Maria Nikolaevna z Rosji (1899-1918)


Marii Nikołajewnej z Rosyjskiej
Prawosławnej św
Przykładowy obraz artykułu Maria Nikołajewna z Rosji (1899-1918)
Tytuł Wielka Księżna Rosji
Biografia
Dynastia Romanow
Imię urodzenia Maria Nikolaevna Romanova
Narodziny 26 czerwca 1899
Peterhof , Imperium Rosyjskie
Śmierć 17 lipca 1918
Jekaterynburg , RSFS Rosji
Tata Mikołaj II
Matka Alix z Hesji-Darmstadt
Podpis Marii Nikołajewnej z Rosji Św
Herb Marii Nikołajewnej Rosji Prawosławny św

Wielka Księżna Maria Nikolaevna Rosji ( Maria Nikolaïevna Romanova , po rosyjsku  : Мария Николаевна Романова ), ur.26 czerwca 1899 (14 czerwcaz kalendarza juliańskiego ) w Peterhof i zamordowany z całą rodziną na17 lipca 1918w Jekaterynburgu . Była członkiem rosyjskiej rodziny cesarskiej i trzecią córką cara Mikołaja II i Alixa z Hesji-Darmstadt .

Nazywano ją „Aniołem”, a jej siostry przezwaliły ją swoją przyrodnią siostrą, ponieważ zawsze była mądra. Jeśli Tatiana była uważana za najpiękniejszą, Maria była prawdopodobnie najbardziej czarująca i romantyczna.

Biografia

Dzieciństwo

Urodziła się wielka księżna Maria 26 czerwca 1899w Pałacu Peterhof (nazywanym Rosyjskim Pałacem Wersalskim ) 6  km na południe od Sankt Petersburga . Jest trzecią córką rosyjskiego cesarza Mikołaja II (Mikołaja II Aleksandrowicza) i cesarzowej Alix z Hesji-Darmstadt , Aleksandry Fiodorowna. Poprzez swoją matkę jest także prawnuczką królowej Wiktorii . Jej tytuł to Jej Cesarska Wysokość Wielka Księżna Maria Nikołajewna Rosji .

Współcześni Marii opisywali ją jako bardzo ładną i zalotną. Miała jasnobrązowe włosy i duże niebieskie oczy, które w rodzinie były znane jako „spodki Marii” . Tatiana Botkine uznała, że ​​jej oczy są „miękkie i delikatne” . Jako niemowlę i małe dziecko, jego wygląd fizyczny porównano do jednego z aniołów Botticellego. Maria, podobnie jak Olga , jest godnym ambasadorem słowiańskiego piękna. Wręcz przeciwnie, Tatiana i Anastasia są bliższe niemieckim cechom fizjonomicznym. Wielki książę Władimir Aleksandrowicz nadał jej przydomek „kochane dziecko” ze względu na jej dobry charakter. Maria była silna i wysoka (prawdopodobnie wyższa od Olgi). Odziedziczyła siłę po swoim dziadku Aleksandrze III i uwielbiała podnosić swoich nauczycieli.

Maria była nazywana przez krewnych „Maszką” , „Masza” i „wielkim, dużym psem” . Była wykształcona przez szwajcarskiego nauczyciela , Pierre Gilliard , podobnie jak jej dwie starsze siostry, Wielki Duchesses Olga i Tatiana i jej młodsza siostra Wielka Księżna Anastazja i carewicza Alexis . Ona i jej siostra Anastasia nazywają siebie „Małą Parą” przez rodzinę, ponieważ bardzo często są razem i dzielą ten sam pokój (tak przy okazji, jak ich dwie starsze siostry). Cztery siostry są również znane pod akronimem „  OTMA  ” , będącym połączeniem ich odpowiednich inicjałów. Jej wujowie, kiedy była mała, powiedzieli jej, że jej rodzice byli bardzo rozczarowani, że nie jest chłopcem. Rzeczywiście mieli już przed sobą dwie córki. W rezultacie Maria często czuła się niechciana. Jej matka powiedziała jej kiedyś, że jest tak samo cenna jak jej siostry.

Jego życie w czasie I wojny światowej

Podobnie jak jej siostra Anastazja , Maria odwiedziła rannych żołnierzy w szpitalu w Carskim Siole . Dwie nastolatki, które były zbyt młode, by być pielęgniarkami, jak ich matki czy starsze siostry, grały w warcaby i bilard z rannymi żołnierzami.

W czasie wojny Maria i Anastasia odwiedzały także pielęgniarki szkolne i pomagały im w opiece nad dziećmi. W wolnych chwilach Maria, jej siostry, a czasem matka, odwiedzały cara i carewicza Aleksego w siedzibie Mohylewa. Podczas tych wizyt Maria rozwinęła atrakcję dla oficera cara Mikołaja Dimitriewicza Demenkowa. Kiedy Wielkie Księżne wróciły do Carskiego Sioła , Maria często prosiła ojca, by przekazał jej wieści o Demenkowie, a czasem dla żartu podpisywała listy do cara „Pani Demenkowa” .

Niewola i morderstwo

Lutego Revolution 1917 brzmiała śmierć dzwon dla reżimu cesarskiego i rząd utracił poparcie narodu rosyjskiego. Mikołaj II abdykuje na rzecz swojego brata, wielkiego księcia Michała Rosji , im15 marca 1917. Para cesarska wraz z dziećmi została następnie umieszczona w areszcie domowym w Pałacu Aleksandra .

Minister sprawiedliwości Alexandre Kerensky próbuje następnie zorganizować wygnanie rodziny cesarskiej, ponieważ król Anglii Jerzy V jest kuzynem Mikołaja II przez matkę i kuzynem Alixa z Hesji-Darmstadt przez ojca. Ale brytyjski władca odmawia, ponieważ obawia się, że stanie się niepopularny. Po tym, Romanowów zostały uwięzione w Carskim Siole w Alexander Palace, w Tobolsku i wreszcie w domu Ipatiev w Jekaterynburgu , Syberii . Maria próbowała zaprzyjaźnić się ze strażnikami podczas swojego zatrzymania w Carskim Siole i Tobolsku , co jej się udało, ponieważ opowiadali jej o swoim życiu oraz o wszystkich szczegółach dotyczących ich żon i dzieci. Nieświadoma niebezpieczeństwa, na jakie była narażona, powiedziałaby, że byłaby zachwycona pozostając w Tobolsku , gdyby mogła swobodnie chodzić bez ciągłego nadzoru strażników. Maria i jej siostra Anastasia spalili swoje listy i pamiętnikiKwiecień 1918 bo bali się, że ktoś je przeczyta.

W Kwiecień 1918Caryca Alix z Hesji-Darmstadt wybiera Marię, aby towarzyszyła jej wraz z carem Mikołajem II do Jekaterynburga , kiedy rodzina cesarska została zmuszona do rozstania. Przyczyną tego rozdzielenia była nie inna niż choroba młodego carewicza Alexisa , który cierpiał na kryzys hemofilii i który w związku z tym był chwilowo niemożliwy do transportu. Cesarzowa zdecydowała się zabrać Marię ze sobą i mężem, ponieważ podczas ich zatrzymania dojrzała i stała się kobietą, podczas gdy Anastazja była jeszcze dzieckiem, a Olga cierpiała na depresję. Jeśli chodzi o Tatianę , cesarzowa zdecydowała się zostawić ją przy łóżku swojego brata, ponieważ była jedyną osobą, która mogła kontrolować to, co się dzieje, dzięki stanowczości jej charakteru. Czwórka dzieci dołączyła do nich w maju 1918 roku .

W Jekaterynburgu , gdzie tylko pięciu służących mogło za nimi podążać ( lekarz , pokojówka, lokaj , kucharz i jego kucharz), pilnuje ich Czeka . Dom Ipatiev , w których są one przechowywane jest nazywany „Specjalny Destination House” . Okna są zamknięte na kłódkę, a niektóre z nich są nawet zasłonięte zewnętrznymi okiennicami. Wokół domu zbudowano palisady, aby go ukryć.

Prawdopodobnie z powodu rychłego przybycia Białych Armii los członków rodziny cesarskiej i ich świty jest przesądzony. Po ewakuacji małego chłopca Romanowowie obudzili się w nocy z 16 na17 lipca 1918. Jedenaście osób zostało straconych około drugiej nad ranem, w mniej niż trzy minuty, w pomieszczeniu na parterze Domu Przeznaczenia Specjalnego pod dowództwem Jakowa Yourovskiego . Według relacji z zamachu Maria, gdy przybyli zabójcy, zaczęła pukać do drzwi magazynu i wołała o pomoc. Następnie została postrzelona w udo przez pijanych żołnierzy. Następnie nadinspektor Piotr Jermakow również próbował dźgnąć ją bagnetem, ale nie mógł prawidłowo wycelować. Maria zemdlała i pozostała przy życiu przez kilka chwil, aż ciała zostały zbadane, aby sprawdzić, czy są jacyś ocalali. Krzyknęła, a Jermakow ponownie ją dźgnął.

Ciała rodziny cesarskiej załadowano na ciężarówkę, a następnie przewieziono do lasu w pobliżu Jekaterynburga . Rozebrane, spryskane benzyną, spalone, a następnie oszpecone kwasem siarkowym , ofiary wrzucono do szybu kopalni, skąd po kilku dniach wywieziono je na leśną ścieżkę.

Odkrycie ciał i raporty o przetrwaniu

W 1991 roku ciała rodziny cesarskiej i jej zwolenników zostały ostatecznie znalezione w zbiorowym grobie w lesie pod Jekaterynburgiem . Grób odnaleziono prawie dekadę wcześniej, ale utrzymywano go w tajemnicy ze względu na to, że w tym czasie Rosja była jeszcze komunistą. Po ponownym otwarciu zbiorowego grobu archeolodzy zdali sobie sprawę, że zamiast jedenastu ciał ( car Mikołaj II , caryca Aleksandra , carewicz Aleksy , cztery wielkie księżne, Olga , Tatiana , Maria i Anastazja , lekarz rodziny Jewgienij Botkin; ich lokaj, Alexeï Trupp; ich kucharz Ivan Kharitonov i towarzyszka Aleksandry Anna Demidova) było tylko dziewięć.

Alexis i, według lekarza sądowego, dr Williama Maplesa, Anastasii zaginęli z rodzinnego grobu. Rosyjscy naukowcy spierali się: według nich zaginęło ciało Marii. Rosjanie za pomocą programu komputerowego zidentyfikowali Anastazję , porównując zdjęcia młodej Wielkiej Księżnej z czaszkami ofiar znalezionych w grobie. Rosyjski ekspert stwierdził, że żadna ze znalezionych czaszek nie może należeć do Wielkiej Księżnej Marii, ponieważ żadna z odnalezionych czaszek nie miała przerwy między siekaczami, podobnie jak Wielka Księżna Maria. Ale jego fizyczne zniknięcie jest przez ostatnie trzydzieści lat obwiniane za zniknięcie cywila. Byłoby to ułatwione przezPaździernik 1918arystokratyczne pochodzenie Ludowego Komisarza Spraw Zagranicznych Georgesa Tchitchérine'a, który bywał na dworze w Petersburgu i nadał mu imię hrabina Cecilia Czapska lub Tchapski (nazwiska polskiego kuzyna Tchitchérine). Ten sam Tchitchérine zapewnił w 1922 r. Na konferencji w Genui, że dowiedział się w 1918 r. O egzekucji Mikołaja II iz prasy, że jego rodzina została przeniesiona za granicę. Według niego Caryca i cztery córki żyły i wtapiały się w masę emigracji. O jego rzekomym przeniesieniu do Permu, a następnie wyjeździe do Kijowa, świadczą dwa źródła  : świadectwo jej wnuka Alexisa-Durazzo z 1982 r. Oraz lokalne świadectwo nauczycielki z Permu, Evguenia Sokoholova, obecna w pełnym raporcie Sokołowa , która widziała matkę. i trzy z córek (Anastasia w biegu) odjeżdżają pociągiem późniejWrzesień 1918. Miałaby potomków (dwie córki, wnuka, a po jego śmierci prawnuka) poprzez małżeństwo z ukraińskim księciem Mikołajem Dolgoroukim. Od 1920 roku w Europie Zachodniej na rozkaz królowej Włoch Heleny para przyjęła imię Di Fonzo. Umarłaby na raka w 1970 roku w szpitalu w Rzymie , jedenaście miesięcy po mężu i dziesięć miesięcy po wyznaniu swojej tożsamości w testamencie swojemu wnukowi Alexis-Durazzo.
Na cmentarzu Prima Porta de Flaminio w północnej części Rzymu znajduje się grób pod nazwą „SAI Maria Nicolaeivna Romanov Dolgorouki, 1899-1970”. Marc Ferro publikuje w pytającym stylu wstawione dwa zdjęcia Maryi: jedną z 1913 roku, a drugą z 1955 roku, które przekazał mu Alexis Durazzo. Jej siostra, Olga, również przeżyłaby kilka dziesięcioleci: czcigodna Matka Siostra Pasqualina Lehnert, która była wierną sługą Piusa XII, zapewniła22 marca 1983widzieć ich razem w Watykanie za pontyfikatu Piusa XII (1939-1957). Poza tym zdjęcie przedstawiałoby Marię i Olgę razem na Riwierze Francuskiej w 1957 roku. Olga była chrześniaczką Wilhelma II i jako taka w okresie międzywojennym dzięki pomocy finansowej mieszkałaby w Niemczech pod imieniem Magda Boots. od wygnanego byłego cesarza w Holandii .

Plik 16 lipca 1998, Mikołaj II został pochowany z członkami jego rodziny (z wyjątkiem Alexis i Marii, którego organy nie zostały jeszcze znalezione) i czterech członków jego apartamencie w Piotra i Pawła w Sankt Petersburgu . Zostali pochowani w obecności potomków rodziny Romanowów , w szczególności księcia Mikołaja Romanowa , głowy cesarskiego domu Rosji .

Plik 23 sierpnia 2007, rosyjski archeolog ogłosił odkrycie dwóch ciał w Jekaterynburgu, które zdawały się odpowiadać opisowi miejsc, w których pochowano ciała Marii i Alexisa , zgodnie z notatkami napisanymi przez Yourovsky'ego . Archeolodzy twierdzą, że znalezione szczątki należały do ​​chłopca w wieku od dwunastu do czternastu lat i młodej kobiety w wieku od dziewiętnastu do dwudziestu lat. To był wiek dwojga dzieci cara w chwili ich śmierci; Maria miała dziewiętnaście lat, a Alexis trzynaście. Wyniki testów DNA zostaną przekazane na początkuStyczeń 2008, ale wydawałoby się, że rzeczywiście brakuje tych dwóch ciał, biorąc pod uwagę znalezione kule, części i zęby. Plik22 stycznia 2008, zgodnie ze wstępnymi wnioskami ekspertyzy genetycznej, kości odkryto na 29 lipca 2007na przedmieściach Jekaterynburga należą do dzieci ostatniego rosyjskiego cesarza, powiedział RIA Novosti szef regionalnego biura ekspertyzy kryminalistycznej w Swierdłowsku Nikołaj Nevoline. „Analizy DNA przeprowadzone w Jekaterynburgu i Moskwie potwierdziły naszą hipotezę. Po zakończeniu tych ekspertyz ich wyniki zostaną porównane z wynikami naszych zagranicznych kolegów - powiedział rozmówca agencji. Według niego ostateczne wnioski z ekspertyzy genetycznej zostaną opublikowane w kwietniu lub wMaj 2008.

Plik 30 kwietnia 2008Edouard Rossel, gubernator obwodu swierdłowskiego, oświadczył: „Największe laboratorium genetyczne w Stanach Zjednoczonych potwierdziło ich tożsamość, ciała znalezione w sierpniu 2007 r. Są rzeczywiście ciałami dwojga dzieci cara Mikołaja II, wielkiej księżnej Marii i Carewicz Alexis […] Znaleźliśmy teraz całą rodzinę. „ To potwierdzenie mogłoby zatrzymać udręczoną historię rodziny cesarskiej Rosji i zmusić cara do porzucenia spekulacji na temat ocalenia dwojga z masakry Mikołaja II.

Maria jest pochowana w tym samym czasie co jej brat Alexis 18 października 2015wraz z rodziną.

Kanonizacja

W 1981 roku i14 sierpnia 2000Maria Nicolaïevna z Rosji i jej rodzina zostali kanonizowani przez Kościół prawosławny za granicą, a następnie przez Kościół prawosławny Rosji, który uważa ich za męczenników . Wielka Księżna jest wpisana w martyrologię Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Maria Nicolaevna z Rosji jest czczona17 lipca(Święty Męczennik Maria). Pielgrzymka odbywa się w nowym kościele w Jekaterynburgu.

Pomnik wzniesiony ku pamięci zamęczonych dzieci z Jekaterynburga

Plik 15 listopada 2011rocznicę urodzin Wielkiej Księżnej Olgi Nikołajewnej Rosji, w klasztorze Ganina Iama niedaleko Jekaterynburga na Uralu odsłonięto pomnik o wysokości 2,9 metra i wadze 2 ton . Metropolitan Vikenti z Taszkientu przewodniczył ceremonii poprzedzony liturgii . Ten pomnik ku pamięci dzieci ostatniego cara z Rosji jest dziełem rosyjskiego rzeźbiarza Igora Akimov. Ten pomnik przedstawia pięcioro cesarskich dzieci (Olga, Tatiana, Maria, Anastasia i Alexeï schodzący z raju). Jakiś czas wcześniej w klasztorze Ganina Iama odsłonięto pomnik poświęcony carowi Mikołajowi II Rosji i jego żonie.

Uwagi i odniesienia

  1. Kurth (1983), str. 138
  2. Eagar, Margaret (1906). Sześć lat na dworze rosyjskim. alexanderpalace.org. Pobrane 12 grudnia.
  3. Bokhanov i wsp., P. 125
  4. Christopher i in. (1995), str. 180
  5. Maylunas i Mironenko (1997), str. 613
  6. King i Wilson (2003), str. 303-310,434.
  7. Alexis Durazzo, Me Alexis, prawnuk cara Mikołaja II , Paryż, 1982.
  8. Marc Ferro, Nicolas II , s. 323
  9. Ślub obchodzony w styczniu 1919 roku w Bukareszcie.
  10. Marc Ferro, „Enigmatyczna śmierć”, Nicolas II , Paryż, Payot, 1990, s. 287-347; „Druga śmierć Mikołaja II” w Les Tabous de l'Histoire Paris, Nil, Éditions, 2002, s. 65–113; Pocket, 2004; Alexis Durazzo, Me Alexis, prawnuk Mikołaja II, 1982
  11. Michel Wartelle, Sprawa Romanowów, czyli tajemnica domu Ipatievów , Quebec, Louis Courteau, 2008, s. 97
  12. Marc Ferro, Nicolas II , Paryż, Payot, 1990; zobacz ostatnie zdjęcia książki między stronami 180-181.
  13. Marc Ferro, Nicolas II , Paryż, Payot, 1990, str. 334; zeznanie w całości odtworzone przez Michela Wartelle, tajemnica domu Itaptievów s. 149-151. Według autora spotkanie odbyło się w 1949 roku, kiedy Olga i Maria przebywały w Rzymie
  14. Marc Ferro, „Druga śmierć Nicolasa II”, Les Tabous de l'Histoire , Nil Editions, 2002, s. 94. Nagrobek z jej panieńskim nazwiskiem informujący o jej śmierci w 1976 r. Na włoskim cmentarzu Mennagio ( Jezioro Como ), który, jeśli chodzi o Marię, istniałby; ale cmentarz został zniszczony w 1995 roku; zobacz jego fotografię w Michel Wartelle, L'affaire Romanov ou le mystère de la maison Ipatiev , Quebec, 2008, s.167. Być może Maria i Olga otrzymały „emeryturę milczenia”, by użyć wyrażenia Jacqueline Monsigny w swojej powieści Les Filles du Tsar, Marie ou les tourbillons du destin , Paryż, Michel Lafon, 2003, s. 318-320 i 334
  15. RIA Novosti - Rosja - Romanov: szczątki odkryte w pobliżu Jekaterynburga należałyby do dzieci Mikołaja II (ekspert)
  16. „  Testy DNA identyfikują szczątki dwojga dzieci ostatniego rosyjskiego cara - La Tribune.fr  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  17. www.fr.rian.ru

Bibliografia

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne