Narodziny |
9 lipca 1591 Rennes ( Królestwo Francji ) |
---|---|
Śmierć |
23 sierpnia 1664 Paryż (Królestwo Francji) |
Narodowość | Francuski |
Kraj zamieszkania | królestwo francji |
Zawód | religijny |
Podstawowa działalność |
nauczyciel teologa |
Inne działania |
cenzurować z teolog książek Spośród generalny jezuitów rektora kolegium Clermont spowiednika od Ludwika XIV przełożony wyznawanej domu Paryżu |
Jean Bagot , urodzony dnia9 lipca 1591w Rennes , zmarł dnia23 sierpnia 1664w Paryżu jest francuskim jezuitą . Teolog, jest autorem kilku polemicznych prac. Założył stowarzyszenie Bons Amis, postrzegane jako zalążek seminarium Misje Zagraniczne . Był cenzorem książek i teolog z generał jezuitów , a następnie rektorem kolegium Clermont , spowiednika młodego Ludwika XIV , a ostatecznie przełożony wyznawanej domu Paryża .
Urodził się w 9 lipca 1591w Rennes . W 1609 roku został przyjęty do nowicjatu w Towarzystwie Jezusowym . Jego ojciec siłą go wycofuje. Powrócił tam w 1610 lub 1611 roku.
Jest profesorem na różnych uczelniach: w Rennes (profesor fizyki ok. 1622 r.), W La Flèche (w latach 30. XVII wieku), w Paryżu . Uczy gramatyki przez trzy lata, filozofii przez pięć lat, teologii przez trzynaście. Stał się cenzorem książek i teolog z generalnym jezuitów w Rzymie . Po powrocie do Paryża kieruje kolegium w Clermont . W przypadku tych różnych epizodów jego życia biografowie nie podają dat.
W 1644 roku opublikował Institutio theologica de vera religione , pierwszą część swojego Apologeticus fidei . W 1645 r. Opublikował drugą część, Demonstratio dogmatum christianorum , o sakramencie pokuty .
W 1649 r. Ukazał się List opata do biskupa o zgodności św. Augustyna z Soborem Trydenckim , który niektórzy przypisują opatowi Claude de Sainte-Marthe, inni jansenistycznemu opatowi Amable de Bourzeis . W 1650 r. Bagot odpowiedział na tę książkę i zaatakował doktrynę augustianów w swoim Avis aux catholiques .
Kiedy był profesorem w La Flèche, Bagot stworzył stowarzyszenie Bons Amis. W Paryżu gromadzi rue de la Harpe . Jej dwunastu członków tworzy „mały oddział cnotliwych przyjaciół”, który dzieli swój czas między naukę, praktykowanie pobożności, nauczanie opuszczonych dzieci i odwiedzanie chorych. Wiedzą, jak być jednocześnie „filozofami i chrześcijanami” .
W Styczeń 1653, Towarzystwo Dobrych Przyjaciół i jego kierownik duchowy, ojciec Bagot, odwiedza wygnany z Cochinchina Alexandre de Rhodes . On patrzy na francuskich misjonarzy do udaremnienia w Azji Południowo-Wschodniej z Padroado który wciąż pancerz portugalskiego handlu , związanej z jezuitami . Obecnie stowarzyszenie Bons Amis ma tylko trzech księży: François de Montmorency-Laval , François Pallu i Bernard Gontier. Pozostali członkowie są tylko duchownymi lub świeckimi. „Ale ci ludzie z ukrycia”, powiedział Antoine Sérieys , „nieznani, pochowani na swoich rekolekcjach, zostali misjonarzami, a kilku z nich biskupami, sprawiło, że Słowo Życia rozbrzmiewało na krańcach Azji i Ameryki, a plotka wkrótce rozeszła się po całym świecie. Ziemia. » François de Montmorency-Laval będzie Wikariusz Apostolski z Nowej Francji , a następnie pierwszy biskup diecezji Quebec . François Pallu weźmie udział w tworzeniu misji zagranicznych , stając się wikariuszem apostolskim Tonkin i administratorem sąsiednich prowincji chińskich .
„Znaczna liczba biskupów z Chin , Cochinchina, Tonkin i Kanady ” , mówi Pierre Collet, była szkolona przez księdza Bagota „w najwyższych cnotach” . Dla Antoine Sérieys społeczność Dobrych Przyjaciół jest „kolebką jednej z najważniejszych misji, które Bóg powierzył swojemu Kościołowi. „ Henry-Marie Boudon (były student Bagota) także widzi w Towarzystwie Dobrych Przyjaciół „ zalążek seminarium misji zagranicznych ” , seminarium, które ujrzy światło dzienne dopiero w 1663 roku.
W 1653 r. Bagot opublikował Libertatis et gratiæ defensio . W grudniu został mianowany spowiednikiem młodego Ludwika XIV . Nie jest z tego powodu zadowolony: „Jeśli możesz wejść na dziedziniec drzwiami”, powiedział, „uciekaj przez okna”. Bo powietrze na dziedzińcu, które jest trujące dla wszystkich, jest tym bardziej niebezpieczne dla zakonnika. » WKwiecień 1654, „Mimo wielokrotnych próśb kardynała Mazarin” , zrezygnował z pełnienia funkcji spowiednika.
W 1653 r. Opublikowano broszurę zatytułowaną „Zobowiązanie wiernych do wyznania swego uzdrowienia” . Przypisuje się go Jeanowi Rousse, proboszczowi Saint-Roch lub Nicolasowi Mazure, jansenistycznemu proboszczowi Saint-Paul . W 1655 roku Bagot odpowiedział w obronie prawa biskupiego i wolności wiernych . Wybucha kontrowersja. Wśród przeciwników Bagota znajdziemy arcybiskupa Tuluzy Pierre de Marca , aktora walczącego z jansenizmem. Dzieło Bagota odnosi się do Sorbony. Niektóre propozycje są ocenzurowane. Bagot broni swojej doktryny przed wydziałem. Cenzura została zniesiona.
Ojciec Bagot poświęcił ostatnie lata Zgromadzeniu Najświętszej Maryi Panny. Zostaje przełożonym domu profesów w Paryżu . Zmarł w Paryżu dnia23 sierpnia 1664w wieku 73 lat.