Lutefisk to specjalność Norwegii do Szwecji i Finlandii . To danie jest również spożywane w amerykańskich stanach Minnesota i Wisconsin , gdzie znajduje się duża społeczność Amerykanów ze Skandynawii. Lutefisk jest spożywana głównie w miesiącach listopadzie i grudniu .
Lutefisk wykonana z ryb suszy białej (często z dorsza , ale także białe Ling ) moczy się w zimnej wodzie przez pięć do sześciu dni, zmieniano codziennie.
Następnie umieszcza się go w nasyconym roztworze wodorotlenku sodu w celu maceracji na dwa dni. Ryba odzyska wtedy prawie całą objętość, którą straciła podczas suszenia.
W tej chwili nie jest jadalny. Następnie należy go umieścić na cztery do sześciu dni w zimnej wodzie zmienianej codziennie. Do gotowania musi mieć konsystencję zbliżoną do galaretki.
To charakterystycznie pachnące wikingiem danie serwowane z tłuczonym groszkiem, młodymi ziemniakami, boczkiem, mocną musztardą, kozim serem i napojem alkoholowym.
W Norwegii i Finlandii długi proces robienia lutefiska rozpoczyna się 9 grudnia na święto św. Anny , tak aby danie było gotowe do spożycia 24 grudnia na Wigilię .