| Narodziny |
14 stycznia 1624 La Fère |
|---|---|
| Śmierć | 31 sierpnia 1702 (w wieku 78) |
| Czynność | Abbe |
Ojciec Henry-Marie Boudon lub Henri-Marie Boudon , urodzony dnia14 stycznia 1624w La Fère i zmarł dalej31 sierpnia 1702Był Kapłan następnie Archidiakon z Évreux .
Ta osobowość kościelna urodziła się w La Fère , w Aisne , z Jeana Boudona, giermka, porucznika cytadeli La Fère, i Antoinette Jourdin, sprzymierzonej z najwybitniejszymi szatanami z parlamentu paryskiego . Został ochrzczony dnia18 majatego samego roku w kolegiacie św. Montain de La Fère i miał za matkę chrzestną Henriette Francji, córkę króla Henryka IV i siostrę króla Ludwika XIII. Ojcem chrzestnym był Charles Le Normand, rycerz, sieur de Beaumont, gubernator miasta i cytadeli La Fère oraz pierwszy kamerdyner króla.
Intelektualny, wykształcony na Sorbonie , jego nauczycielem był ojciec Bagot i Jean de Bernières . Jego ulubionymi autorami są Thérèse d'Avila , François de Sales , Richelieu , ale przede wszystkim Jean de la Croix, którego był jednym z pierwszych francuskich biografów. Jego dzieła, przetłumaczone na kilka języków, odniosły niezwykły sukces we Francji, a także w Kanadzie, zwłaszcza dzięki przyjaźni z François de Montmorency-Laval , pierwszym biskupem Quebecu i założycielem Séminaire de Quebec ; ta ostatnia opiera się na przykład na pracy Boudona opublikowanej w 1668 r., Dévotion aux neuf chœurs des Saints Anges, aby szerzyć to nabożeństwo w Quebecu.
Zmarł w 1702 roku w zapachu świętości w mieście Évreux, którego był archidiakonem. Został pochowany w Kaplicy Świętych Aniołów, znajdującej się w katedrze.
W 1884 roku , M gr Grolleau, biskup Evreux, chcąc uczcić jego pamięć, była odwiedzając jego miejsce odpoczynku . Ponieważ zauważyliśmy dobry stan jego cennych szczątków , umieścił je w dębowej trumnie, wyłożonej ołowianą kopertą z okazji ceremonii, która odbyła się w dniu11 stycznia 1884. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1888 roku .
Boudon był jedną z kluczowych postaci francuskiej szkoły duchowości w XVII -tego wieku . Powracającym tematem w jego twórczości, charakterystycznym dla szkoły francuskiej, jest idea, że poszukiwanie Boga wymaga oderwania się od wszelkich stworzeń. Jego motto brzmi: „Tylko Bóg”; jego książka Bóg sam: święta niewola godnej podziwu Matki Bożej była wychwalana przez Jacques-Bénigne Bossuet i wywarła decydujący wpływ na Louisa de Montfort .