Jacques Grevin

Biografia

Narodziny	1538 Clermont
Śmierć	5 listopada 1570 Turyn
Zajęcia	Poeta , dramaturg , lekarz , pisarz , tłumacz , reżyser

Inne informacje

Członkiem	Plejady
Ruch	Plejady

Jacques Grévin , urodzony w Clermont-en-Beauvaisis w 1538 r. i zmarły w Turynie w listopadzie 1570 r. , jest francuskim lekarzem, człowiekiem teatru i poetą. Przyjaciel Ramusa , Du Bellaya i Ronsarda , w ostatnich latach życia był doktorem Małgorzaty Francuskiej, księżnej Sabaudzkiej , siostry Henryka II Francji ; to właśnie na dworze w Turynie zmarł w wieku 32 lat.

Biografia

Jako dramaturg Jacques Grévin był jednym z pierwszych, po Jodelle , który próbował wprowadzić tragedię we Francji. Sainte-Beuve zauważył, że komedie Grévina łączyły się z żartami i głupstwami , które dominowały do tego czasu. Jego pierwsza sztuka, La Maubertine , przepadła. Podstawy podjęła nowa komedia La Trésorière . Był reprezentowany w kolegium Beauvais w 1558 roku, chociaż pierwotnie został napisany dla Henryka II z okazji ślubu Claude, księżnej Lotaryngii.

W 1561 wydał Cesara , naśladowanego z łacińskiego oryginału Marc-Antoine'a Mureta , oraz komedię Les Esbahis , swoją najważniejszą sztukę, ale także (według Encyclopædia Britannica z 1911) „najbardziej nieprzyzwoitą”.

Grévin komponował także wiersze, cenione przez Ronsarda, dopóki religia ich nie rozdzieliła, będąc zwolennikiem reformacji. Ale to rozdzielenie było spowodowane głównie reakcją na Discours des mères de ce temps , skomponowaną przez Grévin, Antoine de Chandieu i Florenta Chrestien : Le Temple de Ronsard, gdzie krótko opisano legendę jego życia , cierpką satyrę czyniącą z Ronsarda ateistę epikurejczyk chciwy bogactwa. Grévin jest także autorem dwóch książek na temat jadu.

Pracuje

Hymn do Monseigneur le Dauphin o ślubie Pana Pana i pani Marie d'Estevart, króla Szkocji , 1558
Żal Karola Austrii, cesarza piątego tego imienia. Razem opis Beauvoisis i innych prac , 1558
Pieśń radości o pokój zawarty między królem Francji Henrykiem II a Filipem, królem Hiszpanii , 1559
Olimp Jacquesa Grévina. Razem inne utwory poetyckie wspomnianego autora , 1560
Teatr Jacquesa Grévina . Razem, druga część Olimpu i Gélodacrye , 1561; 1562
Palinodies , Pierre de Ronsard , w jego Discours des mères de ce temps , z Antoine de Chandieu , 1563 .
Druga odpowiedź F. de La Baronie do Messire Pierre de Ronsard, dżentelmena Vandomois, przyszłego biskupa; więcej Świątynia Ronsarda, w której krótko opisano legendę jego życia , 1563
Anatomes totius, aere insculpta Delineatio, cui addita est Epitome innumeris mendis repurgata, quam de corporis humani fabrica conscripsit clariiss. I. Vesalius, eique accessit partium corporis tum simplicium tum compositarum brevis elucidatio , 1564
Przemówienie Jaquesa Grévina o zaletach i zdolności antymonu, wbrew temu, co pisał o tym Mistrz Loys de Launay , 1566
Pięć ksiąg o oszustwie i oszustwie diabłów, zaklęć i czarów , zaczerpniętych z łaciny Jeana Wiera i przerobionych na francuski przez Jaquesa Grévina, 1567; 1569
Pierwsza i druga część dialogów francuskich dla małych dzieci. „Het Eerste ende tweede deel van de françoische t'samensprekinghen, overgheset in de nederduytsche spraecke” , z Christophe Plantin , 1567
Dwie księgi jadów, w których jest obszerne omówienie jadowitych zwierząt, teriaków, trucizn i przeciwtrucizn. Razem dzieła Nicandre , przetłumaczone na język francuski, 1567-1568
Dwadzieścia cztery sonety rzymskie , 1568-1570 (opublikowane w 1862).
Anatomiczne portrety wszystkich części ludzkiego ciała, grawerowanie wklęsłodrukowe. Ensemble l'Abrégé d' André Vésale i wyjaśnienie lodów, wraz z anatomiczną deklaracją, Jacques Grevin , 1569
Emblematy S. Adriana Le Jeune , fakty francuskie i krótko wyjaśnione przez Jacquesa Grévina, 1570
De Venenis libri duet, gallice primum ab eo scripti i tandemowa opera nuncjusza Hieremiae Martii , in latinum sermonem conversi. Quibus adjunctus est praeterea ejusdem auctoris de antimonio tractatus, eodem interprete , 1571
Cesar , tragedia, 1578
Nakazy Plutarcha , ukazujące właściwy sposób rządzenia w małżeństwie, tłumaczone są zgodnie z prawdą grecką przez Jacquesa Grevina z Clermont z Pieśnią o cnotliwej niewiaście i dobrej gospodyni , bd.
Drugi dyskurs Jaquesa Grévina o cnotach i zdolności antymonu, dla potwierdzenia opinii lekarzy paryskich i jako przeprosiny za to, co napisał p. Loïs de Launay , sd.
W 1578 roku część jego odów została skomponowana do muzyki przez kompozytora Antoine'a de Bertranda .

-Nowoczesne edycje

Sonety Anglii i Flandrii , wydane przez Léona Doreza, Paryż: H. Leclerc i P. Cornuau, 1898
Kompletny teatr i wybrane wiersze Jacquesa Grévina , z instrukcjami i notatkami Luciena Pinverta, Paryż: Librairie Garnier frères, 1922
De l'Imposture des diables , Jean Wier, przekład Jacquesa Grévina z De praestigiis daemenum et incantationibus ac venificiis , Paryż: Théraplix, 1970
César , wydanie krytyczne ze wstępem i uwagami Ellen S. Ginsberg, Genewa: Droz; Paryż: Minard, 1971
César , wydanie krytyczne ze wstępem i uwagami Jeffreya Fostera, Paryż: AG Nizet, 1974
Skarbnik . Les Esbahis , komedie, wydanie krytyczne ze wstępem i notatkami Élisabeth Lapeyre, Paryż: H. Champion, 1980
La Gélodacrye i The dwadzieścia cztery rzymskie sonety , tekst sporządzony i opatrzony adnotacjami przez Michèle Clément, Saint-Étienne: Publications de l'Université de Saint-Étienne, 2001

Bibliografia

Lucien Pinvert, Jacques Grévin (1538-1570) - Jego życie, jego pisma, jego przyjaciele , studium biograficzne i literackie, praca dyplomowa na Wydziale Listów w Nancy, Paryż: Fontemoing, 1898
Lucien Pinvert, Notice sur Grévin , w Kompletny teatr i wybrane wiersze Jacquesa Grévina , Paryż: Garnier Frères, 1922
L. Dorez, Śmierć J. Grévina , Bulletin du bibliophile, 1899, s. 325-328
R. Aldington, J. Grévin , French Studies, 1926, s. 92-101
M. Maloigne, J. Grévin, jego życie, jego praca , Laval: Parnéoud, 1926
B. Weinberg, Źródła ideału Grevina na temat komedii i tragedii , Filologia Nowożytna, 1947, s. 46 i nast.
Doktor J. Colombe, Portrety przodków - II - Jacques Grévin , Hipokratesowy przegląd humanizmu medycznego , marzec-Kwiecień 1949, nr 2-3, s. 3-46
Henri Weber, Poetic utworzenie we Francji w XVI th century , Paryż, 1956, tom II, str. 559 i następne.
Jean-Claude Ternaux, „ Messer'Coioni : obcokrajowiec w Lesbahis de Grévin (1561)”, Teatry świata , Wydanie specjalne nr 5, Komedia i cudzoziemiec (reż. Jean-Claude Ternaux) , Uniwersytet w Awinionie, 2020, s. 87-96. ( ISSN 1162-7638 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Plejada
Komedia humanistyczna
Jej dwa utwory La Trésorière i Les Esbahis
Literatury francuskiej XVI wieku , Teatr w renesansie , humanistyczny komedia , humanistyczny Tragedy

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Zasoby związane ze zdrowiem :
- Międzyuczelniana biblioteka zdrowia
Zasoby badawcze :
- Biblioteka Dziedzictwa Bioróżnorodności
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach : Deutsche Biography • Encyclopædia Britannica • Store norske leksikon
Prace Jacquesa Grévina dostępne online na Gallica
Wybór wierszy