Jorinde i Joringel | |
![]() Ilustracja: Heinrich Vogeler | |
Bajka ludowa | |
---|---|
Tytuł | Jorinde i Joringel |
Tytuł oryginalny | Jorinde und Joringel |
Aarne-Thompson | AT 405 |
KHM | KHM 69 |
Folklor | |
Uprzejmy | Cudowna opowieść |
Kraj | Niemcy |
Czas | XIX th century |
Wersje literackie | |
Opublikowany w | Bracia Grimm , Kinder- und Hausmärchen , vol. 1 (1812) |
Jorinde et Joringel ( niemiecki : Jorinde und Joringel ) toniemiecki ludowa opowieść , która pojawia się wśród tych, zebrane przez braci Grimm , od pierwszej edycji, w pierwszym tomie Opowieści z dzieciństwa i domu ( Kinder- und Hausmärchen , 1812, No. KHM 69). Jest częścią typowej opowieści AT 405 , której nadał swoją nazwę.
Ta opowieść została zapożyczona z niewielkimi modyfikacjami przez braci Grimm z autobiograficznej relacji Johanna Heinricha Jung-Stillinga , opublikowanej w 1779 roku.
Jorinde i Joringel to młoda para kochanków, oboje o wielkiej urodzie. Idąc na spacer po lesie, trafiają do niepokojącego starego zamku, w którym mieszka czarownica obdarzona mocą metamorfozy ; jest również w stanie zamrozić na miejscu każdego, kto zbliży się na odległość stu kroków od zamku i przemienić młode dziewczyny w ptaki, które zamyka w klatkach. Gdy wieczór zapada nad lasem, dwoje kochanków czuje dziwny niepokój. Jorinde rozpoczyna żałosną piosenkę, która kończy się świergotem: stała się słowikiem , podczas gdy jej przyjaciel zostaje skamieniały. Przybywa skrzydlata sowa , która wkrótce wraca do swojej pierwotnej postaci: to wiedźma zabiera słowika do zamku i rozkazuje demonowi uwolnić Joringel. Ten ostatni na próżno błaga czarownicę o uwolnienie ukochanej.
Zdesperowany Joringel przypadkowo odchodzi i zostaje pasterzem . Pewnej nocy marzy o magicznym czerwonym kwiatku i szuka go. Odkrywszy go w końcu, zbliża się do zamku i udaje mu się do niego wejść, chroniony mocą kwiatu. Odkrywa pokój dla ptaków, który mag karmi. Jak rozpoznać Jorinde wśród setek zamkniętych słowików? Uświadamia sobie, że wiedźma próbuje się wymknąć z klatką w dłoni. Pędzi do przodu i dotyka klatki i wiedźmy kwiatem: stara kobieta traci wszystkie swoje moce, a Jorinde wraca do ludzkiej postaci. Joringel uwalnia wszystkie inne młode dziewczyny od ich ptasiego wyglądu, po czym wraca do domu z Jorinde i będą razem szczęśliwie żyć.
Stith Thompson wskazuje, że ta opowieść, ze swoją bardzo prostą fabułą, znana jest prawie wyłącznie w Niemczech. Typowa opowieść nie pojawia się w Le Conte populaire français Delarue i Tenèze.
Natacha Rimasson-Fertin wspomina, idąc za Hansem-Jörgiem Utherem , że ta opowieść miała w oczach braci Grimm „wszystkie cechy opowieści idealnej (w szczególności wstawianie wersetów i wąską fabułę)”.