| Status | Prowincja al-Andalus ( Kalifat Umajjadów , Emirat , następnie Kalifat Kordoby ) |
|---|---|
| Stolica | Saragossa |
| Język | Arabski i mozarabski |
| Zmiana | Dinar umajjadzki |
| 714 - 720 | Muzułmański podbój doliny rzeki Ebro |
|---|---|
| 778 | Awaria Karola Wielkiego przed Saragossą i Roncesvalles |
| 934 - 937 | Bunt Saragossy przeciwko kalifatowi Kordoby |
| 1018 | Proklamacja niezależnego królestwa Saragossy |
Górna marca ( arabski : الثغر الأعلى , AT-Ṯàḡr al-A'la , „granica” lub „górny marsz”, w języku hiszpańskim: Marca Superior ) był administracyjny i wojskowy podział na północny wschód od Al-Andalus , na granicy chrześcijańskich posiadłości od tej hiszpańskiej Pirenejach - Marche d'Espagne i katalońskich powiatów z frankońskiego królestwa , a następnie z Karolingów imperium , królestwa Nawarry i Aragonii .
Jej granice zbiegła się w przybliżeniu z tych dawnej prowincji rzymskiej , a następnie Wizygotów , z Tarraconaise i obejmowały terytorium Ebro dolinie , pomiędzy wybrzeżami Morza Śródziemnego i źródeł Douro i Tag , gdzie rozpoczęła się rzeka. Średnie marzec (po arabsku: at-Tagr al-Awsat ).
Muzułmańskie wojska kalifatu Umajjadów , dowodzone przez generałów Tariq ibn Ziyad i Moussa Ibn Noçaïra , przybyły do doliny Ebro wiosną 714 r., Trzy lata po przekroczeniu Cieśniny Gibraltarskiej i zajęciu miast Kordoba , Sewilla , Toledo , a następnie León . Okupacja terytorium wiąże się z dominacją najważniejszych ośrodków miejskich królestwa Wizygotów , którego częścią jest Saragossa . Jest prawdopodobne, że muzułmańscy generałowie w dolinie Ebro uzyskają umowy o ujarzmienie i że większość ludności szybko się podporządkuje po ich przybyciu, a w przypadku Żydów mają nadzieję, po dziesięcioleciach prześladowań. Opór jest zgłaszany tylko w mieście Huesca .
Po podboju Narbonne i Wizygotycznej Septymanii między 719 a 720 r. Opór Księstwa Akwitanii i królestwa Franków zahamował podbój muzułmański - klęski przed Tuluzą w 721 r. I niedaleko Poitiers w 732 r. Wojny domowe i wewnętrzne podziały kalifat położył również kres ekspansji, a terytoria Doliny Ebro stały się terytorium granicznym, które przyjęło nazwę Marche lub Górna Granica. W regionie zainstalowano duże kontyngenty Jemeńskich Arabów , aby zapewnić mu ochronę, zwłaszcza Toujibidów , którzy założyli miasta Calatayud i Daroca .
Ludność Górnego Marszu zachowuje pewną autonomię w stosunku do gubernatora al-Andalus , który mieszkał wówczas w Kordobie, od 756 r . Emira Umajjadów . W 778 roku muzułmański gubernator Saragossy, Sulayman al-Arabi , szukał sojuszu z królem Franków , Karolem Wielkim , aby uchronić go przed aneksjonistycznym zapałem Kordoby, który jednak nie zdołał zdobyć miasta i ujrzeć tyły - strażnik pokonanej armii pod Roncesvalles .
Jednak od tego czasu Saragossa stała się celem starć między różnymi frakcjami i partiami, które starły się o kontrolę nad Górnym Marszem. Zdrady, bunty i intrygi mnożą się w klimacie napięcia między zwolennikami niepodległości a wiernymi emirów Umajjadów z Kordoby . W 929 roku Emir Abd al-Rahman III ogłosił się kalifem w Kordobie i zażądał całkowitego poddania się pozostałym muzułmańskim liniom półwyspu. W Saragossie gubernator zdecydował się zbuntować w 934 r. Wiosną 935 r. Abd al-Rahman III prowadził kampanię przeciwko niemu i oblegał Saragossę, nie mogąc jej zdobyć. Wrócił w 937 i tym razem zajął miasto w listopadzie, poddając resztę Górnego Marszu swojemu posłuszeństwu.
Wczesnym XI -tego wieku, Cordoba Kalifat upadł i różne prowincje Al-Andalus powstania niepodległościowe. W 1013 r. Członek linii Toujibid, Moundir , przyjął rząd Saragossy i mocno ugruntował swoją władzę nad całym Górnym Marszem do tego stopnia, że w 1018 r. Poczuł się na tyle silny, by ogłosić niepodległość nowego królestwa Saragossy . Następują po nim jego syn Yahya (1023-1029) i wnuk Moundir II (1029-1038).
W XI th wiecznym geograf andaluzyjski al-Udri dzieli terytorium górny Na kilku Coraş :