Kinu (krążownik)

5 pistolety typu 3 p roku 14 cm / 50
2 przeciwlotnicze pistolety typ 89 127mm
10 dział 25 mm Typ: 96
10 karabiny 13,2 mm
8 torped rur 533 mm
48 minach

Elektroniczny

Radar typu 21

Zakres działania

9000 mil morskich (17 000 km) przy 10 węzłach (19 km / h)

Samolot

1 wodnosamolot

Flaga

Cesarstwo Japonii

Lokalizacja

Informacje kontaktowe

11 ° 44 ′ 25 ″ na północ, 123 ° 12 ′ 37 ″ na wschód

Geolokalizacja na mapie: Filipiny

Kinu (鬼怒)

Kinu (鬼怒 ) Był lekki krążownik z klasy Nagara służąc w Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej . Statek nazywa się po rzece Kinu , położony w Tochigi Prefektura , Japonii . Podczas II wojny światowej brał udział w licznych operacjach w Malezji , Holenderskich Indiach Wschodnich i Nowej Gwinei, zanim został zatopiony przez amerykańskie lotnictwo na Filipinach w 1944 roku.

Historyczny

Start przewoźnika

Kinu jest zakończona10 listopada 1922w Kawasaki Shipbuilding Corporation w Kobe . Był krótko dowodzony przez kapitana Koshirō Oikawa ofGrudzień 1923 w Styczeń 1924. Rok po oddaniu do eksploatacji wrócił do suchego doku, aby wymienić cztery zepsute turbiny zębate. Prace naprawcze rozpoczynają się zaMaj 1924. Od 1934 do 1935 służył jako statek szkolny . Jest pod dowództwem kapitana Shigeyoshi Miwa ( fr ) ofListopad 1935 w Grudzień 1936. Kiedy druga wojna chińsko-japońska zaczęła się nasilać, wspierał lądowanie wojsk japońskich w środkowych i południowych Chinach, podczas patrolowania wybrzeża od 1937 do 1938 roku.

Plik 20 listopada 1941Staje się flagowym Subron 4 z przed admirałem Setsuzo Yoshitomi siedzibą w Iwakuni . Z Hainan obejmuje lądowanie sił japońskich podczas inwazji na Malezję w czasie ataku na Pearl Harbor .

Inwazja na Malezję i Holenderskie Indie Wschodnie

Plik 13 grudnia 1941, Kinu opuszcza Cam Ranh Bay wraz z Chōkai , Mogami , Mikumą , Hatsuyuki i Shirayuki, aby osłaniać inwazję Kuantan w Malezji . Od 17 do24 grudnia 1941, obejmują lądowania w Brunei , Miri , Seria , Lutong (en) i Kuching . 2500 ludzi z „Oddziału Kawaguchi” i „ Specjalnych Sił Desantowych Marynarki Wojennej ” Yokosuka nr 2 szybko zdobyło lotnisko i pola naftowe Miri. Po zakończeniu operacji Kinu wraca do swojej bazy w Cam Ranh Bay w Indochinach .

Od stycznia do Marzec 1942, Kinu nadal chronią lądowania w Malezji , Sarawak i Jawie . Plik1 st marzec 1.942jego konwój został zaatakowany na Morzu Jawajskim , 90 mil (144,84096 km) na zachód od Surabaya , przez dziesięć samolotów Vickers Vildebeest oraz 15 samolotów australijskich i nowozelandzkich . Kinu został nieznacznie uszkodzony i trzech członków załogi zginęło od odłamków. Następnego dnia na północ od Surabaya zaatakował bezskutecznie czterema torpedami z okrętu podwodnego USS S-38 (in) .

Wieś Nowej Gwinei

Z 29 marca w 23 kwietnia 1942The Kinu jest przypisany do ekspedycyjnego „n” kontradmirała Ruitaro Fujita do inwazji na Nowej Gwinei , obejmujący transport wodnosamolotów Sapporo , niszczyciele Yukikaze i Tokitsukaze , łodzie torpedowe Tomozuru , Hatsukari , transport statków i schodzenie. W maju wrócił do arsenału marynarki wojennej Kure w celu dokonania przeglądu. Po konserwacji statek patroluje Morze Jawajskie od czerwca do września.

Plik 13 września 1942The Kinu transportuje 2 ND piechoty Podział na Batavia , na Wyspach Salomona z lekkiego krążownika Isuzu . Wylądował żołnierzy w tych Shortland i Bougainville Wyspy na22 września 1942następnie patrole na Morzu Timorze i u wybrzeży Holenderskich Indii Wschodnich doStyczeń 1943.

Plik 21 stycznia 1943Wsparcie Kinu niesie na swoim siostrzanym statku Natori , uszkodzonym przez bombowiec B-24 Liberator z USAAF . Kinu odprowadził ją do Singapuru następnie w lewo do patrolowania off Makassar w czerwcu.

Plik 23 czerwca 1943Choć zakotwiczone w Makassar, Kinu i krążowniki Kuma , Oi i Kitakami zaatakowany przez siedemnaście B-24 Liberator z 319 -go Dywizjonu / 90 th Bomb Grupy Piątej Siły Powietrzne . Lekko uszkodzone Kinu powrócił do Japonii na nowe wyposażenie i modyfikacji, przybywających w Kure Naval Arsenal na 2 sierpnia 1943.

Działa 140 mm nr 5 i nr 7 są wycofane, podobnie jak katapulta i wieża . Dodano podwójny wózek pistoletu Type 89 kal. 12,7 cm / 40 i potrójne mocowanie pistoletu Typ 96 kal. 25 mm , co daje w sumie 10 dział kal. 25 mm. Zainstalowano radar poszukiwawczy typu 21, a na jego rufie dodano szyny wyrzutni ładunków głębinowych . Zmiany się kończą 14 października 1943. Statek płynie do Singapuru z żołnierzami i zaopatrzeniem. Następnie stacjonował w Singapurze, Malakce , Penangu lub Batavii doStyczeń 1944.

Plik 23 stycznia 1944, transportuje wojska z Singapuru do Port Blair ( Andaman ). Po powrocie do Singapuru Kinu holuje Kitakami uszkodzony przez łódź podwodną podczas rejsu. W kwietniu patroluje zachodnią część holenderskich Indii Wschodnich, eskortując konwoje między Saipanem przez Palau i Celebes .

Plik 27 maja 1944The United States rozpoczęła operację Horlicks z celem powtarzanie Biak . Kinu , Aoba , Shikinami , Uranami i Shigure zostawić Tarakan z 2300 ludzi, by wzmocnić Biak. Po wykryciu przez B-24 operacja zostaje odwołana, a wojska lądują na Sorong .

Plik 6 czerwca 1944, Następnie zakotwiczonego Waigeo , w Nowej Gwinei , Kinu i Aoba zostały bezskutecznie atakowany przez B-24 z 380 th Grupy Piątej Siły Powietrzne . Po tygodniu wrócił do patrolowania zachodnich Indii Holenderskich do końca sierpnia.

Działalność na Filipinach

Plik 25 września 1944Podczas operacji Sho-I-GO w celu wzmocnienia obrony Filipin Kinu , Aoba i Uranami tworzą 1 st siła raid wiceadmirała Takeo Kurita . Plik11 października 1944, Aoba zderzył się z Kinu podczas wypadku szkoleniowego w Lingga . Oba statki są lekko uszkodzone.

Plik 21 października 1944Oba statki dołączyć siły regionalnej strefy Południowo-Wschodniej, niosąc 2500 żołnierzy z 41 -tego pułku Cagayan w Ormoc . Konwój został zauważony przez podwodnej USS Bream (w)23 października 1944. Okręt podwodny wystrzeliwuje sześć torped w kierunku Aoba , z których jedna trafia w maszynownię nr 2. Cons-Admirał Sakonjo zostaje przeniesiony do Kinu , holując Aoba do Bazy Marynarki Wojennej Cavite (in) niedaleko Manili . Następnego dnia Kinu i Uranami zostali zaatakowani, gdy opuszczali bazę samolotami z grupy zadaniowej 38.3 z lotniskowców USS Essex i Lexington . Oba statki zostały tylko nieznacznie uszkodzone, ale w ataku zginęło 47 członków załogi Kinu i 25 członków załogi Uranami .

Plik 25 października 1944, Kinu przybywa do Cagayan. Następnego dnia oba statki zostały zaatakowane przez 75 do 80 samolotów na Morzu Visayan przez grupę zadaniową 77.4. Zostali również zaatakowani przez TBM Avengers z USS Natoma Bay oraz 12 Avengers i FM-2 Wildcats z USS Marcus Island . Kinu otarł bomby z mścicielem z USS Manila Bay , który również strzelił kilka rakiet w Uranami , który zatonął około południa. O godzinie 11:30 ucierpiał jeszcze dwie fale bombowców. Trzecia bomba uderza w tył maszynowni, powodując pożar, który wymyka się spod kontroli. Japońscy przewoźnicy oszczędzają 813 ludzi, w tym kapitana Kawasaki. O godzinie 17.30 Kinu zatonął na rufie 44 mil (70,811136 km) na południowy zachód od Masbate ( Filipiny ). W wrak leży na głębokości 45 metrów, w położeniu 11 ° 45 'N, 123 ° 11' E .

Kinu zostaje skreślony z listy20 grudnia 1944.

Plik 15 lipca 1945 r, Nurkowie z USS Chanticleer (en) badający wrak Kinu , w większości nietknięty. Nurkowie zbierają dokumenty niejawne i cztery maszyny szyfrujące.

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Japanese cruiser Kinu ” ( zobacz listę autorów ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Lista japońskich krążowników

Bibliografia

David Brown , Straty okrętowe podczas II wojny światowej , Naval Institute Press,1990, 256 pkt. ( ISBN 1-55750-914-X )
David Boyd , The Japanese Submarine Force and World War II , Naval Institute Press,2002( ISBN 1-55750-015-0 )
Andrieu D'Albas , Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II , Devin-Adair Pub,1965, 362 pkt. ( ISBN 0-8159-5302-X )
Paul S. Dull , A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941-1945 , Naval Institute Press,1978, 402 pkt. ( ISBN 0-87021-097-1 )
Robert Gardner , Conway's All the World's Fighting Ships, 1906–1921. , Conway Marine Press,1985, 439, str. ( ISBN 0-85177-245-5 )
Stephen Howarth , The Fighting Ships of the Rising Sun: The Drama of the Imperial Japanese Navy, 1895-1945 , Atheneum,1983, 398, str. ( ISBN 0-689-11402-8 )
Hansgeorg Jentsura , Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869-1945 , Annapolis, MD, Naval Institute Press,1976, 284 str. ( ISBN 0-87021-893-X )
Eric Lacroix i Linton Wells, Japońskie krążowniki wojny na Pacyfiku , Naval Institute Press,1997( ISBN 0-87021-311-3 )
Mark Stille , Imperial Japanese Navy Light Cruisers 1941-45 , Osprey,2012, 48 s. ( ISBN 978-1-84908-562-5 i 1-84908-562-5 )
MJ Whitley , Cruisers of World War Two: An International Encyclopedia , Naval Institute Press,1995, 288 str. ( ISBN 1-55750-141-6 )
(en) Robert Cressman , The Official Chronology of the US Navy in World War II , Annapolis (Md.), Naval Institute Press,2005, 367 s. ( ISBN 1-55750-149-1 )

Linki zewnętrzne

Jon Parshall i Bob Hackett, „ Imperial Japanese Navy Page (Combinedfleet.com) ”
Jon Parshall i Bob Hackett, „ Imperial Japanese Navy Page (Combinedfleet.com) ”
Hiroshi Nishida , „ Materiały IJN ” , Cesarska Marynarka Japońska , na temat Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii