Narodziny |
27 listopada 1871 r. Moskwa |
---|---|
Śmierć |
22 lipca 1921(w wieku 49 lat) Carlsbad |
Pogrzeb | Carlsbad |
Narodowość | Rosyjski |
Trening | Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Zurychu |
Zajęcia | Kolekcjoner dzieł sztuki , biznesmen |
Tata | Abram Abramowicz Morozow ( r ) |
Matka | Varvara Morozova ( w ) |
Rodzeństwo | Michaił Morozow |
Różnica | Order Legii Honorowej |
---|---|
Archiwum prowadzone przez | Archiwum departamentalne Yvelines (166J, Ms 12352-12356) |
Ivan Abramowicz Morozov , w języku rosyjskim: Ивáн Абрáмович Морóзов (urodzony w Moskwie na27 listopada 1871 r. i martwy 21 lipca 1921w Carlsbad ) to biznesmen rosyjski stał kolektor od sztuki . Jest młodszym bratem kolekcjonera Michaiła Morozowa (1870-1903) i szwagrem patronki i pamięci Margarity Morozowej (1873-1958).
Pochodzący z przemysłowej dynastii staroobrzędowców Morozowa, której założycielem jest jego pradziadek Sawa Wasiliewicz Morozow (1770-1862), Iwan Morozow jest synem honorowego burżua Abrama Abramowicza Morozowa (1839-1882), niezmiernie bogatego przemysłowca, i jego żona, z domu Varvara Aleksiejewna Chludowa (1848-1917). Został ochrzczony w dniu2 grudnia 1871w Kościele Staroobrzędowców Trójcy w dzielnicy Iaouza . Od dziesiątego roku życia pobierał lekcje rysunku u starszego brata w pracowni malarza Iwana Martynowa, następnie u pejzażysty Iegora Chrousłowa , z ruchu malarzy wędrownych , a wreszcie u Constantina Korovine'a .
Jego ojciec zmarł w 1882 roku w wieku czterdziestu trzech lat i zgodnie z jego ostatnim życzeniem, sprawami rodzinnymi kierowała wdowa po nim, która aż do większości jej synów rządziła wszystkim żelazną pięścią, a mimo to ogromny majątek Morozowa daje niewiele kieszonkowe dla swoich dzieci, aby je zdyscyplinować. W 1885 roku rodzina osiedliła się w dawnej rezydencji książąt Dołgorukiego , ulicy Vozdvijenka że M mi Morozov wykonana przebudowa stylu neoklasycystycznym. Kontynuował naukę od 1891 w Politechnice w Zurychu , a następnie wrócił w 1895 do Rosji, aby zająć się rodzinnym biznesem Tver Manufactures Company . Podczas gdy jego bracia Mikhaïl i Arsène nie interesowali się biznesem, on dorobił się fortuny w przemyśle, kierując fabrykami tekstylnymi. W latach 1904-1916 potroił rodzinny kapitał.
Mieszkał w Twerze, a kiedy wyjechał do Moskwy, zatrzymał się u swojego brata Michaiła i szwagierki Margarity, która gościła wielu artystów, w tym Vroubla , Serova i Korovina . W 1898 r. wybudował teatr dla swoich robotników w Twerze. W latach 1898-1899 przewodniczył Zgromadzeniu Kupców Moskiewskich. Na początku 1900 r. przeniósł się do Moskwy i od wdowy po wujku Dawidzie Morozowie odkupił swoją prywatną rezydencję przy ul . Rozpoczął wtedy życie towarzyskie, zapraszał artystów, których prace zaczął zbierać i organizował wieczory literackie w swoich salach przyjęć.
Jego pasja do sztuki rozpoczął się w tym samym czasie co jego rodak Siergiej Shchukin , to znaczy w końcu XIX -tego wieku. Zaczął od kolekcjonowania dzieł młodych malarzy rosyjskich, a następnie w 1907 roku zaczął kupować dzieła sztuki francuskiej do swojej niedawno odnowionej rezydencji. Pomiędzy dwoma kolekcjonerami rozpoczyna się owocna rywalizacja. Jednak w przeciwieństwie do Szczukina, którego zakupy bywają ryzykowne, Morozow jest bardziej ostrożnym kolekcjonerem. Koncentruje się na pracach w ograniczonych ilościach o bardzo wysokiej jakości, takich jak Akrobata i Mała balansująca kobieta okresu niebieskiego Picassa (1905, płótno zakupione w 1912 za trzynaście tysięcy franków), dwa pejzaże góry Sainte-Victoire autorstwa Cézanne'a (jego kolekcja obejmuje siedemnaście obrazów Cézanne'a), Night Café w Arles , arcydzieło Van Gogha itp. Regularnie jeździ do Paryża, gdzie kupuje swoje obrazy od Ambroise Vollarda , Eugène'a Drueta czy Paula Duranda-Ruela .
Kolekcjonuje przede wszystkim impresjonistów i postimpresjonistów, dzikie zwierzęta , takie jak Matisse (którego poznał przez Shchoukine) i Derain , a także Nabis . W 1907 roku Maurice Denis otrzymał zlecenie na udekorowanie sali muzycznej w rezydencji Morozowa cyklem opowieści o Psyche , a Aristide Maillol na wykonanie czterech rzeźb z brązu do tego pokoju. Jego kolekcja została skonfiskowana dekretem Lenina wiosną 1918 r. i znacjonalizowana. W międzyczasie emigruje. Jego dawna rezydencja stała się wówczas pierwszym muzeum sztuki nowoczesnej na świecie. Został zamknięty przez Stalina w 1948 roku, prace były rozrzucone w różnych miejscach, a płótna uznane za "zdegenerowane" są ukryte. Podczas zimnej wojny zakochana w malarstwie amerykańska aktorka Beverly Whitney Kean odbyła kilka podróży do Związku Radzieckiego i zdołała zrekonstruować tę historię.
Muzeum Sztuk Pięknych Puszkina w Moskwie zachowuje wiele z jej kolekcji skonfiskowane z rewolucji rosyjskiej , w tym: kąpiących , Martwa natura z brzoskwiń i gruszek oraz Człowiek z rury z Cezanne , Jelly Louveciennes i Jardin d'Hoschedé, Montgeron przez Sisley , Krajobraz Auvers po deszczu przez Van Gogha czy La Grenouillere i La Rêverie, portret Jeanne Samary przez Renoira .
Ermitaż w Petersburgu ma również obrazy z kolekcji Morozov wysokiej jakości, takie jak Portret Jeanne Samary Długość z Renoir , Staw w Montgeron z Monet czy Martwa natura z zasłoną z Cezanne'a .
Ma córkę nieślubną Eudoxie (1903-1974).
Sisley : La Gelée à Louveciennes (1873), Muzeum Puszkina , płótno zakupione od Durand-Ruel w 1903
Monet : Boulevard des Capucines (1873), Muzeum Puszkina , płótno zakupione od Durand-Ruel w 1907
Monet, Narożnik ogrodu w Montgeron (1876), Ermitaż
Renoir , Pełnometrażowy portret Jeanne Samary (1878), Ermitaż
Van Gogh : Le Café de nuit w Arles (1888), płótno sprzedane w 1930 roku przez ZSRR . Można go dziś znaleźć w Galerii Sztuki Uniwersytetu Yale
Cézanne : Madame Cézanne w szklarni (1891), Metropolitan Museum of Art , płótno zakupione przez Morozova od Ambroise Vollarda w 1910
Paul Signac : Port w Marsylii (1906-1907), Ermitaż