Luigi Lanzi

Luigi Lanzi Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 14 czerwca 1732
Treia lub Ancona
Śmierć 31 marca 1810(77 lat)
Florencja
Pogrzeb Bazylika Santa Croce we Florencji
Imię w języku ojczystym Luigi Antonio Lanzi
Narodowość Państwa Kościelne
Zajęcia Antropolog , językoznawca , historyk sztuki , archeolog , pisarz , historyk , filolog klasyczny , filolog
Inne informacje
Zakon religijny Towarzystwo Jezusa
Członkiem Accademia della Crusca
Turyn Academy of Sciences (1809)

Luigi Lanzi (dzisiejsze Montecchio Treia , 1732 - Florencja , 1810 ) - archeolog, duchowny, pisarz i włoski historyk sztuki, uważany za ojca współczesnej historiografii .

Biografia

Luigi Lanzi urodził się w rodzinie z Montolmo, obecnie Corridonia . Na początku wykazuje skłonność do listów. Znajomość klasyki greckiej i łacińskiej staje się jego pasją. Cycero jest jego ulubionym autorem i znał go prawie na pamięć. Wśród pisarzy narodowych wybiera wzorce Dantego do poezji i Firenzuoli do prozy . Sukcesywnie głosił retorykę w kilku miastach i stał się znany jako nauczyciel i pisarz, kiedy zniesienie jego zakonu otworzyło przed nim karierę naukową. Wielki książę Toskanii , Pierre-Leopold , mianował go w 1773 roku, zastępca dyrektora muzeum Uffizi, z którego został kustoszem ( Antiquario ) w 1776 roku wzrósł on swoje zbiory dzięki dużej liczbie przejęć i stworzył Cabinet Etrusków . Ojciec Lanzi był odpowiedzialny za kierowanie wszystkimi ulepszeniami iw 1782 r. Skomponował Przewodnik po Galerii Florenckiej , wydrukowany w tym samym roku w Pizie i wstawiony do t.  XLVI z Journal des savants opublikowanego w tym mieście. Kilka lat później Lanzi opublikował swój esej o języku etruskim , dzięki czemu pojawił się jako twórca tej gałęzi nauki. Można powiedzieć, że praca ta położyła kres erudycyjnej, ale fantazyjnej etruskomanii i była pierwszym badaniem etruskologicznym przeprowadzonym z naukowym rygorem. Dwa traktaty o paleografii greckiej i łacińskiej, które są do niej dołączone, zawierają zestawienie niezbędne do odczytania najstarszych inskrypcji. Ta praca jest chwalona przez uczonych, takich jak Barthelemy , Eckhel , Heyne , Visconti . Ojciec Luigi Marini jako Gaetano Lanzi pomógł w wyjaśnieniu rejestrację w „Fratelli Arvali , mianował go Varro z XVIII th  wieku. Lanzi chwali się swoją reputacją dzięki historii malarstwa we Włoszech . Opublikował pierwszy esej we Florencji w 1792 r., A większe wydanie w Bassano w 1796 r. Do końca życia pracował nad ulepszeniem książki, do której przywiązał swoją reputację. Ta historia jest podzielona przez szkoły: autor sięga do artystów florenckich z XII -tego  wieku, wygląda konserwatystów Sztuk Pięknych we Włoszech; Następnie schodzi do XVIII -tego  wieku, po losy różnych szkół malowania . Wyroki, które zakrywa mnóstwo malarzy on docenia talenty i zasady pokazują, że Brutus od Cycerona i instytucji z Kwintyliana są modele, które on stara się podejścia. Po dopracowaniu tego dzieła, ojciec Lanzi wymyśla projekt opublikowania nowego Przewodnika po Galerii Florenckiej , podzielonego na dwa tomy i szkic zbioru pod tytułem Opuscoli di accademici italiani relativi a Storia antiquaria e lingue antiche  ; zadowalał się jednak opublikowaniem trzech rozpraw o naczyniach etruskich , które miały stanowić tom pierwszy.

Lanzi kilkakrotnie komponował dla uczczenia różnych wydarzeń publicznych inskrypcje łacińskie, imitacje starożytnych inskrypcji publikowanych w periodykach we Włoszech. Opublikował te inskrypcje w 1807 r., Wraz z niektórymi wierszami z jego kompozycji. Wydanie tego dzieła wykończone, produkuje komentarzem na Poemat o trudach i dniach od Hezjoda .

Aby nie stracić owocu swojej lektury i obserwacji, ułożył katalogi w porządku alfabetycznym, w których zapisywał wszystko, co wydawało mu się godne uwagi. W podróż zabrał je ze sobą i wzbogacił o opisy wszystkich starożytnych zabytków i arcydzieł sztuki, zwłaszcza malarstwa, z jakimi się spotkał. W 1808 r. Został prezesem Accademia della Crusca, pod koniec życia skomponował pięć małych dzieł kultu. Starszy mężczyzna przeszedł kilka udarów mózgu i zmarł we Florencji.31 marca 1810.

Został pochowany w bazylice Santa Croce we Florencji , gdzie obok pomnika Michała Anioła poświęcono mu pomnik .

Potomkowie

Giovanni Battista Zannoni, zastępca bibliotekarza Magliabecchiana, skomponował po włosku Eloge de Lanzi; i ks. Mauro Boni przekazał również o nim Notkę, która została przetłumaczona na język francuski w Encyklopediach Annales (1817, t.  IV , str. 72): jest tam jego portret, jego epitafium w stylu lapidarnym (autorstwa Morcelli ) i lista jego prac, w liczbie dwudziestu ośmiu.

Główne prace

Uwagi

  1. (it) Alessandro Cappi, Biografia di Luigi Lanzi descritta dal tale Alessandro Cappi da Ravenna , Forlì, presso Antonio Hercolani editore,1840( czytaj online ) , s.  4.
  2. (it) Andrea Sabatini , „  Luigi Lanzi, fondatore di un metodo  ” .
  3. Ludwig Jeep, „  Recensione di Ueber die Sprache der Etrusker  ”, E. Loescher , Florencja, Turyn, Rzym, t.  3,1875, s.  398 ( czytaj online ).
  4. Jean-Marc Irollo , Historia Etrusków , Publishers Square ,2016( czytaj online ).
  5. Pericle Ducati , The Etruscan Problem , Ernest Leroux Bookstore,1938, s.  37.
  6. (It) Natali, Giulio, La raccolta Lanzi alla Biblioteca Comunale di Macerata w „Accademie e Biblioteche d'Italia”, a. III, rz. 8, 1930, s.  532 .

Źródła

Bibliografia

Linki zewnętrzne