Meliponini
Meliponini
Trigona spinipes
Meliponini Lepeletier , 1836
Meliponini to plemię z pszczołami Social bez żądło . Ten typ pszczół jest również nazywany meliponiami . Meliponidae z rodziny Apidae nazywane są pasiekami meliponidów lub meliponidów . Występują w tropikalnych i subtropikalnych regionach planety. Wiele gatunków jest bardzo obecnych w Ameryce Środkowej, a niektóre wytwarzają trochę miodu . W Afryce wiele społeczności przypisuje im leczniczą moc.
Jedynymi rodzajami tego plemienia, które można wyhodować na miód, są rodzaje Melipona , Trigona i Lestremelitta . Ich hodowla nazywana jest meliponikulturą .
Australijskie meliponidy
Spośród 1600 gatunków dzikich pszczół występujących w Australii około 14 gatunków jest bezżądłych. Gatunki te mają różne nazwy w języku angielskim: rodzime australijskie pszczoły, pszczoły cukrowe, pszczoły słodkie, pszczoły bezżądłowe lub pszczoły potowe, ze względu na ich zwyczaj picia przez pot, zwłaszcza człowiek. Wszystkie są małe, w kolorze czarnym, z kolczastymi włoskami na tylnych łapach , które służą do transportu nektaru i pyłku , co często powoduje, że są mylone z trzmielami. Te różne gatunki są dość podobne, dwa najpowszechniejsze gatunki, Tetragonula carbonaria i Austroplebeia australis , mają największe różnice, przy czym ten ostatni jest najmniejszy i najmniej aktywny. Obaj zamieszkują region wokół Brisbane .
Ponieważ te pszczoły są nieszkodliwe dla ludzi, stały się najbardziej atrakcyjnym podmiejskim ogrodem. Większość pszczelarzy hoduje je nie tyle dla miodu, ile dla zachowania rodzimego gatunku, którego siedlisko jest zdegradowane w wyniku urbanizacji . W zamian pszczoły zapylają uprawy, kwiaty ogrodowe i żywopłoty w poszukiwaniu nektaru i pyłku.
Chociaż wielu pszczelarzy sprzedaje miód z krzewów, należy zauważyć, że pszczoły te wytwarzają tylko niewielkie ilości miodu, a struktura ich uli utrudnia wydobycie tego miodu. Tylko w cieplejszych obszarach Australii, takich jak Queensland i północna Nowa Południowa Walia , pszczoły mogą produkować więcej miodu, niż potrzebują do własnego przetrwania. Pobieranie miodu z ula w zimnym regionie może osłabić lub nawet zniszczyć kolonię .
Lista gatunków
- Austroplebeia Moure, 1961
- Cephalotrigona Schwarz, 1940
- Cleptotrigona Moure, 1961
- Dactylurina Cockerell, 1934
- Hypotrigona Cockerell, 1934
- Lestrimelitta Friese, 1903
- Liotrigona Moure, 1961
- Lisotrigona Moure, 1961
- Melipona Illiger, 1806
- Meliponula Cockerell, 1934
- Meliwillea Roubik, Segura & Camargo, 1997
- Nannotrigona Cockerell, 1922
- Nogueirapis Moure, 1953
- Oxytrigona Cockerell, 1917
- Paratrigona Schwarz, 1938
- Pariotrigona Moure, 1961
- Partamona Schwarz, 1939
- Plebeia Schwarz, 1938
- Plebeina Moure, 1961
- † Proplebeia Michener, 1982
- Scaptotrigona Moure, 1942
- Tetragonula Moure, 1961
- Trichotrigona Camargo i Moure, 1983
- Trigona Jurine, 1807
- Trigonisca Moure, 1950
Bibliografia
- R. DARCHEN i J. Louis , „ MELIPONY I ICH HODOWLA: Melipona - Trigona - Lestremelitta ”, Les Annales de l'Abeille , vol. 4, N O 1,1961, s. 5–39 ( czyt. Online , przeglądano 8 listopada 2020 r. )
Zobacz też
Powiązany artykuł
Odniesienia taksonomiczne
- (w) Reference Catalog of Life : Meliponini (dostęp27 marca 2021 r)
- (w) Katalog referencyjny pszczół Moure : Meliponini
- (en) Numer referencyjny NCBI : Meliponini (z uwzględnieniem taksonów )
- (fr + en) Numer referencyjny ITIS : Meliponini
- Dokumentacja urzędowa :
Linki zewnętrzne
- Te pszczoły, które nie żądlą!
- [wideo] Darchen Roger, Devez Alain R., African forest bees , 1981, o SFRS- CERIMES
- (w) Australian Native Bee Keepers Information