Baronia z Château-Gontier

Baronia od Chateau-Gontier to dawny średniowieczny baronia , wzniesiony jako marquisate w 1656 roku .

Oferuje tę historycznie interesującą osobliwość, że jej północna granica była niezdecydowana między hrabstwem Laval , hrabstwem Maine i Anjou . Władza cywilna i feudalny hrabiego Andegawenii już wkroczyła przez prawo podboju na terytorium Maine, przed XI -tego  wieku , ale w momencie, gdy parafie zostały już ustalone. Również biskup Mans zachował jurysdykcję nad obszarem swojej diecezji. Tak przynajmniej uważa Abbé Angot , że musi zrozumieć i wyjaśnić to nienormalne zjawisko.

Terytorium

To mieszane terytorium, cywilne Angevin, podlegające diecezji Mans z religijnego punktu widzenia, obejmowało: jurysdykcję Cossé , Cosmes , Saint-Gault , Quelaines , Origné , Villiers , Ruillé , Fromentières , Houssay , Saint-Sulpice , Froid - Fonds , Longuefuye , Gennes , Saint-Aignan-de-Gennes , nie wspominając o prawach do Entrammes i Bouère w baronii Laval .

Oprócz tych mieszanych parafii, baronia obejmowała: Azé , Châtelain , Coudray , Bierné , Argenton , Daon , Saint-Michel-de-Feins , Saint-Laurent-des-Mortiers , na lewym brzegu Mayenne i na prawobrzeżne: oprócz już wyznaczonych parafie Marigné-Peuton , Loigné , Laigné , Bazouges , Saint-Fort , Ampoigné , Chemazé  ; oraz w obecnych granicach Maine-et-Loire  : Hôtellerie-de-Flée , Saint-Sauveur , Brissarthe , Chanteussé , Aviré , Saint-Martin-du-Bois , Querré , la Jaille-Yvon i być może Segré, gdzie panowie Chateau-Gontier wziął od prawa feudalnego pochodzenia i XIII th  century , również należał do baronii.

Panowie z Château-Gontier nie rezerwowali na podległym im terytorium châtellenies, gdzie mogli budować fortece, które były ich domeną i służyły jako obrona reszty ich baronii, podobnie jak lordowie Laval i Mayenne . Byli zadowoleni z pożytecznego posiadania lasów Valle i Flée, części lasu Bouère i tantiem z podbitych przez nich lenn.

Lista władców Château-Gontier

Rodzina Château-Gontier

• Renaud I st z Chateau-Gontier  : 1026 , 1040 - 1045  ;
• Alard I st of Chateau-Gontier  : 1045 - 1060  ;
• Renaud II de Château-Gontier  : 1063 - 1067  ;
• Renaud III Chateau-Gontier  : 1067 - 1101  ;
• Alard II de Château-Gontier  : 1101 - 1145 ? ;
• Alard III de Chateau-Gontier  : 1145 - 1152  ;
• Renaud IV z Château-Gontier  : 1151- po 1169  ;
• Renaud V de Château-Gontier  : przed 1183 - 1195  ;
• Renaud VI z Château-Gontier  : po 1195 - 1206  ;
• Alard IV Chateau-Gontier  : 1206 - 1245  ;
• Jacques de Château-Gontier  : około 1220 - 1263 .

Rodzina Guerche

• Emma od Jacques de Château-Gontier, wdowa po Geoffroy de la Guerche, żona Girarda Chabota. Daje prawo do użytkowania w lesie Flée w 1266 roku i mieszkał w 1274 roku.
• Jeanne de la Guerche, żona Jeana de Beaumont-Brienne

Rodzina Beaumont-Brienne

• Robert de Beaumont-Brienne (° ~ 1270 - † 1327 ), poślubił 25 sierpnia 1303 r. Marie de Craon, damę z Châtelais († 1312), a następnie w 1323 r. Marie d'Astort.
• Jean II de Beaumont-Brienne (° ~ 1302 - † ~ 1355 ), żonaty z Isabeau d'Harcourt, a następnie 31 grudnia 1330 roku z Marguerite de Valentinois († 1380 ).
• Ludwik II de Beaumont-Brienne, syn poprzedniego i Marguerite de Valentinois) (°> 1330 - † zmarł bezdzietnie w bitwie pod Cocherel 23 maja 1364 , pochowany w Chartreuse du Parc-en-Charnie ), żonaty w 1362 lub 1363 Isabelle de la Marche († 1371 ). Jego majątek spadł na Marie de Beaumont, jego siostrzenicę.
• Marie de Beaumont-Brienne (° ~ 1325 - † 1372 ), bratanica Ludwika II, córka Jean II de Beaumont-Brienne i jego pierwszej żony Isabeau d'Harcourt, żonaty około 1340 do Guillaume Chamaillard , ojca Anthenaise (° ~ 1320 - † ~ 1391 ).

Rodzina Chamaillard

• Guillaume Chamaillard
• Marie Chamaillard (° ~ 1345 - † Argentan 18 listopada 1425 ), poślubiła w dniu 20 października 1371 roku Piotra II de Valois d'Alençon (° 1340 - † 1404 ).

Rodzina Alençon

• Pierre II d'Alençon , żonaty w 1371 z Marie Chamaillard  ; w 1401 r. zawarł porozumienie z Guyem XII de Laval , lordem Laval, aby wyznaczyć granice wzajemnych jurysdykcji.
• Jean I er d'Alençon "Le Sage" (9 maja 1385 - † bitwa pod Agincourt 1415 ), ożenił się 29 czerwca 1396 z Marie de Bretagne, damą z La Guerche († 1446 ). W dniu 25 sierpnia 1414 roku wyznanie od jego baronii zostało zapieczętowane herbem, które jego adwokat Jean Dosdefer przedstawił 16 marca w Angers.
• Jean II d'Alençon „Le Bon” (2 marca 1409 - † 1476 ), towarzysz Joanny d'Arc , która nadała mu przydomek „łagodny książę” , poślubił w 1420 roku Joannę d'Orléans († 1432 ), a następnie 30 kwietnia 1437 do Marie d'Armagnac († 1473 ). Widział, jak schwytał go za zdradę w 1431 r., Wraz ze wszystkimi innymi jego domenami, baronią Château-Gontier. Podobało mu się to wszystko z pewnymi zastrzeżeniami: 24 stycznia 1436 r. (Ns) podpisał akt; Karol IV z Maine , hrabia Maine, dał mu w 1465 roku karę za brak hołdu. Oficjalnie powrócił do swojej posiadłości w 1466 roku; została ponownie skonfiskowana na rzecz Jeana VIII de Bourbon-Vendôme , hrabiego Vendôme , w 1469 r .; a mimo to pozostawia swoją fortunę synowi w 1476 roku.
• Jean VIII z Bourbon-Vendôme .
• René d'Alençon (° 1454 - † 1 st listopad 1492 ), żonaty 14 maja 1488 do Marguerite de Lorraine-Vaudémont (° 1463 - † 1521 ). Wpadł w niełaskę Ludwika XI , który aktem z 23 lutego 1483 r. (Ns) oddał przyjemność w Château-Gontier Pierre d'Acigné, lokajowi René d'Alençon. Stany z Tours nadają René d'Alençon jego prawa, a on powierza zarządzanie Château-Gontier swojej żonie Marguerite de Lorraine-Vaudémont .
• Charles IV d'Alençon (° 2 września 1489 - † 11 kwietnia 1525 ), ożenił się 2 grudnia 1509 z Marguerite de France (1492-1549) . Walczył w Marignan w 1515 roku oraz w Pawii na 24 lutego 1525 , lecz zmarł (bez dzieci) na 11 kwietnia tego samego roku.
• Françoise d'Alençon . Miała wicehrabię ​​Maine erygować jako księstwo , które obejmowało również baronie lub sekretarze Château-Gontier i La Flèche, z zadaniem trzymania wspomnianego księstwa w jednym foy i hołdzie koronie , październik 1543.

Rodzina Bourbon

• Antoine de Bourbon, syn Françoise d'Alençon i Karol IV z Bourbon- Vendôme
• Henri de Navarre później Henri IV (13 grudnia 1553 - † 14 maja 1610. 16 września 1594 r. Zjednoczył baronię Château-Gontier z królestwem korony.
• Ludwik XIII wymienia baronię Château-Gontier 10 marca 1629 roku z księstwem Linchamp, Louise-Marguerite of Lorraine, księżniczką Conti.

Rodzina Lorraine

• Louise-Marguerite z Lotaryngii

Rodzina Bailleul

• Nicolas de Bailleul . Przekazał 50 000 liwrów spadkobiercom Louise-Marguerite de Lorraine z baronii Château-Gontier i twierdził, że jest właścicielem w 1646 r. Na mocy wymiany. Zwrócony w październiku 1616 r. Z oszczędności króla, ponownie kupił 6 stycznia 1647 r., Po zajęciu Claude de Lorraine  ; wierzyciele przeciwni zostali zwolnieni wyrokiem z 2 marca 1647 r. W 1651 r. Nicolas de Bailleul został mianowany namiestnikiem Château-Gontier, którego był baronią od 1638 r. syn Louis-Dominique w listach patentowych z 27 i 31 lipca 1656 roku. Wydaje się jednak, że tytuł markiza de Château-Gontier nosił już Nicolas de Bailleul, który zmarł w 1652 roku.
• Élisabeth-Marie Mallier, po śmierci swojego męża Nicolasa de Bailleula, miała Château-Gontier jako posła i nazwał siebie guwernantką w 1652 roku.
• Louis-Dominique de Bailleul (1622–1701)
• Nicolas-Louis de Bailleul, zainwestowany w markizę w 1680 r., Jednak w 1696 r. Uznał jedną trzecią z nich za własność Marie de Bailleul, jego siostry, żony markiza de Franquetot. Louise Girard, jego pierwsza żona, zmarła w Château-Gontier w wieku dwudziestu ośmiu lat 17 września 1688 roku; następnie poślubił Charlotte du Fresne; 17 kwietnia 1714.
• Nicolas-Louis II de Bailleul, miał jako współwłaścicieli swoje ciotki lub ich dzieci.
• Współwłasność istniała w 1737 roku pomiędzy:
  • Jean i Charles Gallichon de Courchamp, dzieci Jeana Gallichona de Courchamp i Marthe-Clémence de Bailleul;
  • dzieci z dwóch małżeństw Madeleine-Louise de Bailleul z Jeanem Aubry, markizem de Vastan i Antoine Portail;
  • wnuki Angélique-Cécile de Bailleul i Anne Raguier, których córka Cécile Raguier wyszła za mąż za Jeana-Charlesa de Mesgrigny, hrabiego Aunay, brygady armii królewskiej.

Rodzina Aubry de Vastan

• W dniu 30 marca 1715 r. Na dworze w Châtelet Marie-Catherine-Louise Aubry de Vastan, żona Jean-Anne Aubry, rycerza, hrabiego Saint-Yves, powszechnego legata Alexis, hrabiego Bailleul, jego wuja, udzieliła ziemi od Château-Gontier do Félix Aubry, markiza de Vastan, mistrza wniosków, zarządcy wymiaru sprawiedliwości, policji i finansów w całym Caen , który w 1737 r. zażądał insynuacji kontraktu.
• Félix Aubry Marquis de Vastan (1681 - 20 czerwca 1743) został właścicielem udziału 12 maja 1739 roku za 330 000 funtów.

Różne rodziny

• Félix Aubry natychmiast odsprzedał za 340 000 funtów Henri-Michel-Augustin de Racappé, markizowi de Magnannes, którego wdowa Marie-Charlotte-Louise Le Roux des Aubiers, właścicielka na mocy wzajemnej darowizny, poślubiła w 1756 roku Pierre-Georges, markiza de Rouge, i przyspiesza sprzedać Chateau-Gontier, do 1 st maja 1760 do 438 000 w Gilbert Hardy-Germain Villoutreys.
• Ten ostatni sprzedał swoje nabycie 26 lipca 1761 r. Jean Thérèse de Beaumont d'Autichamp, który był utrzymywany w 1774 r. Przed możliwym odebraniem przez koronę niezmiennej własności markiza .
• W dniu 4 kwietnia 1767 roku, na dworze Châtelet, ziemia Château-Gontier została licencjonowana na połowę (180 500 funtów) przez Marie-Céleste Locquet de Granville, wdowę po Louis-Joseph de Beaumont, markiz d'Autichamp, jej synowi. starszy Jean Thérèse de Beaumont d'Autichamp .

Uwagi i odniesienia

1. Pieczęć z herbem obojga małżonków jest reprodukowana w Cartulaire de l ' Abbaye de la Couture (str. 295).
2. Abbé Angot wskazuje w tomie IV swojego Słownika , że lordowie Château-Gontier zostali nazwani od, a nie od Bailleul.
3. MDLCDB, słownik genealogiczny, heraldyczny, chronologiczny i historyczny zawierający pochodzenie i obecny stan pierwszych domów we Francji , t. I, Paryż, Duchesne, 1757, s. 154.

Źródło

• Martin Foucault , Martin Foucault, Dokumenty dotyczące Château-Gontier, pierwszej baronii prowincji Anjou , Chailland, 1883.
• Alphonse-Victor Angot, Ferdinand Gaugain, Historyczny, topograficzny i biograficzny słownik Mayenne , tomy 1, 2, 3 i 4, Goupil, Laval, 1900-1910.