Julia Ducournau

Julia Ducournau Biografia
Narodziny 18 listopada 1983
Paryż
Narodowość Francuski
Szkolenie Uniwersytet Parysko-Sorboński
Zajęcia Scenarzysta , reżyser
Okres działalności Od 2011
Inne informacje
Domena Kino
Członkiem 50/50 zbiorowe
Różnica Złota Palma (2021)
Podstawowe prace
Grób , Tytan

Julia Ducournau , ur.18 listopada 1983w Paryżu , jest francuskim reżyserem i scenarzystą .

Ukończyła La Fémis w 2008 roku, zwróciła na siebie uwagę prasy i zdobyła kilka nagród za swój pierwszy film fabularny Grave (2016). W 2021 roku, jej drugi film fabularny, Tytan , zdobył jej Złotą Palmę na festiwalu w Cannes , stając się drugą kobietą, aby otrzymać tę nagrodę, a pierwszy wygrać ją w spokoju.

Dziś przedstawiana jest jako jedna z ważnych postaci kina gatunkowego .

Biografia

Młodzież i szkolenia

Julia Ducournau urodziła się w Listopad 1983, w Paryżu . Jej matka, ginekolog, i jej ojciec, dermatolog, są miłośnikami kina.

Lubi pisać od dzieciństwa, wiersze, opowiadania. W czasie ferii szkolnych prosiła nawet rodziców o pisanie przedmiotów, aby się nimi zająć. Jej pociąg do krwawych opowieści sięga czasów, gdy miała sześć lat, kiedy potajemnie oglądała film „ Teksańska masakra piłą mechaniczną ” i czytała książki medyczne swoich rodziców. Ona również przytacza jako decydującego wpływu odkrycia niezwykłych opowieści o Edgar Allan Poe .

W 2003 roku występuje w 3 th  lat od podwójnej licencji z Neofilologii - angielski na Sorbonne-Paris IV , po ukończeniu dwóch lat hypokhâgne-khâgne (specjalne współczesnej literaturze ) w liceum Henri IV w Paryżu.

W 2004 roku uzyskała z wyróżnieniem podwójną licencję . W tym samym roku wstąpiła do skryptu dział z Fémis . W ramach studiów w La Femis, we współpracy ze szkołą, miała okazję uczestniczyć w warsztatach scenariuszowych na Uniwersytecie Columbia pod kierunkiem Israela Horovitza . Ukończyła La Femis w 2008 roku.

Kariera zawodowa

W 2011 roku jego pierwszy film krótkometrażowy junior zdobył Petit Rail d'or na festiwalu filmowym w Cannes .

W 2012 roku wyreżyserowała wspólnie z Virgile Bramly film telewizyjny Mange dla Canal + , który koncentruje się na bulimicznej dziewczynie szukającej zemsty na swoim uniwersyteckim dręczycielu.

w listopad 2015kręci swój pierwszy film fabularny Grave w Belgii . Podczas jego prezentacji wmaj 2016na Festiwalu Filmowym w Cannes i jego premierze wmarzec 2017. We Francji pozostaje na wystawie jeszcze przez kilka miesięcy i kończy swoją eksploatację wlistopadłącznie 149 239 wpisów. Jest również pokazywany w Stanach Zjednoczonych . ten29 stycznia 2017Otrzymała Grand Prix na 24 XX  edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmów Fantastycznych w Gerardmer . Jego film jest nominowany w sześciu kategoriach na ceremonii Cezara , ale nie zbiera żadnych nagród.

w Maj 2019okazuje się, że jest członkiem kolektywu 50/50, którego celem jest promowanie równości kobiet i mężczyzn oraz różnorodności seksualnej, płci, klasowej i rasowej w kinie i mediach audiowizualnych . wwrzesieńpisze i kręci swój drugi film fabularny Titane , z aktorami Vincentem Lindonem i Agathe Rousselle , a następnie w 2020 roku dwa odcinki amerykańskiego serialu Servant , stworzonego i wyprodukowanego przez M. Night Shyamalan , dla Apple TV+ .

W 2021 roku przedstawił Titane na Festiwalu Filmowym w Cannes i zdobył Złotą Palmę , stworzony przez jubilerskiego Lucienne Lazon w 1955 roku , stając się drugą kobietą, aby otrzymać tę nagrodę, 28 lat po Jane Campion i pierwszy uzyskanie go w spokoju. Filmowiec i przewodniczący jury Spike Lee powiedział podczas ceremonii wręczenia nagród: „Szaleństwo Julii Ducournau podbiło mnie. Fakt, że jest kobietą, nie był brany pod uwagę podczas dyskusji ”. W swoim przemówieniu reżyserka podziękowała jury za „dostrzeżenie instynktownej potrzeby bardziej inkluzywnego i płynnego świata oraz za wpuszczenie potworów”.

Filmografia

Jako reżyser

Filmy fabularne Krótkie filmy
  • 2005  : Żywe ciała
  • 2007  : Wszystko w porządku
  • 2011  : Junior
Telewizja

Jako scenarzysta

Filmy fabularne Krótki film

Nagrody

Uwagi i referencje

  1. "  Julia Ducournau:" Wmawia się nam, że ten gatunek nie jest francuski od czasów Nowej Fali, podczas gdy jest fałszywy "  ", Le Monde ,23 lutego 2021( przeczytaj online , skonsultowano 18 marca 2021 r. ).
  2. „  Kim jest Julia Ducournau, zdobywczyni złotej palmy 2021?”  » , Na rts.ch ,18 lipca 2021
  3. Maroussia Dubreuil, „  Julia Ducournau, dama „Tytan”: portret reżysera karmionego kinem grozy i mitologią  ” , na lemonde.fr ,14 lipca 2021
  4. Mathieu Macheret, „  Grób”: uczta mięsna w szkole weterynaryjnej  ” , na lemonde.fr ,14 marca 2017 r.
  5. CC.Communication / CanalCast.Com , "  Julia Ducournau - Arkusz artysty  " , na agenceartistiques.com ( dostęp 9 października 2016 )
  6. "  Julia Ducournau  " na FEMIS (obejrzano 1 st maja 2021 ) .
  7. "  nieuchronne Wracając do Grave Julia Ducournau  " na cineuropa (obejrzano 1 st maja 2021 ) .
  8. „  francuski kasowym dla Grave  ” na kasie w JP (obejrzano 1 st maja 2021 ) .
  9. "  Julia Ducournau:" Wmawia się nam, że ten gatunek nie jest francuski od czasów Nowej Fali, podczas gdy jest fałszywy "  ", Le Monde ,23 lutego 2021( przeczytaj online ).
  10. „  Cannes 2016 – Od Femis do grobu , krwawa podróż Julii Ducournau, objawienie w Cannes  ”, Télérama ,17 maja 2016( Czytaj online , obejrzano 1 st maja 2021 ).
  11. „  Grób , film, który sprawia, że ​​publiczność mdleje  ”, Le Parisien ,16 września 2016( Czytaj online , obejrzano 1 st maja 2021 ).
  12. "  Kobiety w kinie:" Parzystość to nie tylko problem dziewczyn!"  » , W L'Expressie ,18 maja 2019 r.(dostęp 3 kwietnia 2020 r . ) .
  13. „  Le collectif 5050  ” , sur collectif5050.com (dostęp 5 kwietnia 2020 r . ) .
  14. (w) Rebecca Rubin, „  Neon Nabs Titanium” , film uzupełniający reżyserki  „ surowej” Julii Ducournau ” , Variety ,10 września 2019 r.( Czytaj online , obejrzano 1 st maja 2021 ).
  15. (w) Fabien Lemercier, „  Grypa Petrowa Kirilla Serebrennikova dla Arte France Cinéma  ” na Cineuropa ,25 września 2019 r.(dostępny 1 st maja 2021 ) .
  16. Charles Martin, „  Reżyser Grave zatrudniony przez Shyamalana do sezonu 2 Sługi  ” , na premierze ,31 maja 2020 r.(dostępny 1 st maja 2021 ) .
  17. "  Historia Złotej Palmy, od Lucienne Lazon do Choparda  " , na journaldesfemmes.fr ,7 maja 2018
  18. „  Cannes: za palmą, znajdź kobiety  ” , na information.tv5monde.com ,25 maja 2019
  19. "  Mała historia Palmy. Tajemnice produkcyjne  ” , na festival-cannes.com ,2021
  20. „  Cannes Julia Ducournau zdobyła Złotą Palmę za „Tytan  ” na stronie ladepeche.fr (dostęp 17 lipca 2021 )
  21. Stéphanie Belpeche, „  Złota Palma Julii Ducournau w Cannes:” Fakt, że jest kobietą nie jest brany pod uwagę  ” , na lejdd.fr ,18 lipca 2021
  22. „  Kim jest Julia Ducournau, która podbiła Spike’a Lee za pomocą„ Titanium ”?  » , na stronie www.20minutes.fr (konsultacja 21 lipca 2021 )

Linki zewnętrzne