 r., Ranny w bitwie pod Dettingen w 1743 r., Sub-brygadier przeszedł na emeryturę w 1747 r.
  • Georges de Monneron (1718-1759), brat Jacquesa, wstąpił do muszkieterów około 1736 roku i wziął udział jak jego starsi w kampanii niemieckiej oraz bitwach pod Dettigen i Fontenoy. Otrzymał komisję jako kapitan kawalerii w 1753 r. I został mianowany rycerzem św. Ludwika 12/8/1756.
  • Jean de Monneron, lord Fontpéry and Brutine (1728-1807), brat poprzednich, dołączył do starszych w 1746 roku. Zaopiekuje się także 4 małoletnimi dziećmi Jacquesa po jego śmierci. Walczył w bitwie pod Lawfeld w 1747 roku i przeszedł na emeryturę po 22 latach służby. Był elektorem posłów na święto federacji w 1790 roku.
  • Jacques de Monneron, pan de Mabourdeix (1729-1762), brat poprzedniego, między 1 st  firmy w 1749 roku, uczestniczył w kampanii Hanoweru i zmarł w 33, nadal aktywne.
  • François-Ferdinand de Clermont-Chaste (1701–1751) „hrabia Morges”, markiz de Chaste, hrabia Roussillon
  • Sieur Des Grébert, brygadier muszkieterów, 24 lata, któremu oderwano obie nogi w bitwie pod Malplaquet na11 września 1709podczas wojny o sukcesję hiszpańską .
  • M. de la Salle, wstąpił w 1705 r., Podporucznik w 1723 r.
  • Charles-Joseph, markiz de Clermont-Tonnerre (1720-1791), hrabia Thoury, królewski muszkieter z7 czerwca 1739
  • Joseph-Marie Raison du Cleuziou , 2 nd  firma muszkieterów (Marzec 1703 - 1705)
  • Hrabia de Marsac, pierwszym kapitanem, porucznikiem w 2 nd  firmy
  • Louis-Claude de Clermont , markiz de Montoison (1722-1787)
  • Sieur du Bosc, asystent majora, zmarł w 1725 r., Gospodyni 1728.
  • Sieur du Fort, marszałek domu, 1728.
  • Sieur du Farm 1726, kiedy d'Artagnan miał kornetkę
  • Sieur de Vignault, pierwszy marszałek Logis, w 1684 roku.
  • Sieur Bertrand (1725), pomaga majorowi w miejsce du Bosc
  • Claude Courtet , muszkieter króla, właściciel zamku Autreville-sur-la-Renne w Haute-Marne
  • Jacques Gabriel Louis Leclerc de Juigné wszedł do służby przed muszkieterami7 lipca 1742
  • Joseph Yves-Thibaud-Hyacinthe, markiz de La Riviere, kapitan-porucznik 2 e  kompanii od 1754 do 1766
  • Marie Scipio d'Exéa (1734–1806)
  • Louis de Castelbajac, dwukrotnie stacza pojedynek z Casanovą.
  • Jean Guilhem Amédé Constance (1709- ...), S gr oficer PYS na 1 st  firmy
  • Jean-Louis Marie de Guilhem , 1 st  firma na17 czerwca 1753
  • Thomas de Treil de Pardailhan
  • Pierre Coustard de Massi (1741-1793)
  • Jean-Marie-Jonathas Raison du Cleuziou , muszkieter pod dowództwem hrabiego Montoissier od 1768 roku
  • Étienne François de Berthier de Bizy (1749-…), królewski muszkieter, pan Fougis, mąż Louise Rose Babaud de la Chaussade .
  • Gilbert du Motier de La Fayette studiował w Mousquetaires-Noirs w latach 1769-1774.
  • Salomon Viard La Cense , 1 st  spółka w 1771 roku
  • Pierre Le Petit de Richebourg, dziedzic, lord Grigny, znany jako rycerza Grigny (1680-1720), muszkieter Króla na 2 nd  firmy.
  • Jean Chambon, pan Montredon, ożenił się z Marie Hélène FitzGérald.
  • Jean René Gabriel Coste.
  • Jan Melchior Lake i Aures, Sir Knight of Montvert, 1 st  firma.
  • Pierre-Claude-Robert-Camille Path , Pan-Pan od Mesnil-Durand , z Hebecrevon itp, Kawalera Orderu Matki Bożej z Góry Karmel i św Łazarza z Jerozolimy , służył w 1 st firmy muszkieterów z Królewskiej Gwardii11 marca 1711 w Wrzesień 1712, po wystąpieniu o jego bezwzględne pozwolenie na podstawie zaświadczenia od hrabiego d'Artagnana , kapitana-porucznika tej kompanii z dnia12 kwietnia 1722.
  • Antoine-Charles-François-Camille du Chemin , syn poprzedniego, Rycerz, pana Claids , szefa i pana Mesnil-Durand i Hbecrevon , pana i szefa Bretel i Coudeville i Muszkieter z 2 -go  firmy.
  • Étienne-Luc Path - Wieża (1714-1803), kuzyn byłego muszkieter z królewskiej gwardii w 1 st  Company, porucznik piechoty w pułku Artois i rycerza Zakonu Matki Bożej z Góry Karmel i św Łazarza Jerozolimy .
  • Jean-Baptiste-François-Edme-Firmin Path - Wieża - w Vaucelle (1715-1767), brat z powyższym, muszkieter w 1 st  spółki w 1732 i milicja kapitan w pułku Sepbeville.
  • Dominique Alexander Jaudonnet z Laugrenière, Rycerz, Lord of Laugrenière, Muszkieter o 1 st  firmie pieczy Roy w 1762 roku
  • Jean-François de Balby , Baron Montfaucon, panem Seix (1678-1735), Muszkieter o 1 st  firmy w 1704, porucznik Dupuy Company, kapitan Pułku Ułanów La Flèche w 1709 r Krzyżem Wielkim ' Royal i wojskowych Order Saint-Louis .
  • Michel de Balby , baron de Montfaucon, Lord of Seix (1730-1756), syn poprzedniego. Muszkieter o 1 st  firmy.
  • Vincent Kazimierz Audren hrabia Kerdrel , 2 E  Spółki o muszkieterów (1760-1775).
  • Charlemagne Victorien Desmarets, lord Mont-de-Vergue.
  • Joseph Henry du Fesq, rycerz, markiz de Sumène, ożenił się z Marie Louise Victoire de Carrière.
  • Antoine Raymond Charles de Causan, rycerz królewskiego i wojskowego zakonu Saint-Louis, żonaty z Marguerite David.

XIX th  century

  • Amédée, markiz de Clermont-Tonnerre (1781-1859), podporucznik w Królewskich Muszkieterach.
  • Adrien de Rougé , hrabia Rougé, podporucznik szarych muszkieterów, rycerz wiary , a następnie par francuski .
  • Charles Claudes des Faudis, kapitan piechoty, muszkieter gwardii królewskiej [1789]

Wystawy

Uwagi i odniesienia

  1. Nazywany również karabinami (lekka kawaleria), początkowo nie walczą konno, ponieważ muszkiet, za długi i ciężki (8  kg ), musi być umieszczony na metalowym paliku zwanym fourquine. Za Ludwika XIV muszkiet został skrócony i lżejszy, a muszkieterowie mogli go teraz używać na koniach. Źródło: Stéphane Thion, Francuskie armie wojny trzydziestoletniej , LRT Éditions,2008, s.  93
  2. Ranga „porucznika” jest więc na wyższym poziomie niż obecnie, zwłaszcza w elitarnym korpusie.
  3. Louis Batiffol , okolice Richelieu. Jego majątek. Jego strażnicy i muszkieterowie , Calmann-Lévy,1937, s.  68
  4. Pierre Claude de Guignard, L'École de Mars , tom I, Paryż, chez Nicolas Simart , 1725, s. 448: „Etendartowie z pierwszej Kompanii mają swoje motto: Bomba spadająca na miasto, z tymi słowami. Quo ruit et letum » Czytaj online .
  5. Te bębny są nadal obecne w obecnej Gwardii Republikańskiej .
  6. Casaque składający się z 4 kawałków materiału przymocowanych do szyi, dwóch zamocowanych z przodu iz tyłu, dwóch ruchomych po bokach, aby móc przesuwać ramiona.
  7. Fred Jouhaud , Madame D'Artagnan? , Wydawnictwo L'Harmattan,2012, s.  98
  8. Bigitte Postel „Muszkieterów”, w: Archeologia , N O  522 czerwca 2014, str.  53 , 1 ul  Kolumna
  9. Transparent reprodukowany z rękopisu Du Viviera (1715) przechowywanego w Muzeum Sztuki i Historii Wojskowej L'Empéri.
  10. Benedykt Fauconpret , dowody szlachty w XVIII th  century , Paryż, Editions du Puy Patrice,1999
  11. Jean Delmas, „  Mousquetaire  ” , w Encyclopædia Universalis (dostęp 24 maja 2020 ) .
  12. "  The soubreveste of the musketeers of the king's military house (1814-1816)  " , w Musée de l'Armée .fr (dostęp 24 maja 2020 r . ) .
  13. Arkusz zasięgu Trzech muszkieterów w przewodniku Galaktycznego gracza rolowego. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  14. Arkusz z serii Swashbuckling Adventures w Galactic Roleplayer Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  15. Mordiou za arkusz na Galaktycznym Roleplayer Przewodnika. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  16. Wszystko dla jednego zakresu ! Diaboliczna dieta w przewodniku Galactic Roleplayer. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  17. zakresu arkusza Sekrety 7 th Morza na galaktycznej graczy prowadzących. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  18. Arkusz Cardinal's Blades w Galactic Roleplayer's Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  19. Arkusz przedstawiający zakres muszkieterów cienia w przewodniku Galactic Roleplayerer's Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
  20. Na miejscu Archives departamentów Essonne Internecie, znaleźć jego małżeństwo certyfikat w Bretigny-sur-Orge , 7 listopada 1718 roku w nim Jean de Paulo wynosi około 60 lat i jest rycerzem i byłego kornet 1 st  kompania Roy Musketeers
  21. Paul BERTRAND DE LA GRASSIERE, Messieurs de Monneron, Muszkieterowie króla i opactwo Grandmont , 210  str. , strony 105-213
  22. Isaac de Larrey, Historia Francji za panowania Ludwika XIV , t. 9, str.  291
  23. powiedział były muszkieter króla podczas chrztu swoich dzieci Jean Louis Gérald 27 maja 1754 [1] i Catherine Hélène Anne 8 marca 1756 [2] w Montpellier (Departmental Archives of Hérault online)
  24. opisany jako muszkieter króla podczas chrztu jego córki Louise Suzanne Dauphine, 4 stycznia 1757 [3] w Montpellier (Departmental Archives of Hérault online)
  25. powiedział były muszkieter króla na swoim ślubie 8 sierpnia 1777 w Villefranche-de-Rouergue (Departamentalne Archiwa Aveyron w Internecie)
  26. Kléber, Jean-Baptiste, 1753-1800, Kléber in Vendée (1793-1794) ,1907, 622,  str. ( czytaj online )
  27. „  Jean-François de BALBY -„ pierfit ”- Geneanet  ” , na gw.geneanet.org (dostęp 2 czerwca 2015 )
  28. powiedział były muszkieter gwardii królewskiej na swoim ślubie, 10 września 1778 w Montpellier ( Archiwa Departamentalne Hérault )
  29. powiedział były muszkieter Maison du Roy podczas chrztu swojej siostrzenicy przez małżeństwo Marie Louise Sophie de Carrière, 2 marca 1787 w Montpellier ( Archiwa Departamentalne Hérault )
  30. powiedział dawny muszkieter zwykłego strażnika króla do chrztu córki Marguerite Charlotte Maximilienne, 1 st lutego 1791 w Montpellier ( departamentów Archiwum Herault )

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne