Prawo Jonnarta

Prawo Jonnarta Kluczowe dane
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Charles Jonnart w1918. Prezentacja
Tytuł Ustawa o przystąpieniu obywateli Algierii do praw politycznych
Kraj  Francja
Terytorium stosowania terytorium cywilne Algierii
Języki urzędowe) Francuski
Rodzaj prawo
Zatkany narodowość i obywatelstwo
Przyjęcie i wejście w życie
Pisarz (s) Charles Jonnart
Dieta III e  Republika
Przewodnictwo Raymond Poincare
Legislatura XI th
Rząd Georges Clemenceau ( II )
Przyjęcie

Nov 7, 1918 jako (Ch. Dep.)

Jan 30, 1919 (Senat)
Opublikowanie 4 lut 1919 (pres. Rep.)
Opublikowanie 6 lutego 1919
Modyfikacje L. z 4 sierpnia 1920

S.-C. z14 lipca 1865

Prawo4 lutego 1919, znane jako prawo Jonnarta od nazwiska gubernatora generalnego Charlesa Jonnarta , jest francuskim prawem, które zmienia status prawny mieszkańców Algierii .

Prezentacja

Obietnice przyznania praw politycznych dla rodzimych Algierczyków mnożone na koniec pierwszej wojny światowej , ze względu na mobilizację 172,019 młodych Algierczyków na europejskich polach bitew ze stratami, które wyniosły 25,711 zabitych i 72,035 rannych.

Charles Jonnart , który służył już jako generalny gubernator Algierii w latach 1900-1901 i 1903-1911, zostaje ponownie mianowany w Algierze przez rząd Clemenceau w celu prowadzenia polityki reform. Jego nazwa jest związana z ustawą ogłoszoną w dniu4 lutego 1919, który daje muzułmanom dostęp do obywatelstwa francuskiego, poprawia ich reprezentację polityczną i potwierdza zasadę równego dostępu do funkcji publicznych i miejsc pracy.

Opracowanie

Projekt ustawy został sporządzony w Algierze . Podpisany przez Jonnarta, jest zdeponowany na14 maja 1918.

Przyjmuje go bez zmian komisja Izby Deputowanych i jej sprawozdawca.

Plik 7 listopada, Izba przyjęła go po krótkiej dyskusji.

Plik 30 stycznia 1919The Senat przyjmie ją z kolei od 166 do 33 głosów.

Plik 4 lutego, ustawa zostaje ogłoszona .

Najważniejsze artykuły

Ustawa o przystąpieniu obywateli Algierii do praw politycznych.

Senat i Izba Deputowanych przyjęły,

Prezydent Rzeczypospolitej ogłasza ustawę, której treść jest następująca:

Tytuł I st

Od przystąpienia tubylców Algierii do statusu obywatela francuskiego

Sztuka. 1. - Mieszkańcy Algierii będą mogli uzyskać status obywatela francuskiego na mocy postanowień senatu-consulte z 14 lipca 1865 roku i tej ustawy.

Sztuka. 2. - Każdy obywatel Algierii uzyska na swoją prośbę obywatelstwo francuskie, jeśli spełnia następujące warunki:

1 ° mieć dwadzieścia pięć lat;

2 ° być monogamiczne lub samotne;

3 ° nigdy nie być skazanym za przestępstwo lub wykroczenie, które pociąga za sobą utratę praw politycznych, i nie podlegać żadnej karze dyscyplinarnej ani za akty wrogości wobec francuskiej suwerenności, ani za polityczne lub religijne głoszenie lub działania o charakterze podważać ogólne bezpieczeństwo;

4 ° mieć dwa lata nieprzerwanego pobytu w tej samej gminie we Francji lub w Algierii lub w odpowiednim okręgu administracyjnym kolonii francuskiej lub kraju protektoratu francuskiego;

A jeśli spełnia również jeden z następujących warunków specjalnych:

a) służył w armiach lądowych i morskich i uzasadniał swoje dobre postępowanie zaświadczeniem władz wojskowych;

b) Umieć czytać i pisać po francusku;

c) być właścicielem lub rolnikiem majątku wiejskiego lub budynku miejskiego lub być wpisanym na listę licencji lub podatków zastępczych przez co najmniej jeden rok w tej samej gminie w celu wykonywania zawodu osiadłego;

(d) sprawować urząd publiczny lub emeryturę za usługi publiczne;

e) otrzymali obieralny mandat publiczny;

f) posiadać francuskie odznaczenie lub honorowe odznaczenie przyznane przez rząd francuski;

g) urodzić się z tubylca, który stał się obywatelem francuskim, gdy skarżący osiągnął wiek dwudziestu jeden lat.

Żona tubylca, który został obywatelem Francji po ślubie, mogła poprosić o przestrzeganie nowego stanu swojego męża. […]

TYTUŁ II

Status polityczny rdzennych algierskich muzułmanów

którzy nie są obywatelami Francji

Sztuka. 12. - Mieszkańcy algierskich muzułmanów, którzy nie twierdzili, że są obywatelami francuskimi, są reprezentowani we wszystkich zgromadzeniach obrad Algierii (delegacje finansowe, rady wyższego rządu, rady generalne, rady gminne, komisje gminne, djemaas douarów) przez wybranych członków na posiedzeniu w takim samym charakterze i na tych samych prawach co członkowie francuscy, z zastrzeżeniem postanowień art. 11 ustawy organicznej z dnia 2 sierpnia 1875 r.

W zgromadzeniach, w których w tym samym czasie zasiadają członkowie rdzenni wyznaczeni przez administrację, nie może to być więcej niż członkowie wybrani.

Miejscowi radni, nawet jeśli nie są obywatelami francuskimi, uczestniczą w wyborach burmistrzów i deputowanych. […]

Sztuka. 14. - Rdzenni muzułmanie, którzy nie są obywatelami francuskimi, są przyjmowani na takich samych zasadach jak obywatele francuscy i na tych samych warunkach predyspozycji, do funkcji i pracy publicznej. […]

Sztuka. 16 - Przepisy tej ustawy mają zastosowanie na całym terytorium cywilnym Algierii. […]

Zakres

Prawo nie ma zastosowania do Terytoriów Południowych .

Aż do 1929, jest interpretowane jako odnoszące się tylko do „rodzimych” samców.

Otworzył dostęp do niektórych podrzędnych miejsc pracy lokalnej służby publicznej dla tubylców Algierii , ale czterdzieści cztery wyraźnie wymienione funkcje władzy pozostały im nadal zabronione.

Wyjątkowe ustawodawstwo znane jako Kodeks Indigénat nie zostaje zniesione. Dlatego francuscy administratorzy nadal mogą nakładać kary na Algierczyków bez konieczności wymierzania sprawiedliwości.

Warunki dostępu do obywatelstwa

Kandydat musi mieć co najmniej 25 lat, podczas gdy musi mieć co najmniej 21 lat w senatus-consulta. Musi również spełnić jeden z następujących warunków: służył w armii francuskiej lub miał syna, który brał udział w kampanii wojennej; umie czytać i pisać po francusku; być właścicielem, rolnikiem lub być wpisanym na listę licencji; piastował lub piastował urząd publiczny, wybrany urząd lub odznaczenie; być w związku małżeńskim lub urodzonym przez tubylca, który został obywatelem Francji

Suites

Prawo 18 sierpnia 1929 umożliwi „tubylczym kobietom” dostęp do obywatelstwa na takich samych warunkach jak mężczyźni.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Bibliografia

  1. L. du4 lut 1919, s.  1358, kol.  1 .
  2. L. du4 lut 1919, art.  16 , s.  1359, kol.  1 .
  3. Bouveresse 2008 , str.  847.
  4. L. du4 lut 1919, s.  1358, kol.  1 i s.  1359 , kol.  1 .
  5. L. du4 lut 1919, s.  1358, kol.  1 , do str.  1359 , kol.  2 .
  6. L. du4 sierpnia 1920.
  7. Gilbert Meynier , „Algierczycy i wojna 1914-1918” , w: Abderrahmane Bouchène, Jean-Pierre Peyroulou, Ouanassa Siari Tengour i Sylvie Thénault, History of Algeria in the colonial period: 1830-1962 , Éditions La Découverte and Barzakh Publishing ,2012( ISBN  9782707173263 ) , str.  230.
  8. Ageron 1959 , str.  142.
  9. Ageron 1959 , s.  143.
  10. Yacono 1989 , §  35 .
  11. Renucci 2004 , §  26 .

Zobacz też

Oficjalne teksty

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne