Lachesis muta
Lachesis muta
Lachesis muta ( Linnaeus , 1766 )
- Crotalus mutus Linnaeus, 1766
- Coluber crotalinus Gmelin, 1789
- Scytale catenatus Latreille in Sonnini & Latreille, 1802
- Scytale ammodytes Latreille w Sonnini & Latreille, 1802
- Coluber alecto Shaw, 1802
- Lachesis ater Daudin, 1803
- Lachesis atra Daudin, 1803
- Lachesis rhombeata Wied-Neuwied, 1824
- Trigonocephalus brasiliensis Liais, 1872
- Lachesis muta noctivaga Hoge, 1966
- Lachesis muta muta (Linnaeus, 1766)
- Lachesis muta rhombeata Wied-Neuwied, 1824
Lachesis Muta Jest to gatunek z wężem w rodzinie z Viperidae .
W Gujanie , ze względu na kolor jego sierści, nazywane jest „dużymi płytkami Grage”. Inna francuska nazwa: „Maître de la brousse”. W języku portugalskim (z Brazylii) nazywa się Surucucu , Surucutinga lub Surucu de fogo . W języku angielskim nazywa się bushmaster .
Dystrybucja i siedlisko
Gatunek ten występuje w Ameryce Południowej w lasach deszczowych Amazonii , na płaskowyżu Gujany oraz na wyspie Trynidad . Żyje na glebie lasów tropikalnych, najlepiej pierwotnych lub dawniej wtórnych.
Opis
Jest największym jadowitym wężem w Ameryce Południowej : mierzy od 2 do 3,5 m długości, jest największym gatunkiem żmii na świecie. Lachesis muta jest beżowa z charakterystycznymi czarnymi rombami na grzbiecie, jej łuski są mocno stępione, co nadaje jej „szorstki” wygląd. Jest to jajorodny wąż , który jest rzadką cechą u żmijowatych .
Zachowanie
Jest wężem nocnym, w ciągu dnia pozostaje zwinięty na ziemi lub zasiada w norach ssaków. Nocą poluje na czatownicę, żywi się wyłącznie ssakami , głównie torbaczami i gryzoniami , w tym stosunkowo dużymi gatunkami, np. Agutis .
Jad
Jest to jadowity wąż solenoglifowy , wypadki są rzadkie, ponieważ gatunek ten ewoluuje w środowiskach mało uczęszczanych przez ludzi, ponadto Lachesis muta generalnie nie jest bardzo agresywna. Ze względu na rozmiar tego węża zatrucia są poważne, ponieważ może wstrzyknąć dużą ilość jadu. Jej jad jest nekrotyczny i krwotoczny.
Etymologia
Lachésis to imię, które Hesiod nadaje jednemu z Moires : rozumiemy przez to, że wąż jest tak niebezpieczny, że trzyma w ręku twój los. Słowo muta pochodzi od łacińskiego mutus , mute, w związku z tym, że w przeciwieństwie do grzechotnika jego ogon się nie chwieje: jest niemy.
Oryginalna publikacja
- Linnaeus, 1766: Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio duodecima, reformata . Laurentii Salvii, Sztokholm, Holmiae, s. 1-532 .
Lista podgatunków
Uwagi i odniesienia
- (en) Odniesienie Baza danych Reptarium Reptile : Lachesis muta
- Fausto Starace , Serpenci et amphisbènes de Guyane Française: francusko-angielsko-portugalski edition , Matoury, Ibis Rouge edycje,2013, 608 str. ( ISBN 978-2-84450-407-4 ).
- (w) Marcio Martins, Pan Oliveira Ermelinda, „ Historia naturalna węży w lasach obszaru Manaus, środkowa amazonia, brazylia ” , Herpetological natural history , vol. 6,grudzień 1998
- Katalog życia.
Linki zewnętrzne
- (w) Reference Animal Diversity Web : Lachesis Muta (dostęp22 listopada 2012)
- (fr + en) Odniesienie ITIS : Lachesis muta (Linnaeus, 1766) (skonsultowano22 listopada 2012)
- (en) Numer referencyjny NCBI : Lachesis muta (w tym taksony ) (skonsultowano22 listopada 2012)
- (en) Referencyjna baza danych Reptarium Reptile Database : Lachesis muta (Linnaeus, 1766) (konsultowana na22 listopada 2012)
- (en) Odniesienie do uBio : Lachesis muta Linnaeus 1766 (skonsultowano22 listopada 2012)
- Władca krzaków , W lasach Gujany EP # 02, 2019, 6'54 '' ( odcinek na youtube )