Dinar to nazwa waluty wielu krajów.
Słowo dinar pochodzi od łacińskiego dēnārius („który zawiera dziesięć”). W rzeczywistości była to pierwotnie starożytna rzymska moneta srebrna, denar ( denary w liczbie mnogiej, moneta odpowiadająca dziesięciu asom ). Przez długi czas była to srebrna moneta z metalu, której waga wynosiła od 4 gramów pierwotnie za czasów Republiki Rzymskiej , kończąc na przestrzeni wieków, do 1 grama w bilonie, a następnie w miedzi. Za cesarza Augusta jego siła nabywcza była ważna.
Słowo to było używane w kilku językach, w tym w greckim i arabskim, i jest cytowane w Koranie . Pod VIII th century uderza złoty dinar ( arabski : دينار ) dynastii Umajjadów , o wadze 4,25 g. Waluta rozprzestrzeni się w basenie Morza Śródziemnego. We Francji pierwsze srebrne denary sięgają Karola Wielkiego .
Mamy zatem znaleźć hiszpańskiego słowa dinero , co oznacza dzisiaj waluty, pieniądze w sensie ogólnym, a wcześniej monety z XII th wieku , a także w języku portugalskim, z dinheiro . W Serbii od 1212 r. Bite były srebrne dinary. Pod Saint Louis słowo denier pojawiło się w języku narodowym.
Malik ibn Dinar mówi w islamie: „Nazywa się to dinar, ponieważ jest (słowo złożone składające się ze słów) dîn (religia) i nâr (ogień piekielny)”.
Dalej powiedział: „Jego znaczenie jest takie, że jeśli weźmiesz je (pieniądze) zgodnie z prawem, jest to (jest częścią) religii, a jeśli weźmiesz je bezprawnie, to jest to (doprowadzi cię do) ognia piekielnego”.
Różne waluty noszące tę nazwę to dzisiaj:
W Iranie , o dinar jest 100 th częścią rial .
Do tych walut możemy dodać wariant o tej samej etymologii: