Muszkieter
Muszkieter jest żołnierz uzbrojony w muszkiet . Tego typu istniały corps w wielu krajach, ale najbardziej znany została utworzona przez francuskich muszkieterów, które istniały głównie w XVII th i XVIII -go stulecia . W sztuce, muszkieterów zostały rozsławione w XIX th wieku przez kilka dzieł literackich, w tym powieści Trzej muszkieterowie przez Aleksandra Dumasa i sztuki Cyrano de Bergerac przez Edmond Rostand , który swobodnie inspirować odpowiednie życie wojownika D'Artagnan i libertyński pisarz Savinien autorstwa Cyrano de Bergerac . Te prace same w sobie podsycały gatunek zawadiackiej powieści , która z kolei podupadła w innych mediach.
Muszkieterowie we Francji
Początki ciała
Korpus muszkieterów w gospodarstwie domowym wojskowej króla Francji powstał w 1622 roku , kiedy Louis XIII warunkiem muszkiety , broń mocniejszy niż arkabuz , firmy szwoleżerów w Gwardii , stworzonej przez Henryka IV . Jest znany jako Compagnie des Mousquetaires du Roi .
Od 1622 do 1629 r. Muszkieterowie polegali na poruczniku-kapitanie lekkich koni. Pierwszym okupantem tego stanowiska w 1622 roku był Jean de Bérard de Montalet. W 1634 roku Ludwik XIII mianował go kapitanem-porucznikiem kompanii muszkieterów, przywracając tytuł kapitana królowi. Skuteczne dowodzenie zapewnia Jean-Armand du Peyrer, hrabia Treville . To ciało zostało po raz pierwszy nazwane Compagnie de Mousquetons du Roi , a następnie Muszkieterowie Króla .
Muszkieterów rekrutuje się tylko z dżentelmenów, którzy już służyli w Gwardii. Dostęp do muszkieterów, elitarnego i defiladowego korpusu, blisko króla, to promocja. Opuszczając jego szeregi, zostaje mianowany chorążym lub porucznikiem gwardii lub oficerem pułków. W przypadku braku szkoły wojskowej przejście pod oczami władcy pozwala zweryfikować kompetencje i wierność każdego człowieka. Muszkieterowie to najpierw wojownicy na koniach, potem pieszo lub konno. Dlatego każda firma korzysta z chorążego na piechotę i ze standardowego na koniu. Stanowią zwykłą straż królewską na zewnątrz, a straż w apartamentach królewskich zapewniają ochroniarze i gwardie szwajcarskie .
Muszkieterowie kardynała
Richelieu, któremu grożono śmiercią, w szczególności ze strony francuskiego Gastona , Ludwik XIII nakazał mu stworzenie osobistych strażników, którzy stopniowo stawali się korpusem muszkieterów do jego służby. Wolał mieć własną straż w barwach Kościoła, to znaczy na czerwono. Muszkieterowie królewscy byli zależni od kapitana muszkieterów, podczas gdy kardynałowie zależali bezpośrednio od niego.
Panowanie Ludwika XIV
W 1646 roku Mazarin rozwiązał kompanię królewskich muszkieterów pod pretekstem, że byli zbyt burzliwi. Pojawia się ponownie W 1657 r. Z siłą roboczą 150 mężczyzn.
Kiedy Mazarin zmarł w 1661 roku, kompania muszkieterów kardynała przeszła na służbę króla. W 1664 roku została przeorganizowana na wzór pierwszej kompanii i otrzymała przydomek „szarych muszkieterów” ze względu na ubiór ich koni, natomiast druga kompania utworzona w 1663 roku nosi nazwę „Czarni Muszkieterowie”, przy czym ta ostatnia ma czarne konie. Mottem szarych muszkieterów jest „ Quo ruit et letum ” („Tam, gdzie upada [ nawiązanie do bomby], także śmierć”, „Gdzie ona spada, śmierć nadchodzi”) i czarnych „ Alterius Jovis altera tela "(" Inne cechy innego Jowisza ").
Każda kompania ma kwatermistrza , kapelana , aptekarza , rymarza , kowala , sześć bębnów i cztery oboje . Każdy muszkieter musi zebrać, ubrać i wyposażyć się na własny koszt. Król dostarczył tylko karabin i muszkiet, trzeba było kupić pistolety i miecze. Jeśli na początku muszkieterowie nie mieli umundurowania (dla wyróżnienia nosili niebieską kurtkę ozdobioną 4 krzyżami z białego aksamitu, który służył za pelerynę, ale był niepraktyczny podczas walki), to później naprawiany jest strój. Sukienka jest szkarłatna i haftowana złotem z satynowymi rękawami i kołnierzem w kolorze białym i koronkowym oraz czapka z białym pióropuszem. Buty są w połowie mocne (co czyni je wygodniejszymi od dużych butów kawaleryjskich, które mieli na początku muszkieterowie). Według François Bluche, na początku XVIII -go wieku, Muszkieter potrzebne 1,000 funtów aby zmieścić się w czasie pokoju oraz 2000 książek w czasie wojny.
Jednocześnie podwojono liczbę firm, aby sprostać wymaganiom szlachty. Od czasu reform w Le Tellier szlachta jest zobowiązana spędzić pewien czas w oddziale, zanim osiągnie stopień oficera. Wielu z nich woli pełnić tę posługę w najbardziej prestiżowym gronie, skupiającym tylko szlachciców w zasadzie: „w zasadzie”.
Wśród strzelców, którzy stali się sławni, znajdujemy zarówno żołnierzy, takich jak marszałek de Montesquiou, jak i pisarzy, takich jak książę Saint-Simon .
-
Flaga 1 st towarzystwie muszkieterów z Du Vivier - 1715 To mówi motto: „ Quo ruit i Letum ” ( „Gdzie spadnie [odnosząc się do bomby reprezentowane] jak śmierć”, „Gdzie ona spada, śmierć przychodzi z nią ”).
-
Królewscy muszkieterowie w 1660 roku
-
Muszkieterowie gwardii, późno XVII -tego wieku
-
Szarzy muszkieterowie podczas zdobywania Gandawy w 1678 roku
-
Szarzy muszkieterowie atakujący Valenciennes. Jean Alaux z Valenciennes zaatakował w latach 1677-1837.
Pierwsza firma przeniosła się do baraku przy rue du Bac . To pierwsze baraki zbudowane w Paryżu. Zostanie usunięty przez Ludwika XVI w 1775 roku. Sprzedane w 1834 roku, zniszczone zostaną najstarsze budynki, po których zachowały się ślady, które można zobaczyć z rue de Verneuil i rue du Bac .
Druga kompania przeniosła się do drugich baraków na terenie szpitala Quinze-Vingts .
XVIII th century
Kolor nadawany kompaniom muszkieterów odpowiada kolorowi ubioru ich koni. Firma Czarnych Muszkieterów jest bardziej poszukiwana niż Szarych Muszkieterów.
Kompanie muszkieterów zostały rozwiązane, jak podają źródła, w 1775 r. Przez hrabiego Saint-Germain w ramach reform armii lub w 1776 r. Przez Ludwika XVI ze względów ekonomicznych.
Został zreformowany w 1789 r. I ponownie rozwiązany w 1792 r., W tym samym czasie co cały Dom Królewski .
-
Robert Paul Ponce Antoine, Revue de Mousquetaires-Noirs dans la plaine des Sablons, 1729
-
Muszkieter królewski, 1724
-
Muzycy muszkieterowie w 1724 roku, kompania obój 2 e i kompania perkusja 1 re .
-
Szarzy i czarni muszkieterowie, 1745.
-
Muszkieter Gwardii Królewskiej w 1772 roku przez Littret de Montigny.
XIX th wieku
Ludwik XVIII przywraca ciało muszkieterów 6 lipca 1814 roku, a na koniec rozpuszcza 1 st stycznia 1816.
-
Portret muszkietera królewskiego z 1815 roku.
-
Mundur szarego muszkietera, w latach 1814-1815 wystawiony w Muzeum Wojska .
Muszkieterowie na całym świecie
perski
W Persji , było pod dynastii Safawidów , zwłaszcza pod przewodnictwem Abbas Oskuizadeh I st Wielki (1571-1629), grupa 12.000 muszkieterów The tofangtchis jest tworzony. Ich przywódca, gholam (żołnierz-niewolnik), jest jedną z sześciu najważniejszych postaci w Imperium.
Reprezentacje w sztuce
Literatura
Trzej muszkieterowie i zawadiacka powieść
Alexandre Dumas uwiecznił ich w trylogii Les Trois Mousquetaires , Vingt ans après i Le Vicomte de Bragelonne , inspirowanej mottem muszkieterów: Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich.
Ta powieść sprawiła, że muszkieterowie stali się popularni, ale w żadnym wypadku nie należy jej uważać za dzieło historyczne, ponieważ wolności, jakie przyniosła historia, są liczne. Na podstawie pracy Gatien de Courtilz de Sandras opublikowanej w 1700 roku, Mémoires de Monsieur d'Artagnan ; w tych apokryficznych wspomnieniach autor przedstawia bardzo romantyczną wizję panowania Ludwika XIII .
Zawadiackie powieści
Muszkieterów są powtarzające typ charakter gatunku fikcji popularnej zwany płaszcz i sztylet powieść , która często inspiruje Ogrodzenie walki praktykowane w XVII th wieku i lubi etap Muszkieterów wśród swoich bohaterów. Oparte na historycznych podstawach powieści te często uwalniają się od rzeczywistości historycznej, w taki sam sposób jak Dumas. Mogą zawierać elementy fantastyczne lub cudowne. The Blades of the Cardinal , romantyczny historyczny cykl fantasy opublikowany przez Pierre'a Pevela w latach 2007-2010, ma jako głównych bohaterów muszkieterów na usługach kardynała Richelieu, na tej samej zasadzie co historyczni strażnicy kardynała , ale w alternatywnym wszechświecie, w którym magia i smoki istnieją i tam, gdzie oblężenie La Rochelle w latach 1627-1628 nie powiodło się.
Wielki Tydzień
Louis Aragon w La Semaine sainte , opublikowanym w 1958 r., Przedstawia szarych muszkieterów, w tym malarza Théodore Géricault , podczas lotu Ludwika XVIII na początku Stu Dni .
Obraz
Ikonografia
Malarz Pablo Picasso namalował kilka obrazów przedstawiających muszkieterów: Naga kobieta i muszkieter (1967), Siedzący muszkieter (1967), Muszkieter i miłość (1969), Szef muszkieterów (1971) i Muszkieter z ptakami (1972).
Rzeźba
Gustave Doré wyrzeźbił posąg przedstawiający D'Artagnana , znajdujący się na Place du Général-Catroux w Paryżu.
Kino
Gatunek kinematograficzny zawadiackiego filmu regularnie przedstawia muszkieterów, często poprzez mniej lub bardziej wierne adaptacje zawadiackich powieści, przede wszystkim Trzech muszkieterów Aleksandra Dumasa i jego suit. Kino wymyśla kontynuacje przygód muszkieterów Dumasian. Amerykański reżyser Richard Lester stworzył trylogię Trzej muszkieterowie (1973), We Called Milady (1974) i Powrót muszkieterów (1989, luźno na podstawie Twenty Years After ). We Francji Bertrand Tavernier wyprodukował La Fille de d'Artagnan w 1994 roku.
Gry planszowe
Kilka gier stołowych na roli , głównie wynikające z rodzaju z zawadiacki przedstawiać dowolnie inspirowane muszkieterowie przedsiębiorstw rzeczywistości historycznej (zwykle XVII th wieku). The Three Musketeers ( Flashing Blades ), amerykańska gra wydana w 1984 roku, swobodnie adaptuje powieść Dumasa, pozwalając graczom grać kimś innym niż muszkieterami. Zakres zawadiacki Adventures dla d20 Systemu , opublikowane w latach 2002-2003, określa zasady i ustawienia generycznych peleryna i mieczem przygód inspirowanych przez Europę w XVII -tego wieku. Mordiou! The grumph, opublikowane we Francji w 2016 roku, odbywa się w wyimaginowanej Paryżu w XVII -tego wieku.
Niektóre z tych gier RPG są fantastyczne pod względem historycznym, jak Tous pour un! Diabolical Regime ( All for One - Diabolical Regime ), wydana w Wielkiej Brytanii w 2010 roku, w której wcielamy się w muszkieterów zajmujących się czarodziejami oraz stworzeniami z chrześcijańskiej wyobraźni, takimi jak demony czy gargulce. Niektóre gry połączyć kody gatunku fantastyki do impulsowego ogólnej inspiracji renesansu, XVII -tego wieku i peleryna i mieczem powieściach, takich jak USA rola zabaw Tajemnice siódmym morzem , opublikowanej w 1999 roku, którego świat gry, Théah , to Europa w XVII th AC wieku, kiedy odpowiednikiem we Francji, zwany Montaigne daje dumę do bohaterów muszkieterów. Ostrza kardynała , które adaptowały w 2014 roku cykl francuskich powieści o tym samym tytule wydanych przez Pierre'a Pevela , pozwalają z kolei wcielić się w żołnierzy szpiegów w służbie kardynała Richelieu.
Inne światy gier fabularnych łączą rzeczywistość historyczną z elementami science fiction . Wydane we Francji w 2004 roku Shadow Musketeers umożliwia wcielenie się w członków tajnej kompanii elitarnych muszkieterów odpowiedzialnych za rozprawienie się z Uciekinierami, którzy są niczym innym jak kosmitami, którzy uciekli z więziennego statku zmiażdżonego w środku lasu Fontainebleau.
Lista francuskich muszkieterów
XVII th wieku
- Alexandre de Martin de Viviés (1667-1695), muszkieter królewski w towarzystwie muszkieterów na koniach.
- Jean de Bérard de Montalet, pierwszy kapitan muszkieterów w 1622 roku.
-
Jean-Armand du Peyrer , hrabia Treville .
-
Philip Mancini (1657-1667), kapitan-porucznik 1 st towarzystwie królewskich muszkieterów.
-
Armand de Sillègue d'Athos d'Autevielle , znany jako „Athos”, urodzony około 1615 r., Wszedł do Compagnie des Mousquetaires w 1640 r., Zabity w pojedynku w 1643 r.
-
Izaak de Portau , znany jako „Portos”, urodził się w Pau w 1617 roku. Wszedł w 1643 roku.
- Aramitz (ojciec), gospodyni, ojciec Henri.
-
Henri d'Aramitz , znany jako Aramis, w 1640 r., Drugi muszkieter w rodzinie. Zmarł w Béarn około 1674 roku.
-
Charles de Batz Castelmore (urodzony w latach 1611 i 1615-1673), znany jako d'Artagnan.
-
Pierre de Montesquiou d'Artagnan , hrabia d'Artagnan i Montesquiou, muszkieterem w 1 st Spółki w 1666 roku .
-
M. de Montalant, kapitan zrezygnował w 1634 r.
-
M. de Tréville lub Troisville, kapitan porucznik 1634.
- Louis Goulard, Cornette 1640.
- Damien d'Orseac, marszałek rezydencji, 1648.
-
Bénigne Dauvergne de Saint-Mars , w 1650 roku
-
Philippe de Nevers (1639-1707) - 1657.
- Charles-Guillaume Gouhier z Petiteville
- Jean-François Leriget de La Faye
- Charles Francois de Froulay
- François Henri de Franquetot de Coigny
- Alexandre François Marie de Beauharnais
- Germain-François Poullain z Saint-Foix
- Louis II Sanguin
- Philippe de Rigaud de Vaudreuil
- Louis de Rouvroy, książę Saint-Simon
- Gatien de Courtilz de Sandras
- Antoine-Martin Colbert
- Jean Charles du Cauzé de Nazelle
-
Ludwik XIII , kapitan.
- Jean Hébrard (1621–1694), sieur de Larticie i de la Bareilhe. Muszkieter królewski z 1663 roku.
-
M. de Monbron, porucznik w 1665 roku.
-
Naucza M. de Florensac, 1665.
- M. de Marsac, kornet w 1665, 1 st firma
- Pan de Montgaillars, 1665, 1 st firma.
-
François Le Verrier Rousson , 1672, 1 st firma
-
Pan Charles Saint-Gilles Lenfant (1680-1730), zastępca sierżant od 1 st Spółki, poeta pisarz wycofał się do klasztoru kapucynów.
-
Pan Édouard-François Colbert de Maulévrier, kapitan porucznik, w 1665 roku.
- Liczyć Christophe-Louis Beauffort (1674-1748) liczyć Krzyż (1716) liczyć Beauffort (1733), komandor-porucznik II e firmy Mousquetaires du Roy (czarne muszkieterowie). Grand Bailly d'épée w radzie Artois.
- Louis de Clermont-Chaste (1688-1734) markiz de Chaste, hrabia Roussillon.
- Florent de Rocquigny du Fayel (1666 - 1738) rycerz, pan Palcheul i du Fayel, stronnik króla, muszkieter króla.
-
Charles de Quincy Sevin (1689) sub-brygadier w 2 nd firmy, przyszły generał artylerii.
- Duke Burgundii 1689.
- Lavergne, poruczniku. (1634)
- Hugues de la Boulaye, S gr du Bors, 1634.
- Charles d'Harmes, marszałek domu
- Giscaro, marszałek domu
- Joseph-Claude I st of Clermont , markiz Mont-Saint-Jean.
- Bernard de Basquiat, rycerz, baron Toulousette, muszkieter w pierwszej kompanii gwardii królewskiej.
- Jean-Baptiste Desrancher, szary muszkieter, urodzony w Rumigny około 1689 roku i zmarł w Rumigny w Ardenach 20 czerwca 1693. Zamieszkały przy rue de la parafii Saint Louis na wyspie Notre-Dame, brygada Mauvailinière.
- Jean Paulo, rycerz i były kornet z 1 st Spółkę muszkieterów króla.
-
Alain Manesson Mallet , muszkieter przed 1663 rokiem.
- Jean Charles du Plantadis , muszkieter króla przed 1700 r. (Wówczas podpułkownik w pułku Vexin przed 1734 r.).
|
XVIII th wieku
- Georges Monneron, panie La Bussière (1696-1753), w 1714 roku przyszedł z muszkieterów do 1 st firmy, stał brygady i został wykonany Rycerz Zakonu Saint Louis na 07.07.1743 po jego wyczyny broni podczas bitwy Ettlingen (05.04.1734). Brał udział we wszystkich kampaniach od 1742 do 1748 roku, aw szczególności z trzema bratankami w słynnych bitwach pod Dettingen (27.07.1743) i Fontenoy (09.06.1745), w zdobyciu Maline i Angers , w bitwie pod Rocoux (11/11/1746).
- Bernard Barbier d'Entre-Deux-Monts (alias Barbier de Reulle alias Barbier de Reuille) opuszcza serwis 12 listopada 1714 zgodnie z pozwoleniem podpisany kapitan Maupertuis porucznik pierwszej kompanii muszkieterów na koniu Gwardii Królewskiej.
- Jacques de Monneron, Pan Couret, paznokci i Forestvieille (1715-1768) przybył w 1732 roku do 1 st firmy. Jego odwaga została nagrodzona po Dettingen, a następnie po Fontenoy i został rycerzem Saint Louis 22.07.1749 w wieku 34 lat. Kapitan kawalerii, odbył kampanię w Hanowerze i awansował na brygadiera w 1765 r., A następnie pierwszego brygady. Przeszedł na emeryturę i zmarł, gdy został awansowany na marszałka domu (camp mestre).
- Etienne de Monneron, Pan Mazets (1716-1769), brat Jacques, od około 1735 do 1 st firmy. Zostanie podbrygadierem i rycerzem St Louis 22.07.1749, a następnie przejdzie na emeryturę
- Jacques de La Loüe, giermek, pan Masgelier . Przyjaciel Jacques de Monneron du Couret, przedstawił go tej, która zostanie jego żoną (Marie-Marthe de la Loüe)
- Claude Théophile de Boeil (1720-1776), baron de Boeil , muszkieter w drugiej kompanii (1737-1741)
- Jean-Rolland, Chevalier du Fou (1697-1778), muszkieter, następnie chorąży w Drugiej Kompanii, rycerz St-Louis w 1739 roku, mistrz obozu w 1754 roku
- Nicolas-Rolland, Chevalier du Fou (1701-1755), brat poprzedniego, muszkieter w drugiej kompanii w 1719 r., Rycerz St-Louis w 1739 r., Ranny w bitwie pod Dettingen w 1743 r., Sub-brygadier przeszedł na emeryturę w 1747 r.
- Georges de Monneron (1718-1759), brat Jacquesa, wstąpił do muszkieterów około 1736 roku i wziął udział jak jego starsi w kampanii niemieckiej oraz bitwach pod Dettigen i Fontenoy. Otrzymał komisję jako kapitan kawalerii w 1753 r. I został mianowany rycerzem św. Ludwika 12/8/1756.
- Jean de Monneron, lord Fontpéry and Brutine (1728-1807), brat poprzednich, dołączył do starszych w 1746 roku. Zaopiekuje się także 4 małoletnimi dziećmi Jacquesa po jego śmierci. Walczył w bitwie pod Lawfeld w 1747 roku i przeszedł na emeryturę po 22 latach służby. Był elektorem posłów na święto federacji w 1790 roku.
- Jacques de Monneron, pan de Mabourdeix (1729-1762), brat poprzedniego, między 1 st firmy w 1749 roku, uczestniczył w kampanii Hanoweru i zmarł w 33, nadal aktywne.
- François-Ferdinand de Clermont-Chaste (1701–1751) „hrabia Morges”, markiz de Chaste, hrabia Roussillon
- Sieur Des Grébert, brygadier muszkieterów, 24 lata, któremu oderwano obie nogi w bitwie pod Malplaquet na11 września 1709podczas wojny o sukcesję hiszpańską .
-
M. de la Salle, wstąpił w 1705 r., Podporucznik w 1723 r.
- Charles-Joseph, markiz de Clermont-Tonnerre (1720-1791), hrabia Thoury, królewski muszkieter z7 czerwca 1739
-
Joseph-Marie Raison du Cleuziou , 2 nd firma muszkieterów (Marzec 1703 - 1705)
- Hrabia de Marsac, pierwszym kapitanem, porucznikiem w 2 nd firmy
- Louis-Claude de Clermont , markiz de Montoison (1722-1787)
- Sieur du Bosc, asystent majora, zmarł w 1725 r., Gospodyni 1728.
- Sieur du Fort, marszałek domu, 1728.
- Sieur du Farm 1726, kiedy d'Artagnan miał kornetkę
- Sieur de Vignault, pierwszy marszałek Logis, w 1684 roku.
- Sieur Bertrand (1725), pomaga majorowi w miejsce du Bosc
-
Claude Courtet , muszkieter króla, właściciel zamku Autreville-sur-la-Renne w Haute-Marne
-
Jacques Gabriel Louis Leclerc de Juigné wszedł do służby przed muszkieterami7 lipca 1742
- Joseph Yves-Thibaud-Hyacinthe, markiz de La Riviere, kapitan-porucznik 2 e kompanii od 1754 do 1766
-
Marie Scipio d'Exéa (1734–1806)
- Louis de Castelbajac, dwukrotnie stacza pojedynek z Casanovą.
-
Jean Guilhem Amédé Constance (1709- ...), S gr oficer PYS na 1 st firmy
-
Jean-Louis Marie de Guilhem , 1 st firma na17 czerwca 1753
- Thomas de Treil de Pardailhan
-
Pierre Coustard de Massi (1741-1793)
-
Jean-Marie-Jonathas Raison du Cleuziou , muszkieter pod dowództwem hrabiego Montoissier od 1768 roku
- Étienne François de Berthier de Bizy (1749-…), królewski muszkieter, pan Fougis, mąż Louise Rose Babaud de la Chaussade .
-
Gilbert du Motier de La Fayette studiował w Mousquetaires-Noirs w latach 1769-1774.
-
Salomon Viard La Cense , 1 st spółka w 1771 roku
- Pierre Le Petit de Richebourg, dziedzic, lord Grigny, znany jako rycerza Grigny (1680-1720), muszkieter Króla na 2 nd firmy.
- Jean Chambon, pan Montredon, ożenił się z Marie Hélène FitzGérald.
- Jean René Gabriel Coste.
- Jan Melchior Lake i Aures, Sir Knight of Montvert, 1 st firma.
-
Pierre-Claude-Robert-Camille Path , Pan-Pan od Mesnil-Durand , z Hebecrevon itp, Kawalera Orderu Matki Bożej z Góry Karmel i św Łazarza z Jerozolimy , służył w 1 st firmy muszkieterów z Królewskiej Gwardii11 marca 1711 w Wrzesień 1712, po wystąpieniu o jego bezwzględne pozwolenie na podstawie zaświadczenia od hrabiego d'Artagnana , kapitana-porucznika tej kompanii z dnia12 kwietnia 1722.
-
Antoine-Charles-François-Camille du Chemin , syn poprzedniego, Rycerz, pana Claids , szefa i pana Mesnil-Durand i Hbecrevon , pana i szefa Bretel i Coudeville i Muszkieter z 2 -go firmy.
-
Étienne-Luc Path - Wieża (1714-1803), kuzyn byłego muszkieter z królewskiej gwardii w 1 st Company, porucznik piechoty w pułku Artois i rycerza Zakonu Matki Bożej z Góry Karmel i św Łazarza Jerozolimy .
-
Jean-Baptiste-François-Edme-Firmin Path - Wieża - w Vaucelle (1715-1767), brat z powyższym, muszkieter w 1 st spółki w 1732 i milicja kapitan w pułku Sepbeville.
- Dominique Alexander Jaudonnet z Laugrenière, Rycerz, Lord of Laugrenière, Muszkieter o 1 st firmie pieczy Roy w 1762 roku
-
Jean-François de Balby , Baron Montfaucon, panem Seix (1678-1735), Muszkieter o 1 st firmy w 1704, porucznik Dupuy Company, kapitan Pułku Ułanów La Flèche w 1709 r Krzyżem Wielkim ' Royal i wojskowych Order Saint-Louis .
-
Michel de Balby , baron de Montfaucon, Lord of Seix (1730-1756), syn poprzedniego. Muszkieter o 1 st firmy.
-
Vincent Kazimierz Audren hrabia Kerdrel , 2 E Spółki o muszkieterów (1760-1775).
- Charlemagne Victorien Desmarets, lord Mont-de-Vergue.
- Joseph Henry du Fesq, rycerz, markiz de Sumène, ożenił się z Marie Louise Victoire de Carrière.
- Antoine Raymond Charles de Causan, rycerz królewskiego i wojskowego zakonu Saint-Louis, żonaty z Marguerite David.
XIX th century
|
Wystawy
Uwagi i odniesienia
-
Nazywany również karabinami (lekka kawaleria), początkowo nie walczą konno, ponieważ muszkiet, za długi i ciężki (8 kg ), musi być umieszczony na metalowym paliku zwanym fourquine. Za Ludwika XIV muszkiet został skrócony i lżejszy, a muszkieterowie mogli go teraz używać na koniach. Źródło: Stéphane Thion, Francuskie armie wojny trzydziestoletniej , LRT Éditions,2008, s. 93
-
Ranga „porucznika” jest więc na wyższym poziomie niż obecnie, zwłaszcza w elitarnym korpusie.
-
Louis Batiffol , okolice Richelieu. Jego majątek. Jego strażnicy i muszkieterowie , Calmann-Lévy,1937, s. 68
-
Pierre Claude de Guignard, L'École de Mars , tom I, Paryż, chez Nicolas Simart , 1725, s. 448: „Etendartowie z pierwszej Kompanii mają swoje motto: Bomba spadająca na miasto, z tymi słowami. Quo ruit et letum » Czytaj online .
-
Te bębny są nadal obecne w obecnej Gwardii Republikańskiej .
-
Casaque składający się z 4 kawałków materiału przymocowanych do szyi, dwóch zamocowanych z przodu iz tyłu, dwóch ruchomych po bokach, aby móc przesuwać ramiona.
-
Fred Jouhaud , Madame D'Artagnan? , Wydawnictwo L'Harmattan,2012, s. 98
-
Bigitte Postel „Muszkieterów”, w: Archeologia , N O 522 czerwca 2014, str. 53 , 1 ul Kolumna
-
Transparent reprodukowany z rękopisu Du Viviera (1715) przechowywanego w Muzeum Sztuki i Historii Wojskowej L'Empéri.
-
Benedykt Fauconpret , dowody szlachty w XVIII th century , Paryż, Editions du Puy Patrice,1999
-
Jean Delmas, „ Mousquetaire ” , w Encyclopædia Universalis (dostęp 24 maja 2020 ) .
-
" The soubreveste of the musketeers of the king's military house (1814-1816) " , w Musée de l'Armée .fr (dostęp 24 maja 2020 r . ) .
-
Arkusz zasięgu Trzech muszkieterów w przewodniku Galaktycznego gracza rolowego. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Arkusz z serii Swashbuckling Adventures w Galactic Roleplayer Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Mordiou za arkusz na Galaktycznym Roleplayer Przewodnika. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Wszystko dla jednego zakresu ! Diaboliczna dieta w przewodniku Galactic Roleplayer. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
zakresu arkusza Sekrety 7 th Morza na galaktycznej graczy prowadzących. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Arkusz Cardinal's Blades w Galactic Roleplayer's Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Arkusz przedstawiający zakres muszkieterów cienia w przewodniku Galactic Roleplayerer's Guide. Strona odwiedzona w dniu 30 października 2018 r.
-
Na miejscu Archives departamentów Essonne Internecie, znaleźć jego małżeństwo certyfikat w Bretigny-sur-Orge , 7 listopada 1718 roku w nim Jean de Paulo wynosi około 60 lat i jest rycerzem i byłego kornet 1 st kompania Roy Musketeers
-
Paul BERTRAND DE LA GRASSIERE, Messieurs de Monneron, Muszkieterowie króla i opactwo Grandmont , 210 str. , strony 105-213
-
Isaac de Larrey, Historia Francji za panowania Ludwika XIV , t. 9, str. 291
-
powiedział były muszkieter króla podczas chrztu swoich dzieci Jean Louis Gérald 27 maja 1754 [1] i Catherine Hélène Anne 8 marca 1756 [2] w Montpellier (Departmental Archives of Hérault online)
-
opisany jako muszkieter króla podczas chrztu jego córki Louise Suzanne Dauphine, 4 stycznia 1757 [3] w Montpellier (Departmental Archives of Hérault online)
-
powiedział były muszkieter króla na swoim ślubie 8 sierpnia 1777 w Villefranche-de-Rouergue (Departamentalne Archiwa Aveyron w Internecie)
-
Kléber, Jean-Baptiste, 1753-1800, Kléber in Vendée (1793-1794) ,1907, 622, str. ( czytaj online )
-
„ Jean-François de BALBY -„ pierfit ”- Geneanet ” , na gw.geneanet.org (dostęp 2 czerwca 2015 )
-
powiedział były muszkieter gwardii królewskiej na swoim ślubie, 10 września 1778 w Montpellier ( Archiwa Departamentalne Hérault )
-
powiedział były muszkieter Maison du Roy podczas chrztu swojej siostrzenicy przez małżeństwo Marie Louise Sophie de Carrière, 2 marca 1787 w Montpellier ( Archiwa Departamentalne Hérault )
-
powiedział dawny muszkieter zwykłego strażnika króla do chrztu córki Marguerite Charlotte Maximilienne, 1 st lutego 1791 w Montpellier ( departamentów Archiwum Herault )
Załączniki
Bibliografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne