Matterhorn-Gotthard Bahn

Matterhorn-Gotthard Bahn



kreacja	2003
Status prawny	Anonimowe społeczeństwo
Siedziba firmy	Brig-Glis
Akcjonariusze	BVZ Holding ( d )
Spółki zależne	Transport Matterhorn-Gotthard Infrastruktura Matterhorn-Gotthard
Stronie internetowej	www.matterhorngotthardbahn.ch
Poprzednia firma	Brig-Visp-Zermatt-Bahn i Furka-Oberalp Bahn

Matterhorn-Gotthard Bahn powstało z połączenia FO ( Furka-Oberalp Bahn ), na BVZ ( Brig-Visp-Zermatt Bahn ) i Gornergrat Bahn z dniem 1 stycznia 2003. Jego sieć jest metryka, 144 km długości.

Należy zauważyć, że przedsiębiorstwo kolejowe Schöllenen odpowiedzialne za transport wahadłowy między Andermatt i Göschenen , którego linia została otwarta 12 lipca 1917 r., również zostało włączone do FO od 1 stycznia 1961 r., a następnie do MGB.

Matterhorn Gotthard Bahn należy w 50% do BVZ Holding iw 50% do władz publicznych.

Historyczny

Furka-Oberalp

Firma kolejowa Brig - Furka - Oberalp do Disentis (BFD) w kantonie Gryzonia została założona w 1910 roku z siedzibą w Bernie . Podróż nie jest łatwa, ponieważ wymaga pokonania dwóch ważnych przełęczy, na zachodzie Furka na 2436 metrach i na wschodzie Oberalp na 2044 metrach. Prace rozpoczęły się w czerwcu 1911 na odcinku od Brig do Gletsch, który został otwarty w 1915. Odcinek ten został zbudowany przez francuską firmę "Société de construction des Batignolles" w Paryżu . Jednak z powodu braku pieniędzy prace przy wykopaniu tunelu zostały wstrzymane w 1916 roku, a firma zbankrutowała w 1923 roku.

Ponieważ linia przedstawia interes gospodarczy, a przede wszystkim strategiczny dla Szwajcarii, nowa firma Furka-Oberalp (FO) została utworzona w Brygu przy finansowym wsparciu Konfederacji i Stanu Wallis w 1925 r., przejęła ona infrastrukturę i kolej Zbiory. Już w 1926 r. pociągi parowe Brig - Disentis mogły przejeżdżać przez tunel Furka. Linia o długości ok. 97 km składała się pierwotnie z dziewięciu odcinków zębatkowych systemu Abt .

W 1930 roku połączenie między Brig i Visp - Zermatt umożliwiło uruchomienie Glacier Express , z bezpośrednimi samochodami między Zermatt i Saint-Moritz, obsługiwanymi wspólnie przez firmy BVZ , FO i RhB . Elektryfikację linii przeprowadzono w latach 1939-1942. W latach 1973-1982 firma wybudowała przy pomocy Konfederacji Szwajcarskiej (311 mln) tunel bazowy o długości 15,4 km od miejscowości Oberwald . Ten tunel, otwarty w dniu26 czerwca 1982, umożliwia całoroczną eksploatację linii.

Stara trasa wysokogórska Oberwald - Gletsch i Canton d'Uri została przejęta w 1987 roku przez firmę DFB ( Dampfbahn Furka-Bergstrecke ), stowarzyszenie entuzjastów pociągów parowych.

Brig-Visp-Zermatt

Kiedy zostanie oddany do użytku Lipiec 1890linia zaczynała się od Visp na linii Simplon , najpierw od Visp do Stalden (3 lipca 1890 r) następnie do Saint-Nicolas le26 sierpnia 1890 ri wreszcie w Zermatt inwrzesień 1891, czyli długość 35 kilometrów. 8,3 kilometrowe połączenie między Brig i Visp zostało ukończone w 1930 roku.

Linia została pierwotnie zaprojektowana jako letnia linia kolejowa, ponieważ gmina Zermatt nie wydaje się być w stanie przyciągnąć obcokrajowców zimą. Pierwsze kroki w kierunku otwarcia linii w zimie datuje się na rok 1911 i dopiero zimą 1928-1929 pociągi „sportowe” kursowały, gdy pozwalały na to warunki pogodowe. Doświadczenie było dobre, a całoroczną eksploatację rozpoczęto w 1933 roku, po wybudowaniu licznych budowli przeciwlawinowych .

Kolej Visp-Zermatt jako pierwsza w Szwajcarii zastosowała regały dwupłytkowe z systemu Abt. Jednym z wielkich momentów w historii tej firmy było uruchomienie w 1930 roku Glacier Express .

ten 5 czerwca 1929uruchomiono połączenie z Visp do Brig. Umożliwiło to połączenie z linią kolejową Brig-Furka-Disentis. W tym samym roku linia została zelektryfikowana na 11 kV 16,7 Hz.

Firma

Matterhorn-Gotthard Bahn jest w rzeczywistości składa się z trzech firm:

Matterhorn-Gotthard transport SA;
Infrastruktura Matterhorn-Gotthard SA;
Matterhorn-Gotthard bahn SA.

Materiał silnika

Furka-Oberalp

Kiedy linia między Brig i Gletsch została otwarta, firma zamówiła dziesięć parowozów HG 3/4, zbudowanych przez SLM Winterthur w latach 1913-1914, o mocy 440 kW. Mogli jeździć z prędkością 45 km/h na odcinkach bez stojaka i z prędkością 20 km/h na odcinkach ze stojakiem.

Wraz z nową firmą nowa linia została otwarta do Diesentis 4 lipca 1926 roku. Pierwszym zelektryfikowanym odcinkiem jest odcinek Andermatt i Göschenen kolei Schöllenenbahn . Do tej podróży firma wykorzystuje cztery małe lokomotywy HGe 2/2 o mocy 235 kW, zbudowane przez SLM/BBC ( Brown, Boveri & Cie ). Do elektryfikacji pozostałej linii w latach 1940-1942 FO zamówił cztery lokomotywy HGe 4/4, identyczne jak w BVZ. Jesienią 1941 r. i wiosną 1942 r. firma uruchomiła pięć jednostek samobieżnych BCFhe 2/4 o mocy 430 kW.

W latach 1943-1956 firma kupiła nowy HGe 4/4 I, aby osiągnąć w sumie siedem maszyn. W 1968 roku do floty zostały dodane dwie lokomotywy spalinowe HGm 4/4 budowane przez SLM/BBC/MFO ( Maschinenfabrik Oerlikon ) o mocy 700kW, które gwarantowały stały wzrost liczby pasażerów na linii.

Po 26 czerwca 1982 r. i otwarciu tunelu bazowego Furka firma była w stanie zapewnić transport wahadłowy między Oberwaldem i Realp. Wahadła te zapewniają dwie nowe lokomotywy jednochwytowe typu GE 4/4 III o mocy 1700 kW.

W latach 1970-1984 FO kupiło pięć samobieżnych samochodów dostawczych Deh 2/4, cztery samobieżne samochody dostawcze Deh 4/4 II , a następnie SLM/BBC dostarczyło osiem lokomotyw uniwersalnych z uchwytem i zębnikiem typu HGe 4/4 II .

Brig-Visp-Zermatt

Na początku działalności firma korzystała z parowozów SLM typu HG 2/3 . Po elektryfikacji linii w 1929 roku firma wprowadziła do obiegu pięć lokomotyw typu HGe 4/4 produkowanych przez MFO, SWS i SLM. Szósty zostanie oddany do użytku w 1939 roku. Wycofany z 1992 roku.

W 1960 r. oddano do eksploatacji dwa nowe podwójne wagony ABDeh 6/6, a w 1965 r. trzy kolejne. W 1975 r. firma otrzymała cztery samobieżne samochody dostawcze Deh 4/4, a w 1990 r. pięć lokomotyw HGe 4/4 I z 1932 r. kW, zbudowany przez SLM i ABB, które są oddawane do użytku. W 1990 roku firma wprowadziła do eksploatacji lokomotywy trakcyjne uniwersalne i zębatkowe typu HGe 4/4 II , identyczne z lokomotywami FO.

MGB

W 2003 roku firma oddała do użytku dwa składy pociągów Stadler BDSeh 4/8 o mocy 1000 kW do obsługi ruchu wahadłowego między Täsch i Zermatt. Ta flota zostanie uzupełniona w 2007 roku o dwa dodatkowe składy.

Po ogłoszeniu we wrześniu 2018 roku przetargu na dostawę 27 metrycznych wagonów elektrycznych, w tym czterech z trzema skrzyniami i 23 z trzema skrzyniami zębnikowymi, firma złożyła zamówienie na pierwszą serię 12 wagonów ORION (Optimaler Regionalzug Im Oeffentlichen Nahverkehr) szwajcarskiej firmie Stadler Rail w celu wymiany Deh 20 i HGe 4/4 II . Zostaną dostarczone do 2023 roku.