W łacińskie wyrażenie intra-muros lub wewnętrzna pierwotnie zdefiniowane wnętrza ufortyfikowanego miasta , otoczone murami . Termin ten, pozbawiony militarnego znaczenia, jest powszechnie używany do jednoznacznego określenia „centrum miasta”, czyli w sensie stricte administracyjnym głównej gminy miejskiej aglomeracji , która jest z nim mylona w języku potocznym . „Miasto intra-muros” (przykłady: Paryż intra-muros , Lyon intra-muros lub Besançon intra-muros ) oznacza zatem miasto bez przedmieść .
Centrum miasta może również oznaczać główną gminę obszaru miejskiego , która jest gospodarczo powiązana z miastami peryferyjnymi na tym samym obszarze. Każde z tych miast może mieć również własne przedmieście.
Oficjalnym terminem używanym we Francji przez INSEE jest „centrum miasta”, aw Kanadzie „centrum miasta”.
Miasta centralnego nie należy mylić z centrum miasta , które stanowi najgęstszą lub najbardziej aktywną część miasta, a zatem można je znaleźć zarówno w mieście centralnym, jak i podmiejskim.
Istnieje wiele miast pochodzenia średniowiecznego , które w dużej mierze wykraczają poza ich wewnętrzne mury, tworząc mniej lub bardziej ciągłą aglomerację, w której formalnie możemy dostrzec wewnętrzną część zajęć pozaszkolnych (zamknięte miasto, przedmieścia , wielkie bulwary i przedmieścia), szczególnie w kategoriach opodatkowania.
Obecnie obwodnice i inne pasy peryferyjne mogą również stanowić granicę między obszarem śródmiejskim ( obszar miejski ) a obszarem podmiejskim . Dotyczy to zwłaszcza obwodnic Bordeaux , Tuluzy , Rennes i Nantes .
Dziś wyznaczamy obszar znajdujący się wewnątrz obwodnicy , która ma mniej więcej układ ostatniej ściany Paryża , czyli Thiers . Od 1929 r. Gmina administracyjna Paryża obejmuje, oprócz śródmiejskiego Paryża, Lasek Buloński i Lasek Vincennes .