Wulfenit
Kategoria VII wulfenitu : siarczany, seleniany, tellurany, chromiany, molibdeniany, wolframiany
|
Wulfenit z Mibladen w Maroku
|
Generał |
---|
numer CAS
|
10190-55-3
|
---|
Klasa Strunz
|
7.GA.05
7 SIARCZANY (SELENATY, TELLURANY)
7.G Molibdeniany, wolframiniany i niobiniany
7.GA Bez dodatkowych anionów lub H2O
7.GA.05 Fergusonite- (Ce) (Ce, La, Y) NbO4 Space Group I 4 1 / a Point Group 4 / m
7.GA.05 Fergusonite- (Nd) (Nd, Ce) (Nb, Ti) O4 Space Group I 4 1 / a Point Group 4 / m
7.GA.05 Fergusonite- (Y) YNbO4 Space Group I 4 1 / a Grupa punktów 4 / m
7.GA.05 Stolzite PbWO4 Space Group I 4 1 / a Point Group 4 / m
7.GA.05 Scheelite CaWO4 Space Group I 4 1 / a Point Group 4 / m
7.GA .05 Powellity CaMoO4 Grupa kosmiczna I 4 1 / a Grupa punktowa 4 / m
7.GA.05 Wulfenit PbMoO4 Grupa kosmiczna I 4 1 / a Grupa punktowa 4 / m
|
---|
Klasa Dany
|
48.1.3.1
Molibdeniany i wolframiany
48. Molibdeniany i wolframiany bez H 2 O
48.1.3.1 Wulfenit PbMoO 4
|
---|
|
Wzór chemiczny |
Mo O 4 Pb
PbMoO 4 |
---|
Identyfikacja |
---|
Forma masy |
367,2 ± 0,1 amu Mo 26,13%, O 17,43%, Pb 56,43%,
|
---|
Kolor
|
niebieski, żółty, pomarańczowo-brązowy, żółto-szary, zielonkawo-brązowy, czerwonobrązowy, bezbarwny, żółtawo-szary, różowy, czarny, zielony
|
---|
Klasa kryształu i grupa przestrzenna
|
tetragonalny - dipiramidalny; I 4 1 / a
|
---|
System kryształów
|
Czworokątny (kwadratowy)
|
---|
Sieć Bravais
|
Wyśrodkowany I
|
---|
Łupliwość
|
netto w {011}, niedoskonałe w {101}
|
---|
Złamać
|
nieregularny, podskórny
|
---|
Habitus
|
Kwadratowe, tabelaryczne, lamelkowe, ośmiościenne, pryzmatyczne, prostopadłościenne, ścięte bipiramidy
|
---|
Skala Mohsa
|
od 2,5 do 3
|
---|
Linia
|
biały żółty, biały
|
---|
Blask
|
żywiczne, adamantynowe, tłuste
|
---|
Właściwości optyczne |
---|
Współczynnik załamania światła
|
n o = 2,405 n e = 2,283
|
---|
Dwójłomność
|
8 = 0,122; jednoosiowy ujemny
|
---|
Fluorescencja ultrafioletowa
|
tak żółto-pomarańczowy
|
---|
Przezroczystość
|
przezroczysty do półprzezroczystego
|
---|
Właściwości chemiczne |
---|
Gęstość
|
od 6,5 do 7 (gęstość maleje wraz ze wzrostem zawartości Ca).
|
---|
Właściwości fizyczne |
---|
Magnetyzm
|
Nie
|
---|
Radioaktywność
|
każdy
|
---|
Środki ostrożności |
---|
Dyrektywa 67/548 / EWG |
---|
T
NIE
Numeracja : 082-001-00-6
symbole : t : toksyczne N : niebezpieczne dla środowiska
zwrotów : R33 stwarza kumulacji. R61 : Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. R62 : Możliwe ryzyko upośledzenia płodności. R20 / 22 : Działa szkodliwie przez drogi oddechowe i po połknięciu. R50 / 53 : Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym.
Zwroty S : S45 : W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę. S53 : Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją. S60 : Ten materiał i jego opakowanie należy utylizować jako odpad niebezpieczny. S61 : Unikać uwolnienia do środowiska. Zapoznaj się ze specjalnymi instrukcjami / kartą charakterystyki.
Zwroty R : 20/22, 33, 50/53, 61, 62,
Zwroty S : 45, 53, 60, 61,
|
Transport |
Kod Kemlera: 90 : materiał niebezpieczny dla środowiska, różne materiały niebezpieczne Numer UN : 3077 : MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, INO Klasa: 9 Etykieta: 9 : Różne materiały i przedmioty niebezpieczne Opakowanie: Grupa pakowania III : substancje niskiego zagrożenia.
|
|
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. |
Wulfenit gatunek mineralny związek molibdenian z ołowiu o wzorze PbMoO 4 ze śladami W, Ca, V, As, Cr, W, Ti.
Wynalazca i etymologia
Pierwsza pisemna wzmianka z 1772 r. Pochodzi od Ignaza von Borna, który zgłasza ten gatunek pod nazwą Plumbum spatosum flavo-rubrum . Opis ten uzupełni wielu autorów, w szczególności austriacki mineralog Franz Xaver von Wulfen w 1785 r. Odniesieniem jest opis Wilhelma Karla Rittera von Haidingera z 1845 r., Który zadedykował gatunek Franzowi Xaverowi von Wulfenowi.
Topotyp
Bleiberg, Schwarzenbach , Karyntia , Austria.
Synonimia
- Carinthitis: aluzja do regionu topotypu
- Mélinose ( Beudant 1832) etymologia greckich melinos, melisa; z meli, kochanie; za kolor tego minerału.
- Żółty ołów ( Romé de Lisle 1783)
- Ołów molibdenianowy ( Haüy 1801)
Odmiany
- Kalkowulfenit: Odmiana wulfenitu bogata w wapń, który zastępuje ołów w stosunku 1 / 1,7
- Chillagite (Ullman 1912): Odmiana wulfenitu bogata w wolfram, przez pewien czas uważana za gatunek, została obniżona do rangi odmiany. Nazwa jest inspirowana złożem topotypu: Christmas Gift Mine, Chillagoe, Chillagoe-Herberton District, Queensland , Australia.
Synonimia: Lyonite (F. Krantz 1912) Początkowo dedykowany D. Lyonie.
- Chromowulfenit (Schrauf 1871): Odmiana wulfenitu bogata w chrom.
- Eosite (Schrauf 1871): Odmiana wulfenitu bogata w wanad.
Krystalografia
-
Parametry z konwencjonalnym oczek : = 5,435 nm , = 2,11 nm ; Z = 4; V = 357,72 A 3w{\ displaystyle a}vs{\ displaystyle c}
- Obliczona gęstość = 6,82 g cm- 3
Krystalochemia
Grupa Scheelite
Grupa szelitów obejmuje minerały układu tetragonalnego o formule ogólnej AXO 4 .
- A może być dwuwartościowym kationem (Ca, Pb)
- X the Mo lub W
Ta grupa obejmuje:
Galeria
Gitology
Minerał wtórny ze strefy redoks złóż ołowiu lub molibdenu, gdzie towarzyszy mu piromorfit , wanadynit , cerusyt .
Niezwykłe złoża
Christmas Gift Mine, Chillagoe, Chillagoe-Herberton District,
Queensland dla odmiany chilagite.
Bleiberg,
Schwarzenbach ,
Karyntia (topotyp)
Mine des Farges,
Ussel ,
Corrèze , Limousin
Kopalnia Mibladen, Mibladene, podregion Midelt,
prowincja Khénifra , Meknès-Tafilalet
Region Wschodni Touissit
Kopalnia Tsumeb (Kopalnia Tsumcorp),
Tsumeb , Region Otjikoto (Oshikoto)
Kryteria określania
Z palnikiem, zgniłym, kolor staje się ciemniejszy, ale po ochłodzeniu rozjaśnia się, łatwo się topi. Wraz z solą fosforową daje żółto-zieloną perłę w płomieniu utleniającym i ciemnozieloną w płomieniu redukującym (obecność molibdenu).
Używa
Wulfenit jest wtórną rudą molibdenu .
Uwagi i odniesienia
-
Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
-
obliczona masa cząsteczkowa od „ atomowych jednostek masy elementów 2007 ” na www.chem.qmul.ac.uk .
-
Born, I. von (1772) Lythophylacium Bornianum; Index fossiliumquae colligit itp., Praga. część 1: 90
-
Wulfen, FX von (1785): Abhandlung vom kärnthnerischen Bleyspate. JP Krauß, Wiedeń, 150 s
-
Podstawowy traktat o mineralogii, tom 2, François-Sulpice Beudant, str.664
-
de Lisle, R. (1783) Krystalografia, czyli opis form charakterystycznych dla wszystkich ciał królestwa minerałów. 4 tomy, Paryż: 3: 387.
-
Haüy, RJ (1801) Traktat o mineralogii. Wydanie I: 4 tomy z atlasem w fol. Paryż: 3: 353.
-
(w) Charles Palache Harry Berman i Clifford Frondel , The System of Mineralogy of James Dwight Dana and Edward Salisbury Dana, Yale University od 1837 do 1892 , kradzież. II: Halogenki, azotany, borany, węglany, siarczany, fosforany, arseniany, wolframiany, molibdeniany itp. , Nowy Jork (NY), John Wiley and Sons, Inc.,1951, 7 th ed. , 1124 s. , s. 1084
-
Ullman, AT (1912): „A new mineral”, Journal and Proceedings of the Royal Society of New South Wales: 46: 186.
-
Obszerny traktat o chemii nieorganicznej i teoretycznej, tom 11 str. 793 1948
-
Schrauf (1871) Konigliche Akademie der Wissenschaften, Wiedeń, Sitzber.: 63, [1]: 184.
-
Schrauf (1871) Konigliche Akademie der Wissenschaften, Wiedeń, Sitzber.: 63: 176.
-
Brousse, A. (1982): Famous Mineral Localities. Kopalnia Les Farges. The Mineralogical Record, 13 (5), 261-68