Słowik

Luscinia megahynchos

Luscinia megahynchos Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Słowik Klasyfikacja (COI)
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Klasa Aves
Zamówienie Paseriformes
Rodzina Muscicapidae
Uprzejmy Luscinia

Gatunki

Luscinia megahynchos
Brehm , 1831

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejsze obawy

Słowik ( luscinia megarhynchos ) jest gatunek z ptaka do rodziny z Muscicapidae .

Zamieszkuje las, najlepiej nad wodą, ale można go również spotkać w ogrodach, zagajnikach czy sadach. Jego pieśń jest najbardziej melodyjna, ale też najbardziej złożona, mówi się, że śpiewa, gringotte , quiritte lub tryl, dniem i nocą. Zafascynowała badaczy, którzy policzyli od 120 do 260 różnych sekwencji, trwają one na ogół od 2 do 4 sekund. Młody samiec uczy się śpiewać słuchając najbardziej doświadczonych i tym samym zaznacza swoje terytorium lub próbuje uwieść samice. Gdy tylko są sparowane, samce zwykle przestają śpiewać w nocy. Sugeruje to, że słynna nocna pieśń służy przede wszystkim do przyciągania kobiet. The Nightingale tryle niegdyś znany uspokoić ból, przyspieszać uzdrowień i uspokoić śmierci, jak Hansa Christiana Andersena baśni Słowik i cesarz Chin budzi .

Morfologia

Jego rozpiętość skrzydeł wynosi 22 i 24  cm przy wzroście około 16  cm  ; waży od 18 do 27  g . Jego upierzenie jest brązowe z czerwonym ogonem, nogi długie.

Zachowanie

jedzenie

Ten ptak żywi się jagodami , pająkami lub małymi owadami .

Reprodukcja

Odbywa się od maja do czerwca . Jego gniazdo jest mało uporządkowane i niskie (rzadko powyżej 30  cm ), nawet na ziemi.

Samica składa 4 lub 5 jaj, które są niebieskawe lub zielonkawe, lekko nakrapiane. Inkubacji trwa około 14 dni. Emancypacja trwa od 11 do 12 dni, a niedługo potem następuje kradzież. Pierwsze zagnieżdżenie ma miejsce następna wiosna, a słowiki żyją do 6 lat.

Dystrybucja i siedlisko

Ptak ten jest szeroko rozpowszechniony w całej ekostrefie zachodniej Palearktyki i bardziej na wschodzie (zwłaszcza na wysokich obszarach Azji Środkowej ).

Populacja Nightingale spadła w Wielkiej Brytanii o 90% od lat 60. XX wieku

Migracja

W wrześniu , to migruje do Afryki subsaharyjskiej poprzez Cieśninę Gibraltarską lub po miejscach, gdzie zasięg morskiego jest ograniczona.

Systematyczny

Te gatunki megarhynchos Luscinia została po raz pierwszy opisana przez niemiecki ornitolog Christian Ludwig Brehm w 1831 roku.

Słowik i człowiek

Symbolika

W ludowych tradycjach słowik zapowiada wiosnę, jest ptakiem maja , ale jest także i przede wszystkim symbolem miłości. Hrabstwo Nicei zachowało swojej Nightingale, która leci w tradycyjnych pieśni i maja rund , których motyw inspirowany Czajkowskiego za Humoresque opus 10-2. Oda do słowika to wiersz, w którym John Keats wtapia się w pieśń słowika i emocję, którą ona dostarcza, umiera w nim, a następnie rozumie wieczność tej pieśni, nie będąc w stanie jej dosięgnąć.

Mitologia, literatura

Godny podziwu śpiewak, słyszany, ale rzadko widywany, słowik jest źródłem wielu opowieści mitologicznych, legend i opowieści popularnych, które próbują wyjaśnić, co „obserwujemy w przyrodzie lub co wiemy lub myślimy, że wiemy o życiu ten ptak. Znaleźliśmy postać smutną, być może pogorszoną tym, że słychać ją głównie w nocy, kiedy słowik śpiewa, a gatunek tego ostatniego zidentyfikowaliśmy z postacią mitologiczną, Filomele , zgwałconą przez swego brata. Teściowa Tereus mści się w straszliwy sposób i zostaje przemieniona w słowika, skazana na wieczne śpiewanie lamentów. To bardzo stary mit, podjęty m.in. w Metamorfozach Owidiusza . Słowik zainspirował niezliczonych pisarzy i artystów: Petrarki również przyciągnął smutek, który dostrzegł w pieśni „słowika [który] tak słodko płacze [...] Że napełnia słodyczą niebo i wieś. żałosne i wyuczone porozumienia. "

Jednak utożsamianie słowika z tęsknotą i smutkiem nie jest uniwersalne i błędnie interpretuje to, czego uczymy się z obserwacji zachowań zwierząt: rzeczywiście śpiew słowika to wołanie samca. jak tylko jego instynkt zostanie zaspokojony. Tak więc niektóre tradycje literackie lub popularne uważają, że ptak ten wydaje raczej pieśń miłości i radości, jak trubadur Gaucelm Faidit (ok. 1150–1205): „dziki słowik, słyszałem radość… W liściach daje miłość, twierdzi, że ją otrzymuje, porusza swoją radosną pieśnią (Laissiei mon joi a jauzir)”. Zakochany słowik, słowik poeta, to obraz propagowany przez różne kultury. Ptaki z Arystofanesa wywołać pieśń słowika jako forma poezji: jest to ptak „z miękkimi piosenek, których głos jest zgodny z Muz [...], który moduluje wiosenne akcenty na harmonijnym flet”. Od XIV -go  wieku naszej ery, malarstwa i literatury perskiej m.in. obchodzony tematu słowika poeta, róża miłośników „O słowika o świcie, twoje serce cieszy jedności z różowym, bo w zaułkach wszystko jest wrzawa zakochana ty”, jak pisał Hâfez de Shiraz (ok. 1315–1390). Wiersz Marceline Desbordes-Valmore „Ślepy słowik” ( Les Pleurs , 1833) nawiązuje do tradycji nostalgicznej, podczas gdy w opowiadaniu Guy de Maupassant „  Une partie de campagne  ” pieśń słowika wyraża zarówno erotyzm sytuacji, jak i sens. o stracie młodej dziewczyny uwiedzionej przez żeglarza, gdy miała poślubić swojego narzeczonego.

Kino

Uwagi i referencje

  1. https://www.sciencesetavenir.fr/nature-environnement/la-nature-berlinoise-devenue-le-refuge-des-rossignols_133925
  2. Brehm, 1831, Handbuch der Naturgeschichte go Vogel Deutschlands ...: 356
  3. teksty
  4. „[Ja] t przewyższa wszystkie [inne ptaki] jakością i siłą swojego głosu, pięknem barwy, wirtuozerią, a zwłaszcza cudowną sztuką, z jaką przechodzi od tempa do inny, od jednego odcienia do drugiego, od jednego ataku do drugiego, przeciwstawiając się lub mieszając z suwerenną łatwością: powolny do szybkiego, pianissimo do fortissimo, staccato do legato ”( Olivier Messiaen , Traktat o rytmie, kolorze i ornitologia , Leduc, Paryż, 1994-2002, Tome 5, 1 st  vol.. „Pieśni ptaków Europy”, str 422-3
  5. W tradycji buddyjskiej oferuje nam przykładem metamorfozy, a nie człowieka w ptaka lub innego zwierzęcia, ale w odwrotnej kolejności: Budda byłby nagrodzony słowika dla swojej pięknej piosenki poprzez przekształcenie go do poety Matrceta, który żyłby podczas I st  wne w Indiach . Zobacz (en) Czcigodny S. Dhammika, Hymn Mātṛceṭy do Buddy. An English Rendering of the Śatapancāśatka , Towarzystwo Wydawnictw Buddyjskich, Kandy (Sri Lanka), 1989
  6. metopa świątyni Apollina w Thermon lub Thermos (Aetolia) z dnia VII th  wpne, po raz pierwszy dwie osoby, które zostały zidentyfikowane jako Philomel i prokne siostry z tego mitu. Zobacz Claudia Antonetti, Etolianie. Obraz i religia , Paryż, 1990, s. 174 mkw.
  7. Ovide, „Progné et Philomèle”, Metamorfozy , Księga VI, Tom II, Paryż, 1955, s. 16-24
  8. Petrarka (tr. Gérard Genot ), Chansonnier. Rerum vulgarium fragmenta , Les Belles Lettres , Paryż, 2009, Tom I, poem 311, s. 422. Oryginał brzmi następująco: „rosigniuolo, che sì soave piagne [...] Di dolcezza empie il cielo i kampania Con tante notują sì pietose i scorte. ”( Tamże , CCCXI, s. 423)
  9. Pliniusz Starszy wspomniał już o tej osobliwości pieśni słowika, nie będąc w stanie jej zinterpretować: „Te modulacje, tak rozległe i tak wyuczone, stopniowo ustają po upływie dwóch tygodni, bez możliwości powiedzenia, że ptak jest zmęczony lub znudzony. Potem, wraz z narastającym upałem, jej głos się zmienia; nie ma już ani modulacji, ani różnorodności; zmienia się też kolor: w końcu zimą tego nie widzimy…” (Pliniusz Starszy, Historia naturalna , XLIII, 4)
  10. Cyt. Antonio Rodríguez i André Wyss, Pieśń i pisanie tekstów , Lozanna, 2009, s. 217: "Jest to esser jauzire wyrażenie 'być tym, który cieszy, mieć przyjemność', co czasami sugeruje szczerą zmysłowość". Patrz Glynnis M. Cropp, Le Vocabulaire courtois des trubadours de l'Epoque Classique , Genewa, 1975, s. 340
  11. Arystofanes, Ptaki , c. 658 i 676
  12. Hâfez de Shiraz (wstęp, tłumaczenie z języka perskiego i komentarz Charles-Henri de Fouchécour), Le Divân , Verdier Poche, 2006, Ghazal 35, v. 3, cytowany przez Sarah Mirdâmâdi „kwiat w perskiego mistyka poprzez pracę Mowlânâ i Hafez”, Teheran, n o  44, Lipiec 2009

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Dyskografia