Instytut wydawniczy departamentów zamorskich
| Instytut wydawniczy departamentów zamorskich | |
| |
| kreacja | 1959 |
|---|---|
| Forma prawna |
Krajowa francuska instytucja publiczna , a następnie od grudnia 2016 r. „ Uproszczona spółka akcyjna podlegająca kodeksowi handlowemu” |
| Siedziba firmy | Paryż - 115, rue Réaumur 75002 |
| Kierunek | Prezes: Marie-Anne Poussin-Delmas (od 3 kwietnia 2017)
Reżyser: Stéphane Foucault |
| Czynność | Bank centralny |
| Stronie internetowej | IEDOM IEOM |
| Fundusze własne | Stolicą tego Instytutu jest Banque de France |
Instytut wydawaniu departamentów zamorskich ( IEDOM ) jest SAS opłata francuski emisji pieniądza w departamentach zamorskich i wspólnot zamorskich . Firma ta, będąca dawnym zakładem publicznym , działa w ramach EuroSystemu . IEDOM pełni rolę banku centralnego w swoim obszarze interwencji „w imieniu, na rachunek i pod zwierzchnictwem Banque de France ”.
IEDOM ma sześć agencji zlokalizowanych na Reunion , Saint-Pierre-et-Miquelon , Martynice , Gwadelupie , Gujanie i Majotcie .
Nie należy go mylić z Overseas Issuing Institute , który zarządza obszarem Pacyfiku.
Historia
W III RP , w ramach administracji francuskiego imperium kolonialnego , emisję pieniężną zapewniały cztery banki prywatne, którym przyznano przywilej emisji: Banque de la Guyane, Banque de La Réunion, Bank of Martinique oraz Bank of Guadeloupe.
Caisse Centrale de la France libre został stworzony na2 grudnia 1941, uważany wówczas za „bank emisyjny wolnej Francji, gdziekolwiek na świecie się znajduje”. Plik1 st lipiec 1.944został przekształcony w Caisse centrale de la France d'Outre-Mer ( CCFOM ), którego głównym zadaniem była emisja pieniądza powierniczego w miejsce tak zwanych banków „kolonialnych”. Caisse Centrale de la France d'Outre-Mer następnie stał Caisse Centrale de współpraca économique , to Caisse française de développement i wreszcie Agence française de développement ( AFD ).
W latach 1946-1959 wprowadzono do obiegu dwoistość banknotów: CCFOM faktycznie emitował banknoty denominowane we frankach francuskich na Gwadelupie, Gujanie i Martynice; tak jak emituje banknoty denominowane we frankach CFA na wyspie Reunion i Saint-Pierre-et-Miquelon .
W 1959 roku rząd utworzył Instytut Departamentów Zamorskich, któremu powierzono emisję pieniądza powierniczego w 4 departamentach zamorskich (Gwadelupa, Gujana, Martynika, Reunion). Dualizm monetarny trwa.
Plik 27 grudnia 1974, reforma systemu emisji zagranicznych w departamentach zamorskich zmienia organizację monetarną: z 1 st styczeń 1975IEDOM zostaje korespondentem Banque de France ds. banknotów i korespondentem Skarbu Państwa ds. monet. Nastąpiła harmonizacja monetarna: na Reunion banknoty i monety denominowane we frankach CFA zostały szybko zastąpione znakami monetarnymi emitowanymi we Francji kontynentalnej.
Następnie IEDOM rozszerzył swoją strefę emisji na Saint-Pierre-et-Miquelon (1978) i Mayotte (1999).
Plik 1 st styczeń 2002kraje Eurosystemu wprowadzają do obiegu monety i banknoty denominowane w euro , walucie, która będzie również emitowana przez IEDOM we francuskich wspólnotach podlegających jej jurysdykcji. Plik17 lutego 2002monety i banknoty we frankach są pozbawione prawnego środka płatniczego.
W 2016 r. Art. 152 ustawy o przejrzystości, zwalczaniu korupcji i modernizacji życia gospodarczego przekształca ogólnokrajową spółkę publiczną w „uproszczoną spółkę akcyjną, podlegającą kodeksowi handlowemu i noszącą tę samą nazwę, której kapitał stanowi przez Banque de France ” . Ta zmiana statusu „nie pociąga za sobą powstania nowej osoby prawnej ani zaprzestania działalności. Nieruchomość instytutu będąca własnością publiczną zostaje odtajniona. Wszelkie dobra, prawa, zobowiązania, umowy i porozumienia instytutu wydającego departamentów zamorskich przejmowane są z mocy prawa i bez formalności przez spółkę, która zastępuje zakład publiczny. Nie ma to wpływu na ważność aktów administracyjnych podjętych przez instytucję publiczną wobec osób trzecich. Operacje wynikające z tej transformacji nie powodują poboru jakichkolwiek ceł, podatków lub opłat.
Przekształcenie to nie ma wpływu na reżim prawny, któremu podlegają pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę z instytutem. Pracownicy oddelegowani do instytutu przez Francuską Agencję Rozwoju podlegają przepisom mającym zastosowanie do nich w ich macierzystej placówce.
Rachunki za ostatni rok obrotowy zakładu publicznego są zatwierdzane na warunkach zwykłego prawa przez uproszczoną spółkę akcyjną. Bilans otwarcia na dzień 1 stycznia uproszczonej spółki akcyjnej oparty jest na bilansie spółki publicznej z dnia 31 grudnia roku publikacji niniejszej ustawy ” .
Misje
Misje IEDOM dzielą się na trzy odrębne dziedziny:
- podstawowe zadania banku centralnego realizowane w ramach Eurosystemu;
- misje w służbie publicznej;
- usługi użyteczności publicznej świadczone na rzecz społeczności, w szczególności za pośrednictwem Obserwatorium Ekonomiczno-Finansowego.
Misje banku centralnego
IEDOM, działając w imieniu, na rzecz i pod zwierzchnictwem Banque de France , realizuje misje banku centralnego na swoim obszarze interwencji.
- Wprowadzanie do obiegu i utrzymywanie pieniądza powierniczego: Za wprowadzanie banknotów do obiegu odpowiadają agencje Instytutu. Muszą zweryfikować jego autentyczność, jakość i zniszczenie.
- Prowadzenie rachunków instytucji kredytowych i Banku Pocztowego.
- Lista firm w celu mobilizacji niezbywalnych roszczeń prywatnych.
- Przekaźnik dla europejskich i krajowych władz bankowych: IEDOM publikuje obowiązujące teksty regulacyjne decyzją Europejskiego Banku Centralnego i Banku Francji. Instytut zapewnia prawidłowe funkcjonowanie systemów płatniczych i instytucji kredytowych.
Misje służby publicznej wykonywane w imieniu państwa
Działając w imieniu państwa, a zwłaszcza w imieniu Ministerstwa Gospodarki z jednej strony i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z drugiej, IEDOM wypełnia określone zadania służbowe.
- Obieg walut oddziałów : Instytut zapewnia w imieniu Skarbu Państwa obieg monet metalowych .
- Nadmierne zadłużenie i informacje publiczne: IEDOM odpowiada za sekretariat poszczególnych komisji ds. Nadmiernego zadłużenia w czterech departamentach zamorskich oraz w Saint-Pierre-et-Miquelon. Pozwala również na skorzystanie z prawa dostępu do informacji zawartych w centralnym pliku niezapłaconych czeków i wypłat kart bankowych ( FCC ).
- Zarządzanie rachunkami skarbu państwa: Skarb państwa posiada rachunek bieżący prowadzony w siedzibie IEDOM; uważany jest za „bankiera” Skarbu Państwa. To konto centralizuje operacje wykonywane lokalnie przez księgowych akredytowanych przy Instytucie.
- Obserwatorium taryf bankowych: „ Publiczne obserwatorium taryf bankowych ” dla terytoriów zamorskich zostało utworzone w 2009 r. Na wniosek Ministerstwa Gospodarki, Przemysłu i Zatrudnienia. Wśród misji Obserwatorium znajduje się półroczna publikacja dotycząca zmian taryf wymienionych w publicznych dokumentach taryfowych instytucji bankowych zainstalowanych na Gwadelupie, Gujanie, Martynice, a także na Reunion, Majotcie i Saint -Pierre-et-Miquelon.
Usługi użyteczności publicznej świadczone na rzecz społeczności
- Tworzenie informacji dla społeczności bankowej: IEDOM centralizuje i dostarcza instytucjom kredytowym informacje na temat złych długów, zaległości w składkach na ubezpieczenie społeczne, udziałów w rynku, a także wyników półrocznych badań kosztów kredytu biznesowego.
- Rola obserwatorium gospodarczego: głównym celem tego zadania jest poinformowanie władz monetarnych o sytuacji gospodarczej regionów objętych IEDOM. Obejmuje m.in. monitorowanie działalności bankowej poprzez zbieranie informacji regulacyjnych od wszystkich instytucji kredytowych działających na obszarze interwencji Instytutu. Misja ta daje początek tworzeniu i rozpowszechnianiu wskaźników ekonomicznych oraz statystyk monetarnych i finansowych, a także przeprowadzaniu badań ekonomicznych i ankiet biznesowych wykorzystywanych w ramach krajowych i europejskich: miesięczny biuletyn, kwartalne biuletyny, warunki gospodarcze i finansowe itp. Od 2004 roku IEDOM uczestniczy w rozwoju projektu CEROM mającego na celu wzmocnienie analiz i informacji o gospodarkach zamorskich we współpracy z AFD , INSEE ( National Institute for Statistics and Economic Studies ), Polinezja Instytuty Statystyczne Wspólnot Zamorskich Pacyfiku ( ISEE i ISPF ). Wreszcie od 2015 r. Odpowiada za badanie problemów terminów płatności stosowanych przez firmy i organy publiczne w społecznościach, w których ma siedzibę.
- Zarządzanie informacjami o firmach: IEDOM nadaje rating firmom znajdującym się w jej obszarze działania, na podstawie zebranych informacji i według tych samych kryteriów, co we Francji metropolitalnej. Odkwiecień 2003, informacje zebrane w celu umieszczenia na liście znajdują się w pliku krajowym FIBEN ( plik bankowości biznesowej ).
Źródło: sprawozdanie roczne IEDOM za 2010 r. [1]
Zarządzanie
Rada Nadzorcza
IEDOM jest zarządzany przez Radę Nadzorczą składającą się z siedmiu członków: prezesa Banque de France, który przewodniczy, trzech przedstawicieli Banque de France, przedstawiciela personelu Instytutu i dwóch przedstawicieli państwa mianowanych odpowiednio przez. Ministra Gospodarki, Przemysłu i Zatrudnienia oraz ministra właściwego do spraw terytoriów zamorskich.
Dyrektora generalnego IEDOM mianuje gubernator Banque de France. Zarządza placówką pod kontrolą Rady Nadzorczej.
Doradczy Komitet Ekonomiczny
Konsultacyjny Komitet Ekonomiczny jest odpowiedzialny za badanie zagadnień związanych z sytuacją gospodarczą i rozwojem regionów wchodzących w zakres interwencji IEDOM. Składa się z dwunastu członków: gubernatora Banque de France, przedstawiciela Banque de France, ośmiu wykwalifikowanych osób i dwóch przedstawicieli państwa.
Uwagi i odniesienia
- artykułu 152 ustawy o przejrzystości zwalczanie uszkodzenia i modernizacji życia ekonomicznego , znany również jako „loi Sapin 2”, opublikowane w Dzienniku Urzędowym z dnia 10 grudnia 2016 roku, po dokonaniu ostatecznie przyjęty przez Sejm 8 listopada 2016 r., a następnie zatwierdzony przez Radę Konstytucyjną 8 grudnia 2016 r
- Rozporządzenie nr 2000-347 z dnia 19 kwietnia 2000 r
- Charles de Gaulle , tom 1 Mémoires de guerre
- Rozporządzenie nr 59-74 z dnia 7 stycznia 1959 r
- Artykuł L711-5 Kodeksu monetarnego i finansowego