L.627

L.627 Kluczowe dane
Produkcja Tawerna Bertranda
Scenariusz Michel Alexandre
Bertrand Tavernier
Główni aktorzy

Didier Bezace
Jean-Paul Comart
Charlotte Kady

Ojczyźnie Francja
Uprzejmy Policjant
Trwanie 145 minut
Wyjście 1992


Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

L.627 to francuski film wyreżyserowany przez Bertranda Taverniera , wydany w 1992 roku . Napisany wspólnie przez byłego policjanta, Michael Alexander , że przedstawia życie codzienne w składzie leku w Paryżu . Tytuł filmu „L.627” nawiązuje do starego artykułufrancuskiego Kodeksu Zdrowia Publicznego , który zabrania konsumpcji i handlu narkotykami . Symbolizuje przepaść między środkami przewidzianymi przez prawo a tymi faktycznie udostępnionymi policji.

Streszczenie

Lucien Marguet, nazywany „Lulu”, jest śledczym drugiej kategorii policji sądowej. Jest policjantem w terenie, pasjonuje się swoją pracą, nawet jeśli oznacza to czasem poświęcenie życia rodzinnego. Po kłótni z przełożonym, którego uważa za niekompetentnego, zostaje zmieniony w brygadę. Szybko jednak dołączył do grupy, która walczyła z handlem narkotykami. Następnie wykonaj serię rutynowych operacji, podczas których ujawnia się każdy członek brygady.

Karta techniczna

Ikona informacji z gradientem background.svg O ile nie wskazano inaczej lub dalej, informacje wymienione w tej sekcji mogą zostać potwierdzone przez bazę danych Unifrance .

Dystrybucja

Komentarz

Odrzucenie konwencji filmu kryminalnego

Ambicją Bertranda Taverniera do tego filmu było nakręcenie realistycznego filmu o warunkach pracy policjantów w terenie. Zakazał więc wszystkich typów samolotów klasycznych thrillerów , inspirowanych w dużej mierze kinem amerykańskim , czy we Francji filmami Jean-Pierre'a Melville'a . Sceny akcji kręcone są najczęściej na długich ogniskowych , sceny z wirowaniem, w przeciwieństwie do tradycyjnych pościgów kinowych, są kręcone bez konwencji gatunku (bez ujęcia w pobliżu kół pojazdu, czy np. podkładu pod maskę).

Ekskluzywny punkt widzenia

L.627 jest umieszczony niemal wyłącznie z punktu widzenia policji, przede wszystkim głównego bohatera „Lulu”. Wiele scen przedstawia „kryjówki” nakręcone z nieoznakowanych pojazdów, „okrętów podwodnych”. Przędzarnie posiadają tylko kilka map lokalizacji, sprzyjających wyglądowi brygady.
W filmie poczesne miejsce zajmują złożone i czasem niejednoznaczne relacje między policjantami a informatorami: „Nie masz przyjaciół, masz tylko informatorów” – powie Lulu ( Didier Bezace ) Cécile ( Lara Guirao ). Jednak L.627 kwestionuje również społeczne środowisko konsumpcji i handlu narkotykami , otaczającą je niepewność. Konsumenci są przedstawiani w stanie niepokoju społecznego ( niezdrowe przysiady , prostytucja ) i fizjologicznego ( uzależnienie, którego żaden lek nie jest w stanie złagodzić w danym momencie).

Znaczenie polityczne

L.627 w swoim realistycznym podejściu informuje o niewystarczających środkach , jakimi dysponują brygady: nieodpowiednie i ciasne pomieszczenia (budynki „prefabrykowane” na dużej niezabudowanej działce, budynki w budowie), brak dostępnych pojazdów, niedobór węgla dokumenty do protokołu itp.

Poparty licznymi anegdotami opowiadanymi przez scenarzystę i byłego policjanta Michela Alexandre'a film piętnuje m.in. przepaść między szkoleniem teoretycznym a praktyką w „terenie”, niepotrzebne staże , wyścig po statystyki czy ciężar formalności administracyjnych.

Różnorodny zespół, pomiędzy „dobrymi” i „złymi gliniarzami”, musi być sprytny, niezależnie od tego, czy ma zdobyć swój sprzęt, czy go naprawić, czy też elastycznie interpretować prawa, aby płacić lub chronić swoje wskaźniki. „Jeśli chcemy dobrze wykonywać naszą pracę, musimy działać nielegalnie 24 godziny na dobę” – mówi Lulu.

Wpływ na seriale

Realistyczny styl L.627 miał duży wpływ na seriale detektywistyczne, które pojawiły się w latach 90., przede wszystkim na serię PJ .

Wokół filmu

Nagrody

Nagrody

Spotkania

Wybór

Uwagi i referencje

  1. Dawny artykuł L627 Kodeksu zdrowia publicznego dotyczący Legifrance
  2. (w) Daty premiery w internetowej bazie filmów
  3. Intencje potwierdzone przez Bertranda Taverniera w komentarzu do filmu na DVD.
  4. Jacques Tiberi , „  Michel Alexandre, sztuka naciągania thrillera  ” , o Le Zéphyr ,23 listopada 2017 r.(dostęp 9 marca 2019 )
  5. Jeśli film nie ukrywa drobnego handlu lub przysług przyznawanych przez handlarzy w zamian za kilka PV do wysadzenia, żadna postać nie jest jednak „ripou”, skorumpowanym policjantem i haraczem
  6. https://www.humanite.fr/node/39038
  7. pamiętniki Film , co stanowi o Michel Alexandre

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne