Luckenwalde
| Luckenwalde Luckenwalde | |||
| |||
 Heraldyka |
|||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Niemcy | ||
| Wylądować | Brandenburgia | ||
|
Okręg ( Landkreis ) |
Teltow-Fläming | ||
|
Burmistrz ( Bürgermeister ) |
Elisabeth Herzog-von der Heide | ||
| Kod pocztowy | 14943 | ||
| Kod gminy ( Gemeindeschlüssel ) |
12 0 72 232, | ||
| Kod telefoniczny | 03371 | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 20,522 mieszk . (2018) | ||
| Gęstość | 439 mieszk./km 2 | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 52 ° 05 ′ 27 ″ na północ, 13 ° 09 ′ 48 ″ na wschód | ||
| Wysokość | 48 m |
||
| Powierzchnia | 4675 ha = 46,75 km 2 | ||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Brandenburgia
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.luckenwalde.de | ||
Luckenwalde to miasto w powiecie Teltow-Fläming w Brandenburgii w Niemczech . Ten dawny bastion przemysłowy, położony w sercu lasów Laubwald, stracił jedną piątą swojej populacji od lat 70. XX wieku i obecnie próbuje przekształcić się w sektor usługowy. Miasto jest podlewane przez Nuthe .
Geografia
Strona
Fakt, że Luckenwalde znajduje się dokładnie 50 km na południe od Berlina, stał się w regionie przysłowiowym ( Luckenwalde, Luckenkien, 50 km vor Berlin ). To małe miasteczko w Brandenburgii graniczy od północy z Trebbin , od południa z Jüterbog , od wschodu z Baruth / Mark i od zachodu z Treuenbrietzen . Najwyższy punkt znajduje się w winnicach na zachód od centrum miasta (77 m ), a dla obszaru miejskiego w pobliżu Wieży Targowej (wysokość 49 m ).
Ulga i geologia
Miasto zajmuje zwężenie polodowcowej doliny Baruth, która rozciąga się dalej na południe, z bardziej niezdecydowanym reliefem, do Fläming przez klasztor Zinna . Ten mały, nierówny korytarz w kierunku Saksonii z pewnością sprzyjał rozwojowi aglomeracji, gdyż zaledwie kilka kilometrów dalej, czy to od zachodu (Keilberg), czy od wschodu ( Golmberg ), rzeźba terenu jest znacznie wyraźniejsza.
Miasto przecina morena brandenburska: linia ta wyznacza skrajne południowe nachylenie lądolodu skandynawskiego podczas ostatniego zlodowacenia ( zlodowacenia Weichsel ). Winnice, choć ich podłoże ukształtowały się w czasie zlodowacenia poprzedniej Soławy , stanowią morenę tego zaliczenia. Pokrywą winnic na ich zachodnim zboczu jest sandr . Dawne konstrukcje tych wzgórz wykorzystywały piaszczyste osady ostatniego zlodowacenia oraz kamieniste osady zlodowacenia Soławy (najczęściej zlepieńce gliniaste).
W rezultacie krajobraz Luckenwalde i jego okolic jest nasycony starożytną doliną polodowcową , piaszczystą i bagnistą równiną. Naniesionego wentylatora z lodowatego doliny skokowej całości lub erozji lodowaty szczątki dół winnic. Gdy lodowcowe potoki zwróciły się na zachód, północna dolina wyschła. Dziś dolina Nuthe zajmuje kanał wytyczony przez lodowce. Różne wskazówki archeologiczne wskazują, że w czasach prehistorycznych bieg Nuthe przechodził na zachód od miasta i płynął w kierunku doliny Pfefferfließ (stare koryto Nuthe pozostaje dziś na południe i południowy zachód): następnie zawrócił, w jeszcze nieokreślonym okresie, na wschód od winnic, w obecnym centrum miasta.
Prostoliniową równinę doliny polodowcowej wyróżniają wydmy , które powstały głównie pod koniec zlodowacenia . Na południowym krańcu miasta wydmy Rauhen Bergen tworzą piaszczystą przestrzeń, używaną jako obóz treningowy przez wojska radzieckie stacjonujące w Zinnie, kilka kilometrów dalej na południe. Szczególne działanie antropiczne (niewątpliwie pożar lasu ) reaktywowało rozwój tych wydm (ok. 1 m / rok ).
Jak wskazuje ten toponim ( Luch im Walde , czyli „las bagienny”), Luckenwalde było otoczone gęstymi lasami i nadal nim jest. W Laubwald lasy w okolicach Luckenwalde, iglaki zakorzenione w sandru, są jednym z głównych źródeł drewna w Brandenburgii .
Luckenwalde jest podlewane przez Nuthe , której sporadyczne powodzie wpływają na miasto lub jego okolice; ostatnia poważna powódź miała miejsce w 1941 r. Od tego czasu różne tamy i rowy przekierowujące ( Königsgraben , Röthegraben przez park i Dämmchengraben ) umożliwiły lokalną korektę przepływu. W średniowieczu można było jeszcze spłynąć kajakiem z Nuthe (miejscami o szerokości 40 m ) z Luckenwalde do jej ujścia do Haweli ; rektyfikacja tego cieku doprowadziła go do zwilżonego odcinka o szerokości 2 mi głębokości jednego metra.
Lasy i łąki tego miejsca są źródłem pożywienia dla dzików , jeleni i zajęcy . Latawiec królewski , godło Brandenburgii, stała się tam zaaklimatyzować.
Luckenwalde graniczy z Parkiem Przyrody Doliny Nuthe i Nieplitz .
Historia
Pre-historia
Ślady obecności człowieka w tym regionie sięgają, zgodnie z wykopaliskami archeologicznymi , epoki kamienia ( mezolitu ). W czasach rzymskich (na początku naszej ery) region Luckenwalde był zamieszkany przez plemiona germańskie zgrupowane razem pod etnonimem Semnons . W czasie tych wielkich najazdów , że Burgundów przekroczył swój kraj w ich ekspansji w kierunku zachodnim.
Lugkin i ekspansja germańska na wschód
Pomiędzy końcem VII th wieku i początku VIII th wieku The Słowianie pochodzą z Balkan Europa migracji fal w kierunku Brandenburgii i Dolnej Lausitz . Równiny doliny Plane , Nieplitz i Nuthe są później określane w źródłach jako pagus Ploni iz pewnością były częścią ziemi skolonizowanej przez Słowian Heveller . Aż do zarania kolonizacji niemieckiej w XII th i XIII th wieku , plemiona słowiańskie głęboko przeniknięta języka i kultury lokalnej.
Na terenie Luckenwalde znajdowała się słowiańska wieś Lugkin: stąd pochodzi toponim Luckenwalde. Lug , który oznacza meander, zakręt lub zakręt, jest prawdopodobnie aluzją do położenia tego miejsca, na wylocie lodowcowej doliny Baruth i w głównym korycie Nuthe ; ale zgodnie z inną interpretacją, radykalne ucho oznaczałoby grzęzawisko, a więc obszar bagienny.
Jest to prawdopodobnie początek X th century Bailey Motte potrójne rowy powstała w tym miejscu. Jego średnica wewnętrzna wahała się od 60 do 80 m . W 1007 roku Ługkin przeszedł pod panowanie książąt piastowskich . Do połowy XII -go wieku (w czasie wojny Wendes ) Lugkin należał do książąt Wettinów . Drewniany słowiański fort został zniszczony i zastąpiony kamiennymi murami.
Opactwo cystersów Zinna i rozwój handlu
Pierwsza wzmianka o zamku w kronikach diecezji brandenburskiej pochodzi z dn 28 grudnia 1216jak Lukenwalde . Był zabezpieczania Chatellenie . Rynek Wieża jest pozostałością murów tej twierdzy .
W 1285 roku opactwo cystersów Zinna nabyło zamek warowny i jego lenno (kwalifikowane w dyplomach oppidum ), do tego czasu własność linii ministrów magdeburskich von Richow.
Luckenwalde znajdowało się wówczas na skrzyżowaniu dwóch wielkich szlaków handlowych, w tym soli, z Halle do Berlina. Luckenwalde zajął się rozwojem lokalnych browarów, dzięki czemu zyskał renomę. Według Theodora Fontane'a Nuthe wydawał się być tam tylko „po to, by czyścić kadzie i wiadra browarów”. „ Ta praktyka doprowadziła do kłótni z miastem Jüterbog , który został ranny podczas przywileju warzenia piwa.
Jednak arcybiskup Gunthera z Magdeburga przyznał mu tytuł9 stycznia 1430prawo do sprawiedliwego i browaru prawej : to był pierwszy prawa miejskie. W 1471 r. Wzmiankowano burmistrza, a herb miasta pochodzi z 1540 r. Luckenwalde uzyskało w 1562 r. Przywilej otwarcia drugiego rynku.
Przywiązanie do Brandenburgii i rewolucji przemysłowej
Od 1680 roku miasto zależała od pruskiego Księstwa z Magdeburga i stanowiła, jako enklawy , osobnej dzielnicy. W 1684 roku The clothier Christian Mauhl z Schandau w Saksonii , powstała fabryka tam dostarczyć pruskich pułków. Wkrótce jego przykład naśladowali inni tkacze. Luckenwalde zostało głównym miastem w 1745 roku. W latach 1772-73 królestwo przystąpiło do redystrybucji terytorialnej, która przyłączyła Luckenwalde, miasto powiatu Ziesar , do prowincji Magdeburg.
Po wielkim pożarze Gery w 1780 i 1781 r. Do Luckenwalde wyemigrowały 24 rodziny tkaczy. założyli tam „wielką fabrykę”, która znacznie później dała początek firmie Volltuch . W 1808 Luckenwalde uzyskuje pełną autonomię prawną jako część reformy administracyjnej z vom Stein minister . W 1875 r. Kilku przemysłowców założyło tam sklepy z kapeluszami , konkurujące z tymi z Guben .
Otwarcie linii kolejowej Berlin - Halle ( Anhalter Bahn ) w 1841 r. Dało nowy impuls dobrobytowi Luckenwalde. W połowie XIX th wieku , stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym, licząc w 1858 roku 15 736 budynków użyteczności publicznej, domów i firm w 1169 r.
W 1867 roku Hermann Henschel opatentował pierwsze sztućce jednorazowe . Luckenwalde, miasto kominów , miało wyspecjalizowane fabryki, takie jak warsztat fortepianowy i fabryka gaśnic Otto Hermann Koebe . W 1901 r. Statystyki liczyły już w mieście 19 przędzalni i skór futerkowych oraz 12 kapeluszy na 21 000 mieszkańców i 1400 gospodarstw domowych. W czasach Republiki Weimarskiej był wylęgarnią socjaldemokracji i komunistów . W 1930 roku widziała budowę wielofunkcyjnej sali, szkoły i teatru w stylu Bauhaus .
Miasto zostało oszczędzone przez II wojnę światową i przybycie Armii Czerwonej rano22 kwietnia 1945, zostało naznaczone tylko krótkimi wymianami ognia, podczas gdy między 25 kwietnia i 1 st maja 1945okoliczne lasy były miejscem zaciekłych walk. Między 1939 a 1945 rozejmu, miasto mieścił się obóz , do Stammlager III A : więźniowie z dziesięciu różnych krajów odbyły się tam . Ponad 5000 zatrzymanych (głównie Sowietów) zginęło tam z zimna i trudów. Ich pamięć zachowuje konserwacja cmentarza obozowego i muzeum.
Sowiecka strefa okupacyjna i nadejście NRD
Plik 24 sierpnia 1945Luckenwalde zostało wybrane na stolicę powiatu Luckenwalde-Jüterbog i tym razem wchłonęło aglomerację Jüterbog. W ramach reformy administracyjnej z 1952 r. Luckenwalde i Jüterbog utworzyły dwa odrębne okręgi powiatu poczdamskiego (NRD) .
Nawet w czasach NRD , Luckenwalde zachowała swój status potęgi przemysłowej: mieścił m.in. połączyć tekstylnej Volltuch fabryka łożysko kulkowe Willy Sägebrecht Gaśnice fabryka FGL, kapelusze Hutmoden , buty Luwal , Piano-Union Lipsk - BT Luckenwalde , VEB Opakowania Pappen und Papier , centra ogrodnicze GPG Blütenfreude , Märkische Möbelwerke Trebbin - Betriebsteil Luckenwalde , browary Lucks -Bräu i alkohole Falckenthal .
Sektor mieszkaniowy odpowiednio się rozwijał. Rekonstrukcji dzielnicy Burg towarzyszyło odkrycie pozostałości historycznych z okresu słowiańskiego. W latach 80-tych główny bulwar został przekształcony w piesze.
Rosyjskiego uczył się w szkole Schmenkel od podstawówki, a władze promowały ten sport poprzez otwarcie szkoły zawodowej (KJS): zapaśnik Hans-Dieter Brüchert , czysty produkt Dynamo Luckenwalde , zdobył srebrny medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 w Montrealu oraz Hartmut Briesenick , urodzony w Luckenwalde w 1949 roku, tytuł mistrza Europy w pchnięciu kulą w 1970 i 1974 roku .
Ale już około lat 70. XX wieku populacja Luckenwalde zaczęła się zmniejszać. Spośród 30 000 mieszkańców miasta przed wojną liczba ludności spadła do 27 000.
Od upadku muru
W 1993 r. Powiaty Luckenwalde , Zossen i Jüterbog zostały połączone w powiat Teltow-Fläming ze stolicą w Luckenwalde.
Budowa centrum administracyjnego została wstrzymana w 1995 roku: budynek o powierzchni 24800 m 2 został zainaugurowany w 2000 roku.
Po pierestrojce emigracja z byłych dzielnic NRD uległa dalszemu przyspieszeniu . Spadła liczba ludności, z 26 544 mieszkańców w 1990 r. Do 22 111 mieszkańców w 2001 r. I nawet do 20 324 mieszkańców (bez przedmieść, dla porównania) w 2007 r. Emigracja ludzi młodych i deficyt urodzeń podskoczyły w stosunku do średniego wieku. W innych miastach NRD pustostany stały się niepokojące.
Miasto straciło swoje zawodowe powołanie. Kilka fabryk musiało zostać zamkniętych, a bezrobocie wzrosło do 23,7% (rysstyczeń 2005). Od tego czasu Luckenwalde starało się sięgnąć po najnowocześniejsze techniki (na przykład tworząc park biotechnologiczny ) i sektor usług .
Demografia
-
Rozwój demograficzny w obecnych granicach od 1875 roku.
-
Najnowsze trendy (niebieska linia) i prognozy dotyczące liczby mieszkańców
|
|
|
|
|
Źródła danych można znaleźć szczegółowo w Wikimedia Commons.
Osobowości związane z miastem
Narodziny
Uwagi
- Według Heiko Tammena , Unser schönes rotes Luckenwalde. Lager, Milieu und Solidargemeinschaft der sozialistischen Arbeiterbewegung zwischen Ausgrenzung und Verstaatlichung. , LIT-Verlag 2000,2000, 475, str. , praca doktorska na Uniwersytecie w Münster ( ISBN 978-3-8258-4599-5 i 3-8258-4599-0 ).
- Według Uwe Mai , Kriegsgefangen in Brandenburg, Stalag III A w Luckenwalde 1939–1945 , Berlin, Metropol,1999, 239 pkt. ( ISBN 3-932482-25-5 ).
- Źródła danych można znaleźć szczegółowo w Wikimedia Commons Population Projection Brandenburg w Wikimedia Commons
- Projekcja populacji Brandenburgii w Wikimedia Commons