Wulfenit

Kategoria  VII wulfenitu  : siarczany, seleniany, tellurany, chromiany, molibdeniany, wolframiany
Przykładowe zdjęcie artykułu Wulfenite
Wulfenit z Mibladen w Maroku
Generał
numer CAS 10190-55-3
Klasa Strunz 7.GA.05

7 SIARCZANY (SELENATY, TELLURANY)
 7.G Molibdeniany, wolframiniany i niobiniany
  7.GA Bez dodatkowych anionów lub H2O
   7.GA.05 Fergusonite- (Ce) (Ce, La, Y) NbO4
Space Group I 4 1 / a
Point Group 4 / m
   7.GA.05 Fergusonite- (Nd) (Nd, Ce) (Nb, Ti) O4
Space Group I 4 1 / a
Point Group 4 / m
   7.GA.05 Fergusonite- (Y) YNbO4
Space Group I 4 1 / a
Grupa punktów 4 / m
   7.GA.05 Stolzite PbWO4
Space Group I 4 1 / a
Point Group 4 / m
   7.GA.05 Scheelite CaWO4
Space Group I 4 1 / a
Point Group 4 / m
   7.GA .05 Powellity CaMoO4
Grupa kosmiczna I 4 1 / a
Grupa punktowa 4 / m
   7.GA.05 Wulfenit PbMoO4
Grupa kosmiczna I 4 1 / a
Grupa punktowa 4 / m

Klasa Dany 48.1.3.1

Molibdeniany i wolframiany
48. Molibdeniany i wolframiany bez H 2 O

48.1.3.1 Wulfenit PbMoO 4

Wzór chemiczny Mo O 4 Pb PbMoO 4
Identyfikacja
Forma masy 367,2 ± 0,1 amu
Mo 26,13%, O 17,43%, Pb 56,43%,
Kolor niebieski, żółty, pomarańczowo-brązowy, żółto-szary, zielonkawo-brązowy, czerwonobrązowy, bezbarwny, żółtawo-szary, różowy, czarny, zielony
Klasa kryształu i grupa przestrzenna tetragonalny - dipiramidalny;
I 4 1 / a
System kryształów Czworokątny (kwadratowy)
Sieć Bravais Wyśrodkowany I
Łupliwość netto w {011}, niedoskonałe w {101}
Złamać nieregularny, podskórny
Habitus Kwadratowe, tabelaryczne, lamelkowe, ośmiościenne, pryzmatyczne, prostopadłościenne, ścięte bipiramidy
Skala Mohsa od 2,5 do 3
Linia biały żółty, biały
Blask żywiczne, adamantynowe, tłuste
Właściwości optyczne
Współczynnik załamania światła n o = 2,405
n e = 2,283
Dwójłomność 8 = 0,122; jednoosiowy ujemny
Fluorescencja ultrafioletowa tak żółto-pomarańczowy
Przezroczystość przezroczysty do półprzezroczystego
Właściwości chemiczne
Gęstość od 6,5 do 7 (gęstość maleje wraz ze wzrostem zawartości Ca).
Właściwości fizyczne
Magnetyzm Nie
Radioaktywność każdy
Środki ostrożności
Dyrektywa 67/548 / EWG
Toksyczny
T Niebezpieczne dla środowiska
NIE Numeracja  :
082-001-00-6

symbole  :
t  : toksyczne
N  : niebezpieczne dla środowiska

zwrotów  :
R33  stwarza kumulacji.
R61  : Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.
R62  : Możliwe ryzyko upośledzenia płodności.
R20 / 22  : Działa szkodliwie przez drogi oddechowe i po połknięciu.
R50 / 53  : Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym.

Zwroty S  :
S45  : W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.
S53  : Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją.
S60  : Ten materiał i jego opakowanie należy utylizować jako odpad niebezpieczny.
S61  : Unikać uwolnienia do środowiska. Zapoznaj się ze specjalnymi instrukcjami / kartą charakterystyki.

Zwroty R  :  20/22, 33, 50/53, 61, 62,
Zwroty S  :  45, 53, 60, 61,
Transport
90
   3077   
Kod Kemlera:
90  : materiał niebezpieczny dla środowiska, różne materiały niebezpieczne
Numer UN  :
3077  : MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, INO
Klasa:
9
Etykieta: 9  : Różne materiały i przedmioty niebezpieczne Opakowanie: Grupa pakowania III  : substancje niskiego zagrożenia.
Piktogram ADR 9



Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Wulfenit gatunek mineralny związek molibdenian z ołowiu o wzorze PbMoO 4 ze śladami W, Ca, V, As, Cr, W, Ti.

Wynalazca i etymologia

Pierwsza pisemna wzmianka z 1772 r. Pochodzi od Ignaza von Borna, który zgłasza ten gatunek pod nazwą Plumbum spatosum flavo-rubrum . Opis ten uzupełni wielu autorów, w szczególności austriacki mineralog Franz Xaver von Wulfen w 1785 r. Odniesieniem jest opis Wilhelma Karla Rittera von Haidingera z 1845 r., Który zadedykował gatunek Franzowi Xaverowi von Wulfenowi.

Topotyp

Bleiberg, Schwarzenbach , Karyntia , Austria.

Synonimia

Odmiany

Synonimia: Lyonite (F. Krantz 1912) Początkowo dedykowany D. Lyonie.

Krystalografia

Krystalochemia

Grupa Scheelite

Grupa szelitów obejmuje minerały układu tetragonalnego o formule ogólnej AXO 4 .

Ta grupa obejmuje:

Galeria

Gitology

Minerał wtórny ze strefy redoks złóż ołowiu lub molibdenu, gdzie towarzyszy mu piromorfit , wanadynit , cerusyt .

Niezwykłe złoża

Christmas Gift Mine, Chillagoe, Chillagoe-Herberton District, Queensland dla odmiany chilagite.Bleiberg, Schwarzenbach , Karyntia (topotyp)Mine des Farges, Ussel , Corrèze , LimousinKopalnia Mibladen, Mibladene, podregion Midelt, prowincja Khénifra , Meknès-Tafilalet Region Wschodni Touissit Kopalnia Tsumeb (Kopalnia Tsumcorp), Tsumeb , Region Otjikoto (Oshikoto)

Kryteria określania

Z palnikiem, zgniłym, kolor staje się ciemniejszy, ale po ochłodzeniu rozjaśnia się, łatwo się topi. Wraz z solą fosforową daje żółto-zieloną perłę w płomieniu utleniającym i ciemnozieloną w płomieniu redukującym (obecność molibdenu).

Używa

Wulfenit jest wtórną rudą molibdenu .

Uwagi i odniesienia

  1. Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
  2. obliczona masa cząsteczkowa od „  atomowych jednostek masy elementów 2007  ” na www.chem.qmul.ac.uk .
  3. Born, I. von (1772) Lythophylacium Bornianum; Index fossiliumquae colligit itp., Praga. część 1: 90
  4. Wulfen, FX von (1785): Abhandlung vom kärnthnerischen Bleyspate. JP Krauß, Wiedeń, 150 s
  5. Podstawowy traktat o mineralogii, tom 2, François-Sulpice Beudant, str.664
  6. de Lisle, R. (1783) Krystalografia, czyli opis form charakterystycznych dla wszystkich ciał królestwa minerałów. 4 tomy, Paryż: 3: 387.
  7. Haüy, RJ (1801) Traktat o mineralogii. Wydanie I: 4 tomy z atlasem w fol. Paryż: 3: 353.
  8. (w) Charles Palache Harry Berman i Clifford Frondel , The System of Mineralogy of James Dwight Dana and Edward Salisbury Dana, Yale University od 1837 do 1892 , kradzież.  II: Halogenki, azotany, borany, węglany, siarczany, fosforany, arseniany, wolframiany, molibdeniany itp. , Nowy Jork (NY), John Wiley and Sons, Inc.,1951, 7 th  ed. , 1124  s. , s.  1084
  9. Ullman, AT (1912): „A new mineral”, Journal and Proceedings of the Royal Society of New South Wales: 46: 186.
  10. Obszerny traktat o chemii nieorganicznej i teoretycznej, tom 11 str. 793 1948
  11. Schrauf (1871) Konigliche Akademie der Wissenschaften, Wiedeń, Sitzber.: 63, [1]: 184.
  12. Schrauf (1871) Konigliche Akademie der Wissenschaften, Wiedeń, Sitzber.: 63: 176.
  13. Brousse, A. (1982): Famous Mineral Localities. Kopalnia Les Farges. The Mineralogical Record, 13 (5), 261-68