Matthieu pigasse

Matthieu pigasse Obraz w Infobox. Matthieu Pigasse w 2012 roku Biografia
Narodziny 25 maja 1968
Clichy , Francja
Narodowość Francuski
Trening Sciences Po
ENA
Zajęcia Przedsiębiorca , polityk , bankier , biznesmen
Rodzina Jules Pigasse (dziadek)
Jean-Daniel Pigasse (ojciec)
Albert Pigasse (wujek)
Jean-Paul Pigasse (wujek ze strony ojca)
Małżonka Alix Étournaud (od2010)
Inne informacje
Różnica Młody lider Fundacji Francusko-Amerykańskiej (2005)

Matthieu Pigasse , urodzony dnia25 maja 1968w Clichy ( Hauts-de-Seine ) jest francuskim biznesmenem .

W latach 2002-2015 był partnerem zarządzającym, a od 2009 zastępcą dyrektora zarządzającego Lazard Frères w Paryżu. W 2015 r. Został w skali globalnej odpowiedzialny za fuzje i przejęcia oraz doradztwo dla rządów, aż do rezygnacji w październiku 2019 r. Jest także właścicielem i prezesem niezależnej firmy Nouvelles Éditions (kontrolującej magazyn Les Inrockuptibles i Radio Nova ), i udziałowiec Grupy Le Monde i Huffington Post .

Biografia

Rodzina

Jest synem Jeana-Daniela Pigasse, który był sekretarzem redakcji w La Manche libre . Jego wujek Jean-Paul Pigasse był redaktorem naczelnym L'Express . Jego brat, Nicolas Pigasse, jest współzałożycielem magazynu Public, a jego siostra, Virginie Pigasse, pracowała dla magazynu Globe . Jego pradziadek Albert Pigasse był twórcą  kolekcji „  Le Masque ”.

Wśród jego pierwszych kuzynów są dziennikarze Sylvain Augier i Christian Jeanpierre .

Dorastał w 7 th i 15 th  Dzielnice Paryża i Regnéville-sur-Mer ( Manche ).

Studia i urzędy ministerialne

Student na uczelni Coutances następnie do liceum Camille zobaczyć w 15 th dzielnicy Paryża , gdzie uzyskał licencjat z serii A (literackie) , absolwent Sciences Po w 1990 roku (służby publicznej sekcji), to wychodzi z ENA w 1994 roku Karierę zawodową rozpoczął jako administrator cywilny w Ministerstwie Gospodarki i Finansów w Departamencie Skarbu , gdzie został przydzielony do dyrekcji podrzędnej odpowiedzialnej za zarządzanie długiem i skarbem państwa.

W 1998 r. Został doradcą technicznym gabinetu ministra gospodarki i finansów Dominique'a Strauss-Kahna , a rok później zastępcą dyrektora gabinetu jego następcy, ministra Laurenta Fabiusa , odpowiedzialnego za kwestie przemysłowe i finansowe. W 2001 roku odrzucił złożoną mu ofertę kandydowania w następnych wyborach parlamentarnych w Aisne . W 2002 roku zwycięstwo prawicy w wyborach prezydenckich i parlamentarnych skłoniło go do przejścia do sektora prywatnego. Matthieu Pigasse prosi Alaina Minca o radę i oświadcza: „Pewnego dnia zajmę się polityką i zostanę prezydentem republiki”. Następnie Minc oświadczy: „Pięć lat później niejaki Emmanuel Macron powie mi dokładnie to samo zaufanie”.

Kariera w bankowości inwestycyjnej

Za radą Alain Minc , Bruno Roger zwerbował go do banku Lazard w 2002 roku jako partner zarządzający. W 2003 r. Objął kierownictwo działu „doradztwa rządowego” , w 2005 r. Został dyrektorem marketingu i wiceprezesem Lazard Europe, a następnie zastępcą dyrektora zarządzającego Lazard France wwrzesień 2009. Wkwiecień 2010, został mianowany wyłącznym menedżerem Lazard we Francji i globalnym szefem działań Lazard w zakresie fuzji i przejęć w kwiecień 2015.

Jest jednym z najbardziej aktywnych bankierów inwestycyjnych w Europie.

Zwerbował naukowca Daniela Cohena z Lazard Bank i pracował z nim przy restrukturyzacji zadłużenia w Argentynie , Wenezueli i Ekwadorze .

Doradza w wielu sprawach dotyczących fuzji i przejęć, takich jak sprzedaż PSG przez Canal + , fuzja Suez - Gaz de France , sprzedaż przez Accor udziałów w Club Med , sprzedaż AB Groupe na rzecz TF1 , sprzedaż działalności w zakresie przesyłu i dystrybucji (T&D) Arevy , połączenie Savings Bank i Banque Populaire , utworzenie, a następnie podwyższenie kapitału Natixis oraz uratowanie jej byłego podmiotu zwiększającego zdolność kredytową CIFG, wykup L'Oréal akcje od Nestlé przez pierwsze, przejęcie Darty przez Fnac .

Wiadomo również, że interweniował, doradzając rządom, w szczególności w sprawie renegocjacji długu Argentyny po bankructwie tego kraju w 2001 r., Restrukturyzacji długu Grecji i Ukrainy, długu irackiego czy nacjonalizacji kraju. Gaz boliwijski .

Zrezygnował z Lazarda w październik 2019ze skutkiem pod koniec grudnia, aby „zaangażować się w osobisty projekt przedsiębiorczości” , być może pod wpływem krytyki grupy na temat jej sposobu zarządzania i aktywności w mediach. Następuje po nim jego partner Jean-Louis Girodolle .

Jest także członkiem zarządu grup BSkyB , Lucien Barrière i Derichebourg, a wcześniej agencji Relaxnews . Jest także wiceprezesem Théâtre du Châtelet .

Głoska bezdźwięczna

Matthieu Pigasse należy do rodziny związanej z mediami: jego ojciec pracował dla La Manche libre, a jego brat jest dyrektorem redakcji magazynu Public .

W 2005 roku , Matthieu Pigasse zorganizowana sprzedaż Wyzwolenia do Édouard de Rothschild . W 2007 r. Próbował, w ślad za Alainem Mincem , bez powodzenia objąć przewodnictwo w radzie nadzorczej Le Monde .

W 2009 r. Kupił tygodnik kulturalno-polityczny Les Inrockuptibles , którego przewodniczył zarządowi, i pracował nad wprowadzeniem nowej formuły, co nie bez poruszenia w redakcji, co w szczególności zarzuca mu poszukiwanie zdystansować założycieli magazynu. Dla dziennikarza Aymerica Mantoux przejęcie Inrocks odpowiada potrzebie „osobistego awansu”, podczas gdy Mathieu Pigasse stara się następnie grać w politykę.

Jest aktywny w innych mediach i sprzedaje Newsweb do Arnaud Lagardère , doradza Murdoch na Eurosport , pomaga Różowy TV , a następnie wspiera finansowo Rue89 witryny z wiadomościami .

W czerwcu 2010 r. , Mimo sprzeciwu Nicolasa Sarkozy'ego , przejął kontrolę, wraz z Pierre'em Bergé i Xavierem Nielem, dziennikiem Le Monde . To samo trio, poprzez holding Le Monde Libre (LML), nabyło 65% Nouvel Observateur w 2014 roku za 13,4 miliona euro. Aby przeprowadzić tę transakcję, Matthieu Pigasse zaciąga pożyczkę w wysokości około 25 mln euro od Banque Palatine (grupa BPCE).

W październik 2015, Grupa Le Monde informuje, że zgodnie z życzeniem akcjonariuszy wróciła do zysku.

W Grudzień 2013Matthieu Pigasse inwestuje w grupę medialną Melty .

W 2014 i 2015 roku to trio wyraziło zainteresowanie LCI i I-Télé .

W wrzesień 2015kupił stację muzyczną Radio Nova i ogłosił projekty przekrojowe z Les Inrockuptibles w ramach Nouvelles Editions Indépendantes (LNEI). Wmarzec 2016, ogłosił, że objął udziały w Vice France , francuskiej spółce zależnej Vice Media , aby wspierać jej rozwój, w szczególności uruchomienie kanału telewizyjnego Viceland .

W kwiecień 2016, połączył siły z Xavierem Nielem i Pierrem-Antoine Captonem, aby uruchomić Mediawan , SPAC o wartości 250 milionów euro, który ma zainwestować w europejskie media i ma ambicję stać się jednym z największych graczy w Europie.

Plik 25 października 2018 rMatthieu Pigasse informuje, że sprzedał 49% swoich udziałów w Le Nouveau Monde czeskiemu przemysłowcowi Danielowi Křetínský . Firma została stworzona, aby umożliwić mu nabycie udziałów w Le Monde , które kontroluje wraz z Xavierem Nielem, dwoma mężczyznami, którzy wykupili udziały Pierre'a Bergé po jego śmierci. Według Liberation sprzedaż tę tłumaczy się dużymi trudnościami finansowymi Mathieu Pigasse.

Pod koniec kontrowersji wywołanych tym nowym udziałowcem i jego pojedynkiem z redakcją codzienną, Pigasse wyznaje, że walczył „tylko po to, żeby się wkurzyć”. Nawet jeśli w końcu umrę, wkurzę cię. " I dodać: " Robię to na życie. Albo, jak powiedział Flaubert, wywołać wymioty burżuazyjne. Kiedy widzę, ilu mam wrogów, mówię sobie, że mi się udało. "

W październik 2019, Le Point poświęca długie śledztwo Matthieu Pigasse. W tygodniku bankier zostałby osłabiony przez swoje osobiste inwestycje, zwłaszcza w Les Inrocks . Gazeta „boryka się ze spadkiem liczby widzów” , opowiada Le Point, cytując jednego z krewnych Pigasse: „Nawet jeśli jest gwiazdą w swojej dziedzinie, Matthieu zapomniał, że ostatecznie jest tylko pracownikiem banku. On nie jest przedsiębiorcą… ” „ Kupując magazyn Les Inrockuptibles , grupę Nova lub festiwal Rock en Seine, zaciągnął znaczny dług… ”, ze swojej strony, relacjonuje Mediapart .

W marcu 2021, siła pisania Inrockuptibles zostały zmniejszone jako „sączyć” według la lettre A . Gazeta ma teraz mniej niż dziesięciu opłacanych dziennikarzy. Ta decyzja, jak również zaniechanie traktowania polityki i społeczeństwa przez gazetę, jest oznaką porzucenia jej ambicji politycznych, zgodnie z tą samą publikacją. W kwietniu 2021 r. Le Canard Enchaîné ostro skrytykował zarządzanie personelem w tej gazecie. „Dzięki licznym zwolnieniom, pracom rekrutacyjnym do szpiku kości, outsourcingowi usług i wyścigowi kliknięć, Pigasse wyeliminował ponad sześćdziesięciu pracowników od 2014 roku” - czytamy w publikacji.

Kultura

W lipiec 2015Matthieu Pigasse zostaje prezesem Eurockéennes de Belfort .

W 2017 roku, z pomocą AEG , kupił Skałą en Seine festiwal , jeden z największych we Francji.

Polityka

Od czasu zasiadania w gabinetach ministerialnych Dominique Strauss-Kahna i Laurenta Fabiusa pozostaje blisko Dominique'a Strauss-Kahna.

Jest członkiem zarządu proeuropejskiej fundacji EuropaNova.

W czerwcu 2002 roku François Hollande odmówił mu nominacji socjalistycznej w wyborach parlamentarnych.

W 2007 roku był częścią Gracchi . W tym samym roku „lewicowy bankier” doradza Ségolène Royal i niektórzy przypisują mu ambicje dotyczące ministerstwa na wypadek zwycięstwa socjalistycznego kandydata w wyborach prezydenckich. Nicolas Sarkozy proponuje mu objęcie funkcji sekretarza stanu , ale on odmawia.

W 2009 roku współpracował z Dominique Strauss-Kahnem, Laurentem Fabiusem, Ségolène Royal, Bertrandem Delanoë, a także Manuelem Vallsem .

W 2011 roku , z okazji 30. rocznicy wyboru François Mitterranda , Matthieu Pigasse i Pierre Bergé zorganizowali koncert na Place de la Bastille w Paryżu , który zgromadził od 40 000 do 70 000 uczestników.

W 2012 r. Poparł plan François Hollande'a dotyczący opodatkowania dochodu powyżej 1 miliona euro na poziomie 75%, co Philippe Villin krytykuje go za argumentowanie , że „prawie nie płaci podatku we Francji”. jego dochodu jest opodatkowane we Francji ”.

W marcu 2014 roku opublikował Pochwałę nienormalności , w której skrytykował niezdolność elit politycznych i gospodarczych do wyjścia z kryzysu, przez który przechodzi Europa inaczej niż poprzez środki oszczędnościowe, oraz François Hollande'a w celu zreformowania Francji. W kwietniu tego samego roku Manuel Valls skonsultował się z nim, gdy tylko został wprowadzony do Matignon .

Po początkowym kpieniu z radykalnej lewicowej greckiej partii SYRIZA , która według niego obiecała „golić się za darmo” , broni jej po zwycięstwie w wyborach parlamentarnych w 2015 roku, kiedy premierem został Aléxis Tsípras . W prasie krytykuje politykę oszczędności, którą opowiada się Unia Europejska, mówiąc o „barbarzyństwie z ludzką twarzą” . Niektórzy jednak przypominają, że bank Lazard doradza Grecji od 2010 roku i wygrał w tej sprawie 25 milionów opłat.

W pewnym momencie myśli o prawdziwym zaangażowaniu się w politykę, zebraniu kilku krewnych, byłych Strauss-Kahniens, w celu uruchomienia ruchu, który nazwanoby „Pierwszym dniem”, opartego na obserwacjach podobnych do Emmanuela Macrona (ale z którym relacje są napięte) od kilku lat) o stanie francuskiej klasy politycznej. W końcu zmienia zdanie i kilku jego krewnych wspiera Macrona w jego przygodzie z Elyosami.

W wyborach prezydenckich w 2017 roku powiedział Vanity Fair, że w pierwszej turze głosował na Jeana-Luca Mélenchona, a w drugiej wstrzymał się od głosu. Był blisko drużyny wyborczej Arnauda Montebourga, zanim został wyeliminowany w prawyborach lewicy .

Rywalizacja z Emmanuelem Macronem

Opisywany jako „najlepszy wróg”, Emmanuel Macron ma wiele cech wspólnych z Matthieu Pigasse: przeszedł przez Sciences Po i ENA, bankiera inwestycyjnego, blisko Partii Socjalistycznej. Ich rywalizacja pojawiła się w 2010 roku, kiedy przejęto dziennik Le Monde . Emmanuel Macron, doradca Society of Editors (SDR), musi pokłonić się trio Bergé-Niel-Pigasse. Jednak w 2012 roku, podczas bitwy Nestlé (doradzanej przez Rothschilda) z Danone (doradzanej przez Lazarda) o przejęcie działu żywienia firmy Pfizer , to Macron wygrał transakcję szacowaną na 9 miliardów euro .

Życie prywatne

Jest miłośnikiem muzyki punk rockowej . W czerwcu 2009 roku prasa celebrytów doniosła o romansie z dziennikarką Marie Drucker , z którą miał się ożenić. Zmienił zdanie i ostatecznie poślubił dziennikarkę i pisarkę Alix Étournaud wgrudzień 2010, matka jej trojga dzieci. Ich historię przywołuje w książce Lepiej się śmiać (2011) po unieważnieniu małżeństwa z dziennikarką Marie Drucker w ostatniej chwili .

W sierpień 2010Matthieu Pigasse jest oskarżony o rzekomą odmowę zapłaty opłaty za wynajem willi w Hamptons w wysokości 165 000 USD . Pigasse „nie podobałby się widok” oferowany przez willę i uznał, że zdjęcia w reklamie nie odpowiadają rzeczywistości.

W 2011 roku jego majątek oszacowano na kilkadziesiąt milionów euro. Jest właścicielem domu w Boulogne-Billancourt , a drugi w Les Mesnuls .

Pisma

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. „  Matthieu Pigasse sam za sterami Lazarda we Francji  ” , La Tribune (dostęp 25 stycznia 2021 )
  2. Isabelle Chaperon, „  Matthieu Pigasse opuści bank Lazard  ”, Le Monde ,20 października 2019 r( czytaj online , sprawdzono 20 października 2019 r. )
  3. Odile Benyahia-Kouider , „  Matthieu Pigasse redeems the Inrockuptibles  ”, Le Nouvel Observateur ,10 czerwca 2009( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2012 r. ).
  4. Marie-Pierre Subtil, „Matthieu Pigasse”, strony „Akcjonariusze świata”, Le Monde z niedzieli, 7 listopada 2010 (opublikowano 6), s. 19.
  5. Sophie des Déserts, „Dwie twarze Matthieu Pigasse, Dr Money & Mr Cool” , Vanity Fair nr 50, wrzesień 2017, s. 94-103.
  6. „  Matthieu Pigasse, punk w finansach  ”, leparisien.fr , 2017-05-01cest10: 43: 06 + 02: 00 ( czyt. Online , przeglądnięto 6 kwietnia 2018 r. ).
  7. Sciences Po Alumni , „  Association des Sciences-Po - Fiche profil  ” , na www.sciences-po.asso.fr (dostęp 10 marca 2018 ) .
  8. Grégoire Biseau "  Podwójne pieniądze  ", Wyzwolenia ,10 lutego 2009( czytaj online ).
  9. Laurent Mauduit , „  Media: kiedy Macron był podwójnym agentem Minca w bitwie o„ Świat ”  ” , na Mediapart ,8 września 2016 r(dostęp 9 września 2016 ) .
  10. Anne Drif , „  Matthieu Pigasse przejmuje szefa fuzji i przejęć Lazarda na świecie  ”, Les Echos ,30 kwietnia 2015( czytaj online )
  11. Anne Drif , „  M&A: francuscy bankierzy podbijają europejski ranking  ”, Les Echos ,11 stycznia 2015( czytaj online ).
  12. Matthieu Pechberty , „  Matthieu Pigasse lubi grać raczej bankiera niż finansisty  ”, La Tribune ,15 października 2009( czytaj online ).
  13. Jean-Pierre de la Rocque , „  Metoda Pigasse i Rogera, aby obudzić Lazarda Paris  ”, Wyzwania ,17 czerwca 2014( czytaj online ).
  14. David Wighton , „  The Lazard Banker Shaping Greece and Ukraine's Financial Fate  ”, Wall Street Journal ,4 lutego 2015( czytaj online ).
  15. Anne Michel , „  Matthieu Pigasse: Bankier, którego rozdzieramy  ”, Le Monde ,19 października 2006( czytaj online ).
  16. „  Board of Directors  ” , Théâtre du Châtelet (dostęp 23 lipca 2016 ) .
  17. „  Matthieu Pigasse, kandydat na bankiera do przejęcia Le Monde  ” , na L'Obs (dostęp 12 grudnia 2018 )
  18. The Chained Duck , numer 4659 z 10 lutego 2010 r.
  19. Aymeric Mantoux, Podróż do krainy ultra-bogatych , Paryż, Flammarion,2010, 291  str. ( ISBN  2081236788 , czytaj online ) , str.  Rozdział 7
  20. Odile Benyahia-Kouider "  Bankier z Inrocks  " Nouvel Obs , n O  2328,18 czerwca 2009( czytaj online ).
  21. bilet „Uff! Nicolas Sarkozy nie będzie „panem świata”… ” , 30 czerwca 2010, na blogu„ LAIT D'BEU ”.
  22. Sylvie Andreau i Benoist Simmat, „  Le Monde głosuje przeciwko Sarkozy'emu” , 26 czerwca 2010, LeJDD.fr .
  23. „Trio Bergé-Niel-Pigasse upoważnione do odkupienia„ Nouvel Obs ”” , AFP, 5 czerwca 2014 r.
  24. "  Czy Matthieu Pigasse oszukuje na swoim świecie?"  » , Na liberation.fr ,22 października 2018 r
  25. „  Świat wróci do zysków  ”, Wyzwania ,20 października 2015( czytaj online ).
  26. „  Matthieu Pigasse inwestuje w Melty, wydawcę witryn dla młodzieży  ”, Le Parisien ,6 grudnia 2013( czytaj online ).
  27. „  Trio Bergé Niel Pigasse wyraża swoje zainteresowanie LCI  ”, Le Monde ,24 lipca 2014 r( czytaj online , sprawdzono 23 czerwca 2016 r. ).
  28. „  Matthieu Pigasse interesuje się LCI, ale także iTélé  ” , w Les Echos (dostęp 23 czerwca 2016 ) .
  29. „  Matthieu Pigasse kupuje Radio Nova  ” , Le Figaro (dostęp 21 maja 2015 ) .
  30. „  Matthieu Pigasse oferuje sobie Radio Nova  ” , w L'Express (dostęp 21 maja 2015 ) .
  31. „  Matthieu Pigasse publikuje nowe ambicje LNEI  ” w CB News (dostęp 21 maja 2015 r . ) .
  32. „  Matthieu Pigasse wkracza do stolicy Wice-Francji  ” na Le Figaro (przeglądano 21 maja 2015 r . ) .
  33. „  Vice Media, wspierany przez Matthieu Pigasse, uruchamia kanał we Francji  ” , w Le Parisien ,11 marca 2016 r(dostęp 16 kwietnia 2018 ) .
  34. „  Niel, Pigasse i Capton otwierają Mediawan, ich wspólną spółkę w mediach  ” , w Le Figaro (konsultacja: 21 maja 2015 ) .
  35. "  " Le Monde ": Pigasse scedował mniejszość swojego udziału na Kretinsky, każda zmiana kontroli będzie podlegać uzgodnieniu  ", Le Monde.fr ,25 października 2018 r( czytaj online , sprawdzono 27 października 2018 r. ).
  36. „  Le Monde: Xavier Niel i Matthieu Pigasse odkupują akcje Pierre'a Bergé  ” , na Les Echos ,9 września 2017 r(dostęp 25 sierpnia 2019 )
  37. Anna Cabana, "  Matthieu Pigasse:" Kiedy widzę liczbę wrogów, których mam, mówię sobie, że mi się udało ... "  " , w Le JDD ,29 września 2019 r(dostęp 12 października 2019 )
  38. Marie Bordet, „  Matthieu Pigasse, trudniejszy byłby upadek  ” , na lepoint.fr ,16 października 2019 r(dostęp 17 października 2019 )
  39. Laurent Mauduit, „  Matthieu Pigasse o wyjściu z banku Lazard  ” , na mediapart.fr ,16 października 2019 r(dostęp 17 października 2019 )
  40. „  Les Inrocks: redukcja redakcji jak skóra żalu  ” , na lalettrea.fr ,23 marca 2021 r
  42. „  Matthieu Pigasse mianowany prezesem Eurockéennes de Belfort: zakochałem się w tym festiwalu odkupuje Radio Nova  ” , na L'Est Républicain (konsultowano się 21 maja 2015 ) .
  43. "  Biznesmen Matthieu Pigasse oferuje sobie festiwal Rock en Seine  ", Ouest-France.fr ,30 marca 2017 r( czytaj online , sprawdzono 30 marca 2017 r. ).
  44. Matthieu Pigasse bankier wpływów , marianne.net, 4 października 2012 roku
  45. „  Pigasse, bankier, który szepcze Tsiprasowi do ucha  ”, BFM Business ,7 lutego 2015 r( czytaj online ).
  46. „  Matthieu Pigasse: trasa z Rastignac, który stał się«punk bankier»  ” , na liberation.fr ,22 października 2018 r
  47. Matthieu Pechberty , „  Nieodparty wzrost Matthieu Pigasse, gwiazdy finansów i mediów  ”, La Tribune , 17 kwietnia 2010( czytaj online ).
  48. Michel Revol "  Valls idzie na wojnę  " Le Point , n O  192620 sierpnia 2009( czytaj online ).
  49. „  10 maja: sukces koncertu w Bastylii  ” , Francja 2,11 maja 2011.
  50. Pigasse: „Potrzebujemy odważnych działań na rzecz siły nabywczej” , liberation.fr, 8 maja 2012
  51. BPI: Pigasse zaprzecza konfliktowi interesów , lejdd.fr, 27 września 2012
  52. Holland i Ayrault kłamią sobie , parismatch.com, 21 marca 2014
  53. Ariane Kujawski i Yann Duvert, „  Government Valls: the day after  ” , BFM,3 kwietnia 2014(dostęp 6 kwietnia 2014 ) .
  54. „  Emmanuel Macron - Matthieu Pigasse: zimna wojna między różowymi bankierami  ”, Capital.fr ,6 listopada 2014( czytaj online , sprawdzono 6 kwietnia 2018 r. ).
  55. Elisabeth Chavelet , „  Matthieu Pigasse, ikonoklastyczny rock'n roll  ”, Paris Match ,2 września 2009( czytaj online ).
  56. Eve Roger "  Spodnia planety ludzi  " Le Nouvel Observateur , n o  2336,13 sierpnia 2009( czytaj online ).
  57. Airy Routier , „  Double je: Patron de Lazard, Matthieu Pigasse debiutuje wśród ludzi  ”, Wyzwania ,1 st październik 2009( czytaj online ).
  58. „  Biografia Matthieu Pigasse.  » , Kto jest kim .
  59. "  Marie Drucker, cel zemsty!"  » , On Le Soir ,27 października 2011.
  60. (w) „  Lazard's Pigasse Sued, Accused of Hamptons nonpayment  ” , Bloomberg.com ,28 października 2010( czytaj online , sprawdzono 6 kwietnia 2018 r. ).
  61. (w) "  Lazard exec pozwany za niepłacenie czynszu Hamptons  " , Reuters ,28 października 2010( czytaj online , sprawdzono 13 października 2019 )
  62. (w) „  Bankier Lazard, któremu„ nie podobał się widok ”, został złapany za (rzekomo) kłamstwo na temat przelewu bankowego  ” , Business Insider ,28 października 2010( czytaj online , sprawdzono 6 kwietnia 2018 r. ).
  63. „  Jak sprzedano  „ Le Monde ” ” , na stronie monde-diplomatique.fr ,czerwiec 2011.

Linki zewnętrzne