Ovis canadensis
Ovis canadensis Kanadyjska owca kanadyjska.Królować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Sub-embr. | Kręgowce |
Klasa | Mammalia |
Podklasa | Theria |
Infra-class | Eutheria |
Zamówienie | Artiodactyla |
Rodzina | Bovidae |
Podrodzina | Caprinae |
Uprzejmy | Ovis |
Rozkład geograficzny
LC : Najmniejszy niepokój
Status CITES
Załącznik II , Rev. z 29.07.1983Owca ( Ovis canadensis ) jest jedną z dwóch gatunków dzikiego owiec w Ameryce Północnej ; druga to Ovis dalli , obejmująca owce Dall i owce Stone'a. Jest to związane z owcą bighorn śnieżną .
Ten muflon to przeżuwacz, którego samiec nosi ciężkie rogi zakrzywione w wolutach.
Funkcje | |||
---|---|---|---|
♀ | ♂ | ||
Masa | 90 45 |
135 |
kg |
Długość | Od 150 do 195 | cm | |
Wysokość | 80 do 100 | cm | |
Ogon | Od 10 do 15 | cm | |
Rogi | szabla | spirala | |
Sukienka | div. brązowy | ||
Sezon godowy | Październik-grudzień | ||
Ciąża | 175 | dni | |
Małe | 1 | / rok | |
Waga urodzeniowa | 4.4 | kg | |
Odstawienie od piersi | 4 do 6 | miesiąc | |
Dojrzałość płciowa | 2½ | 3 | lat |
Dożywotni | 15 | lat |
Samce ( tryki ) mają duże, zakrzywione rogi. Samice (owiec) są krótsze i bardziej lekko zakrzywione (w kształcie szabli). Sukienka ma kolor od szarego lub jasnobrązowego do czekoladowego brązu, z białymi majtkami i podszewką z tyłu każdej z czterech nóg. Owce rasy Rocky Mountain ważą do 90 kg, a tryki mogą przekraczać 135 kg . Z kolei owce z Sierra Nevada w Kalifornii ważą około 63 kg, a tryki około 90 kg . Do rogów baranich może ważyć do 14 kg , tak samo jak reszta szkieletu barana. U samca rosną w nieskończoność, aż do ograniczenia pola widzenia. Z powodu tego ograniczenia samce muszą skracać swoje rogi, co robią poprzez tarcie czubka rogu o skały. Ponadto w języku angielskim muflon kanadyjski nazywany jest bighornem w odniesieniu do jego długich rogów, które mogą osiągnąć metr.
Kanadyjskie owce kanadyjskie jedzą trawy i krzewy , zwłaszcza jesienią i zimą, oraz poszukują naturalnych złóż soli .
Są dobrze przystosowane do wspinaczki po stromym terenie, gdzie szukają ochrony przed drapieżnikami, takimi jak kojoty , orły i pumy . Aby się chronić, używają również swoich rogów. Mają zdolność poruszania się po kamienistych zboczach dzięki rozwidlonym kopytom, które po dotarciu na ziemię rozsuwają się, aby zapewnić lepszą przyczepność.
Żyją w dużych stadach , zwanych stadami , liczącymi do 100 osobników, ale ponieważ nie mają ścisłej hierarchii dominacji muflonów śródziemnomorskich , nie można ich udomowić . W istocie kanadyjska owca kanadyjska nie podąża automatycznie za baranem, tak jak robili to azjatyccy przodkowie owiec domowych. Istnieje jednak pewna dominacja osobników z największymi rogami.
Przed okresem rykowiska ustala się hierarchię dominacji tryków, która determinuje dostęp maciorek do krycia . Ta hierarchia jest oparta na rozmiarze rogów, więc na szczycie hierarchii znajdują się najstarsze osoby. Walki na rogach odbywają się w tym okresie przed rykowiskiem, jeśli dwie owce bighorn mają ten sam rozmiar rogu, chociaż takie zachowanie może występować sporadycznie przez cały rok. Rogi baranów często pokazują uszkodzenia spowodowane powtarzającymi się walkami. Maciorki muflony mają sześciomiesięczny okres ciąży . W klimacie umiarkowanym szczyt rykowiska przypada na listopad, kiedy w maju rodzi się jedno lub rzadko dwa jagnięta . Jagnięta odsadza się w wieku 4-6 miesięcy.
Muflony żyją latem na wysokich równinach u schyłku zimy, muflony schodzą w stadach, które zbierają się w stada w kierunku niższych równin. Do chodzenia po śniegu używają krawędzi kopyt, które są trudniejsze do przecięcia przez śnieg i lód, aby uzyskać lepszą siłę docisku. Kilka tygodni po narodzinach młodych, wiosną, ponownie wyruszyli na równiny na wyższych wysokościach.
Wyróżniamy następujące podgatunki:
Kanadyjska owca kanadyjska jest bardzo podatna na niektóre choroby przenoszone przez owce domowe, takie jak świerzb i zapalenie płuc. Są a priori wrażliwe na patogenne priony owiec; Dodatkowa śmiertelność wynika z osuwisk i upadków w skały (zagrożenie życia na stromym i skalistym terenie).
Niektóre drapieżniki, takie jak puma, odgrywają rolę doboru naturalnego , wywierając drapieżnictwo, które może mieć znaczenie lokalne (gdy brakuje innych gatunków ofiar). Tak więc na amerykańskim obszarze, gdzie ponownie wprowadzono muflona kanadyjskiego, stwierdzono, że pumy zwiększyły swoje polowanie na ten gatunek (60% przyczyn śmiertelności), podczas gdy populacje jeleni (ich ulubione pożywienie) zmalały.
Karty | |||||||||
|