Jacques Ignace Hittorff

Jacques Ignace Hittorff Obraz w Infoboksie. Ingres , Portret architekta Jacques Ignace Hittorff (1829), Paryż , Musée du Louvre . Biografia
Narodziny 20 sierpnia 1792 r
Kolonia , Elektorat Kolonii , Święte Cesarstwo Rzymskie
Śmierć 25 marca 1867 r.
Paryż , Cesarstwo Francuskie 
Pogrzeb Cmentarz Montmartre
Imię i nazwisko Jakob Ignaz Hittorff
Narodowość Francuski
Trening Paryska Szkoła Sztuk Pięknych , Warsztaty Percier
Zajęcia Architekt , archeolog
Rodzina Jean-Baptiste Lepère (narodziny stryjeczny dziadek )
Małżonka Róża Élisabeth Lepère ( d )
Dziecko Isabelle Hittorfftor
Inne informacje
Członkiem Niemiecki Instytut Archeologiczny
Austriacka Akademia Nauk
Akademia Sztuk Pięknych
Mistrzowie Charles Percier , Pierre-François-Léonard Fontaine
Nagrody Akademia Sztuk Pięknych (1846)
Królewski Złoty Medal dla Architektury (1855)
Archiwum prowadzone przez Archiwa Państwowe (469AP)
Podstawowe prace
Ratusz 1. dzielnicy Paryża , ratusz 5. dzielnicy Paryża , fontanna Grille du Coq , fontanny Concorde

Jacques Ignace Hittorff jest francuski architekt niemieckiego pochodzenia, urodzony Jakob Ignaz Hittorff na20 sierpnia 1792 rw Kolonii ( Święte Cesarstwo Rzymskie ) i zmarł dnia25 marca 1867 r.w Paryżu  9 th .

Biografia

Hittorff urodził się dnia 20 sierpnia 1792 rw Kolonii , jako obywatel niemiecki, w rodzinie skromnych rzemieślników. Zajęcie miasta przez francuskie wojska rewolucyjne od 1794 roku i jego włączenie do Republiki w 1801 roku uczyniło jego mieszkańców obywatelami francuskimi. Jego ojciec przeznaczył go na architekturę, a oprócz matematyki i rysunku kazał młodzieńcowi studiować murarstwo i cięcie kamienia.

Hittorff wyjechał do Paryża w 1810, aby studiować w École des Beaux-Arts w Paryżu w pracowni Charlesa Percier . Podróżuje w Europie i idzie w szczególności na Sycylii , gdzie do czynienia z architekturą w starożytnej Grecji , on ujawniony istnienie polichromii których każdy ozdobiony pomnik i który do tej pory została odrzucona przez niektórych archeologów . Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku po przyniósł Francja powrotem do jego granic w 1791 roku , stał się niemieckiego Hittorff ponownie. Ożenił się z córką architekta Jean-Baptiste Lepère .

Za panowania Karola X powierzono mu organizację przyjęć, począwszy od koronacji króla, czy ceremonii pogrzebowych, w tym pogrzebu Ludwika XVIII w Saint-Denis . Został architektem w 1818 roku.

W okresie monarchii lipcowej , od 1830 r., wraz z ojczymem pracował w kościele św . W 1830 był jednym ze współzałożycieli Société libre des beaux-arts de Paris , której prezesem został wybrany w 1831 i po raz drugi w latach 1842-1843.

W 1834 pracował nad rozwojem Place de la Concorde i Avenue des Champs-Élysées  : jego projekt zagospodarowania Place de la Concorde, w tym wzniesienie obelisku, przybył z Louqsor9 sierpnia 1834 r, został przyjęty w dniu 24 kwietnia 1835 r przez radę miasta Paryża.

W 1842 r. ponownie uzyskał obywatelstwo francuskie wyrokiem króla Francji Ludwika Filipa , co było warunkiem jego kandydatury do Institut de France . Nie oznacza to jednak, że traci przydomek „Prusak” nadany mu przez wrogów. Hittorff uzupełnia ratusz z 5 -tego okręgu , zamiast z Hall rozpoczęła się w 1844 roku przez Jean-Baptiste Guenepin .

Po kilku próbach Hittorff został wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych na krześle opróżnionym po śmierci Jean-Jacques-Marie Huvé , który sam zastąpił Charlesa Perciera .

W okresie Drugiego Cesarstwa współpracował przy głównych dziełach barona Haussmanna . Jest odpowiedzialny za kilka projektów w Paryżu przebudową Bois de Boulogne , obecnego teatru Rond-Point des Champs-Elysees , na Cirque d'Hiver , budynki Rue de Rivoli , w ratuszu na 1 st dzielnicy . Ponadto, jest to architekt Gare du Nord , a Napoleon Fundacji Eugene ( 1856 ) w 12 th  dzielnicy Paryża .

Jacques Ignace Hittorff zmarł dnia 25 marca 1867 r.w 40, rue Lamartine . Został pochowany w Paryżu na cmentarzu Montmartre w 4. Oddziale, gdzie nadal widoczny jest jego grób.

Osiągnięcia

Publikacje

Hołdy

W dziesiątej dzielnicy Paryża jego imię nosi ulica i miasto.

Uwagi i referencje

  1. Hołd złożony panu Hittorffowi przez komitet centralny Wolnego Towarzystwa Sztuk Pięknych w Paryżu
  2. Robert Solé , Wielka podróż obelisku , s.  277
  3. Dominique Massouni, Protokoły Akademii Sztuk Pięknych 1845-1849 , wyd. Księgarnia Droz, 2008.
  4. Fontanna Paryska, Fontanny Champs Elysees, Paryż 8 tys.
  5. Ratusz 5 th  powiat
  6. Konserwatorium Ogrodów i Krajobrazów
  7. Wspomnienia barona Haussmanna , tom III, s.  125, redaktor Victor-Hvard, Paryż, 1893
  8. hala o 1 st
  9. Rue Hittorff na liście ulic w Paryżu

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne