Orteza szyi | ||
Minerva w przystanek w Bergen (Norwegia) w 1962 roku podczas jego okresu próbnego. | ||
Rodzaj | Submarine konwencjonalny atak z Daphne klasy | |
---|---|---|
Historia | ||
Serwowane w |
Siły okrętów podwodnych francuskiej marynarki wojennej |
|
Kil ułożony | maj 1958 | |
Uruchomić | 19 czerwca 1962 | |
Komisja | 10 czerwca 1964 r | |
Status | Zatopił 27 stycznia 1968poza Tulon | |
Załoga | ||
Załoga | 6 oficerów , 16 podoficerów , 30 kwatermistrzów i marynarzy | |
Charakterystyka techniczna | ||
Długość | 57,75 m² | |
Mistrz | 6,74 m² | |
Przeciąg powietrza | 5,25 m² | |
Przesunięcie | 869 t powierzchni 1043 t w nurkowaniu |
|
Napęd | 2 SEMT Pielstick -Jeumont- Schneider Type 12 Silniki Diesla rozwija 603 KM (450 kW ) każda (na powierzchni) 2 silniki elektryczne rozwijających 1000 KM (746 kW ) każda (pod wodą) 2 śmigła |
|
Prędkość |
12 węzłów (22 km/h) na powierzchni 8 węzłów (15 km/h) z fajką 16 węzłów (30 km/h) podczas nurkowania |
|
Głębokość | 2330 m² | |
Cechy wojskowe | ||
Uzbrojenie | 12 wyrzutni torped 550 mm (8 z przodu, 4 z tyłu) 20 torped lub pocisków |
|
Elektroniczny |
Radar DRUA 31 sonar DUUA 2B pasywne sonaru DSUV 2 akustyczny dalmierz DUUX czujnik radarowy ARUR 10B |
|
Zasięg działania | 10 000 mil morskich (18 520 km) przy 7 węzłach (13 km / h) na powierzchni | |
Kariera | ||
Orientacyjny | S647 | |
Lokalizacja | ||
Informacje kontaktowe | 42 ° 52 północ, 5° 47 ′ wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
Minerve (identyfikator wizualny S647 ) to francuski spalinowo-elektryczny napęd atak podwodny z klasy Daphne (800 ton, mówi się, że „high performance”). Wystrzelony 19 czerwca 1962, zniknął z ciałem i dobrze wraz z 52 członkami załogi z Tulonu w dniu27 stycznia 1968. Przyczyny utraty budynku nie zostały jeszcze ustalone.
Po nieudanych poszukiwaniach przeprowadzonych w latach 1968-1970 wrak został ostatecznie odnaleziony w 2019 roku podczas nowych poszukiwań zainicjowanych przez Ministerstwo Sił Zbrojnych . Statek spoczywa na głębokości 2370 m , 45 km od Tulonu.
Z jedenastu okrętów podwodnych tej klasy zbudowanych we Francji dla francuskiej marynarki wojennej dwa zniknęły na morzu: Minerve w 1968 roku i Eurydice w 1970 roku w pobliżu Saint-Tropez .
La Minerve jest jednym z czterech okrętów podwodnych, które zniknęły w 1968 roku, obok izraelskiego okrętu podwodnego INS Dakar , amerykańskiego okrętu podwodnego USS Scorpion i radzieckiego okrętu podwodnego K-129 .
Minerve jest częścią francuskiej klasy Daphne z łodzi podwodnych , składająca się z 11 okrętów podwodnych zbudowany w 1950 i 1960 dla sił podwodnych francuskiej marynarki wojennej .
Jej nazwa jest inspirowana nazwą rzymskiej bogini handlu i rzemieślników ; ale jest także boginią wojny, uzbrojoną i w hełmie z czaszki Jowisza . Oprócz okrętów nawodnych inny okręt podwodny, który służył w latach 1936-1943 w Wolnych Francuskich Siłach Morskich , nosił nazwę Minerve ( Minerve - Q185 ).
Położone w maj 1958przez stocznie Dubigeon w Nantes został nazwany30 maja 1960 i pływał w Nantes dalej 19 czerwca 1962.
W październiku 1962 roku, uczynił pierwszy statyczny nurkowania w doku transatlantyckiej w arsenale Cherbourg . Od 2 do30 listopada 1962, statek jest w rejsie wytrzymałościowym po zimnych wodach. Z Cherbourga zatrzymał się w Londonderry (w Irlandii ), Bergen (w Norwegii ), a następnie w Göteborgu (w Szwecji ), po czym wrócił do Cherbourga. Dołączył do Tulonu, gdzie ma siedzibę, na22 grudnia 1962.
Włączono aktywną usługę w dniu 10 czerwca 1964 r.został przydzielony do pierwszej eskadry okrętów podwodnych do żeglugi głównie po wodach Morza Śródziemnego . Łódź wychodzi z owiewki na1 st październik 1967.
Okręt podwodny Flore (S645) (1964-1989) można zwiedzać w Muzeum Marynarki Wojennej w Lorient , a także Delfin (S61) w Torrevieja w Hiszpanii oraz Barracuda (S164) w Cacilhas koło Almada w Portugalii .
Wszystkie należą do tej samej klasy Daphne co Minerwa .
27 stycznia 1968Pomiędzy 7 H 55 i 7 godzin 59 Minerva znika beczki poza Cape Sicié 52 żeglarze pokład.
To ostatni dzień treningu dla La Minerve . Wcześniej tego dnia, na 1 godz 15 , na drogach Winiety przed Tulon, okręt przybył do oficera szkoleniowego eskadry, porucznika Marc Merlo, który nadzorował stopnia od 21 stycznia szkolenie załogi. Pod koniec tego tygodnia przygotowań operacyjnych po przejęciu dowództwa przez porucznika Fauve , załoga może być zmęczona. Okręt jest w drodze do sektora T-65, który jest mu przydzielony do godziny 20:00 w celu przeprowadzenia ćwiczeń z morskim samolotem patrolowym Breguet Atlantic . Zasadniczo chodzi o kalibrację radaru samolotu. Okręt płynie z prędkością około siedmiu węzłów, przy zanurzeniu w peryskopie . Mając się na 6 h 54 w Nîmes-Garons Atlantic zetknie się na 7 godzin 19 z okrętu. Znajduje się dwadzieścia pięć mil morskich od wybrzeża.
Złe warunki pogodowe i słabe łącza radiowe U.HF prowadzą do ograniczenia ćwiczeń do dwóch przelotów i jedynie kalibracji radaru samolotu. Na pokładzie Minerva zespół jest aktywowany do zmiany przesunięcia od 8 godzin do 12 godzin . W 7 h 55 , nawigacyjnych peryskopu i zanurzenie fajki przewidziane przez sprawowanie, w silnej fali , około 25 morskiej bazy Tulon , łodzi podwodnej, przez głos drugiego radia głównej Nicolas Migliaccio pyta samolotu w celu potwierdzenia zakończenia stawu ćwiczenie. Kontakt radiowy urwał się w sposób określony jako „nagły” w raporcie z dochodzenia. To ostatnia wiadomość, jaką wyemitowała łódź podwodna, która tonie w funduszach o głębokości rzędu 2000 metrów (limit bezpieczeństwa nurkowania wynosi 300 metrów).
Ostatnia pozycja i znana łódź podwodna znajduje się na 42°40'N, 5°57'E .
Trasa Breguet Atlantic pl do swojej bazy w 8 pm 9 po dwóch odwołań drogą radiową bez odpowiedzi podwodnej.
W dniu 27 stycznia bez odpowiedzi pozostały również zaplanowane przez wezwania z bazy okrętów podwodnych Toulon kontakty radiowe.
Okręt był powrót do Tulonu na 21 godziny , nie mając obszar nurkowania po 20 godz .
Nieobecność zauważyć późno na 1 A.M. na28 stycznia 1968, Mimo że maksymalny czas powrotu się zatem na 9 P.M. dzień przed; alarm „zaginięcie okrętu podwodnego” zostaje zainicjowany 2 godz . 15 . Rodziny są bezpośrednio informowane o zniknięciu łodzi. Prasa rozpowszechnia informacje z:28 stycznia 1968 ; dramat wywołuje niemałe echo.
Przyczyna utraty ortezy szyi nie jest jasna. Jedynym pewnym czynnikiem jest to, że pogoda była bardzo zła, z podmuchami wiatru (mistral) bliskimi 100 km/hi wzburzonym morzem. Sejsmograf z Nicei zarejestrował falę uderzeniową w Tulonie,27 stycznia 1968w 7 h 59, które mogą wynikać z implozji pocisku po osiągnięciu głębokości zgniatania łodzi podwodnej do 600 metrów.
Dokładna lokalizacja wraku pozostaje zatem nieznana. W czasie ostatniego kontaktu radiowego na 7 h 55 , samolot znajdował się na południu podmorskich sektora T-65.
Według raportu z badania 1968 „najbardziej prawdopodobną początkową przyczyną wypadku” będzie leżeć w ewentualnym uszkodzeniem rufowej windy nazwie „ aft bar ”, po awarii zasilania w paliwo. Olej , powodując kąt do nurkowania szybko pozbawiając załodze o jakiejkolwiek możliwości wykonania przeciwnego manewru. Uszkodzenia steru są częste w przypadku okrętów podwodnych typu Daphne , jak w przypadku okrętu podwodnego Galatée w 1962 roku lub Gymnote w 1975 roku; obaj zawdzięczają swoje zbawienie płytkiej głębi. W 1964 Diane S642 podczas nurkowania na 50 metrach nagle zatonęła 48 metrów bez wyjaśnienia.
Analiza zdjęć wraku skłania nas do spojrzenia na tę hipotezę z innej perspektywy, którą przyjęto głównie w 1968 roku. W rzeczywistości położenie tylnych belek nurkujących wskazuje, że nie były one unieruchomione w momencie implozji.
Druga zachowana hipoteza główna opiera się na nagłym wejściu wody, głównie z powodu nieprawidłowego działania fajki. Awaria zaworu uszczelniającego przy braku działania przewidzianych w takim przypadku środków bezpieczeństwa doprowadziłaby do masowego wnikania wody do budynku, jej osadzenia wpychającego go w silne zanurzenie i jego szybkiego zatonięcia. Ta możliwość jest również badana podczas zatonięcia Eurydyki jakiś czas później. W 1961 r. (17 lutego) łódź podwodna Aréthuse (S635) przetransportowała w ten sposób dziesięć ton wody w ciągu trzydziestu sekund, dając jej maksymalny kąt zanurzenia 60°. Podobnie było w przypadku statku Flore , 19 lutego 1971 r. Przy zanurzeniu w peryskopie droga wodna nie uniemożliwia na ogół manewrowania statku w celu powrotu na powierzchnię. Jeśli to się nie powiedzie, w takim scenariuszu łódź podwodna tonie od tyłu na około dziesięć minut.
Trzecią badaną przyczyną jest eksplozja; okręt podwodny nie posiadał żadnych torped, które mogłyby eksplodować. Jego bateria była nowa.
Hipoteza czwarta i ostatnia, nagłe wejście wody, może również wynikać z kolizji z innym statkiem, w szczególności komercyjnym. Hipotezę nagłego wejścia wody wysunięto po nurkowaniach z 31 stycznia i 1 lutego 2020 roku.
Komisja śledcza pod przewodnictwem admirała Julesa Évenou, składająca się z czterech oficerów, przeanalizowała elementy dostępne od 5 lutego do 2 lipca 1968 r., aby przedstawić swoje wnioski w sprawie14 sierpnia 1968 r. Raport z dochodzenia „nie pozwala na przypisanie wypadku do konkretnej przyczyny” .
Porucznik Andrew Tan miał ponad 7000 godzin nurkowania w ciągu ostatnich czterech lat na pokładzie tego typu okrętu podwodnego. Dowódca zaginionego statku, objął dowództwo 17 stycznia 1968 r., a od 1961 r. był okrętem podwodnym. Raport śledczy kwalifikuje go jako „genialnego oficera” . Kapitan statku Philippe Bouillot, poprzedni dowódca Minerva (5 kwietnia 1966 roku do 17 stycznia, 1968) powiedział, że jego następca miał niezbędne kompetencje. Załoga była kompetentna i przeszkolona. Okręt podwodny nigdy nie doświadczył anomalii po około 10 000 godzin nurkowania; jego ostatnia poważna renowacja odbyła się niedawno (1967), bez raportu z dochodzenia określającego, czy węże doprowadzające olej zostały wymienione, czy nie. Z przesłuchań wynika, że wymiana węży nie była ani systematyczna podczas owiewek, ani nawet wskazana na końcu raportu z owiewek. Podobnie raport z dochodzenia nie kwestionuje ani nie proponuje żadnych modyfikacji dotyczących dokonanego podczas wstępnego projektowania statku wyboru zablokowania tylnych belek w maksymalnej pozycji nurkowania w przypadku braku oleju.
Raport z dochodzenia sugeruje kilka ulepszeń, w szczególności w odniesieniu do szkolenia załóg w zakresie bezpieczeństwa nurkowania.
15 grudnia 2020 r . odsłonięto raport z dochodzenia przygotowany przez kontradmirała Jeana-Louisa Barbiera na prośbę rodzin. Pochodzi z nurkowań przeprowadzonych w pobliżu wraku dzięki łodzi podwodnej należącej do amerykańskiego przemysłowca Victora Vescovo . Informacje są ujawniane na falach France-bleu Provence, a następnie przekazywane przez France-info 18 grudnia 2020 r.
Jean-Louis Barbier, były dowódca łodzi podwodnej, jest ekspertem Sądu Apelacyjnego w Aix-en-Provence. W swoim raporcie podaje prawdopodobną przyczynę zatonięcia, która byłaby spowodowana zderzeniem ze statkiem nawodnym. Ekspert Sądu Apelacyjnego w Aix-en-Provence opiera się na zdjęciach wraku wykonanych od czasu jego odkrycia w lipcu 2019 r., a także na ustaleniach wizualnych dokonanych podczas dwóch nurkowań, 31 stycznia i 1 lutego 2020 r. zdjęcia wyraźnie pokazują wlot powietrza ( fajkę ) w pozycji wysuniętej , łódź podwodna nurkuje na peryskopie 27 stycznia około godziny 7:30 w czasie wypadku. Jednak automatyczny zawór zapobiegający nieoczekiwanemu poborowi wody wydaje się otwarty. Ta nienormalna pozycja wynika albo z uszkodzenia mechanizmu, albo z konsekwencji wstrząsu.
Pierwsza kampania poszukiwawcza rozpoczęła się natychmiast po zatonięciu, druga rok później, a trzecia po zniknięciu Eurydice w 1970 roku, wykorzystując środki zastosowane do odnalezienia wraku tej drugiej łodzi podwodnej.
Pierwsze operacje wyszukiwania rozpoczęły się w dniu 28 stycznia 1968do 2 h 30 , przy czym dowodzenie nad nim zapewnia admirał przeciw-konsorcja na pokładzie eskortowego Skrzydła Cassarda . Próbki oleju pobrane na morzu nie mogły zostać zidentyfikowane jako należące do okrętu podwodnego. Kampania REMINER („REcherche MINERve”) odbyła się międzywrzesień 1968 i Październik 1969z pomocą budynku hydrografu La Recherche i batyskafu Archimède bez możliwości zlokalizowania wraku. Trzecia operacja miała miejsce w 1970 roku na amerykańskiej łodzi USNS Mizar (w), która umożliwiła odnalezienie Eurydice i użycie podwodnych sań zwanych „trojką”, ale nie powiedzie się z powodu braku czasu na przeczesanie zbyt dużego obszaru. .
Rodziny ofiar ubolewają nad brakiem informacji i większym utrudnieniem w dostępie do dokumentów wojskowych.
Official Journal of16 czerwca 2018 r.zapowiada odtajnienie archiwów w sprawie zniknięcia Minerwy . Christophe Agnus, syn jednego z zaginionych oficerów, który konsultował się z nimi już w 2007 roku na zaproszenie Nicolasa Sarkozy'ego , niczego tam nie odkrył.
Podejście rodzin do wznowienia poszukiwań wraku14 października 2018 r., gazeta Var-Matin publikuje artykuł, w którym informuje, że z inicjatywy Hervé Fauve, syna komendanta La Minerve , osiemnaście rodzin 52 marynarzy La Minerve wysłało list otwarty do różnych wybranych spośród portu w Tulonie z prośbą o wznowienie badań w celu odnalezienia wraku łodzi podwodnej. Był to wówczas właściwie jedyny francuski statek wojskowy zaginiony na morzu od 1945 roku, którego wraku nie zlokalizowano, co zostało zrobione od tego czasu.21 lipca 2019 r.o 19 godz . 15 .
W wywiadzie dla tego samego dziennika 8 listopada 2018Minister Sił Zbrojnych informuje, że bada możliwość wznowienia badań.
Minister Sił Zbrojnych , ogłasza5 lutego 2019 r.badania te miały zostać wznowione w celu odnalezienia wraku podczas operacji prowadzonych przez francuską marynarkę wojenną z pomocą Francuskiego Instytutu Badawczego Eksploatacji Morza (Ifremer) oraz Służby Hydrograficznej i Oceanograficznej Marynarki Wojennej (SHOM). Obszar badań znajduje się 20 kilometrów od Cap-Sicié , na obszarze 283 kilometrów kwadratowych, gdzie przeważają płaskie dna mieszające błoto i piasek. Szacowana pozycja okrętu podwodnego znajduje się na 42°52'N, 5°47'E .
Moc obliczeniowa Komisji Energii Atomowej jest wykorzystywana do udoskonalania obszaru poszukiwań, który ostatecznie zostanie zlokalizowany na południe od pierwotnie przewidywanego. Marynarka Francuska zbiera wszystkie odczyty i informacje zebrane podczas pierwszych poszukiwań w latach 1968-1970 (dane sejsmiczne, lokalizacje śladów węglowodorów, pozycja Atlantyku Breguet podczas ćwiczeń z Minerwą w czasie ostatniego kontaktu). Przez przekroczenie marginesów błędu wyprowadzonych z tych różnych danych obliczany jest nowy obszar wyszukiwania.
Badania prowadzone są w dwóch fazach: pierwsza kampania techniczna prowadzona jest w lutym 2019 r.; powierzono ją statkowi oceanograficznemu Pourquoi pas? - Marynarka Wojenna mająca prawo użytkowania statku przez 150 dni w roku - w tym sondy wielowiązkowe, drony i okręt podwodny Nautile firmy Ifremer.
Druga pogłębiona kampania badawcza trwająca 15 dni w lipiec 2019, realizowany jest przez statek Antea na podstawie danych zebranych w pierwszej fazie. W budynku wykorzystano podwodnego drona, który może nurkować do 2850 metrów na wysokości 40 metrów nad ziemią, skanując jeden kilometr kwadratowy na godzinę z rozdzielczością około jednego metra. W przypadku pozytywnego sygnału drugi dron jest w stanie sondować osady do głębokości 70 metrów.
W dniu 16 lipca 2019 r. na obszar badań zawija norweski podwodny statek badawczy i roboczy Seabed Constructor .
22 lipca 2019 r., Florencja Parly minister Sił Zbrojnych, informuje o Twitterze , że wrak okrętu został znaleziony. Szef sztabu francuskiej marynarki wojennej , admirał Prazuck Określa, że okręt podwodny został położony na 2335 m głębokości, 45 km na południowy południowy-zachód od Tulonu przez Dna Morskiego Konstruktora którego ROV warunkiem wizualne potwierdzenie lokalizacji Minerwy .
Okręt podwodny spoczywa na równinie otchłani , a więc poza szelfem kontynentalnym . Na widocznej części masywu trzy pierwsze litery jego nazwy, MIN oraz S jego identyfikacji (S647), wyraźnie widoczne na kiosku, pozwoliły rozwiać wszelkie wątpliwości co do tożsamości wraku. Z przodu wyraźnie rozpoznawalny jest charakterystyczny łuk Daphne . Pomiędzy przodem a tyłem łodzi podwodnej, widocznymi w dwóch imponujących kawałkach, centralny obszar leży pośrodku porozrzucanych szczątków.
Pozycja Konstruktora Dna Morskiego w momencie odkrycia wynosi 42°45'N, 5°40'E .
Podczas uroczystości hołd w Tulonie w obecności generała de Gaulle'a , The8 lutego 1968, ten wykonał symboliczne nurkowanie w miejscach przypuszczalnie zatonięcia na pokładzie łodzi podwodnej Eurydice , łodzi podwodnej tej samej klasy co Minerve i która miała zniknąć w tych samych okolicznościach dwa lata później na Morzu Śródziemnym, w pobliżu przylądka Camarat . Generał zostawi na pokładzie zdjęcie z autografem i napisem „Do łodzi podwodnej Eurydice jako świadek!” I ku pamięci Minerwy” . Generał zwierza się ministrowi sił zbrojnych Pierre'owi Messmerowi , że chciał przy tej okazji porozmawiać bezpośrednio z marynarzami, aby zrozumieć, co się stało.
„Żeglarze zginęli na morzu. Byli ochotnikami, to znaczy z góry przyjęli ofiarę i zawarli pakt z niebezpieczeństwem. Właśnie z tego powodu okręt podwodny Minerve pozostawił w sercu całej Francji głęboką pamięć, a jej armiom przykład, który przetrwa. W imieniu ojczyzny pozdrawiam ich pamięć i jestem pewien, że to, co chcieli i co zrobili, pozostanie dla naszej Francji czymś silnym, tak jak chcieli. Niech żyje Francja ! "
- Generał de Gaulle, hołd dla żeglarzy La Minerve
Istnieje więź rodzinna między rodziną de Gaulle a jednym z oficerów, Patrice Cailliau. W swoich wspomnieniach syn generała, Philippe de Gaulle , wskazuje, że jego ojciec przez miesiąc nosił na lewym ramieniu czarną opaskę na znak żałoby.
Decyzją ministerialną nr 4 z 7 lutego 1968 opublikowany w Oficjalnym Biuletynie Odznaczeń, Medali i Nagród 21 marca 1968załoga okrętu podwodnego La Minerve otrzymała na rozkaz Armii Morza następujące cytaty:
„Uzbrajanie łodzi podwodnej o wysokich osiągach w bardzo wymagających warunkach żeglugi podwodnej zawsze stanowiło wysoki przykład profesjonalnej wartości i poświęcenia dla dobra obsługi. Zniknęli w służbie dowodzenia, a ich budynek przed Tulonem był włączony27 stycznia 1968. "
Prefekt morskiego Morza Śródziemnego, w Tulon, admirała Charles-Henri du Che, wskazuje, że wrak nie zostanie refloated, mając naturę morskiego pochówku .
W niedzielę 15 września 2019 r. francuska marynarka wojenna wraz z rodzinami zaginionej załogi organizuje ceremonię na morzu na pokładzie śmigłowca amfibijnego Tonnerre, który zbliża się na prawo od wraku. Poprzedza go hołd na lądzie w Tulonie dzień wcześniej, w sobotę 14 września 2019 r., pod Narodowym Pomnikiem Okrętów Podwodnych , znajdującym się w parku Wieży Królewskiej w Tulonie .
Depozyt tablicy pamiątkowej (2020)2 lutego 2020 r. prywatna łódź podwodna DSV Limiting Factor 1 dołączona do statku-matki DSSV Pressure Drop z na pokładzie amerykańskiego miliardera Victora Vescovo i syna dowódcy Minerve, Hervé Fauve, kładzie na nim pamiątkową tablicę. .
Załoga zatopionego statku składała się z pięćdziesięciu dwóch mężczyzn, w tym sześciu oficerów , szesnastu podoficerów i trzydziestu kwatermistrzów i marynarzy , wszyscy zaginęli wraz z łodzią podwodną. Na pokładzie z różnych powodów nie było siedmiu członków załogi.
Stopień | Imię | Nazwisko | Wiek | Funkcjonować |
---|---|---|---|---|
Porucznik | André | Żbik | 32 | oficer dowodzący |
Porucznik | Bernarda | Gadonnet | 31 | drugi oficer |
Porucznik | Jean Marie | Agnus | 29 | inżynier mechanik |
Porucznik | Patrice | Cailliau | 27 | oficer systemu broni |
Chorąży, 1. klasa | Jean Louis | Lis | 25 | trzeci oficer |
Chorąży 1 st klasy | Alain | Jean-dit-Prugnaud | 25 | oficer ds. komunikacji |
Stopień | Imię | Nazwisko | Wiek | Funkcjonować |
---|---|---|---|---|
Główny Podoficer | Bernarda | Złoty | 36 | kierownik zmiany |
Główny Podoficer | Ryszard | Bogaty | 27 | detektor |
Mistrz | Robert | Cleren | 28 | mechanik |
Mistrz | Michael | Dannay | 25 | detektor |
Mistrz | Franciszka | Leblois | 28 | pocisk |
Mistrz | sierpień | Mężczyzna | 37 | elektryk |
Mistrz | Daniel | Garncarz | 26 | mechanik |
Drugi mistrz | Jules | Niektóre obozy | 29 | mechanik |
Drugi mistrz | Bernarda | Allix | 27 | elektryk |
Drugi mistrz | Claude | Saussaye | 29 | elektryk |
Drugi mistrz | Daniel | Naas | 24 | mechanik |
Drugi mistrz | Michael | Obrenowiczu | 25 | Detektor ASM (zwalczanie okrętów podwodnych) |
Drugi mistrz | Jean Pierre | Naudin | 25 | pocisk |
Drugi mistrz | Mauritius | Guicherd | 21 | mechanik |
Drugi mistrz | Jacques | Malarme | 24 | mechanik |
Drugi mistrz | Mikołaj | Migliaccio | 25 | radio |
Stopień | Imię | Nazwisko | Wiek | Funkcjonować |
---|---|---|---|---|
Kwatermistrz | Jean Claude | Buhlera | 19 | elektryk |
Kwatermistrz | Raymond | Dumont | 22 | gotować |
Kwatermistrz | Dominika | Faure | 19 | elektryk |
Kwatermistrz | Jean-Francois | Silny | 18 | radio |
Kwatermistrz | Serge | Gomez | 20 | Wykrywacz popiołu |
Kwatermistrz | Alain | Guerin | 21 | lokaj |
Kwatermistrz | Bernarda | On kłamie | 21 | mechanik |
Kwatermistrz | Bernarda | Helmer | 21 | radio |
Kwatermistrz | Gerard | Lambert | 20 | mechanik |
Kwatermistrz | Gilberta | Leporq | 20 | sternik |
Kwatermistrz | Daniel | Ksiądz | 21 | elektryk |
Kwatermistrz | Francois | Młynarz | 19 | mechanik |
Kwatermistrz | Jean-Luc | Moal | 23 | pocisk |
Kwatermistrz | Jean Marc | Owca | 19 | elektryk |
Kwatermistrz | chrześcijanin | Mikołaj | 19 | mechanik |
Kwatermistrz | Gilles | kreślenie | 19 | pocisk |
Kwatermistrz | Chłopak | Ropart | 19 | pocisk |
Kwatermistrz | Daniel | Schultz | 18 | pocisk |
Kwatermistrz | zrozumiałem | Teyssandier | 22 | elektryk |
Kwatermistrz | Michael | Vaugelade | 20 | Detektor ASM (zwalczanie okrętów podwodnych) |
Kwatermistrz | Jacques | Winiarz | 21 | Detektor ASM (zwalczanie okrętów podwodnych) |
Marynarz | Edmond | Rabussier | 18 | mechanik |
Marynarz | Michael | Paillard | 20 | pocisk |
Marynarz | Pierre | Ampen | 17 | mechanik |
Marynarz | Jacques | Priard | 19 | mechanik |
Marynarz | Claude | Goutorbe | 20 | bez specjalności |
Marynarz | Marcel | Coustal | 18 | elektryk |
Marynarz | Alain | Michael | 19 | sternik |
Marynarz | Patryk | Messiaen | 18 | mechanik |
Marynarz | Mauritius | Loichet | 19 | elektryk |