Szczeka
| Szczeka | |||||
 Kościół Barks | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Bourgogne-Franche-Comté | ||||
| Departament | Wątpliwości | ||||
| Miasto | Montbéliard | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin kraju Maîche | ||||
|
Mandat burmistrza |
Maxime Martin 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 25140 | ||||
| Wspólny kod | 25213 | ||||
| Demografia | |||||
|
Ludność miejska |
727 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 76 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 47 ° 13 ′ 06 ″ północ, 6 ° 47 ′ 59 ″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. 809 m Maks. 920 m² |
||||
| Powierzchnia | 9,51 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Maîche (gmina głównego bieguna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Maîche | ||||
| Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté
| |||||
Peel to francuska gmina znajduje się w dziale z Doubs w regionie Burgundia, Franche-Comté .
Nazwa pochodzi od jej mieszkańców, którzy doskonalili się w cięciu drewna i handlu korą z drewna iglastego: wiele domów pokryto tym materiałem, aby chronić je przed wiatrem i deszczem.
Geografia
Toponimia
Les Escorces w 1339; Les Escoursses w 1478 r.; Les Ecorces w 1530 r.; Les Escorces w 1701 roku.
Gminy przygraniczne
Planowanie miasta
Typologia
Les Écorces jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Maîche , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 23 gminy, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (74,1% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (75,1%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (68,2%), lasy (21,4%), niejednorodne tereny rolnicze (5,9%), tereny zurbanizowane (4,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Historia
Nazwa wsi pochodzi od jej mieszkańców, którzy doskonalili się w cięciu drewna i handlu korą drzew iglastych. Wiele domów pokrytych jest korą. Po śmierci Ricarda hrabiego de la Roche w 1329 r. lenno Ecorces przeszło na jego najmłodszą córkę Marguerite, żonę Jeana Senneceya. Pod koniec stulecia został udostępniony Jeanowi de Ville. Po epizodzie przywiązania do księcia-biskupa Bazylei, de Ville sprzedają, a następnie wykupują swoje prawa do ziem Ecorces, które następnie w 1530 r. przechodzą w ręce Granvelle. ścinali swoje drewno aż do „w Les Brenets (Szwajcaria). Kiedy Franche-Comté staje się Francuzem, wieś przechodzi pod panowanie Guyot de Malseigne; następnie dziedziczy go młodsza gałąź Guyots, Bermont, markiz de Maîche. Kaplica św. Rocha została przebudowana w 1868 r. w miejscu zwanym „Le Ban”; a neogotycki kościół pochodzi z 1881 roku. Dziś dwie firmy zatrudniają 40 osób, jest około dziesięciu gospodarstw, zegarmistrz, stolarz. Źródło: Dziedzictwo gmin Doubs
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | 1995 | Michel Dard | ||
| Marzec 2001 | 2020 | Lucien Rondot | płyta DVD | Emerytowana służba cywilna |
| Marzec 2001 | W toku (stan na 1 czerwca 2020 r.) |
Maxime Martin ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Przedsiębiorca | |
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 727 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,82% w porównaniu do 2013 r. ( Doubs : + 1,53%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 266 | 244 | 277 | 264 | 303 | 312 | 291 | 305 | 334 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 353 | 354 | 401 | 384 | 378 | 383 | 407 | 426 | 411 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 416 | 401 | 400 | 362 | 355 | 358 | 360 | 332 | 363 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 356 | 346 | 302 | 378 | 452 | 502 | 570 | 580 | 682 |
| 2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 718 | 727 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Miejsca i zabytki
- Kaplica Saint-Roch zbudowany w XVII -tego wieku w miejscu zwanym Ban w obudowie, gdzie pochowano ofiary dżumy epidemii dżumy, która szalała od 1627 roku, jeszcze przed czasem Szwedów. Odbudowano go w 1868 roku.
- Szkoły wybudowane przez architekta Fallota w 1843 roku.
- Kościół św. Jana Chrzciciela. Zbudowany zSierpień 1877w miejsce zburzonego w 1876 r. z powodu zbyt ciasnoty i popadania w ruinę, jest w stylu neogotyckim według planów architekta Alfreda Ducata . Dobrej jakości kamień w kolorze szaro-białym pochodzi z terenu gminy i został zainaugurowany w rokuMarzec 1881. Tablica przypomina słynny dzień6 marca 1906 gdzie pod opieką dwudziestu pięciu żandarmów i trzystu żołnierzy inżynier przez pół godziny robił „dziurę”, aby ślusarz z Montbéliard mógł otworzyć te dębowe drzwi, aby umożliwić przejście agentom posiadłości odpowiedzialnym za transport sporządzenie spisu pomieszczeń.
-
Ogólny widok.
-
Ratusz.
-
Memoriał.
-
Kościół.
-
Tablica na drzwiach kościoła.
Osobowości związane z gminą
- Victor Bonnemin, urodzony dnia 26 marca 1904w Les Écorces został wyświęcony na kapłana na misjach zagranicznych w Paryżu, a następnie wyjechał do Tybetu , gdzie kierował placówką Siao-Weisi w środku gór, a następnie do Bahang. W 1938 r. został mianowany proboszczem parafii Kiaonatong. Uczestniczył w pierwszej mszy św. bł. Maurycego Tornay (1910-1949) w Siao-Weisi. Po 1940 był zastępcą prokuratora w misji Yunnanfu . Został wypędzony przez komunistów w 1952 roku i wrócił do Francji jako pielęgniarz w Domu Misji Zagranicznych w Voreppe . On umarł na6 sierpnia 1960w szpitalu w Grenoble .
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- Jean Courtieu, Słownik gmin departamentu Doubs , t. 3, Besançon, Centrum,1984.
- „ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- Oficjalna strona prefektury Doubs - lista burmistrzów (doc pdf)
- „ Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020 ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 września 2020 ) .
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Archiwum Misji Zagranicznych