Lefse jest chleb tradycyjny norweski składające się z ziemniaków , mleka lub śmietany i mąki , wszystko gotowane na patelni .
Istnieją odmiany regionalne dość różniące się od siebie, chociaż efekt końcowy jest wciąż dość chudy (w niektórych rejonach Norwegii, zwłaszcza w okręgu Valdres , lefse może być dość cienka, zbliżając się do grubości naleśnika ).
Istnieją specjalne naczynia przeznaczone do dokonywania lefse , w tym długie drewniane kije do przewróć je na płycie grzejnej i głęboko automaty do walcowania szpilki.
Ze względu na silną imigrację Norwegów do niektórych stanów na północy Stanów Zjednoczonych (szczególnie w Północnej i Południowej Dakocie , Minnesocie , Wisconsin , stanie Waszyngton oraz północnej i środkowej Iowa ), można znaleźć lefse w supermarketach .
W środkowej Norwegii znajdujemy wariant zwany tynnlefse (" fin lefse "), który jest zawijany z masłem , cukrem i cynamonem (lub masłem i brązowym cukrem) i spożywany jako babeczka lub naleśnik.
Tjukklefse lub tykklefse ( „ grubość lefse ”) jest, jak sama nazwa wskazuje, grubsze. Zwykle podaje się go z kawą na koniec posiłku.
Potetlefse ( „ lefse ziemniaka”) jest często stosowany jako chleba hot-dog , owijając się wokół różnych rodzajów kiełbas .
Krotekaker jest wariantem miasta Hardanger . Najpierw mocno zanurzamy krotekakera w wodzie, aby się napompował . Po około piętnastu minutach mięknie i jest gotowy do owijania różnych składników (najczęściej śledzia lub jajka).
Można też zjeść lefse z przyprawami i przypraw. Najczęstszą odmianą jest dodanie masła i cukru do lefse i zjedzenie go zwiniętego, co w Norwegii nazywa się lefse-klining . Możesz również dodać cynamon lub dżem lub borówkę brusznicową . Wśród skandynawsko-amerykańskich odmian są masło orzechowe i tosty z cukrem lub cukier i masło, masło i syrop kukurydziany lub szynka i jajka . Możesz także owinąć lewą stronę wokół lutefisk .